Sizden daha zeki olduğumu söylemedim boşuna geriliyorsunuz binin iklimi gilmidi diyeBak bunlar benim hiç aklıma gelmemişti mesela :) benim çocuğum herhangi bir şeyle oyalanmıyor efendim. Oyuncak, kalem VS onu durdurmuyor. İstediği tek şey hareket etmek. Kişilere ve eşyalara zarar vermesine zaten müsaade etmiyorum. Hatta sırf bu yüzden beni tırmalamasına ya da ısırmasına göz yummak zorunda kalıyorum. Yeter ki bağırıp rahatsız etmesin kimseyi diye. Lakin ben çocuğumun yapısını değiştiremem. Yürüyerek ya da hareket ederek sakinleşiyorsa buna göz yummak zorundayım. Çocuk hareket etti diye rahatsız olan yetişkini de asla anlayamam. Sağlık ocağına gitmek zorundayız. Çocuğum hareketli diye sağlık kontrolüne de götürmeyeyim mi?
Bu durumda hiperaktif ya da otistik çocukları olan anneler kendilerini eve mi kapatsın? Zira onları "terbiye" ile durdurmak mümkün değil malum.
Ben demiyorum ki çocukları ortamın içine mıçarken, arsızlık yaparken anneleri müdahale etmesin. Elbette müdahale etmeli, gerekirse ortamdan uzaklaştırmalı. Ancak bazı çocuklar farklıdır ve hareket etmesi engellenemez. İnsanlar bunu anlamalı ve kendilerine herhangi bir zarar gelmediği sürece zaten sırtından ter boşalan anneye biraz empati kurabilmeli. Emin olun hiçbir anne halk tabiriyle "yaramaz " bir çocuğu var diye mutlu olmuyor. Sizin dışarıda şahit olduğunuzun yüz misli haliyle gün içinde savaşıyor. Ben bir öğretmenim. Hiçbir öğrencimin aynı tepkileri vermesini beklemedim. Aynı fabrikadan çıkmış gibi davranmalarını, aynı şekilde algılamalarını beklemedim. Oğlumdan da hareketsiz bir çocuk olmasını bekleyemem. Zira bunun mümkün olmadığını biliyorum.
Kriz yönetimini başarıyla uyguluyorsunuz tebrikler. Ben hiç yaşamadım çok şükür amaBen karakterden bahsetmemiştim bahsetmiyorum tıpkı yetişkinler gibi çocuklarda ayrı ayrı
Ama her insanın ortak özelliğidir mantık.
Hayır koşma! Yapma ! Dur ! Derseniz zaten durmaz niye dursun mantıksız çünkü
Burda koşarsan düşersin birine carparsin bak bu teyzenin ağrısı var carparsan canı acır sa ? Bunu istemezsin değil mi . Yarım saat sonra burdan cikicaz al saatim sende dursun bak saatde su buraya gelince burdan cikicaz (saati ona verin ) saat bu noktaya geldiğinde bana haber ver . Burdan çıktığında seni parka goturucem . ( Yanımda cikartmali mıknatıslı oyuncak ceviz fındık fıstık da var ) onun daha önce görmediği anahtarlığı telde yarım saat cocuk şarkısı dinlenmesinin de zararı yok .
Tüm bunlar sonunda 1 saat geçti bile
Çocuk sağda solda futursuzca kosmadi.
Hepsi bu.
Sebepsiz ağlayıp ağlama krizine giriyor bazen ozaman direk ordan dışarı çıkıyoruz hızla . Onu susturmaya çalışmıyorum bile derhal dışarı çıkıyorum çünkü o öyle ağlama krizindeyken içerde muayene de olamayız zaten
Sizden daha zeki olduğumu söylemedim boşuna geriliyorsunuz binin iklimi gilmidi diye
Çocuğu hareketli olana kimse birşey de demiyor çocuğunuz hareket etmesin diyen oldu mu
Biz burda çocuğu Bagira bağıra sağda solda çarpa çarpa koşan insanları rahatsız eden ikaz etmek zorunda kaldığımız ve buna dur demeyen annelere kiziyoruz . Ve sizde bunu normal buluyorsunuz anlaşamadığımiz nokta bu.
Size gelelim çocuğum eşyalarınızı kirsin mi ? Çocuk çünkü o ? Olur mu ?
Bak bunlar benim hiç aklıma gelmemişti mesela :) benim çocuğum herhangi bir şeyle oyalanmıyor efendim. Oyuncak, kalem VS onu durdurmuyor. İstediği tek şey hareket etmek. Kişilere ve eşyalara zarar vermesine zaten müsaade etmiyorum. Hatta sırf bu yüzden beni tırmalamasına ya da ısırmasına göz yummak zorunda kalıyorum. Yeter ki bağırıp rahatsız etmesin kimseyi diye. Lakin ben çocuğumun yapısını değiştiremem. Yürüyerek ya da hareket ederek sakinleşiyorsa buna göz yummak zorundayım. Çocuk hareket etti diye rahatsız olan yetişkini de asla anlayamam. Sağlık ocağına gitmek zorundayız. Çocuğum hareketli diye sağlık kontrolüne de götürmeyeyim mi?
Bu durumda hiperaktif ya da otistik çocukları olan anneler kendilerini eve mi kapatsın? Zira onları "terbiye" ile durdurmak mümkün değil malum.
Ben demiyorum ki çocukları ortamın içine mıçarken, arsızlık yaparken anneleri müdahale etmesin. Elbette müdahale etmeli, gerekirse ortamdan uzaklaştırmalı. Ancak bazı çocuklar farklıdır ve hareket etmesi engellenemez. İnsanlar bunu anlamalı ve kendilerine herhangi bir zarar gelmediği sürece zaten sırtından ter boşalan anneye biraz empati kurabilmeli. Emin olun hiçbir anne halk tabiriyle "yaramaz " bir çocuğu var diye mutlu olmuyor. Sizin dışarıda şahit olduğunuzun yüz misli haliyle gün içinde savaşıyor. Ben bir öğretmenim. Hiçbir öğrencimin aynı tepkileri vermesini beklemedim. Aynı fabrikadan çıkmış gibi davranmalarını, aynı şekilde algılamalarını beklemedim. Oğlumdan da hareketsiz bir çocuk olmasını bekleyemem. Zira bunun mümkün olmadığını biliyorum.
Ben dahil kimse burda genelleme yapmıyor diyoruz ki her çocuğun iletişim şekli vardır siz çocuğunuzla bir yolunu bulmalisiniz ben böyle buldum her çocuğun bir iletişim yolu vardır çocuk ne anlar diyerek çocukları hesaba almamazlik yapmayın çocuklarımız bizlerden akıllı diyorumYazdıklarımı dikkatli okumuş olsaydınız, zarar verme noktasında hemfikir olduğumuzu görürdünüz. Normal bulmadığımı belirttiğim halde aksini düşündüğümü iddia etmeniz ve bunu belirtmeniz şaşırtıcı benim adıma :) tam da bu noktada elbette zeka ve algı konusunda kişisel bir yarış içine girmedim sandığınız gibi efem :)
Ben sizin verdiğiniz örneklere cevap verdim. Genelleme yapmayın diye. Lakin belli ki okuyup anlamadan önce verilecek cevabı düşünüyorsunuz ki benim arsız çocukları normal bulduğumu iddia ediyorsunuz.
Yanlış hatırlıyorsam düzeltin lütfen, sizin çocuğunuzla ilgili bir konunuz da vardı. Sizin çozuğunuz biraz daha özel bir çocuk, hiperaktik yada her ne ise :) bence siz elinizden geleni yapıyor iseniz, burada yazılanları kapsamıyorsunuz..
Burada konu sahibi, çocuğumu oturması yönünde uyardım, sağlık ocağı olduğunu hatırlattım, oyuncaklarını verdim, konuşmaya çalıştım ama durmadı diye yazsaydı emin olun yüzde doksan yorumlar değişirdi.
Ancak konu sahibi direk küçük o anlamaz dediği için burada bir çok anne anlatması ve anlaması, eğitmesi yönünde çabalaması yönünde yorumlar yapıyor.
Yoksa kimse bir çocuktan 30 yaşındaki insan olgunluğu beklemiyor tabiki
Her cümleye katılıyorumYanlış hatırlıyorsam düzeltin lütfen, sizin çocuğunuzla ilgili bir konunuz da vardı. Sizin çozuğunuz biraz daha özel bir çocuk, hiperaktik yada her ne ise :) bence siz elinizden geleni yapıyor iseniz, burada yazılanları kapsamıyorsunuz..
Burada konu sahibi, çocuğumu oturması yönünde uyardım, sağlık ocağı olduğunu hatırlattım, oyuncaklarını verdim, konuşmaya çalıştım ama durmadı diye yazsaydı emin olun yüzde doksan yorumlar değişirdi.
Ancak konu sahibi direk küçük o anlamaz dediği için burada bir çok anne anlatması ve anlaması, eğitmesi yönünde çabalaması yönünde yorumlar yapıyor.
Yoksa kimse bir çocuktan 30 yaşındaki insan olgunluğu beklemiyor tabiki
Ben dahil kimse burda genelleme yapmıyor diyoruz ki her çocuğun iletişim şekli vardır siz çocuğunuzla bir yolunu bulmalisiniz ben böyle buldum her çocuğun bir iletişim yolu vardır çocuk ne anlar diyerek çocukları hesaba almamazlik yapmayın çocuklarımız bizlerden akıllı diyorum
Uyarıyorum derken dur yapma demek değildir uyarı öyle yaparsanız zaten durmaz her çocuk farklıdır iletişimi farklıdır diyorum
Durduranlar nasıl durduruyor ne ben sizden daha becerikliyim ne çocuğum çocuğunuz dan daha zeki üstün yeteneğimiz yok ben yolu böyle buldum diyorum ne alırsanız benden onu anlarsınız diyorum .
Özel durumları olan çocukları tenzih ediyoruz
Ve çocuğuna dikkat et demeyen annelere kiziyoruz siz alindiniz üstünüze niye alindiniz ?
O zaman neden anlamaz diyorsunuz? 2 yaşındaki bile anlar yeri geldiğinde.. Önemli olan eğitim.4 yaşındaki anlıyor 2 yasındaki anlamıyor hanfendi.
Cocuk bu cocuk cocuk dediğin oynar eğlenirken hoplar ziplar.. Terbiyeli alakası yok.. Bir çocuğun en doğal hakkı ayip değil suç değilYa bu çocuklar anlamıyor olayı bana pek mantıklı gelmıyor.. illa ki oyalayabilirsiniz birseyle,telefon tek çözümünüz mü? Lütfen sosyal ortamlarda baska insanlarında düşünün
2.5 yaşında oğlum çok hareketli ne kadar yapma etme desemde dinlemiyor ne yapalım yani çocuk işte.Uyarıyoruz tabiki bağırmıyorlar orda bi cam var oraya bakıp geliyorlar
Çocuğa sus, yapma, gitme dediğinizde çocuğun kafasında tek bir soru oluşur: Neden? Sadece sus demeyeceksiniz, şu şu sebepten susman gerekir diyeceksiniz mesela.. Koşma demeyip nedenini açıklamanız veya sonucunda olabilecekleri anlatmanız gerekir. 2 yaştan ufak çocuklar bile anlıyor bunları.. Lütfen anlamaz diye düşünmeyin, bir deneyin.kesinlikle öyle ama bunu 4 yaşında bir çocuğa anlatabilirsiniz sözünüzü dinler . 2 yaşındaki asla dinlemez. Söylersiniz uslu dur , yapma ,burada ses yapılmaz v.s ama dinlemez. Benim oğlum var 2,5 yaşında kesinlikle elimi bile tutmuyor. Kızım da öyle bir şey görmedim ama oğlan öyle. Çocuğun karakterine de bağlı
Ya tabiki, bugün markette bi çocuk krize girmişti mesela dondurma alınmamış diye:) şimdi o çocuğa anneye kim kızabilir, ama sağlık ocağı gibi bir ortamda sağda solda hasta, yaşlı, hamile insanlar varken 3 tane çocuğun ortalıkta koşturması uygun değil. Anne gereğini yapar, uyarır, ekstra ilgilenir, ama daha hiç uyarmadan küçük o anlamaz demesi doğru değil bence.
Tabi benim buradaki varsayımım çocukların gürültü yaparak koşturdukları, sakince ayakta duruyorlarsa uyarmak olmaz, ister ayakta durur ister oturur.
Birilerine yada kendilerine zarar vericek sekilde koşmadılar büyük bir cam duvar vardı dışarısı görünen oraya gidip baktılar daha dönerken kadın şikayet etti sürekli gürürtü yapsalar vs tabiki haklı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?