Hele el oglunun anasi, kiz kardesi resmen dusman. Eloglunun kendisi zaten bir halt etmez. Anne-baba da destek olmuyor. Imtihanim bu ya.annen yanlış konuşup yanlış davranıyor ama nefret etme gün gelir bu günleri arayabilirsin.
insana el oğlundan çok ana babasından fayda var,saygını yitirme.
Canim merhaba ben seni cok iyi anliyorum. Benim de son derece anlayissiz, dilinin hicbir ayari olmayan annem var seninki gibi. Buraya da bir dert yazsan tavrindan, lafindan, sozunden tut da egitimine, yazim kurallarina kadar kirk elestiri alirsin iyice dert sahibi olursun, takma, yasamayan bilmez dengesiz anneyi. Bizim toplumumuzda anne oyle bir kutsal bir konuma konulmus ki asla elestirilemez (Ben kotu demiyorum tamam anne kutsaldir ama evlat da sokaktan toplanmis it, kopek degil nihayetinde o da insan, onun da benligi, gururu, duygulari var)arkadaşlar okudum doktor oldum ama annem okurken dahi küçümserdi iste okuycaksın ama yiine muhtac olcaksın bize filan kıskanığından mı neden bilemiyorum. bi insan, evladı okurken bunu der mi. neyse bitirdim okulumu ve para kazanmaya başladım. benden ara ara para istiyor veriyorum bende sonuçta evin ihtiyaçları lafını etmem. ama bugün dedemin yanında şaka yolllu dedim annem zamanında böyle diyodu ama bak şimdi benden istiyo diye.
bu sefer beni bi yerden aşağılıycakya işte ben okumadım ama baban mühendis beni aldı en azından. sen iki üniverste gibi okudun gittin boş bidonu buldun. sevgilim çevre mühendisi ve askerde işi yok henüz. alay edip duruyor. bende çok bozuldum üstelik dedemin yanında erkek arkadaşım hakkında böyle konuşuyor. dedemde ayıp değil birini bulması. mühendislik kötü değil neden öyle diyosun dedi anneme. bana da o annen annene bu kadar çıkışma dedi. bende para filan isteme benden bidaha dedim. çok kızdım. aşağılamaya gelince güzel aşağılıyor sonra şu alıncak para ver. bilmiyorum belki yanlış dediğim ama yeter sevgilimle alay edip duruyor. ayrılsam bu sefer de eve başıma kaldın diycek.
bu nasıl anne. bıktım artık şu an ağlıyorum odamda böyle anne olur mu ya ? ne diyim ne yapıyım muhattap olmamaya mı çalışıyım
Konu acarsa aslinda daha iyi olur. Bu arada insallah evladindan yana yuzun guler.Canim merhaba ben seni cok iyi anliyorum. Benim de son derece anlayissiz, dilinin hicbir ayari olmayan annem var seninki gibi. Buraya da bir dert yazsan tavrindan, lafindan, sozunden tut da egitimine, yazim kurallarina kadar kirk elestiri alirsin iyice dert sahibi olursun, takma, yasamayan bilmez dengesiz anneyi. Bizim toplumumuzda anne oyle bir kutsal bir konuma konulmus ki asla elestirilemez (Ben kotu demiyorum tamam anne kutsaldir ama evlat da sokaktan toplanmis it, kopek degil nihayetinde o da insan, onun da benligi, gururu, duygulari var)
Benim annem de seninki gibi dengesizdir (kusura bakma oyleler). Kucucuk cocuktum, okuldan eve, evden okula biriydim, derslerim cok iyiydi, evisine yardim ederdim vs ama gunluk yemedigim dayak ve laf kalmazdi. (Cocukken tatillerde elisi ormuyorum diye doverdi, dusun nasil cahil bir anne) Doya doya sokaklarda oynayamadim, doya doya kosamadim, doya doya lise caglarimda arkadaslarimla vakit geciremedim. Kocaman genc kiz oldum, uzak akrabanin yaninda sizin cocuklariniz terbiyeli, bizimkiler terbiyesiz dedi (Onlarin cocuklari da kocaman delikanli erkekler dusun nasil yerin dibine girdim). Iki komsu bulsun, iki insan bulsun saatlerce beni asagilar dururdu yok ne kadar is yapmiyormusum, yok usengecmisim, yok daha bilmem neymisim hatirlamiyorum. Onun yuzunden babamdan yedigim dayagin da haddi hesabi yoktur. Ya daha neler neler neler... Sirf annemden kurtulmak icin 10 saat uzakliktaki sehri yazdim universite okumaya. Universite bitince geri dondum tabi atanamamis ogretmen olarak. Yine kavga kiyamet, hir gur. Karsima cikan ilk kisiyle evlendim. Hayatimin en buyuk hatasi miydi, gercekten kaderim miydi, daha iyisi var miydi yok muydu hic bilmiyorum artik. Dogumuma geldi iki ay, lohusa halimle beni lohusa depresyonlarina soktu, iki ay boyunca agladim. Kv geldi 3 ay cocuga bakmaya, tamam hir gur yok, cocuga iyi bakti da tam el anasi ya, bir gr gelin sevgisi, sefkati yok, dunyadaki herseyi, biricik aski o uyuz gorumcem ve oglu, hatta gorumceme olan sevgisinden damat da kiymetli ama gelin bildigin it, kopek hani yaninda. Ne kadar kavgaci, hir gurcu de olsa yine annemi cagirdim mecbur cocuguma bakmasi icin, biletini de aldim, belinden rahatsizlandi, yatalak oldu, ucaga binemem dedi, gelemedi (800$ lik masraf ettigim ucak bileti de yandi :'( )
Canim kusura bakma biraz karisik ve uzun oldu, cok dertliyim ben de senin gibi anneden yana ama insana tam olarak ne ailesinden, ne eloglundan, ne de el anasindan, kardesinden fayda var, varsa yoksa kendin. Cok iyi anneler var, cok ilgili, evladina karsi cok sefkatli (mesela benim kaynana, tapar o uyuz kizina resmen, uyuz diyorum cunku tanisaniz 5 para etmez insanligi da kendisi de ama anasinin kuzusu iste, bir de yalaka mi yalaka kocasi var parmaginda oynattigi, gorseniz kendini bir halt saniyor suratsiz, boylelerinin zaten hem kocadan nasibi oluyor, hem aileden, Allah cirkin kismeti versin diey bosuna dememisler)
Ben de su an ABD de doktora yapiyorum, senin gibi dr aday adayiyim. Su an ben de bir anneyim, 23 aylik bir kizim var ve annemden bir gr annelik ogrenememisim, gecmisime donup baktigimda 1 mutlu gunum yok anne-kiz olarak. Evladima annelik yaparken bir "an" hatirlamiyorum, annem bize soyle yapardi, boyle yapardi diyecek. Bazen ben de kotu anne oldugumu dusunuyorum, cunku hic anne sefkati ogrenmemisim. Ama elimden gelenin en iyisini yapmaya calisiyorum, en iyi sevgiyi, ilgiyi, sefkati vermeye calisiyorum. Insallah sen de ilerde iyi bir anne olursun, insallah iyi bir esin ve iyi bir ailen olur, bunlarin hayaliyle avunmaya calis, annenden uzak durmaya, mesafeyi korumaya calis, gun gelecek yine isin dusecek ama yine mesafeni koru o zamanlarda da. Sana bana kendimizden baska kimseden fayda yok.
Bende bir dönem konu açmıştım, konu annenin kutsallığına benim hatalılığıma vs gelince kapattırmıştım. Yaşamayan bilemez , insanlar hala annedir vs yapmaz diyor, yok hiç öyle değil. Şimdi yazsam sayfalarca yazarım da artık kalbimde bu kin ve nefreti taşımak istemiyorum, o yüzden koyverdim , Allah'a havale ettim, eskisi kadar takmıyorum, bazen aklıma geliyor da artık önüne bak kızım diyorum, önüne bak da senin evlatların da senin arkandan böyle bahsetmesin. ikiyüzlü ,sahte davranan,herkese karşı çocuğunun iyiliğini ister gibi görünen ama herşeyi eleştiren, her tökezlediğimde içten içe sevinen ve malesef ondan kariyer maddiyat vs açısından daha iyi durumda olmamı kabullenemeyen bir annem var. Artık kızmıyorum bile ,aksine üzülüyorum haline , çünkü kendini bu şekilde mutsuzluğa mahkum etmiş , içinde nasıl bir boşluk varki öz evladına böyle hisler duyuyor. Halime şükrediyorum ki ona benzememişimCanim merhaba ben seni cok iyi anliyorum. Benim de son derece anlayissiz, dilinin hicbir ayari olmayan annem var seninki gibi. Buraya da bir dert yazsan tavrindan, lafindan, sozunden tut da egitimine, yazim kurallarina kadar kirk elestiri alirsin iyice dert sahibi olursun, takma, yasamayan bilmez dengesiz anneyi. Bizim toplumumuzda anne oyle bir kutsal bir konuma konulmus ki asla elestirilemez (Ben kotu demiyorum tamam anne kutsaldir ama evlat da sokaktan toplanmis it, kopek degil nihayetinde o da insan, onun da benligi, gururu, duygulari var)
Benim annem de seninki gibi dengesizdir (kusura bakma oyleler). Kucucuk cocuktum, okuldan eve, evden okula biriydim, derslerim cok iyiydi, evisine yardim ederdim vs ama gunluk yemedigim dayak ve laf kalmazdi. (Cocukken tatillerde elisi ormuyorum diye doverdi, dusun nasil cahil bir anne) Doya doya sokaklarda oynayamadim, doya doya kosamadim, doya doya lise caglarimda arkadaslarimla vakit geciremedim. Kocaman genc kiz oldum, uzak akrabanin yaninda sizin cocuklariniz terbiyeli, bizimkiler terbiyesiz dedi (Onlarin cocuklari da kocaman delikanli erkekler dusun nasil yerin dibine girdim). Iki komsu bulsun, iki insan bulsun saatlerce beni asagilar dururdu yok ne kadar is yapmiyormusum, yok usengecmisim, yok daha bilmem neymisim hatirlamiyorum. Onun yuzunden babamdan yedigim dayagin da haddi hesabi yoktur. Ya daha neler neler neler... Sirf annemden kurtulmak icin 10 saat uzakliktaki sehri yazdim universite okumaya. Universite bitince geri dondum tabi atanamamis ogretmen olarak. Yine kavga kiyamet, hir gur. Karsima cikan ilk kisiyle evlendim. Hayatimin en buyuk hatasi miydi, gercekten kaderim miydi, daha iyisi var miydi yok muydu hic bilmiyorum artik. Dogumuma geldi iki ay, lohusa halimle beni lohusa depresyonlarina soktu, iki ay boyunca agladim. Kv geldi 3 ay cocuga bakmaya, tamam hir gur yok, cocuga iyi bakti da tam el anasi ya, bir gr gelin sevgisi, sefkati yok, dunyadaki herseyi, biricik aski o uyuz gorumcem ve oglu, hatta gorumceme olan sevgisinden damat da kiymetli ama gelin bildigin it, kopek hani yaninda. Ne kadar kavgaci, hir gurcu de olsa yine annemi cagirdim mecbur cocuguma bakmasi icin, biletini de aldim, belinden rahatsizlandi, yatalak oldu, ucaga binemem dedi, gelemedi (800$ lik masraf ettigim ucak bileti de yandi :'( )
Canim kusura bakma biraz karisik ve uzun oldu, cok dertliyim ben de senin gibi anneden yana ama insana tam olarak ne ailesinden, ne eloglundan, ne de el anasindan, kardesinden fayda var, varsa yoksa kendin. Cok iyi anneler var, cok ilgili, evladina karsi cok sefkatli (mesela benim kaynana, tapar o uyuz kizina resmen, uyuz diyorum cunku tanisaniz 5 para etmez insanligi da kendisi de ama anasinin kuzusu iste, bir de yalaka mi yalaka kocasi var parmaginda oynattigi, gorseniz kendini bir halt saniyor suratsiz, boylelerinin zaten hem kocadan nasibi oluyor, hem aileden, Allah cirkin kismeti versin diey bosuna dememisler)
Ben de su an ABD de doktora yapiyorum, senin gibi dr aday adayiyim. Su an ben de bir anneyim, 23 aylik bir kizim var ve annemden bir gr annelik ogrenememisim, gecmisime donup baktigimda 1 mutlu gunum yok anne-kiz olarak. Evladima annelik yaparken bir "an" hatirlamiyorum, annem bize soyle yapardi, boyle yapardi diyecek. Bazen ben de kotu anne oldugumu dusunuyorum, cunku hic anne sefkati ogrenmemisim. Ama elimden gelenin en iyisini yapmaya calisiyorum, en iyi sevgiyi, ilgiyi, sefkati vermeye calisiyorum. Insallah sen de ilerde iyi bir anne olursun, insallah iyi bir esin ve iyi bir ailen olur, bunlarin hayaliyle avunmaya calis, annenden uzak durmaya, mesafeyi korumaya calis, gun gelecek yine isin dusecek ama yine mesafeni koru o zamanlarda da. Sana bana kendimizden baska kimseden fayda yok.
Şu foruma en başta üye olma sebebimdir bu konu benim için. Kime anlatabilirsin bu kadar detaylı.Bazı kadınlar anne de olsa bencil oluyo....eğer aranızdaki tek sıkıntı buysa çok takılmayın, ama burdaki " annendir nefret etme" diyen arkadaşlara da şunu söylemek istiyorum... bir insanın çocukluğundan itibaren özellikle annesi tarafından tam bir anne şefkati görmemesi üstüne üstlük haksızlıklara maruz kalması insanın ruhunda nasıl yaralar açıyor bilemessiniz...siz büyüdükçe o yara büyüyor ve öfkeye dönüşüyor, yetişkin olduğunda da çatışmaya dönüşüyo durum.... bugün annemin bir ortamda benimle ilgili yaptığı bir yorumu duydum ve şok oldum....zaten anlaşamazdık...çok hakkımı yedi, çocukluğuma dönüp yaşadıklarım aklıma geldiğinde ben bile kendime acıyorum... psikolojisi bozuk dengesizliğinden yapıyo diye düşünürdüm ama bugün duyduğum şey yani inanamadım.....
Şu an sizin yazdıklarınızı okuyunca diyorum ki "Bu yazıyı ben mi yazdım da haberim yok?" :) O kadar aynı şeyler ki dediğiniz gibi. Hatta o kadar ki (ondan üstün olmayayım diye mi artık bilmiyorum) kendisi üniversite mezunu olmasına rağmen bana sürekli okulu(üniversiteyi) bırak diyor, senden bi b*k olmaz diyor. (ki ben geçmişte dersane birincisiydim birsürü derecelerim falan var yani olur ya dersleri hepsi 5 olan öğrenci, oydum yani) buna rağmen mesela geç uyansam hemen başlıyor "bu saatte kalkılır mı d**a gibi yatıyosun senden bi b** olmaz sen bırak okulu açıktan da okunuyo okucan nolcak işsiz kalcan okutmaya uğraşmayalım git evlen işte x kişisiyle bize yılda kaç bin lira masrafa giriyoruz kıytırık x bölümü için okucan da nolcak millet açıktan da okuyo" vs vs.. ki bunu diyen de gerçekten toplumda kabul görmüş mesleklerden birini yapıyor. ben de o arkadaşın dediği gibi sırf uzak olmak için gitmesi yarım gün alan bir yere gittim üniversitede ve sırf bir an önce gidebilmek için puanım kötü gelmesine rağmen direk tercih yaptım yoksa o psikolojiyle o puanı bile alamazdım diye düşündüm çünkü öyle bir hale sokuyor ki insanı bunu da kabullenmiyor mesela diyorum sen böyle yapıyorsun diyorum yoo yapmıyorum diyor?! şüphe ediyorum yani ciddi mi söylüyo.. neyse her şeye rağmen şükrediyorum ve çok mutluyum aslında iyi ki bunlar başıma geldi de bu olgunluğa eriştim birçok insandan daha tecrübeli hale geldim yaşanmadan öğrenilmeyecek şeyleri öğrenmiş oldum. boşverin şükredin arkadaşlar ne yapalım başka çare mi var? :) (acıyı sevmek buna denir galibaBende bir dönem konu açmıştım, konu annenin kutsallığına benim hatalılığıma vs gelince kapattırmıştım. Yaşamayan bilemez , insanlar hala annedir vs yapmaz diyor, yok hiç öyle değil. Şimdi yazsam sayfalarca yazarım da artık kalbimde bu kin ve nefreti taşımak istemiyorum, o yüzden koyverdim , Allah'a havale ettim, eskisi kadar takmıyorum, bazen aklıma geliyor da artık önüne bak kızım diyorum, önüne bak da senin evlatların da senin arkandan böyle bahsetmesin. ikiyüzlü ,sahte davranan,herkese karşı çocuğunun iyiliğini ister gibi görünen ama herşeyi eleştiren, her tökezlediğimde içten içe sevinen ve malesef ondan kariyer maddiyat vs açısından daha iyi durumda olmamı kabullenemeyen bir annem var. Artık kızmıyorum bile ,aksine üzülüyorum haline , çünkü kendini bu şekilde mutsuzluğa mahkum etmiş , içinde nasıl bir boşluk varki öz evladına böyle hisler duyuyor. Halime şükrediyorum ki ona benzememişim
Canım burada olay o kişiye cevap yazmak değil aslında. Benzer şeyleri yaşayanlar birbirlerine dertlerini anlatıyorlar. :)Konu 2015ten. Hesap pasif. Konu sahibi belki fakeydi belki de pratisyenlikten uzmanlığa geçiş yaptı hatta belkide çocuk yaptı.
Canım burada olay o kişiye cevap yazmak değil aslında. Benzer şeyleri yaşayanlar birbirlerine dertlerini anlatıyorlar. :)
Valla öyle , bir dönem öfke sinirlenme-mücadele dönemi, sonra kabulleniş ve hayatın ona göre şekillenmesi oluyorŞu an sizin yazdıklarınızı okuyunca diyorum ki "Bu yazıyı ben mi yazdım da haberim yok?" :) O kadar aynı şeyler ki dediğiniz gibi. Hatta o kadar ki (ondan üstün olmayayım diye mi artık bilmiyorum) kendisi üniversite mezunu olmasına rağmen bana sürekli okulu(üniversiteyi) bırak diyor, senden bi b*k olmaz diyor. (ki ben geçmişte dersane birincisiydim birsürü derecelerim falan var yani olur ya dersleri hepsi 5 olan öğrenci, oydum yani) buna rağmen mesela geç uyansam hemen başlıyor "bu saatte kalkılır mı d**a gibi yatıyosun senden bi b** olmaz sen bırak okulu açıktan da okunuyo okucan nolcak işsiz kalcan okutmaya uğraşmayalım git evlen işte x kişisiyle bize yılda kaç bin lira masrafa giriyoruz kıytırık x bölümü için okucan da nolcak millet açıktan da okuyo" vs vs.. ki bunu diyen de gerçekten toplumda kabul görmüş mesleklerden birini yapıyor. ben de o arkadaşın dediği gibi sırf uzak olmak için gitmesi yarım gün alan bir yere gittim üniversitede ve sırf bir an önce gidebilmek için puanım kötü gelmesine rağmen direk tercih yaptım yoksa o psikolojiyle o puanı bile alamazdım diye düşündüm çünkü öyle bir hale sokuyor ki insanı bunu da kabullenmiyor mesela diyorum sen böyle yapıyorsun diyorum yoo yapmıyorum diyor?! şüphe ediyorum yani ciddi mi söylüyo.. neyse her şeye rağmen şükrediyorum ve çok mutluyum aslında iyi ki bunlar başıma geldi de bu olgunluğa eriştim birçok insandan daha tecrübeli hale geldim yaşanmadan öğrenilmeyecek şeyleri öğrenmiş oldum. boşverin şükredin arkadaşlar ne yapalım başka çare mi var? :) (acıyı sevmek buna denir galiba)
Yorumlar da anneyi çok savunup konu sahibine saldırmışlar ya yarama parmak bastı birden, dayanamadım yazdım :) ama ben hortlatmadım valla :)Konu 2015ten. Hesap pasif. Konu sahibi belki fakeydi belki de pratisyenlikten uzmanlığa geçiş yaptı hatta belkide çocuk yaptı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?