Bu dünya nasıl bir dünya

Öyle birşey yok iyi olan her zaman kazanır kötü olup düşman kazanmaya gerek yok iyi olun en azından iç huzurunuz olur bu dünya olmasa bile ahireti kazanırsınız
Tam tersi iyilerin cok düşman o oluyor bence kötüler in değil , bu iyi bundan zarar gelmez diyorlar
 
Bu dünya imtihan dünyası.

Başkalarının kötülüğü evet sinir bozucu.
Mesela bana bir kötülük etmesi de gerekmiyor.
Başkasına yapılan bir şey bile kendime yapılmışcasına delirtir beni.

Yine de şöyle bir bakıyorum.
Bu kadar mükemmel bir kişiliğe sahip olmak iyi bir şey değil.
Hiç gerek yok.
Madalya takan da yok kendini yediğinle kalırsın.

Çünkü iki yüzlü, dansöz, işine geldiği yerde adaleeetttt diye kıçını yırtıp, işine gelmediği yerde
haksızlığa ortak olan tipler evet huzurlu mu huzurlu arkadaşım.

Ama nereye kadar?
Elbet bir sonu var ama bu dünyada ama öteki dünyada.
İnançlı insanlarız çok şükür.
Sen iyi bir insan olarak kal, temiz niyetini koru gerisine ne diyordu Çılgın Bediş dizisindeki kapıcı?
Garışşşşşmaaa :)
 
Bazı kötülerin cezasını bulduguna da çok şahit oldum ki sayısı azımsanmayacak kadar çoktu ama bi taraftan da bazı kötülerin ettiklerine rağmen mutlu mesut yaşadığına da şahit oldum...Yalnız mutlu sandıklarımız acaba dısardan gorundugu gibi mi emin olmayız birebir her anını bilmiyoruz sonucta...Genelleme yapmak zor ama benim edindiğim tecrube ve ders şudur: ne kazıklanacak kadar saf ve aşırı iyi ol ne de oyunlar entrikalar çevir...Kendini koruyacak, haksızlık ettirmeyecek kadar uyanık ol ama başkasına da zarar verme...Bu şekilde olursan kazık da yemeyeceğin için kötülere ne olmuş ne olmamış umrun olmaz, onlar da üzülsün diye de dert edinmezsin çünkü zaten kimse seni üzemez
 
 
Kendimizi koruyacak haksızlık ettirmeyecak kadar nasıl iyi oluruz, oyun felan çeviremem zaten ama kazıklanacak kadar saf ve iyiyim ; (((
 
Şimdi kötü nedir iyi nedir onu tanımlamak lazım. Başkasının cikari, mutluluğu, isteği için kendi isteklerinden vazgeçiyorsan hep kaybetmeye mahkumsun zaten. Bu zaten iyilik değil.
İşte ben tam bunu yapıyorum ve hep kaybeden üzülen oluyorum
 
Şimdi kötü nedir iyi nedir onu tanımlamak lazım. Başkasının cikari, mutluluğu, isteği için kendi isteklerinden vazgeçiyorsan hep kaybetmeye mahkumsun zaten. Bu zaten iyilik değil.

Doğru o enayilik değil mi? :)

Bizi annem hep şu cümleyle büyüttü.
Seni mutlu edecek bir şey başka birine zarar verecekse eğer isteme o mutluluğu.
Bu yüzden ben bir şeyi isterken istiyorum bitmiştir diye yaşayamıyorum mesela.

İstiyorum ama hakkım var mı?
İstiyorum ama sevdiklerim ya da yakınımdakiler bu isteğimden nasıl etkilenir?
Gibi sorularla yaşıyorum.

Allah var içim öyle rahat ki kimsenin hakkı kalmamıştır bende o derece hesaplarla yaşıyorum çünkü.
Ama böyle yaşamak çok yorucu cidden.

Bazen anneme kızıyorum.
Keşke o da pek çok kişinin yaptığı gibi salt çıkarlarımızı hesaplayarak yaşamayı öğretseydi bize diye..
 
Kendimizi koruyacak haksızlık ettirmeyecak kadar nasıl iyi oluruz, oyun felan çeviremem zaten ama kazıklanacak kadar saf ve iyiyim ; (((

Düşünerek hareket edeceksin..Herkesi kendin gibi iyi niyetli sanmayacak, her soyleneni dogru kabul etmeyecek, paranoya derecesine vardırmadan karsıdakinin davranıslarından, isteğinden sana zarar gelebilir mi diye once dusuneceksin...Gunumuzde kimsenin kolay kolay çıkarsız iş yapmadıgını aklının bi kosesinde tutacaksın...Hislerine guvenecek, çelişkili hal ve hareketler gorduysen temkinli olacak, içine sinmeyen arkadastan, ricadan uzak duracaksın...Bazılarında yanılabilirsin onemli değil, zamanla ogrenirsin...Zekanı kullanacak, tecrubeni zamanla buna ekleyecek, insanların sozlerini ve hareketlerini puzzle gibi kafanda birleştirip analiz ederek guvenip guvenemeyeceğine karar vereceksin...
Ve hayır demeyi ogreneceksin
 

Şu son cümlen bile insanın kendi çıkarını düşünecek olmasını küçümsüyor. O keşke gerçek bir keşke değil gibi geldi.

Tabi yıllarca çocukluktan bu yana annenin onayladığı bir düşünceyi davranışı değiştirmek çok zor. Ama sana üzücü bir şey söyleyeyim sen kendi karnını doyurmak varlığını sürdürmek için yüzlerce hayvanın canına mal oldun. Olmaya da devam ediyorsun. Doğa böyle birşey güçlü güçsüzü yer. Ve insanlar da bu doğanın parçası. Buna aykırı davranmak iyilik değil zaten. Dünyanın en saçma işi.
 

Yoo kesinlikle küçümsemiyorum.

Mutluluğun yolu bence bencillikten geçiyor.
Nasıl bencil olunulur ben de olmak istiyorum diye konum bile var benim yahu

Çıkarlarını hesap et ve bir karar alırken sadece kazancım nedir ve istiyor muyum sorularına
cevap vererek yaşa, mutlu bir insan olursun.

İyi olur musun o tartışılır ama iyi bir insan olmanızın bir değeri yok zaten mutlu yaşayın bari diyorum ben artık.
 
Cocukken insanlari ikiye ayirirdim. Iyi ve kotu diye. Oysa iyi ve kotu diye birsey yokmus. Ayni insanin icinde iyi de varmis kotu de. Buyudukce anladim.
Kotuler ceza alir mi demissin de, tek bildigim bunu bekledigin surece bu hic olmuyor. Bu evrenin sen bakarken ben soyunamiyorum hikayesi. Yapilacak tek sey yola devam etmek. Evren halleder zamani gelince. Halletmese de bunu dusunerek, bekleyerek o kisiye hala deger vermeye ne gerek var ki?
Her zalimin de bir zulmedeni varmis. Sadece buna inan ve yoluna devam et.
 
+1
 
Nickinizi çok beğendim :)) bende sizin gibi düşünüyodum nerdeyse bi ay önce burda konuda açmıştım isyan derecesine gelmiştim herşey bi anda yoluna girmeye başladı, berbat bi haldeyken yavaş yavaş Allah sabrımın sonucunu alabileceğimi gösterdi umarım da herşey yolunda gitmeye devam eder. İyiliğin sabrın sonuç vermemesine o kadar alıştım ki şuan bile yine başına bi iş gelmesinden korkuyorum:) mutlu olmaya korkuyorum ama sabredicez mecbur
 
Bunu yasayanlarimiz var, benim gibi. Ilk yillarimi yaptiklarinin cezasini cekecek umidiyle bekleyerek gecirdim. O ise gayet mutlu idi, bense diplerdeydim. Sonra uzerimdeki yuku atmam icin onu affetmem gerekiyormus, benim affetmem demem onun ceza almayacagi anlami tasimiyormus. Affetsen de kamu davasi oluyormus. Ben de affettim tum yuregimle, hemen olmasa da sonradan uzerimdeki yuku attim. Bunu sonradan hissediyorsun. Sonra zaman gectikce anladim ki o kisinin bana bunlari yasatmasinin bir anlami vardi, hicbir sey nedensiz degildi. Cok buyuk tecrube kazandim, dersler cikardim, dahasi o hayatimdan ciktiktan sonra hayatim baska bir yonde degisti. Eski esimden bahsediyorum. Cok uzdu, cok yaralar acti yuregimde ama o hayatimdan gitmeseydi ben hala oldugum yerde sayacaktim. Simdi umurumda bile degil. Onun da zulmedeni var mi merak etmiyorum. Tek bildigim bir donem hayatima girmesi gerekiyordu, bir oglumuz var, ve de sonra cikmasi gerekiyordu. Zamanla anliyorsun hicbir seyin nedensiz olmadigini.
Belki de yeni birinin hayatina girmesi icin bunun cikmasi gerekiyordur. Evren boslugu sevmezmis cunku. Simdi bilemezsin.
 
Onu bunu bilmem de en önemlisi iç huzur. Kötülerde o yok iste. Biz görmesekte bize mutlu gibi gözükselerde, iclerindeki o huzursuzluk onlari bogdugu icin daha da devam ediyorlar pisliklerine. O yüzden önemsememek en iyisi.

Kötünün basina ne gelcek bakalim diye beklemekte iyilikten gelen birsey degil. Huzurlu olun yeterli.
 
Ben inanıyorum ya buna. Kötü insan eninde sonunda buluyor belasını. Allah gönlümüze göre muamele ediyor bizlere. Çok yakınımdaki bir büyüğüme senelerce çektiren insanlar şuan tepetaklak olmuş durumdalar ki ağızlarından salyalar çıkararak saldırıyorlar etrafa ama nafile çırpındıkça daha çok batıyorlar . demem o ki kötüler elbet bi gün çektirdiklerini çekecek. Yaşattıklarını yaşayacak. Ama bu dünyada ama ahirette. Bi hadisi şerif var tam olarak doğru yazamayabilirim ama mana olarak şöyle; Allah mazlumun duasını gözünün yaşı kurumadan kabul edermiş .. ben buna çok inanıyorum ve sığınıyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…