Bunalımmm !

Hzl90

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Nisan 2014
57
113
93
Herkese merhabalar bayanlar. 1 yıllık evliyim.Eşimin işi nedeni ile başka bir yere geldik.Geldiğim yer tatil beldesi çok şükür ailemi özlemek dışında yaşadığım yerle alakalı herhangi bir sorunum yok.
Hem eve katkım olsun hem de birikim yapayım diye 2.5 ay önce işe girdim.Sorun burada başlıyor benim için.İşe gelmek istemiyorum sıkılıyorum bunalıyorum ayaklarım geri gidiyor evimi özlüyorum.Para kazanmak kendi ayaklarımın üzerinde durmak çok güzel bir duygu hatta kendime araba almak istiyorum ama bu bunalıma engel olamıyorum.Başlarda hiç böyle bir sorunum yoktu gidip geliyordum sonradan bunaltmaya başladı.Nasıl motive olabilirim ? Bu sıkılganlığı ve bunalmışlığı nasıl üzerimden atabilirim ? Eşim bugün işi bırak dese koşarak eve giderim Lütfen fikir verin kızlar.Şimdiden hepinize çok teşekkür ederim.
 
sevmediğiniz bi işse bunun çözümü yok.
ya sevdiğiniz işi yapacaksınız ya da yaptığınız işi seveceksiniz.
 
Ne iş yapıyorsunuz merak ettim? Madem mutsuzsunuz bence çalışmayın işten ayrılın. Ya da seveceğiniz bir iş yapın. İş değiştirin.
 
işinizi sevmiyorsunuz demek ki... başka bir iş düşünün yada iş ile ilgili değilde iç huzurunuzla ilgili bir durum söz konusu ise inanın zamanla geçecek...bende ilk 2-3 ay evimi kedimi köpeğimi özlüyordum acayip bir ruh haline bürünmüştüm... her işe gidişim aşıya gitmek istemeyen çocuk gibi saçma bir haldi. ama zamanla düzeldi şimdide evde durmak çok zor geliyor bana... sizinde zamanla düzelicek alışma süreniz belkide zaman alıyordur.
 
Kurumsal bir firmada çalışıyorum.İmkanları vs baya iyi yaşadığımız yer tatil beldesi olduğu için tekrar böyle kurumsal bir yerde iş bulma olanağım yok.Başta severek geliyordum sonra isteksizlik oluştu maalesef
sevmediğiniz bi işse bunun çözümü yok.
ya sevdiğiniz işi yapacaksınız ya da yaptığınız işi seveceksiniz.

Ne iş yapıyorsunuz merak ettim? Madem mutsuzsunuz bence çalışmayın işten ayrılın. Ya da seveceğiniz bir iş yapın. İş değiştirin.

İşyerinizi ve işyerinizdekileri sevmiyorsunuz belliki
Başka bir iş bulsanız
 
benımde odamdaki iş arkadaşlarım negatif enerjileriyle ruhumu öldürmeseler bende işe gelmekten çok keyfi alıyorum ,
ama şuan hepsinde bir karış surat nefretlikler resmen ,

senındemi öyle bir durum var acaba
 
Başlarda severek geliyordum.Zaman geçtikçe inanılmaz bir isteksizlik oluştu.Sabahları sürünerek geliyorum desem yeridir.Tek umudum zamanla bu durumun geçmesi yoksa nasıl olur hiç bilmiyorum
 
Hepimiz zaman zaman sorumluluktan sıkılıyoruz,doğaldır.Kendinizi başkasının -ki eşiniz dahi olsa başka bir birey- vicdanına bırakmamak,finansal özgürlük yaşamak bu bunalımı kamufle eder.Belli bir yaşa gelen herkes bence çalışmalı.Eş kişisi dahi olsa ben kendimi parazit gibi hissederim açıkçası.
 


Peki isteksizlik oluştu demişsiniz illa bi sebebi vardır.
 
Eşim baskı yapmıyor iş konusunda. Sadece buranın olanakları ve imkanları baya iyi olduğu için çıkmamı istemiyor
Onu ilgilendiren bir durum değil ama ..ruh sağlığını etkileyecekse bırakmalısın. Şımarıklık ediyorsan da biraz dişini sıkıp alışmaya çalışmalısın
 

valla türkiyenin %80i istemeyerek çalışıyodur. şartlar iyi ise isteksizim işten çıkayım olayını ben anlamıyorum.
 
benımde odamdaki iş arkadaşlarım negatif enerjileriyle ruhumu öldürmeseler bende işe gelmekten çok keyfi alıyorum ,
ama şuan hepsinde bir karış surat nefretlikler resmen ,

senındemi öyle bir durum var acaba
Burada da herkes çok memnuniyetsiz hep bir şeylerden şikayetçiler.Onlara söylenirken onlar gibi oldum
 
İlk baş bir heyecanla gitmişsiniz sonra sabah kalkmak, sorumluluk falan ağır gelmiş belli ki. Ben anlattıklarınızda bir sebep göremedim çünku
 
Amacım zaten çıkayım evde oturayım değil ki.Kendimde para kazanmaktan katkı sağlamaktan çok mutluyum sadece son zamanlar da yaşadığım bu mutsuzluk isteksizlik durumunu yenebilmek.Başta nasıl geliyorsam yine aynı şekilde adapte olabilmek
 
Peki isteksizlik oluştu demişsiniz illa bi sebebi vardır.
Şöyle ki bir arkadaşa da yazdım biraz önce.Kurumsal bir yer olduğu için kalabalık bir ortam sürekli insanların birbirini ezmeye çalışması, sürekli herkesin birbirinin arkasından konuşması, herkesin hep ben bilirim tavırları ve hiç kimsenin hiç bir şeyden memnun olmaması beni başta çok irite etmişti. Kendim çoğu şeyde dışarı da kalmak istedim ama o başta ki hevesim gitti açıkçası şimdi gelirken çok mutsuz hissediyorum kendimi buradan çıkıp başka bir yere girsem daha mı iyi olacak diyorum kendime
 

Malesef ki çoğu çalışanın ortak sorunu. Yapacak bişey yok. Mesela benimde işyerimde memnun olmadığım bazı konular var. Ama ben çalışmayı seviyorum, mesleğimi seviyorum walla severekte geliyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…