bu durum beni tüketiyor

fazla abartılı geldin ya bana.
karnındaki bir can.
annenin aynılarını sana yaptığını düşün, eşinin bu davranaışlarından dolayı seni kanser gibi gördüğünü düşün ne hissedeceksin.
alma hakkını kimse elinden alamaz, aldırmak en doğal hakkın bla bla gibi banel düşünceliler gelmeden saçmaladığını kendine gelmen gerektiğini söyleyelim sana.
 
3 yıllık evliyim 16 haftalık hamileyim. aşk evliliği yaptım. annelik bana uygun değil bu yüzden asla çocuk istemiyordum. korunuyorduk. eşim korunuyordu. buna rağmen hamile olduğumu öğrendim. hemen aldırmak istedim. eşim istemedi. çok şiddetli kavgalar ettik. ben ağladım bağırdım o bağırdı. komşular polis bile çağırdılar. harika bir ilişkimiz vardı, gördüğüm en naif en düşünceli adamdı çocuğu aldıralım deyince her şey mahvoldu. çok kavga ettik. ben hep onun bencil olduğunu söyledim o benim acımasız olduğumu. bir yandan birbirimize çok aşıktık hâlâ. olay ailelere kadar yansıdı. benim anne babam aldırırsan bizim senin gibi kızımız yok diye resti çektiler. ben çok isyan ettim sinir krizleri geçirdim olmadı. 10 haftayı geçti aldıramadım. şimdi herkes mutlu ama ben çok mutsuzum. öleyim diye dua ediyorum. eşim mutlu, hiçbir şey olmamış gibi gece yatarken bana sarılıyor. dayanamıyorum ben istemiyorum bebeği. bir kez olsun ultrasonda görüntüsüne bakmadım. doktorun verdiği testleri yaptırdık sonuçlarını açıklarken dinlemedim. büyüyen karnımı gördükçe ağlama krizlerine giriyorum. düzgün yiyip içemiyorum, uyuyamıyorum. hiçbir işe odaklanamıyorum. işteki verimim düştü. psikoloğa gidiyorum hiçbir gelişme yok. bu bebek içimde tümör gibi büyüyor. o büyüdükçe ben hasta oluyorum. eşim şikayetlerimi, ağlamalarımı dinliyor teselli ediyor sarılıyor ama olmuyor. söylediği hiçbir şey etki etmeyince de yazık değil me o bebeğe diyor, o daha küçücük diyor, sana ihtiyacı var diyor, annesi sevmeyecekse kim sevecek bu çocuğu böyle yaparak ona zarar veriyorsun diyor. bu sefer daha kötü oluyorum ben kötü biriyim küçük bir bebeğe zarar veriyorum diye. yemeden içmeden kesilip sürekli ağladığım ve kustuğum için 12.haftada hastaneye yatıp çıktım. dayanamıyorumartık ben. öleyim diye dua ediyorum bir türlü ölmüyorum da. bu çocuk doğunca banim yüzümden zarar görürse nolacak onu da kara kara düşünüyorum. ben buna bakamam. kucağıma bili alamam. çıldırmak üzereyim.
Bak cnm önce bir sakin ol hicbir şey korktuğun gibi olmayacak , bal o minigin elini tutunca pişman olacaksın bu söylediklerine, Allah sana çok güzel bir hediye yollamış, gerekirse yardım al ama kendini ve bebeğini üzme güzel anne ... böyle düşünmene ne sebep oldu bilmiyorum ama belli ki bir travma yaşamışsın ki 3 senelik evliliğe rağmen bebek istemiyorsun, inşallah herşey düzelir kendine iyi bak sağlıklı beslen hiçbirşey sizden ve bebeginizden değerli değil...
 
konu fake değilse cevap veriyorum.

bazen bende anneliğe uygun olmadığımı düşünürüm, şuan çocuk düşünmüyorum. birden hamile kalsam bende nasıl bakacağım, ne yapacağım diye düşünürdüm ama sizin kadar tepki verilmesi gereken ne var ne yaşadınız bilmiyorum. insanın içinde az da olsa o merak oluyor çocuğum olsa hayat nasıl olur diye. çok zor olacak hayat eskisi gibi olmayacak ama farklı bir boyutuyla hayatı yaşayacaksınız güzel olacak böyle düşünün lütfen..
 
Keşke eşler çocuk istemiyorsa baştan açık açık net konuşsa ve ona göre ciddi önlemler alsa. Tümör olarak adlandıracak kadar bebek istemiyorsanız kul yapımı prezervatife güvenip devam edilmez. Sizde korunacaktınız. Hiç bir yerde okunmasa bile bilinir bunların hatalı çıkabileceği. Siz de korunurken bile bebek olma ihtimali var. Yanlış anlamayın zaten olmuş bitmiş bir olay için bir insanın üzerine gidip iyice üzmeyi asla düşünen biri değilim ama bir bebeğe tümör diyecek kadar hatta ve hatta ölmek isteyecek kadar bebek istemeyen biri olsam eşime der net çözüm tüplerimi bağlatırdım. Bu kadar net.

Kadın ne istediğini tam bilip net çözümler ile korunmasın, erkek istediği için kadına baskı yapsın, aile vicdan yapıp işin içine dahil olsun sonra annesinin bile sevmeyeceği bir insan doğsun ne ala ya. Burada o kadar çok yazıyorlar ki neden benim annem diğer anneler gibi değil aramız diğer insanlar gibi değil diye neden olacak bu yüzden işte. Sonra kendi yaşlansa da içinde o sevginin eksikliği olan insanlar olacak.

Ama malesef dediğim gibi olan zaten olmuş evet hem bedenen hem ruhen zor bir süreç, kadın olmak otomatik anne vasfı yüklü olmak değil istemiyor olmanız doğal ama en azından doğuncaya kadar kendi sağlığınız için bari yeme içme yaşam şartlarınıza dikkat edin. Doğunca da ciddi bir tedavi almaya çalışın ve sizin de bebeğin de Rabbim yardımcısı olsun ne diyeyim🤷‍♀️
 
Gün gelir o tümör dediğin cana muhtaç kalmazsın inşallah! Eş korunması tahmin ettiğimiz şeyse zaten o korunma yöntemi değil. Bukadar çocuğa düşman birisi 3-4 korunma yöntemi uygulaması gerekirken saldım çayıra mevlam kayıra.. ayrıca bu aile, eş neden bukadar diretiyor? Hayır yani o masum cana yazık. Ayrıca bu konular daha evlenmeden gelir gündeme. Allah o bebeği hayırlı insanlarla karşılaştırsın. Umarim fake konudur.
 
Bu kadar istemiyorsanız keşke çift yöntemle korunsaydınız yumurtlama günleri ilişki yaşamasaydınız. Neyse olan olmuş kabullenmek en mantıklısı ölmeyi istemek yapamam edemem demek couzm değil şu an. Hem belki doğunca bu fikrin değişir. Ben de hamileyim ara ara nasıl bakacağız nasıl yapicam düşünceleri oluyor çok. Bir şekilde hallederiz diye düşünüyorum.
Ayrıca bebekler hisseder daha anne karnında istenmeyen bir bebek icin üzüldüm
 
Yani biz ne diyelim , nasıl bir tavsiye verelim ki ? Keşke daha iyi korunsaydınız. Psikolojik destek alın bari.
benim bazı hormonel sorunlarım var. bu yüzdenn eşim korunuyor. ona güvendim. psikolojik destek alıyorum ama faydası yok.
 
3 yıllık evliyim 16 haftalık hamileyim. aşk evliliği yaptım. annelik bana uygun değil bu yüzden asla çocuk istemiyordum. korunuyorduk. eşim korunuyordu. buna rağmen hamile olduğumu öğrendim. hemen aldırmak istedim. eşim istemedi. çok şiddetli kavgalar ettik. ben ağladım bağırdım o bağırdı. komşular polis bile çağırdılar. harika bir ilişkimiz vardı, gördüğüm en naif en düşünceli adamdı çocuğu aldıralım deyince her şey mahvoldu. çok kavga ettik. ben hep onun bencil olduğunu söyledim o benim acımasız olduğumu. bir yandan birbirimize çok aşıktık hâlâ. olay ailelere kadar yansıdı. benim anne babam aldırırsan bizim senin gibi kızımız yok diye resti çektiler. ben çok isyan ettim sinir krizleri geçirdim olmadı. 10 haftayı geçti aldıramadım. şimdi herkes mutlu ama ben çok mutsuzum. öleyim diye dua ediyorum. eşim mutlu, hiçbir şey olmamış gibi gece yatarken bana sarılıyor. dayanamıyorum ben istemiyorum bebeği. bir kez olsun ultrasonda görüntüsüne bakmadım. doktorun verdiği testleri yaptırdık sonuçlarını açıklarken dinlemedim. büyüyen karnımı gördükçe ağlama krizlerine giriyorum. düzgün yiyip içemiyorum, uyuyamıyorum. hiçbir işe odaklanamıyorum. işteki verimim düştü. psikoloğa gidiyorum hiçbir gelişme yok. bu bebek içimde tümör gibi büyüyor. o büyüdükçe ben hasta oluyorum. eşim şikayetlerimi, ağlamalarımı dinliyor teselli ediyor sarılıyor ama olmuyor. söylediği hiçbir şey etki etmeyince de yazık değil me o bebeğe diyor, o daha küçücük diyor, sana ihtiyacı var diyor, annesi sevmeyecekse kim sevecek bu çocuğu böyle yaparak ona zarar veriyorsun diyor. bu sefer daha kötü oluyorum ben kötü biriyim küçük bir bebeğe zarar veriyorum diye. yemeden içmeden kesilip sürekli ağladığım ve kustuğum için 12.haftada hastaneye yatıp çıktım. dayanamıyorumartık ben. öleyim diye dua ediyorum bir türlü ölmüyorum da. bu çocuk doğunca banim yüzümden zarar görürse nolacak onu da kara kara düşünüyorum. ben buna bakamam. kucağıma bili alamam. çıldırmak üzereyim.
Neden istemiyorsunuz derdiniz ne ? Kusura bakmayın ama abimler 7 senedir çocuk istiyorlar ve olmuyor. Sizinki nankörlük resmen kendinide gelin.
 
Kesinlikle. Bebek anne karnında istenmediğini hisseder derler bir de yani. 😔 Ama anlamadığım nasıl oluyorda siz bu kadar istemediğinizi belli ederken , hem aileniz ( ki onları ilgilendirmiyor bence ) hem eşiniz doğur deme cesaretini gösteriyor ? Bu dünya da gerçekten çocuğunu istemeyen , reddeden bir sürü anne var yani. Doğunca seversin diye mi umuyorlar anlamadım.
evet ailemden de eşimden de çok fazla doğurunca seversin duydum.
 
Bende sonradan öyle düşündüm. Bu kadar nefret eden birisi işi gücü de varmış gider özelde aldırırdı. Sonra bi kılıfa sokardı.
Kimseye söylemezdi onuda geçtim eşim korunuyordu diyor hiç çocuk istemeyen biri gider tiplerini baglatir yine hamile kalmazdı eşi korunuyormus 😏
 
Bizde uğraşıyoruz sizin dert tümor gördüğünüz bebeği kucağımıza alabilmek için ne yapalım ne dertler var ya Meryem Ana mısın acaba korunurken hamile kalabiliyorsun yok değil isen taktiği ver uygulayalım.
üzgünüm keşke benim yerime siz hamile kalsaydınız. eşim korunuyordu prezervatifle. bir sorun oldu sunırım fark edemediğimiz.
 
3 yıllık evliyim 16 haftalık hamileyim. aşk evliliği yaptım. annelik bana uygun değil bu yüzden asla çocuk istemiyordum. korunuyorduk. eşim korunuyordu. buna rağmen hamile olduğumu öğrendim. hemen aldırmak istedim. eşim istemedi. çok şiddetli kavgalar ettik. ben ağladım bağırdım o bağırdı. komşular polis bile çağırdılar. harika bir ilişkimiz vardı, gördüğüm en naif en düşünceli adamdı çocuğu aldıralım deyince her şey mahvoldu. çok kavga ettik. ben hep onun bencil olduğunu söyledim o benim acımasız olduğumu. bir yandan birbirimize çok aşıktık hâlâ. olay ailelere kadar yansıdı. benim anne babam aldırırsan bizim senin gibi kızımız yok diye resti çektiler. ben çok isyan ettim sinir krizleri geçirdim olmadı. 10 haftayı geçti aldıramadım. şimdi herkes mutlu ama ben çok mutsuzum. öleyim diye dua ediyorum. eşim mutlu, hiçbir şey olmamış gibi gece yatarken bana sarılıyor. dayanamıyorum ben istemiyorum bebeği. bir kez olsun ultrasonda görüntüsüne bakmadım. doktorun verdiği testleri yaptırdık sonuçlarını açıklarken dinlemedim. büyüyen karnımı gördükçe ağlama krizlerine giriyorum. düzgün yiyip içemiyorum, uyuyamıyorum. hiçbir işe odaklanamıyorum. işteki verimim düştü. psikoloğa gidiyorum hiçbir gelişme yok. bu bebek içimde tümör gibi büyüyor. o büyüdükçe ben hasta oluyorum. eşim şikayetlerimi, ağlamalarımı dinliyor teselli ediyor sarılıyor ama olmuyor. söylediği hiçbir şey etki etmeyince de yazık değil me o bebeğe diyor, o daha küçücük diyor, sana ihtiyacı var diyor, annesi sevmeyecekse kim sevecek bu çocuğu böyle yaparak ona zarar veriyorsun diyor. bu sefer daha kötü oluyorum ben kötü biriyim küçük bir bebeğe zarar veriyorum diye. yemeden içmeden kesilip sürekli ağladığım ve kustuğum için 12.haftada hastaneye yatıp çıktım. dayanamıyorumartık ben. öleyim diye dua ediyorum bir türlü ölmüyorum da. bu çocuk doğunca banim yüzümden zarar görürse nolacak onu da kara kara düşünüyorum. ben buna bakamam. kucağıma bili alamam. çıldırmak üzereyim.
Çok çok fazla dramatize ediyorsun. Konu fake mi diye düşünmedim değil hani. 10 haftada karın falan büyümez ayrıca kaç yaşındasın bilmiyorum ama öle ölmek istiyorumlarla da olunmeyecegini herkes bilir gerçekten aldırmak isteseydin aldırıp herkese düştü diyebilirdin diğer şeyi yerine getirmeyi açıklamam bile saçma olur sen baya baya bebeğin duzenini degistirirmesinden sorumluluk almaktan korkuyorsun madem bu kadar istemiyordun sende ayriyetten önlem alacaktin
 
Back
X