Bugün 17 Ağustos 😢

Kimiside hic tanimadigi insanlari kurtarmak icin elleriyle koca beton yiginlarini kaldirmaya calismisti. Hayat ne garip cok aci.. tüylerim diken diken oldu
Iste o yuzden rabbim hep iyilerle karsilastirsin cumlemizi.. o depremden sonra yardim icin abimler falan gitmisti yardima. Arabaya ne kadar sigiyorsa bikac aile almislardi yanlarina getirmislerdi. Yemek falan yemisler sonra disarida kaldirimda otururken genc bi kadinin kucaginda 3 4 yaslarinda bi cocuk vardi. Cocuk annesinin kucaginda uyuyo ama sık sık bagirarak korkarak uyaniyodu. Annesi hemen sakinlestirmeye calisiyodu "bisey yok oglum. Bak burada yikilan ev yok, olu insanlar yok" 😔 oyle icim acimisti ki hala aklima geldiginde kotu olurum.
 
Inanmak istemiyor insan
Bu kadar mi kötü arama kurtarma çalışmaları :(
İnsanlar insanüstü bir güç gösterek arama kurtarma çalışmaları yaptı o dönem. Kayıp olanlardan yeri belli olanlar ölü diri bir şekilde çıkarıldı. Ancak bunun dışında yıkılmış nice koca binaların içinde yine insanlar vardı. Aylarca arama kurtarma çalışmaları yapıldı. O kadar çok yıkılan bina vardı ki her birinde ölü aramak mümkün olmadı. Kepçe darbeleri ile çıkan çürümüş insan uzuvlarını birinci elden gören insanlardan duydum malesef.
Biz şimdi çok daha şanssızız. Koca İstanbul...
 
Inanmak istemiyor insan
Bu kadar mi kötü arama kurtarma çalışmaları :KK43:
Bence değil
O dönem herkes seferber oldu, arama kurtarma ekipleri yetisemedi yetersiz geldi belki ama halktan insanlar da katildilar canla başla ellerinden geleni yaptilar. 21 yil öncesinden bahsediyoruz simdiki gibi teknoloji de yok bence o zamanin kosullarina göre baya iyiydi
Simdi benzer bir durum olsa yine herkes birbirine kosar bence, Van depreminde de insanlar nasil.seferber oldular. Durumu olan para/battaniye/kiyafet gönderdi, anneler bebeklere süt anneliği yapmayi bile teklif ettiler, biri durumu olmadigi icin alyansini bile bağışlamisti. En son Elazığ depreminde de kıyafet ve battaniye yığılmıştı.
Bence halk elinden geleni yapıyor, bizdeki sorun alt yapı ve önlem almak.
 
Annesi enkazın altında can vermiş biri vardı yan yanalardi. Kızının saci kalmisti enkazın altında çıkamıyordu makas bulup kesmislerdi. Annesinin ölüsü vardı yanında. Yarısı enkazdaydi... O görüntü gitmiyor gözümden. TV'den izlemiştik Rabbim rahmet eylesin çok kötüydü çok...
 
Bence değil
O dönem herkes seferber oldu, arama kurtarma ekipleri yetisemedi yetersiz geldi belki ama halktan insanlar da katildilar canla başla ellerinden geleni yaptilar. 21 yil öncesinden bahsediyoruz simdiki gibi teknoloji de yok bence o zamanin kosullarina göre baya iyiydi
Simdi benzer bir durum olsa yine herkes birbirine kosar bence, Van depreminde de insanlar nasil.seferber oldular. Durumu olan para/battaniye/kiyafet gönderdi, anneler bebeklere süt anneliği yapmayi bile teklif ettiler, biri durumu olmadigi icin alyansini bile bağışlamisti. En son Elazığ depreminde de kıyafet ve battaniye yığılmıştı.
Bence halk elinden geleni yapıyor, bizdeki sorun alt yapı ve önlem almak.
Çok haklisiniz
Ben Istanbul'da yaşamiyorum ama görüyoruz hiç açık alan yok
Allah korusun buyuk bir deprem olsa insanlar nerede toplanacak ?
Azıcık yağmur da tıkanan trafik deprem sonrası kim bilir nasıl olur ?
 
Ben de öyle hatırlıyorum hatta sonrasında da babam bizi götürmüş sonra kendisi Istanbula gelmisti o zaman da Düzce merkezli olmuştu Ekim/Kasim gibiydi galiba
Evet aynı yıl iki büyük deprem olmuştu ilki 17 ağustos gölcük ardından kasım gibi galiba düzce.. gölcük depreminde bursa daydık 8 yasinda filan vardım kapımız kitlenmisti bizim zor bela çıkmıştık kapıyı acabilip birkaçgün boş arsa da kalmıştık yiyecek battaniye filan götürüp sonra eve girmiştik..
 
Evet aynı yıl iki büyük deprem olmuştu ilki 17 ağustos gölcük ardından kasım gibi galiba düzce.. gölcük depreminde bursa daydık 8 yasinda filan vardım kapımız kitlenmisti bizim zor bela çıkmıştık kapıyı acabilip birkaçgün boş arsa da kalmıştık yiyecek battaniye filan götürüp sonra eve girmiştik..
Ilkini biz yasamistik.ikincisini babam
Hatta Eylulde okullarin ilk acildigi gün de ufak çaplı bir deprem yasamistik okullar tatil edilmişti
Biz de dışarıda kalmistik baya bir sure sonra uzak bir akrabamiz evinde misafir etmişti iki ay kadar sağolsunlar
Insan unutmuyor
 
Ilkini biz yasamistik.ikincisini babam
Hatta Eylulde okullarin ilk acildigi gün de ufak çaplı bir deprem yasamistik okullar tatil edilmişti
Biz de dışarıda kalmistik baya bir sure sonra uzak bir akrabamiz evinde misafir etmişti iki ay kadar sağolsunlar
Insan unutmuyor
Bizde ilkini yaşadık zaten o sene bu iki büyük deprem harici ufak birçok sarsıntılar da olmuş aralarda.. gece 3 mu ne babam uyamdirmisti bayaa zorlandi ama acabilmisti kapıyı don atlet firlamistik da biraz zaman sonra annem yada babam iceri girip almislardi kiyafet battaniye.. bizim binaya birsey olmadi tabi gunler sonra girebilmistik
 
O zaman tv röportajında devlet yetkilisi demişti ki Ankara ya ulaşamıyoruz. Iletisim araclari zarar gordu diye. Yardımlar ulaşamıyor demişti yollar kapalı diye. Düşünsenize en üst devlet yetkililerinin bile eli kolu bağlı kalmıştı.
 
Değirmendereli bir amcanın röportajını izlemiştim devlet o bölgeyi o kadar unutmuş ki 2 tane çocuk devletin yapamadığını yaptı bize ekmek peynir karpuz getirdiler diye anlatıyordu seneler sonra bile ağlayarak.

Yazlığımız vardı bizimde şans ya orada değildik. Koşturup oynadığımız park,çay bahçesi, apartmanlar yıkılmayı bırak sular altında kaldı. Depremler hep böyle doğadan neyi çaldıysak geri alıyor. Ve maalesef hiç akıllanmadan çarpık yapılaşma devam etti. Düşünmek bile istemiyorum beklenen depremde ne olacağını o kadar acı ki. Canlarını kaybeden herkes huzur içinde uyuyordur umarım.
 
Bugün bir sitede yağma olaylarını okudum,inanmak istemedim ama geçen sene Eylül ayında İstanbul’da gerçekleşen depremden sonra Marmaray’a yürürken bir grup rezilin başka semtlerden gelip (semt sakinlerine benzemiyorlardı) “burda(semti kastediyor,semt Bakırköy’e bağlı elit bir semt) b.k gibi para,altın,döviz vardır oğlooom sitelerin çoğunda aynı tip kasa varmış kimbilir o kasalarda neler vardır” diye iğrenç iğrenç konuşuyorlardı.O kadar sinirlendim ki..Demek ki böyle bi afet meydana gelse yağma,gasp ve bilumum adilikler olacak bu kesin..
 
Ben bir de ertesi günü çok net hatırlıyorum zar zor markete gidip bişiler almıştık yemek için zaten bahçelerde orda burda yatıyoruz evlere giremiyoruz korkudan ki gece yarı çıplak fırlamış herkes evden , “ Bu gece daha şiddetlisi olacakmış herkes ölecekmiş” demişti birileri yanımızda, koşarak eve gelip annemlere anlatmıştım hepimiz çok korkmuş bütün gece deprem olacak sanmıştık. Şimdiki gibi ne artçı sarsıntıyı biliyoruz ne aslında depremin zamanının kestirelemeyeceğini. İnanıyorduk bütün asparagas haberlere.

Haberlerde 40 binlere kadar çıkmıştı ölü sayıları, kayıplar, yerle bir olan hayatlar. Bizim İstanbul’da derin çatlaklar oluşmuştu evlerimizde, kimi ohoo bu depremde ayakta kaldıysa bi da anca kıyamete yıkılır bu ev diyordu seviniyorduk ötekisi artık kapıyı bile hızlı çarpmayın ev yıkılır valla diyordu kaygıdan ölecek gibi oluyorduk. Valla şuan iyki doğru bilgiye ulaşmanın yolu var o zaman o bu ne derse inanıyorduk.
 
Istanbulda yasamiyoruz o gecenin sabahi babam erkenden ise gitmisti isyerinde depremi duymus. Eve telefon etmisti istanbulda deprem olmus diye. Uyuyorduk daha uyandik televizyonu actik ki her yer yerle bir olmus... cok kötü günlerdi. Tüm ülkece travma yasadik.
 
O zamanlar istanbul da yaşamıyoduk sabah uyandığımızda tv den öğrenmiştik olanları her taraf dümdüz olmus diye. Çok etkilenmiştim. Sesimi duyan var mı? Sözü halen içimi titretiyor. Biraz önce annemle bahçede oturuyorduk dedim ki 21 yıl önce bugün can pazarı vardi orda. Simdi de bu postu görünce icim daha bi titredi o günlere gittim. En son istanbulda olan depremde evde yanlizdım ve cok korktum. Biz kullar cok çaresiz varlıklarız Allah kimseye yasatmasin. Ölenlerin ruhu şad olsun🙏
 
8 yaşındaydım.
İstanbuldaki evimizde değil, anneannemlerdeydik Bursada. Tabi depremden sonra paldır küldür döndük evimize. İzmitten geçerkenki duyduğum çığlıkları, yarılan yolları ölsem unutmam.
Geldikten sonra babam çok samimi arkadaşının ailesini aramaya Adapazarına gitti. Cansız bedenlerini enkaz altından çıkarmışlar.. Aylarca kendine gelememişti.
Allah’ım hiçbir zaman, hiçbir millete yaşatmasın..
 
Bende 9 yaşındaydım depremi İstanbul’da yaşadım kaybım olmasada çok ağırdı bir kaç gün sonra memlekete giderken yıkılan yolları minareleri gördüm yol boyunca .Beni en çok deprem de kaybolanların akibeti ürkütüyor müge anlıya bile çıktılar sonuç yok rabbim hepsinin ailesine sabır versin gidenlerede rahmet etsin
 
Back
X