Okypete abla ve diğer büyüklerim ve ayrıca küçüklerim lütfen fazla tepki göstermesin çünkü gerçekten moralim çok bozuk..
Bugunkü olay (tabi ben burda okuduklarımdan etkilenmiş olmalıyım ki ) işte sen benim yanımda olucak mısın?Bana baskı yapıcaklar mı?Ben seninle neden yemek yiyemiyorum annenlerleyken bunun mantığı ne vs. sorular sorarken tabi iş tartışma boyutuna geldi ve bana dediki ' bunlar bizim kurallarımız uyanı içimize alırız,uymayanı almayız' a benzer bir laf etti sonra dedi ki 'sen düşün yapabilir misin? Eğer yapamam diyorsan sen 6 ay üzülürsün,ben 6 ay üzülürüm sonra geçer gider dedi' Ben tabi ŞOK,okadar kötü oldum ki,ağladım ağlıcam,gözümden yaşlar geliyor,kenardan kenardan siliyorum,başka yerlere bakıyorum,kafamdan atmaya çalışıyorum..
Sonra konuyu değişti,tabi benim surat gitti şekil şemal kalmadı,işte bozuk bozuk cevap verdim falan normal şeylerden konuşmaya devam ettik ama tabi ben çok kötü olduğumdan ne oldu,ne oldu neden böylesin,bişey mi dedim,bişey mi yaptım,moralin neye bozuldu demeler başladı.
Ben yok bişey falan diye geçiştirdim ama ben seni tanımıyor muyum bişey var anlat,hani herşeyimizi paylaşıcaktık vs. vs. tabi bu kadar üzerime gelince ben duygu patlaması yaşadım,bir ağlamaya başladım bişey yok diyorum neden hala soruyosun diye bağırdım.Ağladım ağladım...Sessizce durdu
Sonra biraz kendime gelince dedi ki sana ağlamak yok demedim mi,sen hiçbir zaman ağlamıcaksın,hep mutlu olucaksın,sorun ne söyle çözelim dedi.
Tabi bende söyledim ne demek bu kurallara uyanı içimize alırız,sen beni bir kalıba mı sokmaya çalışıyosun,demek uymazsam ayrılırız 6 ay ben 6 ay sen üzülürsün olur biter,okadar kolay yani,beni okadar seviyorsun,hiç orta yolu bulalım demek yok,senin kurallarına uymak zorundayım öyle mi,bu kadar yani sevgin dedim...Bu sefer başladı ben öyle demek istemedim,çözmeye çalışırız,halletmeye çalışırız,ayrılalım demek istemedim falan falan falan
Sonra yanımıza arkadaşlar geldi fazla konuşamadık,ayrılırkende yalnız değildik ve öyle kaldı konu.
Açıkcası o ettiği laf ondan hiç beklemeyeceğim bir laftı sonra düzeltmeye çalıştı ama ailesinin kuralları olduğunu anladım yani yıkılamayacak tabular var...
Şimdi sadece düşünmek istiyorum,yorum yaparsanız tabiki okurum ama moralim bozuk nolur kırıcı olmayın,herkese teşekkür ederim.
Ben ailem Manisa da,onun ailesi Bursada.Evlenirsek muhtemelen ya ıstanbul ya Bursa da olacağız.
Benim ailem herşeyi biliyor ve babamla annem zorla evlendirildiklerinden ^sen sevdiğinle evlen kızım ama biz bu evliliği tasvip etmiyoruz^ diyorlar.Çünkü anlaşamayacağımızı düşünüyorlar,üzüleceğimi düşünüyorlar,hele halalarım...Tamamen karşı onlara göre hiç oluru yok bu işin.
Evet okuldayken kapalı değildim,beni açık sevdi.Açık derken çok açık giyinen biride değilim ama kapalıda değilim.Fakat kapanmazsan evlenemem seninle diyor,ben ilk açık olarak ailesine giremem,doğulu olduğundan sanırım babaya saygı çok fazla,sesi titrer babasıyla telefonda konuşurken ve ben açık bir kızla evlenicem asla diyemez,kaldıki zaten o da kapalı bir eş istiyor.Kapanmak zorundayım,çalışsamda kapanmak zorundayım,kamu kuruluşlarına girerken tabiki açılmak zorunda kalıcam.
Aile ortamını bana en başında anlattı herşeyi biliyordum ama sevdiğim için ayrılamadım ve zaman öylece geçti,şimdi iş ciddiye bineceği için kara kara düşünüyorum.Tek çocuk olduğum için ailemi evliliğimle üzmek istemiyorum ve iyi bir kara vermek istiyorum ama yüreğim ayrılmaktan yana hiç değil sadece beynim beni düşündürüyor..
Yorum yapıp yardımcı olan ablalarıma teşekkür ederim[/QUOT
Çok zor durumdasınız.Allah yardımcınız olsun.Daha fazla bir şey yazmama gerek yok çünkü siz kararınızı vermişsiniz.''Çalışsamda kapanmak zorundayım,kamu kuruluşlarına girerken tabii ki açılmak zorunda kalacağım''' diyorsunuz.Bu verilmiş bir kararın oylanması gibi geldi bana.
Size çok kırıcı gelebilir ama kusuruma bakmayın;madem gerçekçi görüş istiyorsunuz:bence evlenirseniz pek mutlu olamazsınız.Çok taviz vermeniz,arka planda kalmanız ve Allah korusun ailenizle nadir görüşebilmeniz gibi tehlikeler görüyorum bu potansiyel evlilikte.
Yanlış anlaşılmasın arkadaşınızın ailesi kapalı ve kapalılık benim hoşuma gitmiyor ve siz bu yüzden mutlu olamazsınız demiyorum.Asla böyle bir çıkarım olmasın.Bende emekli olunca dini vecibelerin tamamını yerine getirebilirsem başımı örtmeyi düşünüyorum;ama bunu ben istiyorum.Bende sosyal demokrat bir ailede büyüdüm.Neler hissettiğinizi gayet iyi anlıyorum ve sevginize sonsuz saygı duyuyorum.
Yinede derim ki çok iyi düşünün çok çok çok taviz vermeniz ve bambaşka bir insan olmanız istenecek sizden.
Yine de sevgi gerçekse her zorluğu aşar;ama kayalarıda dalgalar ve rüzgar oyar,oyar,oyar bakarsınız ki kayalar kuma dönüşmüş.
Size bol şans ve mutluluklar diliyorum.
mutlu olablceğini mi sanıyorun canım...bence asla oalmıcaksın..çnkü onun ailesi hep kötü gözle bakcak sana ve bu yüzden eşinle ister istemez sorun yaşıcaksın...bir izmirli olarak bu hatayı asla yapma diyorum..ayşe armanın yazısına gelince,kadın yazmış dinle işte olmaz !!
İzmir ,Ankara illerle bunun ilgisi yok bence ...
kötü gözle bakacak olduklarından da değil mesele burada angelin erkek arkadaşının ailesinin sözünden çıkıp kendini birey gibi hissedip hissedememesi önemli ; karşılarında dik durup eşinin savunamayacak biri gibi görünüyo ve de şimdiden altı ay üzülürüz unuturuz deyip ayrılmayı savaşmaya tercih ediyo sorun bu...
SELAM
Ben 23 yaşında bir ailenin tek çocuğuyum.Annem ve babam ömürlerinin yarısından fazlasını izmirde geçirmiş,modern görüşlü solcu insanlar.Beni ellerinden gelen herşeyi yaparak özel unv. de okuttular ve bu eylülde inşallah hukuk fakültesinden mezun olmuş olucam.Ve konuya girmek gerekirse,kısacası unv.den tanıştığım,4 senedir birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var.
SORUN ŞU Kİ,onun ailesi kapalı görüşlü,öyle ki sülalesinde 1 tane açık yok,bayanların çalışması onlara ters,gelinler kayınbabalarıyla aynı sofrada yemek yemez,hatta çoğu zaman ayrı odalarda otururlarmış.Ve tabiki alacakları gelin kapalı olmalı.Babası senede 1 kere hacca 2 sefer ümreye giden biri,kız kardeşleri ilk okul,orta okul ve lise mezunu,abileri açık öğretim mezunu ve toplam 7 kardeş olmakla birlikte Diyarbakırlılar.
Erkek arkadaşımsa Bilgisayar mühendisliğini bitirdi ve unv.de okumanın vermiş oldugu bazı şeylerle ve benim çabalarımla benim çalışmama sıcak bakmakta ama kapalılık konusunda taviz vermemekte.Bana karşı son derece iyi ve anlayışlı,4 senelik okul hayatımda başım her sıkıştığında yanımda oldu,yeri geldi beni üzen arkadaşlarını
karşısına aldı,beni çok fazla sevdiğini,benim üzülmeme dayanamadığını,sen gül ben başka hiç birşey istemiyorum dediğini söyleyebilirim.Hatta onun sevgisinin benim sevgimden daha büyük olduğunuda itiraf edebilirim.Bende onu çok seviyorum ve yakın zamanda evlenmeyi düşünüyoruz ama gelecek beni korkutuyor..
Ayşe Armanı okuyan varsa geçenlerde benim durumumda olan bir kız 'Karşı mahalleden birini sevdim' diye bir yazı yazmış..Bende aynı durumdayım..iki ayrı kültürden gelen ve biri solcu bir ailenin kızı diğeri ise sağcı bir ailenin oğlu.Evlenirsek mutlu olabilir miyiz?Ben onun hayatına alışabilir miyim?Böyle evlilik yapmış ablalarım var mı aranızda?LÜTFEN bana yardımcı olun.
canım halını cok ıyı anlaıyorum ama aıleler ne kdar zıt olursa olsun ıs kocanda bıter senı aılesıne karsı tutarsa ezdırmezse sorun olmaz snde sık sık gorusmezsın mesafe koyarsın calısırsın zaten aynı sehırdemısınız bılmıyorum ama baska sheırde olursan super olur aynı sehrde oturacaksanda aynı ama ayrı mısalı gorunuste yakın ama aslen uzak olabılırsın mesafe koyarak haftada bır gıdersınız az durup gelırsınz mesala esınde ıs bter kısacası ta bı senınde onların tavırlarına karsı sabırlı anlayıslı olman lazım herkes ınandıgı gıbı yasar belkıde kul hakkından kalp kırmaktan korkan ınsanlardır esın senı dınlıyorsa ezdırmeyıp o cızgıyı koruyacak olan esın dengeyı koruyacak olan senınde bıraz saygı göstermen yetıerlı olacaktır brenceSELAM
Ben 23 yaşında bir ailenin tek çocuğuyum.Annem ve babam ömürlerinin yarısından fazlasını izmirde geçirmiş,modern görüşlü solcu insanlar.Beni ellerinden gelen herşeyi yaparak özel unv. de okuttular ve bu eylülde inşallah hukuk fakültesinden mezun olmuş olucam.Ve konuya girmek gerekirse,kısacası unv.den tanıştığım,4 senedir birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var.
SORUN ŞU Kİ,onun ailesi kapalı görüşlü,öyle ki sülalesinde 1 tane açık yok,bayanların çalışması onlara ters,gelinler kayınbabalarıyla aynı sofrada yemek yemez,hatta çoğu zaman ayrı odalarda otururlarmış.Ve tabiki alacakları gelin kapalı olmalı.Babası senede 1 kere hacca 2 sefer ümreye giden biri,kız kardeşleri ilk okul,orta okul ve lise mezunu,abileri açık öğretim mezunu ve toplam 7 kardeş olmakla birlikte Diyarbakırlılar.
Erkek arkadaşımsa Bilgisayar mühendisliğini bitirdi ve unv.de okumanın vermiş oldugu bazı şeylerle ve benim çabalarımla benim çalışmama sıcak bakmakta ama kapalılık konusunda taviz vermemekte.Bana karşı son derece iyi ve anlayışlı,4 senelik okul hayatımda başım her sıkıştığında yanımda oldu,yeri geldi beni üzen arkadaşlarını
karşısına aldı,beni çok fazla sevdiğini,benim üzülmeme dayanamadığını,sen gül ben başka hiç birşey istemiyorum dediğini söyleyebilirim.Hatta onun sevgisinin benim sevgimden daha büyük olduğunuda itiraf edebilirim.Bende onu çok seviyorum ve yakın zamanda evlenmeyi düşünüyoruz ama gelecek beni korkutuyor..
Ayşe Armanı okuyan varsa geçenlerde benim durumumda olan bir kız 'Karşı mahalleden birini sevdim' diye bir yazı yazmış..Bende aynı durumdayım..iki ayrı kültürden gelen ve biri solcu bir ailenin kızı diğeri ise sağcı bir ailenin oğlu.Evlenirsek mutlu olabilir miyiz?Ben onun hayatına alışabilir miyim?Böyle evlilik yapmış ablalarım var mı aranızda?LÜTFEN bana yardımcı olun.
SELAM
Ben 23 yaşında bir ailenin tek çocuğuyum.Annem ve babam ömürlerinin yarısından fazlasını izmirde geçirmiş,modern görüşlü solcu insanlar.Beni ellerinden gelen herşeyi yaparak özel unv. de okuttular ve bu eylülde inşallah hukuk fakültesinden mezun olmuş olucam.Ve konuya girmek gerekirse,kısacası unv.den tanıştığım,4 senedir birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var.
SORUN ŞU Kİ,onun ailesi kapalı görüşlü,öyle ki sülalesinde 1 tane açık yok,bayanların çalışması onlara ters,gelinler kayınbabalarıyla aynı sofrada yemek yemez,hatta çoğu zaman ayrı odalarda otururlarmış.Ve tabiki alacakları gelin kapalı olmalı.Babası senede 1 kere hacca 2 sefer ümreye giden biri,kız kardeşleri ilk okul,orta okul ve lise mezunu,abileri açık öğretim mezunu ve toplam 7 kardeş olmakla birlikte Diyarbakırlılar.
Erkek arkadaşımsa Bilgisayar mühendisliğini bitirdi ve unv.de okumanın vermiş oldugu bazı şeylerle ve benim çabalarımla benim çalışmama sıcak bakmakta ama kapalılık konusunda taviz vermemekte.Bana karşı son derece iyi ve anlayışlı,4 senelik okul hayatımda başım her sıkıştığında yanımda oldu,yeri geldi beni üzen arkadaşlarını
karşısına aldı,beni çok fazla sevdiğini,benim üzülmeme dayanamadığını,sen gül ben başka hiç birşey istemiyorum dediğini söyleyebilirim.Hatta onun sevgisinin benim sevgimden daha büyük olduğunuda itiraf edebilirim.Bende onu çok seviyorum ve yakın zamanda evlenmeyi düşünüyoruz ama gelecek beni korkutuyor..
Ayşe Armanı okuyan varsa geçenlerde benim durumumda olan bir kız 'Karşı mahalleden birini sevdim' diye bir yazı yazmış..Bende aynı durumdayım..iki ayrı kültürden gelen ve biri solcu bir ailenin kızı diğeri ise sağcı bir ailenin oğlu.Evlenirsek mutlu olabilir miyiz?Ben onun hayatına alışabilir miyim?Böyle evlilik yapmış ablalarım var mı aranızda?LÜTFEN bana yardımcı olun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?