Bu sorunun sadece tek cevabı mı var

ya ben okudum okudum okudum ama herhalde benim kafam bu konuyu almıyor. mesela ben ileride çocuğum olursa ve hayat arkadaşımı buldum anne diye gelirse eşini ön plana alsın, ona çok düşkün olsun, hayatta en çok onu sevsin gözünün içine baksın ve huzurlu, mutlu, aşk dolu bir evlilik sürdürsün isterim. ve onu bu yönde davranmaya teşvik ederim gibi geliyor. bu şartlarda beni daha az sevsin yani sorun değil. :)

mesela hayattaki önem sıram şöyledir benim:

1- ben ve benim isteklerim
2 - eşim ve eşimin istekleri
3- (olursa) çocuğum
4 - annem
5 - babam

belki de benim yaptığım yanlıştır bilemiyorum. eş hep bulunur ana baba bulunmaz mantığı da bana ters geliyor. "the one" derler ingilizcede. "aradığın kişinin" bi tane olduğuna inandığım için bence ne ebeveynler bulunur ne de hayatının aşkı. bence anne babayı daha az sevmek değil de bütüüüüün bir hayatı eş ile geçirdiğin için ona daha düşkün olmak ve değer vermek olabilir benim anlatmak istediğim.
neyse ya benim de mantığım böyle işliyor işte.....
 
sevgilimin beni ailesinden daha çok sevdiğini düşünüyorum, ama onun durumu biraz karışık. ailesiyle hayat görüşleri çok ayrı, ve ona pek saygı gösterdikleri söylenemez. kardeşini benden daha çok seviyor olabilir belki, bu da gayet doğal bir şey, zaten de öyle olmalı.

bana gelince. ilk sayfada yazılanları okuyunca biraz aklım karıştı ama bende de durum şöyle ki, annemi sevgilimden daha çok sevmeme ragmen sevgilimi daha çok özlüyorum. eğitim sebebiyle yurtdışındayım ve annemle arada sırada konuşmak yetse de sevgilimin özleminden gözlerimin dolduğu oluyor. ikisinin de yeri çok ayrı ama karşılıklı romantik duygular beslediğiniz kişiler bazı durumlarda aileden once gelebiliyor.
 
Ailesi sevilip değer verilecek insanlarsa eğer ben gurur duyarım eşimin ailesini sevip onlara değer vermesinden.Bazen keşke eşimin ailesi beni sevip saysaydı ne güzel olurdu diye düşünüyorum. Aile olmak güzel şey.
Bence hiç aklını bu konuyla bulandırma, eşin aklı başında biriyse, ailesi de halden anlayan insanlarsa orta yol her zaman bulunur. Belki sen daha çok sevceksin kayınvalideni.
 

Bu nasıl bir yorum ya
Tüm dünya da sizi sevsin istersiniz siz bu bencillikle
 
sahsi gorusum; ailelerimizi cok sevip saysak da, cift olarak birbirimizi ayricalikli tutmali ve hayatimizda oncelikli konuma yerlestirmeliyiz.. bence uygunu bu.. burda kimseyi silmek, az sevmek durumu mevzu bahis degil..
 
sahsi gorusum; ailelerimizi cok sevip saysak da, cift olarak birbirimizi ayricalikli tutmali ve hayatimizda oncelikli konuma yerlestirmeliyiz.. bence uygunu bu.. burda kimseyi silmek, az sevmek durumu mevzu bahis degil..

sanirim benim demek istedigim tamda bu ama dogru ifade edemedim kendimi :) tesekkurler
 

canim ben senin konunu tam bilmiyorum ama yorumlarindan esinin ailesiyle bir sorun oldugunu ve sana haksizlik ettiklerini anladim
yani bu durumda hissettiklerin ve istediklerin gayet normal
 
sahsi gorusum; ailelerimizi cok sevip saysak da, cift olarak birbirimizi ayricalikli tutmali ve hayatimizda oncelikli konuma yerlestirmeliyiz.. bence uygunu bu.. burda kimseyi silmek, az sevmek durumu mevzu bahis degil..

butun konuyu ozetleyen, butun konunun cozumu olan yorum bu arkadaslar
bunun ustune denecek birsey bulamiyorum
kisacasi tespitin dibi ..

lavantakokulusandik tesekkurler

boyle olmali ama nekadar insan bunu becerebilir ve bu beklenti icinde olmalimiyiz bunun cevaplarinida aldik farkli kisilerden
kisacasi ailesiyle bir kiyas soz konusu olamaz o yuzden boyle bir beklenti icinde olmak dogru degil

konudan ozetim bu :)
 
Böyle bi beklentiye girmeniz sizi sadece yıpratır ve aranıza soğukluk girer. Kaldı ki zaten ailem diycek yani
 
Niye, böyle bir kıyaslama içerisindesin? Ben, böyle bir şeye takılmam. Nişanlıma da eşime de böyle saçma bir şey sormam. Adamın, seni seveceği varsa da soğur, sevgisi azalır. Ki ben ailemi, özellikle de annemi, ona duyduğum sevgiyi, bir erkeğe duyduğum sevgiyle kıyaslamam. nişanlıma da o kıyasta bulunma hakkını vermem. İleride, evliliğinizde, yerine göre sen öncelikli olacaksın, olmalısın da. Ama "nişanlım, benden fazla onları seviyor, özlüyor." düşüncesi çok yanlış. Bu düşüncelere devam edersen çoook yıpranırsın sen.
 
bi insan erkek/kadin olarak esini, evlat olarak anne babasini sever en cok.. Peygamberimiz de olcuyu bu sekilde koymus.. yani onu cok sev bunu az degil.. ama soyle bi ornek verebiliriz, bisey danisacak olsa birine ihtiyaci olsa, oncelikle esini aramali ona danismali insan.. ha anne babanin daha iyi bildigi bi konu da olabilir, o farkli.. ama herhangi bi konuda bile gidip esinden baskasina danisiyorsa, o kirar doker incitir..
 
Tabikide ailesini sevecek benim icinde ailem onemlidir, bunu esimde bilir ve onunda bir evladi var o da onun onceligi ama su varki biz iliskimize aileleri ya da ucuncu kisileri dahil etmeyiz, kim ne derse desin biz iki kisi yasariz iliskiyi, aile-evlat sevgisi bambaska birsey ama bizim birbirimize olan sevgimiz bambaskadir heosinin yeri ayridir birinden birine oncelik verilmez aileye olan farkli evlada olan farkli birbirimize karsi olan ayri bir sevgidir...
 
Bu konuya net bir cevap veremeyecegim cunku esimle ailesi çok kopuklar, esim ailesini yillarca gormese ozlemez, aramaz, 17 yasindan beri ayri yasiyor ve cok soguklar, yilda bir kere 3-4 gun gorusuyoruz, kizimiz dogdugundan beri yilda 1 de onlar gelip 2-3 gun kaliyorlar. Dolayisiyla esim beni hatta benim ailemi kendi ailesinin onunde tutuyor.
ama ailesini sevse, daha guclu baglari olsa cok da rahatsiz olmazdim.
 

sız aılenızden once nışanlınızımı seveceksınız??? annenız babanız yada kardesınız ondan oncelıklı degılmı?
şahsen hıçkımseyı(evladım harıç) annemden kardesımden daha cok sevemem....
ne demışler eskı arkadas eskı sevgılı eskı koca olur ama eskı anne baba olmaz
dolayısıyla tabıkı sızden daha cok sevecek ama onemlı olan arada dengeyı kurması
 
Esime kac kere olmuyorsa bosanalim dedim, anneme olmuyorsa beni evlatliktan reddet dedigimi hatirlamiyorum.
Senin dedigin anca 20 30 yillik evlilerde olur. O zaman da hayat yoldasisin birbirine en deger verdiginin esi olmasi gerekir. Lakin evlenip ayni cati altina bile girmemissin, dur bakalim ne en degerlisi.
 
önce tabi ki ailem.. ben doğduğumda eşim mi vardı yanımda :) altını kirlettiğimde, ilk agu'mda, ilk okul günümde, ilk reglimde, ilk ateşlendiğimde, okul mezuniyetimde.....? ailem vardı tabiki... 29 sene sonra kalkıp "ben seni ailemden daha çok seviyorum" demem asla!
 
Bence bu konuda empati kurarak düşünmek lazım. Nasıl benim için annem hayatımda ki en değerli kişiyse onunda annesi onun için en değerli olabilir. Bence ''gelin-kaynana'' ya da ''damat-kaynana'' kavgalarında genel neden annelerimizin çocuklarını paylaşmak istememesi değil de bunu yanlış şekilde göstermeleri. Gerçi onlarada hak veriyorum, bende kıskanç biriyim çocuğum gelse hayatına daha 5 6 yıldır dahil olmuş birini benden üstün tutsa illaki kıskanırım. Ama bunu ikisinin arasını bozarak yapmak da çok anlamsız geliyor bana. Sonuçta çocuğumun yuvası yıkılmış oluyor...Tüm suç annelerde demek de yanlış. Çocuklarda dengeyi iyi tutmalı. Mesela bir tartışma içerisine girdiklerinde tarafsız kalmalı gerekirse. Çünkü çocuk da taraf tutarsa iki taraf birbirine karşı kinleşir, olay daha da kızışır...Ben böyle düşünüyorum efenim
 
Çok bencilsin bence.
Ben annemi ondan çok sevemem diyorsun ama o en çok beni sevsin de diyorsun.
Çok bencilce. Niye böyle bir beklentidesin ki?
 
Ayni durumu yaşadım ve ayni savaşı verdim ve o ilk sıraya gelmen çok zor seni üzmek istemem. Ama degerlisisindir ona göre
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…