Annenizle aranizi bozmayin. Abinize rest cekemez. Istesede yapamaz. Annelik bence boyle bir sey bu yuzden ona rest cekmiyor diye kizma. Sadece yapamayacagini kabullen.Selam hanımlar,
Bir müddettir süregelen bir derdim var, kalbimin asla huzura ermediği, zihnimden atamadığım.
Benim benden 12 yaş büyük, doğduğumdan beri beni sevmeyen aileme bunu niye doğurdunuz diyen, kıskanan, başarılarımı çekemeyen, her zaman laf sokan bir abim var. Abi demeye dilim varmasa da.
Bu şahıs beni ergenliğimde, kız arkadaşına sinirlenip birkaç kere dövmüş, üzerime sıcak su fırlatmıştı bir keresinde.
Asıl sorun ben çok iyi bir liseye başladığımda başladı. Babamı tahrik edip alalım bunu burdan bu da düz lisede okusun benim gibi diye defalarca dese de babamı ikna edemedi. Sonra Türkiyedeki en iyi üniversitelerden birini kazanınca bir süre sessiz kalsa da benle dalga geçmeye hıncı daha çok katlanmaya başladı.
Son olay ise, ben evlenmeden önce şakayla karışık aileme "evlendirelim bunu, kudurdu bu kız kudurdu" lafları edip ailemi tahrik etmeye çalışmasıydı. Ki eşimle aynı yerde bile değildik, gezip tozamadık bile. Onlarn yanında telefonla bile konuşmadım bu lafı etmesi için. İlk duyduğumda şoka girsem de ses çıkarmadım ama en sonunda çıkardığı bir kavgada zehir zemberek konuştum ve kendisini de eşini de rezil ettim.
Şimdi ben bunlarla konuşmuyorum. Ailem de başta tavır aldı onlara ama evlatları sonuçta, şimdi onlarla görüşüyorlar. Benim de zoruma gidiyor bu olayın üstünün bu kadar kolay kapanması, ailemin o bir özür bile dilemeden onu kabul etmesi.
Annemle defalarca konuştum ama annem sinirleniyor ve onu öyle kabul etmeye çalışıyor, haksızlık yaptığını söylesem bile annem asla beni dinlemiyor ama benle de ilişkisini bozmuyor, ama o şahsa ufak da olsa adım atmamı istiyor.
Bense annemin ona rest çekmesini istiyorum çünkü ona haddini ancak annem bildirebilir.
Sizce ne yapayım? Benim bu insana insani duygum kalmadı. Anneme karşı da soğumaya başladım ama onu kaybetmek istemiyorum..
Ekleme: Bu şahıs annemle de çok sorun yaşadı, anneme defalarca hakaretler etti, annem bir süre tavır koyup sonra sesini çıkarmadı. Bir özür bile dilemeden hayatına böyle devam edebilmesinde annemi suçlu buluyorum ve ondan onun tavır koymasını istiyorum. Adeta tepemize çıktı çünkü.
sanırım henüz çocugunuz yok yada daha çok küçükler.. bazen hayat karşımıza hiç umadıgımız durumlar çıkarıyor ne yazıkki ...size tavsiyem anenizi üzmeyin abinizide afedin ta tamam unutmayın yaptıklarını mesafeli durun ve affedin onuda öyle kabul edin anlamaya çalışın hayat çok kısa
Canım konuyu ben mi açtım diye düşündüm kaderlerimiz o kadar benziyor ki
Benim de kız kardeşlerim böyle
Örnek vereyim benim işim vardı ancak yükselmek için bir sınava hazırlanıyodum
Kız kardeşim o sıra üniversite de okuyor
Öyle bir kavga çıkardı ki işin var daha ne çalışıyosun ne hıslısın diye
Böyle bir şey olur mu ya kıskançlığın bu kadarı
Yani demem o ki böyle kardeşler var senle kader ortağıyız
Ben kardeşlerimle görüşmüyorum
Aynen başta annem beni haklı görürken şimdi yn çizmeye başladı
Ben hiç kızmıyorum canım
Çünkü şunu anladım tabi ki kötü insanlar var ama anne baba az çok çocuğuna zamanında terbiye vermeye çalışsaydo işler bu noktaya gelmezdi
Tavrım net değişmez
Anneme de kırgın değilim ama bir gün kızları ona bir şey yaparsa asla beni aramasın
Bu annelik değil anne olan kadın güçlü olacak ne şiş yansın ne kebap olmuyor
Sen de görüşme abinle annene de tavrını koy
Hayatta sana zarar veren insanlara müsamaha göstermeyeceksin
2 çocuğum var bunu anladım ne kadar az insan o kadar çok mutluluk
En son olayınız ne zaman oldu ?
Evlenmiş koca insan olmuş neden hala uğraşıyor ki ?
Annenizden ağır bir şey istiyorsunuz.
Kendi mesafenizi kendiniz ayarlayın.
Annenizi arada bırakmayın.
Annenizle aranizi bozmayin. Abinize rest cekemez. Istesede yapamaz. Annelik bence boyle bir sey bu yuzden ona rest cekmiyor diye kizma. Sadece yapamayacagini kabullen.
Sana gelince tavsiyem annenle abin hakkinda konusmama karari al. Annene de soyle bahsetmesin. O yokmus gibi bi araniz olsun
Valla gerilmesin diye bir şey yok gerilecek.Ama olmuyor. Aradığımda orda oluyor, hir şey anlatırken bahsediyor.. Başlarda adını anma bana dedim ve gerildi böyle olunca, sonra rahat bıraktım gerilmesin diye ama olmuyor.. İki ucu kirli değnek resmen
maalesef aynı anne babanın çocuklarında böyle düşmanlıklar olabiliyor...el daha yakın oluyor insana ...bizde 4 kardeşiz bizde de düşmanlık var yıllardır birbirimizi görmeyiz...ölsek ölümüze bile gitmeyiz...bazı anne babalar kardeş değil birbirine düşman olsun diye dünyaya çocuk getiriyorlar ama onlarda bilemez ki böyle olacağınıSelam hanımlar,
Bir müddettir süregelen bir derdim var, kalbimin asla huzura ermediği, zihnimden atamadığım.
Benim benden 12 yaş büyük, doğduğumdan beri beni sevmeyen aileme bunu niye doğurdunuz diyen, kıskanan, başarılarımı çekemeyen, her zaman laf sokan bir abim var. Abi demeye dilim varmasa da.
Bu şahıs beni ergenliğimde, kız arkadaşına sinirlenip birkaç kere dövmüş, üzerime sıcak su fırlatmıştı bir keresinde.
Asıl sorun ben çok iyi bir liseye başladığımda başladı. Babamı tahrik edip alalım bunu burdan bu da düz lisede okusun benim gibi diye defalarca dese de babamı ikna edemedi. Sonra Türkiyedeki en iyi üniversitelerden birini kazanınca bir süre sessiz kalsa da benle dalga geçmeye hıncı daha çok katlanmaya başladı.
Son olay ise, ben evlenmeden önce şakayla karışık aileme "evlendirelim bunu, kudurdu bu kız kudurdu" lafları edip ailemi tahrik etmeye çalışmasıydı. Ki eşimle aynı yerde bile değildik, gezip tozamadık bile. Onlarn yanında telefonla bile konuşmadım bu lafı etmesi için. İlk duyduğumda şoka girsem de ses çıkarmadım ama en sonunda çıkardığı bir kavgada zehir zemberek konuştum ve kendisini de eşini de rezil ettim.
Şimdi ben bunlarla konuşmuyorum. Ailem de başta tavır aldı onlara ama evlatları sonuçta, şimdi onlarla görüşüyorlar. Benim de zoruma gidiyor bu olayın üstünün bu kadar kolay kapanması, ailemin o bir özür bile dilemeden onu kabul etmesi.
Annemle defalarca konuştum ama annem sinirleniyor ve onu öyle kabul etmeye çalışıyor, haksızlık yaptığını söylesem bile annem asla beni dinlemiyor ama benle de ilişkisini bozmuyor, ama o şahsa ufak da olsa adım atmamı istiyor.
Bense annemin ona rest çekmesini istiyorum çünkü ona haddini ancak annem bildirebilir.
Sizce ne yapayım? Benim bu insana insani duygum kalmadı. Anneme karşı da soğumaya başladım ama onu kaybetmek istemiyorum..
Ekleme: Bu şahıs annemle de çok sorun yaşadı, anneme defalarca hakaretler etti, annem bir süre tavır koyup sonra sesini çıkarmadı. Bir özür bile dilemeden hayatına böyle devam edebilmesinde annemi suçlu buluyorum ve ondan onun tavır koymasını istiyorum. Adeta tepemize çıktı çünkü.
Ama olmuyor. Aradığımda orda oluyor, hir şey anlatırken bahsediyor.. Başlarda adını anma bana dedim ve gerildi böyle olunca, sonra rahat bıraktım gerilmesin diye ama olmuyor.. İki ucu kirli değnek resmen
Kesinlikle katılıyorum ben de abimle bir çok sorunlar yaşadım yaş farkımız çok az olduğu için birçoğunu affetmem daha kolay oldu konu sahibine göre ama abimle ilişkimi bu hale getiren bizi kardeş gibi değil de azılı rakip gibi büyüten annemizdi maalesef..Valla gerilmesin diye bir şey yok gerilecek.
Bence net bir şekilde konuşun birdaha adını anma diye kararlı durun.
Ayrıca annenizden beklentiniz çok yüksek.
Çünkü bu evladı böyle yetiştiren anne malesef .
Bu yasa kadar böyle davrandiysa belli ki erkek diye anne baba tarafından pohpohlanmis.
O nedenle anne de sanki o zihniyete daha yakın biri gibi geldi bana.
Bence zaten sen haklısın ama annene yapacağın baskı annenle senin aranı açmaktan başka bir işe yaramazGözünüzden kaçtı sanırım, konumda ve mesajlarda belirttim, annem ufak da olsa adım atmamı istiyor ve onun tarafına doğru kayıp bana sert konuşuyor bazen.
7 ay önce oldu. Bu insan 35'in üstünde bir de düşünün. Ergen kafası değil yani yaptıkları.
Annemden onu görmemesini istemiyorum ben, ondan özür diletmesini sağlamasını, hatasının bedelini ödetmesini istiyorum. Bir kere sadece katlansın şu hayatta yaptığı bir işe..
Sizin bi tane anneniz var ama annenizin iki tane evladi var. Abizini hiç bi şekilde savunup hakli görmüyorum ama annenizden ona tavir almasını isteme hakkınız yok bence. Siz görüşmezsiniz yeterSelam hanımlar,
Bir müddettir süregelen bir derdim var, kalbimin asla huzura ermediği, zihnimden atamadığım.
Benim benden 12 yaş büyük, doğduğumdan beri beni sevmeyen aileme bunu niye doğurdunuz diyen, kıskanan, başarılarımı çekemeyen, her zaman laf sokan bir abim var. Abi demeye dilim varmasa da.
Bu şahıs beni ergenliğimde, kız arkadaşına sinirlenip birkaç kere dövmüş, üzerime sıcak su fırlatmıştı bir keresinde.
Asıl sorun ben çok iyi bir liseye başladığımda başladı. Babamı tahrik edip alalım bunu burdan bu da düz lisede okusun benim gibi diye defalarca dese de babamı ikna edemedi. Sonra Türkiyedeki en iyi üniversitelerden birini kazanınca bir süre sessiz kalsa da benle dalga geçmeye hıncı daha çok katlanmaya başladı.
Son olay ise, ben evlenmeden önce şakayla karışık aileme "evlendirelim bunu, kudurdu bu kız kudurdu" lafları edip ailemi tahrik etmeye çalışmasıydı. Ki eşimle aynı yerde bile değildik, gezip tozamadık bile. Onlarn yanında telefonla bile konuşmadım bu lafı etmesi için. İlk duyduğumda şoka girsem de ses çıkarmadım ama en sonunda çıkardığı bir kavgada zehir zemberek konuştum ve kendisini de eşini de rezil ettim.
Şimdi ben bunlarla konuşmuyorum. Ailem de başta tavır aldı onlara ama evlatları sonuçta, şimdi onlarla görüşüyorlar. Benim de zoruma gidiyor bu olayın üstünün bu kadar kolay kapanması, ailemin o bir özür bile dilemeden onu kabul etmesi.
Annemle defalarca konuştum ama annem sinirleniyor ve onu öyle kabul etmeye çalışıyor, haksızlık yaptığını söylesem bile annem asla beni dinlemiyor ama benle de ilişkisini bozmuyor, ama o şahsa ufak da olsa adım atmamı istiyor.
Bense annemin ona rest çekmesini istiyorum çünkü ona haddini ancak annem bildirebilir.
Sizce ne yapayım? Benim bu insana insani duygum kalmadı. Anneme karşı da soğumaya başladım ama onu kaybetmek istemiyorum..
Ekleme: Bu şahıs annemle de çok sorun yaşadı, anneme defalarca hakaretler etti, annem bir süre tavır koyup sonra sesini çıkarmadı. Bir özür bile dilemeden hayatına böyle devam edebilmesinde annemi suçlu buluyorum ve ondan onun tavır koymasını istiyorum. Adeta tepemize çıktı çünkü.
Ya bazen gıcık abiler olurya hani kardeşine takılınca onu kızdırınca hoşuna giden abin öyle biri.. sizi öyle gördüm ben. Ve seni aşırı alıngan buldum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?