bir gün buraya yazacağım hiç aklıma gelmemişti,
benim 2 çocuğum var eşimden ayrıldım, şuanda bir ilişkim var, evlenmeyi düşünüyorduk fakat ben artık emin değilim, geçmişteki acı tecrübemden dolayı çok temkinli davransamda onu tanıyamadımmı acaba diyorum, ailesi beni istemiyor, annesi oğluna yakıştırmıyor beni, ben üniv. mezunu finans sektöründe çalışıyorum. Kendisinin bir mesleği yok fakat bu benim için hiç bir zaman önem arz etmedi, eşimle ayrıldıktan 1 yıl sonra karşılaştık ilişkimiz böyle başladı. 2 yıldır çalışmıyor bende evden yürütüyorum işlerimi. Nedeni kıskançlık. Aşırı kıskanç bende öyleyim. Ama arabada giderken bile camdan dışarı bakınca, kime baktın birine baktın diye günlerce kavga ediyor benimle, artık paranoya oldum bu durumlardan dolayı. asla dışarı o olmadan çıkamam yasak. Haber vermeden bakkala dahi gidemiyorum. Güvenini sarsacak hiç birşey yapmadım ama o hasta ruhlu gibi, kendine güvenmiyorki başkasına güvensin. Maddi durumum iyi, ailesine çalışıyorum diyor, onun sigortasını dışardan ben ödüyorum, ailesine her ay maaş gibi para gönderiyorum onunla. Tabiki ailesi çalışıyor maaşını getiriyor zannediyor. Arabamı benim tek başıma kullanmam yasak. Ama benim arabamı alıp kendisi tek kullanma özgürlüğüne sahip. Kavga bile etsek arıyor param kalmadı diyor, ben vermiyorum ama bu davranışı bile yetiyor bana. İlişkimizde birlikte olabilmek için büyük zorluklar atlattık beni sevdiğini düşünüyordum o tüm erkeklerden farklı geliyordu bana. Ama sanırım yanıldım. Bir kaç gün önce doğum günümdü, doğum günümden bir gece evvel tartıştık, bana doğum günün kutlu olsun yazdı mesajla. Hadi dedim kavgalıyız ondan böyle. Ertesi gün yaş günümde barıştık fakat o gün akşama kadar yüzyüze tebrik bile etmedi. Bense onun yaşgününde neler yapmıştım ona. Ondan ise bana koca bir hiç geldi. Dayanamayıp söylediğimde, aklımdan çıkmış dedi. ama aklından çıkmış olamaz çünkü gündüz ben ona dedim bugün doğum günüm insan bir kutlar diye ve duvardan ses geldi ondan gelmedi. verdiği değer bu demekki. Annesine gittim onaylarını alabilmek adına, ben oğluma ikinci el kadın almam dedi, oğlunu göklerde görüyo beni yerde. Kim kime layık değil orası tartışılır. Evlenince çocuklarını göremezsin demeye başladı bende şartel attı evlenmicem o halde seninle dedim. Tartıştık evden giderken hala benim bankamatik kartımı alıyo yanına, param yok para çekcem diyo. Aldım elinden vermedim bu defa. Tartışmalarımızda hep geçmişimi yüzüme vuruyor bundan çok rahatsızım onada söylüyorum bunu yapmaktan hiç vazgeçmiyor. Ben çocuklarımı taksiyle gezdiriyorum kendisi benim arabamla geziyo. Artık çok sıkıldım çok yoruldum. Bu ilişki için çok emek verdim çok maddiyat döktüm ortaya. Ama artık annemin lafları kulaklarımda çınlamaya başladı. O adam paracı paranı yer bırakır seni diyip duruyordu çok kızıyordum.
Dün gece son hamle oldu bana türlü türlü hakaretler ediyor terbiyesizmişim, nankörmüşüm, lan diye hitap ediyor bana.
O ne istediyse hep öyle yaptım ben, saçını kısa kestir dedi belime kadar olan saçımı kısacık kestirdim, habire değişik renklere boyattırıyo saçım yandı artık, solaryuma gir diyo giriyorum sana bronzluk yakışmıyo diyo. onun için 67 kg dan 49 a indim. spora gittim rejim yaptım. Allaha şükür eli yüzü düzgün güzel bir bayanım ama sürekli verdikçe yaptıkça daha fazlasını istiyo.
Ayrılmak istiyorum ama korkuyorum, inadına gidip arabayı vurabilir bir yere. gelip evi kırıp dökebilir çok sinirli.
Not: Lütfen uslupsuz kişiler yorum yazmasın, burda derdimi paylaşıyorum, yargılayın diye yazmıyorum...
benim 2 çocuğum var eşimden ayrıldım, şuanda bir ilişkim var, evlenmeyi düşünüyorduk fakat ben artık emin değilim, geçmişteki acı tecrübemden dolayı çok temkinli davransamda onu tanıyamadımmı acaba diyorum, ailesi beni istemiyor, annesi oğluna yakıştırmıyor beni, ben üniv. mezunu finans sektöründe çalışıyorum. Kendisinin bir mesleği yok fakat bu benim için hiç bir zaman önem arz etmedi, eşimle ayrıldıktan 1 yıl sonra karşılaştık ilişkimiz böyle başladı. 2 yıldır çalışmıyor bende evden yürütüyorum işlerimi. Nedeni kıskançlık. Aşırı kıskanç bende öyleyim. Ama arabada giderken bile camdan dışarı bakınca, kime baktın birine baktın diye günlerce kavga ediyor benimle, artık paranoya oldum bu durumlardan dolayı. asla dışarı o olmadan çıkamam yasak. Haber vermeden bakkala dahi gidemiyorum. Güvenini sarsacak hiç birşey yapmadım ama o hasta ruhlu gibi, kendine güvenmiyorki başkasına güvensin. Maddi durumum iyi, ailesine çalışıyorum diyor, onun sigortasını dışardan ben ödüyorum, ailesine her ay maaş gibi para gönderiyorum onunla. Tabiki ailesi çalışıyor maaşını getiriyor zannediyor. Arabamı benim tek başıma kullanmam yasak. Ama benim arabamı alıp kendisi tek kullanma özgürlüğüne sahip. Kavga bile etsek arıyor param kalmadı diyor, ben vermiyorum ama bu davranışı bile yetiyor bana. İlişkimizde birlikte olabilmek için büyük zorluklar atlattık beni sevdiğini düşünüyordum o tüm erkeklerden farklı geliyordu bana. Ama sanırım yanıldım. Bir kaç gün önce doğum günümdü, doğum günümden bir gece evvel tartıştık, bana doğum günün kutlu olsun yazdı mesajla. Hadi dedim kavgalıyız ondan böyle. Ertesi gün yaş günümde barıştık fakat o gün akşama kadar yüzyüze tebrik bile etmedi. Bense onun yaşgününde neler yapmıştım ona. Ondan ise bana koca bir hiç geldi. Dayanamayıp söylediğimde, aklımdan çıkmış dedi. ama aklından çıkmış olamaz çünkü gündüz ben ona dedim bugün doğum günüm insan bir kutlar diye ve duvardan ses geldi ondan gelmedi. verdiği değer bu demekki. Annesine gittim onaylarını alabilmek adına, ben oğluma ikinci el kadın almam dedi, oğlunu göklerde görüyo beni yerde. Kim kime layık değil orası tartışılır. Evlenince çocuklarını göremezsin demeye başladı bende şartel attı evlenmicem o halde seninle dedim. Tartıştık evden giderken hala benim bankamatik kartımı alıyo yanına, param yok para çekcem diyo. Aldım elinden vermedim bu defa. Tartışmalarımızda hep geçmişimi yüzüme vuruyor bundan çok rahatsızım onada söylüyorum bunu yapmaktan hiç vazgeçmiyor. Ben çocuklarımı taksiyle gezdiriyorum kendisi benim arabamla geziyo. Artık çok sıkıldım çok yoruldum. Bu ilişki için çok emek verdim çok maddiyat döktüm ortaya. Ama artık annemin lafları kulaklarımda çınlamaya başladı. O adam paracı paranı yer bırakır seni diyip duruyordu çok kızıyordum.
Dün gece son hamle oldu bana türlü türlü hakaretler ediyor terbiyesizmişim, nankörmüşüm, lan diye hitap ediyor bana.
O ne istediyse hep öyle yaptım ben, saçını kısa kestir dedi belime kadar olan saçımı kısacık kestirdim, habire değişik renklere boyattırıyo saçım yandı artık, solaryuma gir diyo giriyorum sana bronzluk yakışmıyo diyo. onun için 67 kg dan 49 a indim. spora gittim rejim yaptım. Allaha şükür eli yüzü düzgün güzel bir bayanım ama sürekli verdikçe yaptıkça daha fazlasını istiyo.
Ayrılmak istiyorum ama korkuyorum, inadına gidip arabayı vurabilir bir yere. gelip evi kırıp dökebilir çok sinirli.
Not: Lütfen uslupsuz kişiler yorum yazmasın, burda derdimi paylaşıyorum, yargılayın diye yazmıyorum...