vallahi cok kötüyüm
Günümuz erkekleri sanalda da ilişki yürütmeyi severler. O yüzden çoğaldı ya bu sanal ilişkiler yüzunden bosanmalar. Sen kendini kurtar bu adamdan. Sonunda üzülen sen olursun.bi yandan söyledikleri bi yandan da bu gercek....bi insan bu kadar yalan söyleyebilir mi? hem amaci ne olabilir ki, ben almanyada o türkiyede..türkiyede baska takilcak insan mi yok...yani ne bilim, su an saglikli düsünemiyorum hic..
Çocuğuna ayrılıp ona bunu yaşatmak istemeyen adam madem öyle eşiyle olmayı deneseymiş keşkee,önce bir ayrılsanız adam yan çizer gibi bence kafası karışık net olsa zaten 2 sene aynı evde yaşamadığı kadınla boşanırdıkizlar bu erkekleri ne zaman anlicam ya, ben mi cok salagim ya da onlar mi cok kötü, bi türlü anlam veremiyorum, ooff offf, kafamfa bin soru var deli olucam.
kisaca konuya gireyim: ben almanyada yasiyorum, gecen sene yaz aylarinda türkiyeye tatile gitmistim, geri döndükten sonra facebook üzeri orda tanistigim bi adamla yazismaya basladim (aile dostu, yabanci degil yani), kendisi bana istek gönderdi ve benle sohbet etti, hersey iyi güzel, bazi sebeplerden dolayi bir ay sonra ben konusmayi kestim, onu da arkadas olarak sildim. her neyse.....aralik ayinda yine türkiye'deydim ve bu adamla karsilastim, tekrardan konusmaya basladik, ordaykende görüstük bulustuk ama aramizda öyle ask mask sözleri olmasi, o bana benden hoslandigini ama durumunun cok karisik oldugunu söyledi, o yüzden'de bana karsi net olamadigini benide kirmak istemedigini söyledi, hersey kader kismet, biz olucaksak eger hic birsey ve hic kimse buna engel olamaz, bu aralar kendime gelmem lazim, biraz zamana ihtiyacim var diyor.
o su an evli ama karisindan neredeyse 2 senedir ayri, cocugu var ve cocugunu ayda 1 yada 2 sefer görüyor, bende hala evliyim ama bosanmak üzereyim. neden bosanmadigini sorunca bana bu büyük sorumlulugu almaya cesareti olmadigini söylüyor, cocugu icin üzülüyor, ona bunu yasatmak istemiyor (zaten bosanmis gibiler, sonucta cocuguyla bir evde kalmiyor, esiyle ayrilar).
kendisi de ailemizin dosutu oldugu icin, onlarin her türlü isine kostugu icin herkes onu cok seviyor, hatta ailemde onunla olmami cok istiyorlar. herkes ona cok güveniyor, bana biz onun bir kötülügünü ya da bir hatasini görmedik diyorlar ama durumuna da üzülüyorlar cünkü gercekten bu durumdan dolayi cok üzgün. karisina karsi gram sevgi duymuyor, onunla barisirsam cocugum mutlu ama ben mutsuz olucam, sevmedigim bir insanla bir ömür gecirebilecegimi zanettmiyorum diyor. yani durumu gercekten kolay degil, benimde cocugum olmadigini icin onun neler yasadigini anlamam mümkün degil.
ben geri döndügümden beri bazen yazisiyoruz, konusuyoruz öyle havadan sudan, bana yine ayni seyleri söylüyor, tamam sen bazi seyleri söylememi bekliyorsun, bazi seyler yasamak istiyorsun ama ben seni kirmak istemiyorum diyor, su an kendimi ise veriyorum, calisiyorum diyor, zamana ihtiyacim var diyor.
bide gecen sene ben konusmayi kestim diye bana cok yükleniyor, egerki o sorun yasanmasaydi ben senden hoslandigimi herkese söylerdim diyor..ama simdi geri adim atiyor.
ya ben bunu anlamadim gitti, cok acayip bir insan, bi yandan cok sicak cok seker cok tatli, cok iyi anlasiyoruz gercekten, beraber gülebiliyoruz ve de görüsünce yüz yüze konusunca aramizda gercekten bir elektirik oluyor, bir sicak ortam oluyor. bi yandan da ama güvenemiyorum, durumu benimkinden cok farkli....egerki barisirsa karisiyla en cok ben sevinirim bu duruma cünkü cocugunu cok düsünüyor, onun üzülmesini istemiyor...o mutlu olsun istiyorum ama kafam cok karisik..napim ben ya?! nappiimmmmmmm....
kendisi benimle hala konusmak görüsmek istiyor ve bana herseyi zamana birak diyor..bu ne demek oluyor ya
napcagimi sasirdim.....birakmak istiyorum, onu silmek istiyorum ama olmuyor, kalbim buna izin vermiyor....telefonumdaki fotograflarini bile silemiyorum, ona bakinca icim isiniyor
offf ben asik mi oldum ne yaaa, cok kötüyüm gercekten
icimi dökmek istedim, buraya kadar okuyan varsa cok tesekkür ederim, hakkinizi helal edin zamaninizi sacma düsüncelerimle bosa harcadiniz
Özet. Konu sahibi evli, boşanacakmış. Konuştugu adam evli ama boşanacak cesareti yokmuş. Adam çocuklu. Konu sahibinin yok sanırım.
Okumaya erinenlere
Sonuc. Valla bi mok anladıysam arap olayım.
kizlar bu erkekleri ne zaman anlicam ya, ben mi cok salagim ya da onlar mi cok kötü, bi türlü anlam veremiyorum, ooff offf, kafamfa bin soru var deli olucam.
kisaca konuya gireyim: ben almanyada yasiyorum, gecen sene yaz aylarinda türkiyeye tatile gitmistim, geri döndükten sonra facebook üzeri orda tanistigim bi adamla yazismaya basladim (aile dostu, yabanci degil yani), kendisi bana istek gönderdi ve benle sohbet etti, hersey iyi güzel, bazi sebeplerden dolayi bir ay sonra ben konusmayi kestim, onu da arkadas olarak sildim. her neyse.....aralik ayinda yine türkiye'deydim ve bu adamla karsilastim, tekrardan konusmaya basladik, ordaykende görüstük bulustuk ama aramizda öyle ask mask sözleri olmasi, o bana benden hoslandigini ama durumunun cok karisik oldugunu söyledi, o yüzden'de bana karsi net olamadigini benide kirmak istemedigini söyledi, hersey kader kismet, biz olucaksak eger hic birsey ve hic kimse buna engel olamaz, bu aralar kendime gelmem lazim, biraz zamana ihtiyacim var diyor.
o su an evli ama karisindan neredeyse 2 senedir ayri, cocugu var ve cocugunu ayda 1 yada 2 sefer görüyor, bende hala evliyim ama bosanmak üzereyim. neden bosanmadigini sorunca bana bu büyük sorumlulugu almaya cesareti olmadigini söylüyor, cocugu icin üzülüyor, ona bunu yasatmak istemiyor (zaten bosanmis gibiler, sonucta cocuguyla bir evde kalmiyor, esiyle ayrilar).
kendisi de ailemizin dosutu oldugu icin, onlarin her türlü isine kostugu icin herkes onu cok seviyor, hatta ailemde onunla olmami cok istiyorlar. herkes ona cok güveniyor, bana biz onun bir kötülügünü ya da bir hatasini görmedik diyorlar ama durumuna da üzülüyorlar cünkü gercekten bu durumdan dolayi cok üzgün. karisina karsi gram sevgi duymuyor, onunla barisirsam cocugum mutlu ama ben mutsuz olucam, sevmedigim bir insanla bir ömür gecirebilecegimi zanettmiyorum diyor. yani durumu gercekten kolay degil, benimde cocugum olmadigini icin onun neler yasadigini anlamam mümkün degil.
ben geri döndügümden beri bazen yazisiyoruz, konusuyoruz öyle havadan sudan, bana yine ayni seyleri söylüyor, tamam sen bazi seyleri söylememi bekliyorsun, bazi seyler yasamak istiyorsun ama ben seni kirmak istemiyorum diyor, su an kendimi ise veriyorum, calisiyorum diyor, zamana ihtiyacim var diyor.
bide gecen sene ben konusmayi kestim diye bana cok yükleniyor, egerki o sorun yasanmasaydi ben senden hoslandigimi herkese söylerdim diyor..ama simdi geri adim atiyor.
ya ben bunu anlamadim gitti, cok acayip bir insan, bi yandan cok sicak cok seker cok tatli, cok iyi anlasiyoruz gercekten, beraber gülebiliyoruz ve de görüsünce yüz yüze konusunca aramizda gercekten bir elektirik oluyor, bir sicak ortam oluyor. bi yandan da ama güvenemiyorum, durumu benimkinden cok farkli....egerki barisirsa karisiyla en cok ben sevinirim bu duruma cünkü cocugunu cok düsünüyor, onun üzülmesini istemiyor...o mutlu olsun istiyorum ama kafam cok karisik..napim ben ya?! nappiimmmmmmm....
kendisi benimle hala konusmak görüsmek istiyor ve bana herseyi zamana birak diyor..bu ne demek oluyor ya
napcagimi sasirdim.....birakmak istiyorum, onu silmek istiyorum ama olmuyor, kalbim buna izin vermiyor....telefonumdaki fotograflarini bile silemiyorum, ona bakinca icim isiniyor
offf ben asik mi oldum ne yaaa, cok kötüyüm gercekten
icimi dökmek istedim, buraya kadar okuyan varsa cok tesekkür ederim, hakkinizi helal edin zamaninizi sacma düsüncelerimle bosa harcadiniz
