bu durum beni tüketiyor

keşke eşiniz ve aileniz istemediğiniz bir bebeği doğurmanız için bu denle baskı yapmasaydı bu konuya deli gibi bebek isteyen hormonları tavan yapmış kişiler yazıp da can sıkmasın ne siz onu ne de konu sahibi sizi anlar konu sahibini biz gibi bebek istemeyen kişiler anlar çok üzüldüm adınıza o bebek de Bunu haketmiyor istenmediğini siz ne kadar kendinizi tutmaya çalışsanız da anlayacak ne diyebilirim ki düşüncesiz Bi eş ve aileniz var
 
kanarya56 .!.:
Neden istemiyorsunuz derdiniz ne ? Kusura bakmayın ama abimler 7 senedir çocuk istiyorlar ve olmuyor. Sizinki nankörlük resmen kendinide gelin.
Genişletmek için tıkla...
O zaman size de Abinize Allah vemiyor ne diyo zorlayıp imansızlık yapıyorsunuz mu diyelim istemeyen istemez Allah Allah ya
 
Son düzenleme:
Ben de anne olaya çalışan bir kadın olarak ilk okuduğumda öfkelendim ama sonra sizi anladım. 2 negatif aşılama, 1 negatif tüp bebek denemem var ve sizdeki bebek bende olsun diye neler yaparım bir bilseniz.

Fakat tüm bunlara rağmen sizi de anlıyorum. Anne olmayı istemek kadar olmamayı istemek de doğal. Sizin en vahim hatanız bu kadar istemediğiniz halde gerekli önlemleri almamak olmuş.

Artık ona en iyi şekilde bakmaktan başka şansınız yok. Bu duyguların biraz da hormonlardan olduğunu düşünüyorum. Bebeğinizi kucağınıza alınca bu yazdıklarınızı unutup ona aşık olmanız için dua edeceğim. Zira ben daha ortada olmayan bebeğime aşığım...
 
yokoylebisevgili .!.:
3 yıllık evliyim 16 haftalık hamileyim. aşk evliliği yaptım. annelik bana uygun değil bu yüzden asla çocuk istemiyordum. korunuyorduk. eşim korunuyordu. buna rağmen hamile olduğumu öğrendim. hemen aldırmak istedim. eşim istemedi. çok şiddetli kavgalar ettik. ben ağladım bağırdım o bağırdı. komşular polis bile çağırdılar. harika bir ilişkimiz vardı, gördüğüm en naif en düşünceli adamdı çocuğu aldıralım deyince her şey mahvoldu. çok kavga ettik. ben hep onun bencil olduğunu söyledim o benim acımasız olduğumu. bir yandan birbirimize çok aşıktık hâlâ. olay ailelere kadar yansıdı. benim anne babam aldırırsan bizim senin gibi kızımız yok diye resti çektiler. ben çok isyan ettim sinir krizleri geçirdim olmadı. 10 haftayı geçti aldıramadım. şimdi herkes mutlu ama ben çok mutsuzum. öleyim diye dua ediyorum. eşim mutlu, hiçbir şey olmamış gibi gece yatarken bana sarılıyor. dayanamıyorum ben istemiyorum bebeği. bir kez olsun ultrasonda görüntüsüne bakmadım. doktorun verdiği testleri yaptırdık sonuçlarını açıklarken dinlemedim. büyüyen karnımı gördükçe ağlama krizlerine giriyorum. düzgün yiyip içemiyorum, uyuyamıyorum. hiçbir işe odaklanamıyorum. işteki verimim düştü. psikoloğa gidiyorum hiçbir gelişme yok. eşim şikayetlerimi, ağlamalarımı dinliyor teselli ediyor sarılıyor ama olmuyor. söylediği hiçbir şey etki etmeyince de yazık değil me o bebeğe diyor, o daha küçücük diyor, sana ihtiyacı var diyor, annesi sevmeyecekse kim sevecek bu çocuğu böyle yaparak ona zarar veriyorsun diyor. bu sefer daha kötü oluyorum ben kötü biriyim küçük bir bebeğe zarar veriyorum diye. yemeden içmeden kesilip sürekli ağladığım ve kustuğum için 12.haftada hastaneye yatıp çıktım. dayanamıyorumartık ben. öleyim diye dua ediyorum bir türlü ölmüyorum da. bu çocuk doğunca banim yüzümden zarar görürse nolacak onu da kara kara düşünüyorum. ben buna bakamam. kucağıma bili alamam. çıldırmak üzereyim.
Genişletmek için tıkla...
psikiyatriste gidin gebelik depresyonu olabilir
 
Bissunicole .!.:
Kesinlikle. Bebek anne karnında istenmediğini hisseder derler bir de yani. 😔 Ama anlamadığım nasıl oluyorda siz bu kadar istemediğinizi belli ederken , hem aileniz ( ki onları ilgilendirmiyor bence ) hem eşiniz doğur deme cesaretini gösteriyor ? Bu dünya da gerçekten çocuğunu istemeyen , reddeden bir sürü anne var yani. Doğunca seversin diye mi umuyorlar anlamadım.
Genişletmek için tıkla...
bunlar efsane, bebekler anne karninda en rahat zamanlarini yasiyorlar. cocugun sevgisi de gokten zembille inmiyor, dogduktan sonra gittikce daha cok seviyor insan.
 
legendary1 .!.:
keşke eşiniz ve aileniz istemediğiniz bir bebeği doğurmanız için bu denle baskı yapmasaydı bu konuya deli gibi bebek isteyen hormonları tavan yapmış kişiler yazıp da can sıkmasın ne siz onu ne de konu sahibi sizi anlar konu sahibini biz gibi bebek istemeyen kişiler anlar çok üzüldüm adınıza o bebek de Bunu haketmiyor istenmediğini siz ne kadar kendinizi tutmaya çalışsanız da anlayacak ne diyebilirim ki düşüncesiz Bi eş ve aileniz var
Genişletmek için tıkla...

Neden düşüncesiz sadece onlar ki?

Bu Kadar net bebek istemeyen, öleyim daha iyi diye düşünen kişi
1) Çifter beşer korunur. En sağlamı olsun diye çabalar.

2) Hadi hamile kaldı duygularını en iyi kendisi biliyor. Boşanma pahasına, evlatlıktan reddedilme pahasina gebeliğini vaktinde sonlandırır.
 
pisekar .!.:
bunlar efsane, bebekler anne karninda en rahat zamanlarini yasiyorlar. cocugun sevgisi de gokten zembille inmiyor, dogduktan sonra gittikce daha cok seviyor insan.
Genişletmek için tıkla...
Çeşitli makaleler de bebeğin bundan etkilendiğini okumuştum. Benim inancım da bu yönde. Seven seviyor , sevmeyen de sevmiyor. Her doğuran sevseydi yurtta terk edilmiş çocuklar , çöpe atılan çocuklar olmazdı. Ha belki bunları yapmaz ama ekmeğini suyunu verip sevgisini esirgeyebilir. Konu sahibinden bağımsız konuşuyorum bu arada üstüne alınmasın.
 
Bissunicole .!.:
Çeşitli makaleler de bebeğin bundan etkilendiğini okumuştum. Benim inancım da bu yönde. Seven seviyor , sevmeyen de sevmiyor. Her doğuran sevseydi yurtta terk edilmiş çocuklar , çöpe atılan çocuklar olmazdı. Ha belki bunları yapmaz ama ekmeğini suyunu verip sevgisini esirgeyebilir. Konu sahibinden bağımsız konuşuyorum bu arada üstüne alınmasın.
Genişletmek için tıkla...
yani sunu demek istedim, heyecan olabilir ama asil cocugun sevgisi dogduktan sonra basliyor. herkes sevmeyebilir tabi. cocuk stresten etkilenebilir ama zannedildigi kadar kirilgan degiller.
 
pisekar .!.:
yani sunu demek istedim, heyecan olabilir ama asil cocugun sevgisi dogduktan sonra basliyor. herkes sevmeyebilir tabi. cocuk stresten etkilenebilir ama zannedildigi kadar kirilgan degiller.
Genişletmek için tıkla...
Sıkıntı yok anladım ne demek istediğinizi :) Ama anne karnında sürekli bu yönde enerji almak az da olsa bebeği negatif etkiler sonuçta. Keşke olmasa ama işte . 🤷
 
Yazık günah o bebeğe... Çocuklar konusunda aşırı hassasiyetim var,bu nedenle hiç öyle objektif bakamayacağım bu duruma! Tanıdığım bir kadın vardı,ciddi psikolojik sorunları olan biri...Çocukları vardı ve onları herhangi bir çocuk, bir yabancıymış gibi seviyordu,annelik hissi yoktu ama nefret etmiyordu sizin gibi... Allah bilir doğunca neler yapacaksınız o sabiye :KK43:
 
Ben de anne olmak istemiyorum ve resmen demir ağlarla örülüyüm:)) ama bazıları sağlık nedenlerinden dolayı prezervatif dışında bir şey kullanamıyor ve sanırım sizin ki böyle.
Is biraz inada binmiş gibi aslında. Yani herkes o kadar burnunu sokmuş ki bu olaya, kendinizi "yenilmiş" adledmişsiniz. Önce bi sakinleşmek lazım. Gebelikte ki stres bebeği etkilediği için, doğduktan sonra çok huzursuz bir bebek sahibi olma ihtimaliniz yüksek. Lohusalikla ve bu ruh haliyle birleşince, ortaya daha dramatik tablolar çıkabilir.
Iyi bir terapist bulun, yoga vb meditasyonlar yapın, bulabildiğiniz kadar anne-bebek videoları izleyin. Bebek gelişimini öğrenmeye çalışın... durumu kabullenmek için bir şey yapın yani. Şimdi siz muhtemelen bunları yapınca "bak kabul edeceksin demistik" tepkisini bile düsünüyorsunuzdur. Inat iyidir de yerinde iyidir.
 
pisekar .!.:
bunlar efsane, bebekler anne karninda en rahat zamanlarini yasiyorlar. cocugun sevgisi de gokten zembille inmiyor, dogduktan sonra gittikce daha cok seviyor insan.
Genişletmek için tıkla...
Annelige bu kadar kutsiyet atfetmekten oluyor hep bunlar. Kadinin yeni bebegi olmus her sey cok farkli alisma sureci yorgunluk lohusalik vs ama aklindan kotu bir dusunce gecse zorlandiginini ifade etse hemen once kendisi yargiliyor kendisini sonra da toplum. Ben kotu bir anneyim beceremiyorum diye dusunuyor. "Annelik icguduseldir." Annesin sen artik. Anneler bebek rahme dustugu andan itibaren cocuguna baglanir ama babalar cocugu kucagina alinca hatta cocuk konusmaya baslayinca. diye diye kadinlara farkinda olmadan cok buyuk bir baski yapiliyor.
 
yokoylebisevgili .!.:
3 yıllık evliyim 16 haftalık hamileyim. aşk evliliği yaptım. annelik bana uygun değil bu yüzden asla çocuk istemiyordum. korunuyorduk. eşim korunuyordu. buna rağmen hamile olduğumu öğrendim. hemen aldırmak istedim. eşim istemedi. çok şiddetli kavgalar ettik. ben ağladım bağırdım o bağırdı. komşular polis bile çağırdılar. harika bir ilişkimiz vardı, gördüğüm en naif en düşünceli adamdı çocuğu aldıralım deyince her şey mahvoldu. çok kavga ettik. ben hep onun bencil olduğunu söyledim o benim acımasız olduğumu. bir yandan birbirimize çok aşıktık hâlâ. olay ailelere kadar yansıdı. benim anne babam aldırırsan bizim senin gibi kızımız yok diye resti çektiler. ben çok isyan ettim sinir krizleri geçirdim olmadı. 10 haftayı geçti aldıramadım. şimdi herkes mutlu ama ben çok mutsuzum. öleyim diye dua ediyorum. eşim mutlu, hiçbir şey olmamış gibi gece yatarken bana sarılıyor. dayanamıyorum ben istemiyorum bebeği. bir kez olsun ultrasonda görüntüsüne bakmadım. doktorun verdiği testleri yaptırdık sonuçlarını açıklarken dinlemedim. büyüyen karnımı gördükçe ağlama krizlerine giriyorum. düzgün yiyip içemiyorum, uyuyamıyorum. hiçbir işe odaklanamıyorum. işteki verimim düştü. psikoloğa gidiyorum hiçbir gelişme yok. eşim şikayetlerimi, ağlamalarımı dinliyor teselli ediyor sarılıyor ama olmuyor. söylediği hiçbir şey etki etmeyince de yazık değil me o bebeğe diyor, o daha küçücük diyor, sana ihtiyacı var diyor, annesi sevmeyecekse kim sevecek bu çocuğu böyle yaparak ona zarar veriyorsun diyor. bu sefer daha kötü oluyorum ben kötü biriyim küçük bir bebeğe zarar veriyorum diye. yemeden içmeden kesilip sürekli ağladığım ve kustuğum için 12.haftada hastaneye yatıp çıktım. dayanamıyorumartık ben. öleyim diye dua ediyorum bir türlü ölmüyorum da. bu çocuk doğunca banim yüzümden zarar görürse nolacak onu da kara kara düşünüyorum. ben buna bakamam. kucağıma bili alamam. çıldırmak üzereyim.
Genişletmek için tıkla...
Rica ediyorum bebeği doğar doğmaz kocanıza verin ve boşanın.
Bir bebekten bu kadar nefret etmeniz hiç normal değil. Ona zarar verme ihtimalinizi çok yüksek görüyorum.
 
yokoylebisevgili .!.:
3 yıllık evliyim 16 haftalık hamileyim. aşk evliliği yaptım. annelik bana uygun değil bu yüzden asla çocuk istemiyordum. korunuyorduk. eşim korunuyordu. buna rağmen hamile olduğumu öğrendim. hemen aldırmak istedim. eşim istemedi. çok şiddetli kavgalar ettik. ben ağladım bağırdım o bağırdı. komşular polis bile çağırdılar. harika bir ilişkimiz vardı, gördüğüm en naif en düşünceli adamdı çocuğu aldıralım deyince her şey mahvoldu. çok kavga ettik. ben hep onun bencil olduğunu söyledim o benim acımasız olduğumu. bir yandan birbirimize çok aşıktık hâlâ. olay ailelere kadar yansıdı. benim anne babam aldırırsan bizim senin gibi kızımız yok diye resti çektiler. ben çok isyan ettim sinir krizleri geçirdim olmadı. 10 haftayı geçti aldıramadım. şimdi herkes mutlu ama ben çok mutsuzum. öleyim diye dua ediyorum. eşim mutlu, hiçbir şey olmamış gibi gece yatarken bana sarılıyor. dayanamıyorum ben istemiyorum bebeği. bir kez olsun ultrasonda görüntüsüne bakmadım. doktorun verdiği testleri yaptırdık sonuçlarını açıklarken dinlemedim. büyüyen karnımı gördükçe ağlama krizlerine giriyorum. düzgün yiyip içemiyorum, uyuyamıyorum. hiçbir işe odaklanamıyorum. işteki verimim düştü. psikoloğa gidiyorum hiçbir gelişme yok. eşim şikayetlerimi, ağlamalarımı dinliyor teselli ediyor sarılıyor ama olmuyor. söylediği hiçbir şey etki etmeyince de yazık değil me o bebeğe diyor, o daha küçücük diyor, sana ihtiyacı var diyor, annesi sevmeyecekse kim sevecek bu çocuğu böyle yaparak ona zarar veriyorsun diyor. bu sefer daha kötü oluyorum ben kötü biriyim küçük bir bebeğe zarar veriyorum diye. yemeden içmeden kesilip sürekli ağladığım ve kustuğum için 12.haftada hastaneye yatıp çıktım. dayanamıyorumartık ben. öleyim diye dua ediyorum bir türlü ölmüyorum da. bu çocuk doğunca banim yüzümden zarar görürse nolacak onu da kara kara düşünüyorum. ben buna bakamam. kucağıma bili alamam. çıldırmak üzereyim.
Genişletmek için tıkla...
Yardımcı tutarsınız veya anneler gelir bakmanıza yardımcı olurlar bir şekilde hallolur ben bakamam diye bir şey yok insan isteyince neler yapıyor boşuna canınızı sıkıyorsunuz bebeğe yansıyor komik olur bebek bak stres yapma psikolojik desteğe basvur
 
Sizden cok o doğacak bebege üzüldüm umarim bebeğinizi sever ve ona guzel davranır ve mermahet edersiniz çünkü daha yolun başı iki gün sonra göbeğim cikti karnım çatladı gece uyutmuyir diye başlayacaksınız cünku
 
legendary1 .!.:
O zaman size de Abinize Allah vemiyor ne diyo zorlayıp imansızlık yapıyorsunuz mu diyelim istemeyen istemez Allah Allah ya
Genişletmek için tıkla...
İstememesine yorum yapmadan nedenini sordum zaten. Bir de bana göre düşüncemi söyledim. Kendi canına kanına tümör diyor. Anayız biz ana kadınlığımızdan geliyor vicdanımız istemiyor olabilir bebeğe tümör demek iğrenmek nasıl bi kafa yapısı ? Konu sahibinin ruhsal sıkıntısı olduğunu düşünüyorum. Umarım düzelir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
Lohusaların zorbalanması
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
2K
gisla
gisla
Bus42
  • Kilitli
Kaynana terörü..
8 9 10
Yorumlar
183
Görüntüleme
5K
bafelis
B
Asenr snmz
Kaynanam ve eşim artık çok yoruldum
2 3 4
Yorumlar
73
Görüntüleme
3K
mahmut abi
M
DepresifCivciv
Korkunç kaynana baskısı
7 8 9
Yorumlar
162
Görüntüleme
8K
Fiona22
Fiona22
K
Aslında durum daha farklı?
18 19 20
Yorumlar
398
Görüntüleme
15K
accessdenied
accessdenied
Back
X