Hanımlar herkese merhaba. Daha önce konu açmıştım nişanlımdan bana iddia bağımlılığı konusunda söylediği yalanlar, yüklü borçları ve bağımlılığın yarattığı kişilik problemleri sebebiyle ayrıldım. daha sonrasında ailesi arayıp ne oldu ya da hayırlısı böyleymiş gibi tek bir kelime etmedi. Kendisi de aynı şekilde, öylece hayatımdan çıktı gitti. İlk birkaç hafta daha iyiydim çok kararlı bir şekilde her yerden sildim ve tek bir kere bile bakmadım, takip etmedim ta ki bu birkaç güne kadar. Son zamanlarda iş sebebiyle sık karşılaşıyoruz ve ben galiba her şeye rağmen özlüyorum. Birkaç gecedir uykumdan uyanmaya başladım elimde telefon whatsappta biriyle konuşuyor diye saatlerce takip ettim, iş yerinde asla insan içine çıkmıyormuş, kimseyle konuşmuyormuş haftalardır bunu da sordum aptal gibi ne yapıyor diye.
Asla pişman değilim kararımdan ama ne zamana kadar böyle olacak, bugün iş yerinden dönerken arabasını piknik alanı gibi bir yerde gördüm acaba kimle nereye gidiyor diye düşündüm, üzüldüm bu kadar kısa zamanda biri olabilir mi diye.
Normal mi bunlar, utanıyorum böyle şeyler düşündükçe takip etme, ne yaparsa yapsın diyorum ama bir yandan da geceleri uykumdan uyanıyorum ben her şeye rağmen üzgünüm ama o üzülmeyecek diye. Ben ayrıldım ama insan nişanlısı ayrılmak istiyorum diyince bir hayırdır demez mi benden kurtulmaya ne meraklıymış diye de üzüldüm. Saçma sapan düşünceler farkındayım daha çok uzun süre geçmedi belki ama sessizliğine bir sürü anlam yüklemek böyle boş şeylerle zaman harcamak istemiyorum. Dediğim gibi asla geri dönme gibi bir düşüncem yok ama onun hayatında önemsiz biri olmak mı egomu zedeledi ondan mı takıldım allahtan belamı mı istiyorum bilmiyorum
Asla pişman değilim kararımdan ama ne zamana kadar böyle olacak, bugün iş yerinden dönerken arabasını piknik alanı gibi bir yerde gördüm acaba kimle nereye gidiyor diye düşündüm, üzüldüm bu kadar kısa zamanda biri olabilir mi diye.
Normal mi bunlar, utanıyorum böyle şeyler düşündükçe takip etme, ne yaparsa yapsın diyorum ama bir yandan da geceleri uykumdan uyanıyorum ben her şeye rağmen üzgünüm ama o üzülmeyecek diye. Ben ayrıldım ama insan nişanlısı ayrılmak istiyorum diyince bir hayırdır demez mi benden kurtulmaya ne meraklıymış diye de üzüldüm. Saçma sapan düşünceler farkındayım daha çok uzun süre geçmedi belki ama sessizliğine bir sürü anlam yüklemek böyle boş şeylerle zaman harcamak istemiyorum. Dediğim gibi asla geri dönme gibi bir düşüncem yok ama onun hayatında önemsiz biri olmak mı egomu zedeledi ondan mı takıldım allahtan belamı mı istiyorum bilmiyorum