• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu hisler normal mi?

Kızlar merhaba. 1.5 ay sonra düğünüm var. Hiç mutlu ve hevesli olamıyorum sorun nişanlım değil ben evlilikten çok korkuyorum 26 yaşındayım sanki hayatımı evlilikle kısıtlamak için çok erkenmiş gibi geliyor. Aynı zamanda ailemi terk ediyormuşum gibi hissediyorum suçluluk duyuyorum yüzlerine bakamıyorum. Her gece sırf bu yüzden ağlıyorum. Daha aileme kardeşime doyamamış gibi hissediyorum. Kardeşim bu yıl istanbula üniversite okumaya gidecek onunla gitmeyip onunla kalıp vakit geçirmeyip evlenmeyi seçtiğim için kendimi çok suçluyorum. Sanki bir daha asla ailemle böyle vakit geçiremeyecekmişim gibi geliyor. Onları çok erken terk etmiş gibi hissediyorum. Biliyorum çok saçma ama bu hisler normal mi gerçekten psikolojim bozuldu.
Kendi ailen olucak işte aileni yüz üstü bırakmak yanlış bir düşünce senin yuva kurduğunu görünce onlar da mutlu olur diğer türlü ailenden ayrılamazsın hiç
 
Ya bunlar çözüldü aramızda zaten nişanlım da hep böyle olan kıskanan hakaret eden biri değil çok nadir tartışırız
bunlar cozulecek seyler değildir
birinin ofke problemi varsa sadece ofke durumu yokken iyidir. Yarın evlenince gercek bir ofke durumunda yine ağzınıza eder.
biri nisanliyken, evlenmek uzereyken kıskançsa evlenince daha kiskanc olur cunku artik resmi olarak onun malisinizdir(!). bu yuzden normalde bir kiskanacagi seye bes kıskanır.
ve bir kere kavga aninda hakaret eden hep eder. bu "baristik, cozduk" denecek bir konu degil. kendini regule edebilen bir insan olsa zaten sana hakaret etmezdi
bunca saygi sınırının yerde oldugu adamla evlensen de iki çocukla bosanir yine aile evine gidersin. kesin birsey bu.
deger mi cidden?
kendini kandirma
saydığın seyler basit seyler degil. Normal ciftlerde kimsenin sevgilisi nisanlisi kocasi kimseye hakaret etmiyor
 
Sizde içten içe yanlış kişi olduğunu biliyorsunuz, bunu çok net hissediyorsunuz, sizi tanıyan herkesin "bırak devam etme" demelerinin boşuna olmadığını bildiğiniz için içiniz huzursuz ve yanlış bir karar olacağını bal gibi biliyorsunuz.

Ya tamamen ayrılın, ya da açıkça konuşup değişeceğini düşünmediğinizi ama bir şans daha vermek adına düğünü ertelemek istediğinizi söyleyin ve karşı tarafı gözlemleyin. Gerçi sanmıyorum değişeceğini ve öfke sorununu yenecegini ama..

Yaşınız da çok genç, hislerinizi dinleyin lütfen. Aileler neredeyse hiç yanılmaz böyle konularda.
 
Sizde içten içe yanlış kişi olduğunu biliyorsunuz, bunu çok net hissediyorsunuz, sizi tanıyan herkesin "bırak devam etme" demelerinin boşuna olmadığını bildiğiniz için içiniz huzursuz ve yanlış bir karar olacağını bal gibi biliyorsunuz.

Ya tamamen ayrılın, ya da açıkça konuşup değişeceğini düşünmediğinizi ama bir şans daha vermek adına düğünü ertelemek istediğinizi söyleyin ve karşı tarafı gözlemleyin. Gerçi sanmıyorum değişeceğini ve öfke sorununu yenecegini ama..

Yaşınız da çok genç, hislerinizi dinleyin lütfen. Aileler neredeyse hiç yanılmaz böyle konularda.
İçim huzursuz gerçekten çok çaresiz hissediyorum her şey yapıldı halledildi her şey hazır ama benim içim huzursuz
 
Kızlar merhaba. 1.5 ay sonra düğünüm var. Hiç mutlu ve hevesli olamıyorum sorun nişanlım değil ben evlilikten çok korkuyorum 26 yaşındayım sanki hayatımı evlilikle kısıtlamak için çok erkenmiş gibi geliyor. Aynı zamanda ailemi terk ediyormuşum gibi hissediyorum suçluluk duyuyorum yüzlerine bakamıyorum. Her gece sırf bu yüzden ağlıyorum. Daha aileme kardeşime doyamamış gibi hissediyorum. Kardeşim bu yıl istanbula üniversite okumaya gidecek onunla gitmeyip onunla kalıp vakit geçirmeyip evlenmeyi seçtiğim için kendimi çok suçluyorum. Sanki bir daha asla ailemle böyle vakit geçiremeyecekmişim gibi geliyor. Onları çok erken terk etmiş gibi hissediyorum. Biliyorum çok saçma ama bu hisler normal mi gerçekten psikolojim bozuldu.
Bence de hazır olunacak bir yaş değil.ya da karakterin evliliğe uygun değil.
 
Back
X