Bu sorunun sadece tek cevabı mı var


Valla bizim daha çok yeni bir hafta bile olmadı. Ama üç yıldır sevgiliyiz. Şu var ben onun beni sevdiğinden eminim ama annesinden az mıdır çok muduru sorgulamıyorum.
O da şimdilik dengede gidiyor, ben nişan alışverişi de bohça da istemedim annesi çok hevesleniyordu. O da istemiyoruz dedi annesine ama sonra ilk heyecanı hevesi dedim ben geri adım attım. Kadının da oğlu heyecanı sonuçta dedim gittik yine alışverişe ama bohça konusu olmayacak. Yada mobilya beyaz eşya alışverişine başbaşa gidelim istedim o da hak verdi ailesini kırmadan söyledi bunu.
Ama bende onu zorlamıyorum en çok beni sevi beni tercih et. Hep benim dediğim olsun demiyorum. O da ailesi elbette çok sevecek. Sevmese benim için ikinci plana atsa üzülürüm. Kadının emeği, sevgisi var. Hep beraber huzurlu ve mutlu olmalıyız.
Empati yapıyorum. O da benim annemi çok sevmemi kıskansa üzülürüm. O da artık annesi sayılır saygı duymalı ve sevmeli benim ailemi de.
Yani karşılıklı aileler anneler sevilmeli kıskanılmamalı diyorum ben.
Mesela iki sene yılbaşında beraber kutladık. Geçen sene annesi sitem etti keşke bizimle olsan dedi. Sevgilim ben üzülmeyeyim diye benle olacaktı yine. Ben seneye evleneceğiz nasılsa hep bende olacağım senle. Bu yıl çekirdek aile son kez kutlayalım sen annenlerle ol dedim. Çok mutlu oldu. Bu beni daha az sevdiğini göstermez ki.
İkimizi de sevsin, dengeyi kursun ve benim annemi de sevsin saygı duysun. Karşılıklı o sevgyi koruyalım en güzeli. Ne annesini az sevsin ne beni.
 


herkez aslında reel de olduğu gibi değil de sanalda 4*4 lük bir insanmış gibi, mantıklı bir hayatı, evliliği varmış gibi yorumlar yapılıyor. .
 

Tesekkur ederim ve yilbasi konusunda tebrik ederim, ben yapamazdim daha dogrusuu teklif ederdim ve o'da Kabul ederse o yilbasina kus girerdik sorun bende belkide 'hep ben hep ben olsun istiyorum ama yanlis oldugunun farkindayim
bundan sonra kendimi degistirmek icin cabalamaya karar verdim
karsimdakini degistiremiyorum bunu anladim, kendimi degistiriyorum artik insAllahhh
 
daha fazla seviyorum die bişey yok. aile sevgisi kavramı farklı sevgili farklı.... derece olamaz aralarında kesinlikleeee...
sadece tercih vardır..
 
şimdi şu yorumunu okuyunca yazmak istedim..
bende seninle aynı duyguları paylaşıyordum ilk evlendiğimde..
onları benden çok seviyosun diye tartışıyorduk hatta
eşim hep aynı cümleyi söyledi "anne kardeş sevgisi başka sen benim eşimsin bu başka"
zamanla saçma düşündüğümü anladım,
özellikle kendine sor "ben annemi babamı eşimden çok mu seviyorum" diye
birde eşinin tutumu önemli burda
bence senin beklediğin daha yoğun bi ilgi alaka

eşimin ailesini yemeğe aldığımda yaptığım tatlıyı yerken görümcem ve kayınvalidem tam karşımda ağız burun kıvırıp
ayy bu ne yaa gibisinden tavırlar sergilediler
benim gördüğümü farketmediler sanırım
çok kırıldım
kalkıp ellerinden al tabakları dedi şeytan
çalışan bi insanım işten izin alıp ilk kez onları evimde yemekli ağırlamak istedim
tatlıyı bi gün önceden yaptım yüküm hafiflesin diye, istediğim gibi olmadı
hakkımı yedirmem mutfakta hepsini cebimden çıkarırım
ama eşime bunu söylediğimde " aman ne bakıyosun sen onlara takma kafana" dedi
işte insan orda o cevabı beklemiyo
istiyoki yaptıklarının ayıp olduğunu söylesin ve ilk fırsatta onlarada bunu belirtsin
ama erkekler bizim gibi değiller işte malesef

umarım bu takıntıyı bi an önce aşarsın
çünkü beni evliliğimin ilk 6 ayı bu sebepten 3 günde bir tartışmayla geçti,
ama şükür ki geçti..
 

Kv ve gorumcene bende sinir oldum su an .. ama asil sorun ne biliyormusun o gelin ya, yemekleri iyi bile olsa bir kusur bulunmali, iyi dendiginde dili duser cunku.. en azindan benim oyle bilemiyorum

Tesekkur ederim herkes samimi olarak kendi hayatini paylastiginda dahada cesaret buluyorum ve bu takintimi asacagima inaniyorum

Sagolun arkadaslar hepinize cok tesekkur ediyorum, okadar yardimci oluyorsunuz ki :)
 

Sevgisinden eminsen niye şu zamanlarını kendine zehir ediyorsun?
Ciddi bir soru sormak istiyorum izin verirsen. Sen anneni daha az mı seviyorsun?
Yılbaşı olayında başta burulsam da sonra bizde kalabalık kendi ailemizle olduk belki son kez biz bizeydik. Ve iyi ki anlayışlı davrandım dedim.
İkimize de zehir etseydim o yılbaşı ikimizde mutsuz olcaktık sonuçta İki tarafında anlayışlı olması lazım.
Yani bence sevgi bencil değil. Hep beni yalnız beni sevsin demiyorum. Evet sevgilim olarak tek ve yalnız beni sevsin kimseye bakmasın ama kardeşlerini annesini babasını arkadaşlarını benim ailemi de sevsin.
Ne bileyim ben tek çocuğum babam yok çok az bir aile olduğumuzdan belki kalabalık bir aile sevgi hayal ediyorum. Ve sevgilim bana bir gün evlendikten sonra annen yalnız yapamazsa her zaman istediği kadar bizde kalabilir dedi. Bu beni çok ama çok mutlu etti. Empati yapıyorum da aynı durumda bir erkeğe kadınların bir çoğu bunu diyemezdi. Annesi niye kalıyor derdi. Sevgilim bana bu kadar iyi niyetli davranması beni nasıl mutlu ediyorsa benim de öyle davranmam onu mutlu eder. Bir kişi mutsuzsa o ilişkide iki taraf da mutlu olamıyor. Ve ben de empati yapıyorum. Benim annem nasıl değerli kıymetliyse onunki de öyle.
Kendini mutsuz etme onu mutsuz etme. Bencillik etmeden sevmeye çalış bence. Eminim sende anemi daha az seviyorum annemden bile öncegelir diyemezsin. Arada empati yap.
 

evet bende cok dusundum ama tabiki annemi daha cok seviyorum, anne tek es herzaman bulunur evet ama bencillik yapiyorum sira ona gelince o beni sevmeli diye
mesela su an sehir disinda ve ailesini benden daha cok ozledigini goruyorum sozleriyle herseyiyle hissettiriyor
bende annemi daha cok seviyorum ama ailemdende sevdigimdende uzak olsam onu daha cok ozlerdim
 

İkinizi de özlüyordur bence ama sadece şu an bu konuya taktığın için öyle görüyorsun bana göre.
Yoksa seni de özlüyordur. Kıyasa girme kendine zarar.
Ayrıca dediğine de bakma sen. Benim sevgilim ilk senemizde ben annemi de hiç özlemedim bugüne kadar kimseyi özlemedim derdi. Ben geçen ay bir ay yoktum beni bir ay göremedi. Özlemedim diyen adam nasıl özlemiş valla. Ha seni özledim demedi ama demese de anlıyorsun bakışından dokunuşundan, sözlerinden
Seni de özlüyordur yani eminim söylemesine gerek yok.
Gerçi sizin bu kadar annesini çok seviyora takmanızın nedeni sevgisinden emin olmamanız mı diye de düşündüm bende.
Emin misiniz ki sevgisinden?
Eğer sevgisinden eminseniz kimi daha çok seviyoru takmanız saçma. Bırakın hepinizi sevsin.
İleride bebeğiniz olunca da onu mu kıskanacaksınız?
Herkesin sevgisi ve yeri ayrı.
 
Kimsenin hayatının odak noktası olmak istemem, bana çok ürkütücü geliyor. Herkesin yeri ayrı, sevgisi ayrı, neden bir insanın tüm dünyası olmak isteyeyim ki?
Benim eşim yabancı uyruklu ve tüm hayatını değiştirip Türkiye' ye yerleşti çünkü ben onun ülkesine gitmek istemedim. Bu sebeple çevremde bazı insanlar eşimin beni hayatının merkezi yaptığını söylediklerinde onları bile susturuyorum. Ben eşime bir kere bile gel buraya yerleş demedim. Eşim ne ailesinden vazgeçti ne de beni ailesinden daha çok seviyor. Sadece bir seçim yaptı kendi isteğiyle, yaşadığı ülkeyi değiştirdi.

Ailesine düşkün ve özlediğini biliyorum, sık sık gidip geliyor, ailesi geliyor sürekli. Mesela daha 6 aylık evliydik ve eşim 1 aylığına yurtdışına gitmişti iş için, dönüş biletini kendi ülkesine aldı ailesini düğünden sonra hiç görmediği için orada 2 hafta kalıp evimize döndü. Hiç sorun yapmadım, ailesini benden daha mı çok seviyor diye düşünmedim. Çünkü haddim değil. Bir insanın hissedebildiği en kuvvetli sevgi, çocuğuna olan sevgisi. Anne olduğunuz zaman fark edeceksiniz bunu ve bu sevginin arasına nasıl girmek istemişim diyecekseniz.
 
Sevgisinden eminim
Zaten ben asla başkalarından kıskanmamışımfır bugune kadar onu
Sadece ailesinden ve çok saçma farkındayım
Haklısın canım teşekkürler :)

Çok teşekkür ederim canım gerçekten
Son cümlen beni çok derinden etkiledi haklısın
 

Sizin şu anda sorduğunuz sorunun çocuklara sorulan "Anneni mi daha çok seviyosun babanı mı?" sorusundan ne farkı var?

Sevmeyi sevilmeyi yarış haline getiren insanların "sevgi" kelimesinin anlamını çözemedigini düşünüyorum ben kusura bakmayın.

Ortada bi yarış yok, bi birincilik kürsüsü falan da yok. Ayrıca tek bi sevgi türü de yok. Ne kadar çok insanı seviyosanız o kadar çok sevgi türü vardır, herkesi kendinize özgü bi yolla seversiniz. Annenizi başka seversiniz, babanızı başka, kardeşlerinizi başka her bi arkadaşınızı bambaşka. Hicbiri de digerinden az ya da fazla degildir.

Biri ömrünü bana adasın, dünyası benden ibaret olsun ben öl deyince ölsün isteğini sevgi arayışıyla karıştırmayın. O çok daha sığ bi beklenti.
 
Daha fazla ya da daha az sevmesi önemli mi ? Aile ve sevgili/eş farklı şeyler her birinin sevgisi farklı. Ben daha fazla sevsin ya da sevmesin gibi bi beklentide olmayı saçma buluyorum.
 
Benim de ailesinin de yeri farklidir. Beni daha cok sevsin on planda ben olayim derdim yok. Ama esim hakliyi haksizi da goren biri. Yani annesinin gonlu olsun diye beni, benim gonlum olsun diye de annesini ezmez. Ayrica es ve aile sevgisinin frekanslari, evrenleri farklidir. Hic "elma yemeyi mi daha cok seversin yoksa esofman giymeyi mi" diye bir soru olabilir mi?
 
bence biraz içinde fazla büyütmüşsün bu takıntı haline gelirse ilişkinize zarar verirsin tatlım
 
Herkesin yeri farklı, bu farkın farkında olan eşler seçilmeli yoksa ömür heba olur
 
Sizi ailesinden cok seviyorsa bence ortada sorun vardır. Tabi iyi bir aile hayati varsa... söyle düşünün, bence erkeklerin ilk tanıdıkları kadin anneleri, onunla kurdugu iliski diger kadinlar icin de bir referans. Ben annesine yillar sonra tanistigi bir kadin icin sirt donebilen bir erkegin sizi de harcamakta hic tereddüt etmeyecegini düşünüyorum. Aile kavramina saygisi varmis ne guzel. Hastalikli bir bagimlilik olmadigi surece ailesini sevmesi en sagliklisi. Fakat ozlemek baska bir sey.. sizi daha cok ozluyordur bence
 
canım şimdi aklıma bir fikir daha geldi
acaba bizimle paylaştığın bu duyguyu nişanlına da hissettiriyor olabilir misin? Eğer öyleyse o da baştan bir savunma psikolojisine giriyor olabilir. Durum böyleyse kendini geri çok yoksa hiç yoktan adamı anneci yaparsın :) bir bütün olarak hareket etmeye odaklan artık siz iki kişilik bir ailesiniz bunu kırılmadan darılmadan gözüne sokmadan yap, mesela eğer seni çok zorlayan karakterine ters bir durum yoksa uyumlu olmaya çalış, hanımefendilik asalet her zaman prim yapar. ancak tabi kabul edilemez şeyler olursa tepki koyulmasından yanayım.

mesela ben eşimin annesinin bir hareketini yanlış bulup tepki gösterdiği durumlarda eğer eşime hak veriyorsam sesimi çıkarmam ama eşimi de doldurup kayınvalidemin dedikodusunu yapmam. ama gerçekten bir kayınvalide-gelin psikolojisi içinde değil de hareketin kendisine odaklanarak düşündüğümde kayınvalideme hak veriyorsam onu savunur eşime çıkışırım. bu da aramızdaki anne- kız bağını güçlendirir. eşim de kayınvalidemin tarafını tutmama bozulsa da içten içe mutlu olur annesini desteklediğim için... kendi cephemden de bakayım, bazen babamın absürd ve kırıcı bir lafını eşim hoşgörü ile karşıladığında o kadar mutlu oluyorum ki eşime sevgim saygım bin kat artıyor.

ben hep eşime "annene mecburiyetten sevgi saygı duymuyorum içimden geliyor onu sadece senin annen olduğu için değil ben istediğim için seviyorum bizim onunla aramızdaki ilişki bize özel senin bir etkin yok" derim :)
 

Canimm :) sagolll insAllah beni daha cok ozluyordur, ben oyle hissedemiyorum ne bileyim
dediklerin cok dogru bugun annesine sirt donen bana zaten doner.. zaten annesine sirt donmesini istemem sadece beni daha on planda tutsun istiyordum ama artik istemiyorum:) sagolasin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…