Bugün 17 Ağustos 😢

14 yaşındaydım b.cekmece sinaobada oturuyorduk.binamiz rayli sistemmis Allaha hamd olsun.yatagima dolap egildi korku filmi gibiydi elektrikler kensikendine yanip sönüyordu.ban emekleyerek odamdan ciktim. 8.katti...komsumuz lohusaydi,golcukluydu bebegi bize birakip yola cikti ama gidemedi avcilar yikilmisti..o deniz koskler falan..bizim semtte de yarılmış binalari siva boya ile kapatip ucuza ucuza sattılar..21 koca yil gecti ilkgunku gibi tedirginim.en son marmara depreminde dizlerimin bagi çözüldü..
 
21 yıl önceki korkunun, paniğin, çaresizliğin ağırlığı çöktü üzerime. Sonraki günler mi? O daha acı. Binlerce ölü, yıkıntılar, bitmek tükenmeyen acı hikayeler, yarım kalan hayatlar, sakat kalanlar, evsiz barksız, canı giden analar, babalar, evlatlar, kardeşler... Hele o yıkıntılardan gelen ağır kokular. 21 yıl sonra bile hala burnumun ucunda😢
Ben de 6 yaşındaydım...kötüydü,çok kötüydü...
 
Evet çok yoğun yıldız yağmuru vardı bütün gece kaldırımda oturup gökyüzünü izlemiştik sallanarak, çok aydınlık bi geceydi, deprem olurken gündüz gibiydi mesela onu da çok iyi hatırlıyorum. Çok zor bi geceydi
Evet gökyüzü beni beton merdivende annemin kucağında yatarken çok etkilemişti.Ne güzel diyordum içimden.Çocukluk işte...Şimdi o gökyüzünü bir daha asla öyle görmek istemem
 
Hatırlamaktan bile korkuyorum, 8 yaşındaydım. Değirmendere'deydik. Koridora çıkıyorum, gözlerim önünde kayıyor göçüyor mutfağa kaçıyorum karanlık bir boşluk her şeyi yutuyor! Ailecek birbirimizi nasil bulduk bilmiyorum bina resmen bizi kusup göçtü gitti. Gündüz oyunlar oynadığımız sokaktan Belimize kadar su içinde yürüdük, yer-yer yüzdük... En hafızamdan silemedigim tüylerimi hala diken diken eden detay ise, sabah 7'ye gelirken denizin içinden gelen alarm sesleri....
 
O gece bizim evin mutfağında telaşla staj dosyası hazırlıyor bir taraftan da sigara tüttürüyordum.Bir anda birçok köpek havlamaya ve ulumaya başlayınca içeme bir ürperti geldi ve hemen sigaramı söndürüp sessizleştim...akabinde hafif bir sarsıntı başladı ve 3 saniye ya sürdü ya da sürmedi- net hatırlamıyorum- O tedirginlikle staj dosyamı yarıda bırakıp odama çekildim ve yatağıma uzandım. Köpekler bu kez daha şiddetli havlamaya başlayınca yorganı yüzümü kapatacak şekilde çekerek korkumu baskılamaya çalıştım derken önce hafif sonra şiddetli bir sarsıntıyla yataktan fırladım fırlamasına ama şiddetin etkisiyle dengemi sağlayamadım duvara tosladım resmen.Ailecek dışarı çıktık nihayetinde...Herkes dışarıda ve dehşet içinde birbirine bakıyor.Evimiz şehir çıkışı bir yol üzerinde bu arada.5 dakika ya geçti ya da geçmedi bir anda birbirini izleyen bir çok araç şehirden bağrışlar ve ağlamalar eşliğimde kaçışıyordu.O an anladım durumun vahametini...Babam ve abimler merkeze doğru yardıma gitti biz de kapı önünde günün aydınlanmasını beklemeye koyulduk.Gün aydınlanmaya başlayınca bizim evin önünden 7,8 yaşlarında bir erkek çocuğun yalınayak şehir merkezine doğru koştuğu gördüm.Çocuğa seslendim, sadece bir an durdu ve tekrar koşmaya devam etti.Durmayınca peşinden koştum, yakaladım.koşmasını enlemek için önüne geçtim, ellerini tuttum; yüzü, saçları tos toprak içindeydi. Ayakları çamurlu ve kanamıştı. Adın ne ,nerden geliyorsun, nereye gidiyorsun, nerede yaşıyorsun gibi sorulara cevap alamadım maalesef.Sonra Annen, baban nerede yaşıyorlar diye sordum. Çok acıtıcı cevaplar aldım. “Annem kocaya kaçtı , babam da başka bir kadınla evlendi.”dedi.sadece bu bilgiyi verdi.Peki sen kiminle yaşıyorsun dedim “babamla”dedi.Babanın yanına mi gidiyorsun şimdi dedim “ evet”dedi.Bak evim orada sana bir ayakkabı giydireyim ve birlikte babanın olduğu yere gidelim dedim.ne yaptıysam gelmedi.O halde bekle ben sana bir ayakkabı getireceğim ve birlikte babanın bulunduğu yere gidelim dedim başını salladı sadece. Ben de bekler düşüncesiyle koşarak eve gelip bir çift ayakkabı aldım ve döndüm ki çocuk yok.Ben de yol boyunca koştum ama maalesef bulamadım.Umarım sağsalim evine varmıştır ve umarım ailesi yaşıyordur.
O trajik günün sabahında yaşadığım bu olay hafızamın bir köşesinde ilk günkü gibi canlı duruyor.Çoğu zamanlar aklıma takılıyor ,keşke hiç bırakmasaydım,ayakkabı almak için eve gelmeseydim...
 
Kizlar hikayelerinizi okuyunca tüylerim diken diken oldu. Bazen bir oyun oynariz jenga ismi kücük bloklardan ince uzun bir kule kuruyorsun ve tek tek bloklarlar cekiliyor. En son blogu cekerken kuleyi kim yikarsa o kaybediyor. O kule yikilirken bile ürkerim hep... bahsettigimiz koca koca binalar.

Bu arada dün 17 Agustos belgeselini izledim. Orda kücük bir kiz ve aile üyelerini kurtaran bir adam vardi. Iki ay önce vefaat etmis. O kücük kizda evlenmis ve cocuklari olmus. Hayat neler getirip götürüyor insana.
 
Ah ah ben 13 yasindaydim üstelik babam gorevdeydi annem 3 çocukla tek basinaydi. Ben hasta yatagimdaydim ve gece makineye bagliydim. O panikle annem beni makineden ayırdı kardesimi uyandırdı digeri küçüktü zaten. Annem komsularin sesine çıkmış bakmis hadi abla cikalim demeseler ben cikmazdim demisti o anki panikle.
Ve annem uzun sure eve giremedi gündüz yemek yapmaya girer hemen çıkardı.
Benim için arabaya elektrik kablosu cekilmisti hastaneye gidecektik ambulanstakiler hastaneler cok kalabalik boyle idare edin dediler. Arka sokakta bir apartmanın yıkıldığı ve 20 kisinin öldüğü haberini almistik. :KK43:

Her gittigim ve yaşadığım yerde ufak da olsa depremi yasamisimdir ve her ne kadar alismis olsam da yine de anlik bir sallantida urperiyorum.
Eylüldeki depremde is yerinde sallanmistik, ondan önce de evde yalniz oldugumda baya sallamisti deprem.
Ve maalesef hic bir önlem alınmadı simdi öyle bir sey olsa yandık Allah korusun. Hem pandemi de var.
Bu arada gökyüzü denmis, ben sadece birkac gun öncesi güneş tutulması olmustu onu hatırlıyorum.
Üstünden koskoca 21 sene geçmiş hala dün gibi, öyle bir kazınmıs ki icimize...
Güneş tutulmasını bende hatırlıyorum. İzmirdeki yazlığımıza gidiyorduk biz de. 2 tane ton ton teyze de binmişti dolmuşa, şoföre biz gölcükten geldik bi yer bilmiyoruz demişlerdi. Halama gölcük neresi diye sorup durmuştuk. Bikaç gün sonra öğrendik neresi olduğunu 😔 depremin olduğu gece evimizdeki eski gonglu duvar saatemiz depremin olduğu saatte durmuştu ve birdaha çalışmadı. Kursak da bozuktu. Üstelik bi yerinde bi sıkıntı da yoktu ondan çok etkilenmiştim.

Depremin ertesi günü deniz dibinde açılmalar olmuştu iskele ve kayalar yer değiştirmişti ve hava berbattı çok korkmuştuk. Kızılca dumanlı bir hava vardı. Deprem olucak kesin demiştik hatta. Meğerse olmuş bizim haberimiz yokmuş. Elektrikler kesilmişti bizim olduğumuz yerde bile.

Kayınpederim anlatır, burdan İstanbul'a vefat edenleri taşımak için gitmiş, kamyonun arkasına kepçelerle koyarlardı büyük bi çukura koyar kireç döker örterdik üstlerini demişti. O koku, o izdiham 😔 birdaha memleketimin hiçbir yerinde can kaybı olmasın böyle inşallah
 
Güneş tutulmasını bende hatırlıyorum. İzmirdeki yazlığımıza gidiyorduk biz de. 2 tane ton ton teyze de binmişti dolmuşa, şoföre biz gölcükten geldik bi yer bilmiyoruz demişlerdi. Halama gölcük neresi diye sorup durmuştuk. Bikaç gün sonra öğrendik neresi olduğunu 😔 depremin olduğu gece evimizdeki eski gonglu duvar saatemiz depremin olduğu saatte durmuştu ve birdaha çalışmadı. Kursak da bozuktu. Üstelik bi yerinde bi sıkıntı da yoktu ondan çok etkilenmiştim.

Depremin ertesi günü deniz dibinde açılmalar olmuştu iskele ve kayalar yer değiştirmişti ve hava berbattı çok korkmuştuk. Kızılca dumanlı bir hava vardı. Deprem olucak kesin demiştik hatta. Meğerse olmuş bizim haberimiz yokmuş. Elektrikler kesilmişti bizim olduğumuz yerde bile.

Kayınpederim anlatır, burdan İstanbul'a vefat edenleri taşımak için gitmiş, kamyonun arkasına kepçelerle koyarlardı büyük bi çukura koyar kireç döker örterdik üstlerini demişti. O koku, o izdiham 😔 birdaha memleketimin hiçbir yerinde can kaybı olmasın böyle inşallah
Tüm Türkiye bir olup hepimizin ordaki insanlarin acisini hissetmistik. Günes tutulmasini ben de hatirliyorm 12 yaslarinda falandim. O zamanlar cok önemli bir seydi günes tutulmasi fotograf filmleri falan bulup bakmistik tutulmaya. O gece arkadaslarla kaldirimda oturmustuk icimden bir sıkınti var falan diye konusmustuk. Deprem aninda kiyamet koptugunu düsünenler olmus. O ugultu isik ve siddetli sarsinti. Allah bir daha göstermesin insallah.
 
Tüm Türkiye bir olup hepimizin ordaki insanlarin acisini hissetmistik. Günes tutulmasini ben de hatirliyorm 12 yaslarinda falandim. O zamanlar cok önemli bir seydi günes tutulmasi fotograf filmleri falan bulup bakmistik tutulmaya. O gece arkadaslarla kaldirimda oturmustuk icimden bir sıkınti var falan diye konusmustuk. Deprem aninda kiyamet koptugunu düsünenler olmus. O ugultu isik ve siddetli sarsinti. Allah bir daha göstermesin insallah.
Bizim evde çok gergindi o gün, hatta erkenden yatmıştık. Günlerce haberlerle yatıp kalktık. Biri daha sağ kurtulacak mı diye dört gözle beklerdik.

Benim dehşet içinde unutamadığım en büyük görüntü su altında kalan gölcüktü. Şehir denizin içine batmıştı, yazarken bile kalbim hızla çarpıyor.. Allahım birdaha göstermesin böyle büyük acılar.
 
Bizim evde çok gergindi o gün, hatta erkenden yatmıştık. Günlerce haberlerle yatıp kalktık. Biri daha sağ kurtulacak mı diye dört gözle beklerdik.

Benim dehşet içinde unutamadığım en büyük görüntü su altında kalan gölcüktü. Şehir denizin içine batmıştı, yazarken bile kalbim hızla çarpıyor.. Allahım birdaha göstermesin böyle büyük acılar.
Ben de en büyük etki yaratan kelime Degirmendere hala tüylerim diken diken oluyor. Yukarda bahsetmistim teyzemizin ailesi göcük altinda kaldi vefaat ettiler, babam su an tam hatirlamiyorum ama daha sonra ordan birilerine ulasti ne durumdalar diye evin yikildigini ögrendik önce. Sonra arama calismalarinda da göcükten ses geldi falan dediler hep umutlaniyorduk yasiyorlar falan diye. Günler sonra öldükleri haberini aldik. 13 yasindaydim ama net hatirliyorum bazi seyleri.
 
Ben de en büyük etki yaratan kelime Degirmendere hala tüylerim diken diken oluyor. Yukarda bahsetmistim teyzemizin ailesi göcük altinda kaldi vefaat ettiler, babam su an tam hatirlamiyorum ama daha sonra ordan birilerine ulasti ne durumdalar diye evin yikildigini ögrendik önce. Sonra arama calismalarinda da göcükten ses geldi falan dediler hep umutlaniyorduk yasiyorlar falan diye. Günler sonra öldükleri haberini aldik. 13 yasindaydim ama net hatirliyorum bazi seyleri.
Allah rahmet eylesin, siz birebir yaşamışsınız çok çok çokkk daha zordur eminim. Değirmendere beni de ürpertiyor, hele gece aklıma gelirse gözüme uyku girmiyor. Gerçekten dehşet verici.

Ama pazar günü haberlerde gördüm yine binalarda deniz kabukları 😠 yani bu kadar vicdansız, ciğersiz olunur mu ya? Hiç mi insani duygunuz kalmadı da insanlara bunu reva görüyorsunuz 😔 gerçekten çok yazık.. deprem geldi geliyor denmesine rağmen her türlü sorumsuzluk ve vicdansızlık hat safhada.
 
13 yasinsaydim çok zor günler di Allah bir daha yaşatmasın. Çok net hala gözümun önünde hatırladigim birşey var o gece veya ertesi gece bir kuyruklu yıldız geçti o kadar güzel di ki anlatmam mümkün değil ve çok yavaş geçti bir daha öyle bir güzelligi görebileceğim i sanmıyorum
Ve evet deprem günü çok fazla yıldız vardı o görüntü de aklımdan git miyor..
 
İnsanların bilincsizligi binaların yetersizliği ile yitip gitmiş bir sürü can Allah rahmet eylesin :dua:

Ömür kinay in kurtarılma anı da çok acı kadının üzerinde olan beton yığınına yüklenmiş kimisi gerçekten bilinclenmek lazim deprem konusunda öncesi sonrası için ....

Rabbim bir daha yaşatmasın
 
Allah rahmet eylesin, siz birebir yaşamışsınız çok çok çokkk daha zordur eminim. Değirmendere beni de ürpertiyor, hele gece aklıma gelirse gözüme uyku girmiyor. Gerçekten dehşet verici.

Ama pazar günü haberlerde gördüm yine binalarda deniz kabukları 😠 yani bu kadar vicdansız, ciğersiz olunur mu ya? Hiç mi insani duygunuz kalmadı da insanlara bunu reva görüyorsunuz 😔 gerçekten çok yazık.. deprem geldi geliyor denmesine rağmen her türlü sorumsuzluk ve vicdansızlık hat safhada.
Insan hayati bu kadar degersiz malesef ülkemizde. Bugün olsa yine ayni acilar yasanacak belki daha kötüsü. Nasil bu kadar vicdansiz olabiliyorlar ben de anlamiyorm. Abartmiyorm elimde bir servet olsa o binlari tek tek gözden gecirtip eksik neyse yaptiririm. Cünkü böyle bir aciyi ülkece bir daha yasamak istemiyoruz. Hala sevdigimiz insanlar yasiyor oralarda. Devletimizin gücü var ama yapilmiyor malesef. En iyi örnek japonya baska söze gerek yok..
 
Takip ediyormusunuz bilmiyorim ama Ahmet yakut (deprem araştırmacısı ) aynı zamanda bir depremzede ..çok bu konulara değiniyor yaptığı paylasimlarda ... Ve 10-15 günlük deprem tahminlerini paylaşıyor

Olası İstanbul depreminin en geç 2025 e kadar olacağını söylüyor ...kentsel dönüşüm ile tüm binalar yenilenmeli !
 
İnsanların bilincsizligi binaların yetersizliği ile yitip gitmiş bir sürü can Allah rahmet eylesin :dua:

Ömür kinay in kurtarılma anı da çok acı kadının üzerinde olan beton yığınına yüklenmiş kimisi gerçekten bilinclenmek lazim deprem konusunda öncesi sonrası için ....

Rabbim bir daha yaşatmasın
Onu bilmiyordum simdi röportajini izledim. Ne tatli gözleri gülen genc bir kadin olmus. Kurtarirken yardim etcez diye nerdeyse ölümüne sebep olcaklarmis. Cok bilincsiziz cok. Her seyimiz düzensiz.
 
Takip ediyormusunuz bilmiyorim ama Ahmet yakut (deprem araştırmacısı ) aynı zamanda bir depremzede ..çok bu konulara değiniyor yaptığı paylasimlarda ... Ve 10-15 günlük deprem tahminlerini paylaşıyor

Olası İstanbul depreminin en geç 2025 e kadar olacağını söylüyor ...kentsel dönüşüm ile tüm binalar yenilenmeli !
Bunun yapilmasi icin ne yapabiliriz ki? Yenilenmeli diyoruz neden yenilenmiyor? Bizler ne yapabiliriz?
 
Bunun yapilmasi icin ne yapabiliriz ki? Yenilenmeli diyoruz neden yenilenmiyor? Bizler ne yapabiliriz?
Bizlerin evde yapacağı şeyler var evdeki eşyaları sabitlemek gibi evdeki riskleri en aza indirmek gerisi yetkililer de malesef :/
 
Back
X