Hayatımda belirsiz olan şeyleri sevmem ve kontrol edemediğim anda ise sinirli, agresif davranırım. Mesela bir yere gideceksem ve plansız bir şey yapmışsam kendime çok kızarım. veya benim biletim hazır olup da yanımda gelecek kişilerin yoksa o vakit de stres, sinirli olurum. Neyse, konu uzamasın diye ufak bir örnek verdim.
Ailemden, başta annem olmak üzere (ki genel olarak annem olur o kişi) çok samimi olmadığım kişiler ukala diye tanımlar fakat samimi olduğum vakit anlarlar.... Her neyse, annem ve ayrılmış olduğum sevgilim, dediler ki ayrı ayrı: sen, ne istediğini bilmiyorsun. Oysa ne istediğimi çok iyi biliyorum fakat istediğimi elde ettiğim vakit elimde bir müddet tutuyorum ama sonrasında ne oluyorsa oluyor artık ve karşı taraf, artık kendisini umursamadığımı düşünüyor olsa gerek ki yalnız kalacaksın gibisinden söyleniyorlar.. Ama oysa sadece mutlu olmak istedim.
Yaşamış olduğum zamandan bugüne kadar zorluklar yaşadım (herkesin acısı, derdi, kendisine zor) o nedenle maddiyat bir şekilde olur lakin insanın değer verdiği, önemsediği varlıklar/nesneler yanında olmayınca bu sefer kişi, kendisini değersiz hissediyor ve depresyona gidiyor.. Bunun sonu da malum biliyorsunuz, melankoli vs derken kendine yabancılaşma, yaşadığını hissetmeme, kendine zarar verme ve sonunda intihar diyerek gidiyor hani..
Psikolog vs gitmeye imkanım var lakin kişinin, kendi problemlerini çözecek olduğunu düşündüğüm için psikoloğu bir yerde gereksiz gibi görüyor değilim ama farklı bakış açısı kazandırıyor sadece, düşüncelere. Psikiyatr olsa hastahaneye yatırsın ama psikolog pek etkili olacak olduğunu düşünmüyorum.
