Bunlarla nasıl başa çıkacagım?

skyrose · 28 Ocak 2017

Gunaydin bayanlar.

Konu annem ve babam.
Bosandilar 2 sene oldu. Zaten onceden de ayri yasiyorlardi bu bosanma isi surekli erteleniyordu. 21 yasindayim yasadigim hayatin yarisindan cogunda babam yer almadi bunu kendi istedi bizi hic bi zaman sahiplenmedi , anneme cok cektirdi bunlardan bahsetmem saatler alir. Babam biz kucukken hepimize hukmediyordu biz buyumeye basladikca bu yetkisini kaybetmeye basladi. Annemi cok seviyorum cok sey yasadi ve bunlara ragmen nasil ayakta kalabildi bazen sasip kaliyorum. Babam hapise girdi, yeri geldi bana milletten borc istetti kendi icin, yeri geldi ben cevreme karsi basimi yere egmek zorunda kaldim.. Simdi yapayalniz yasiyor . Aciyorum uzuluyorum ama eli ayagi tutarken calismak gibi bi secenegi varken benden, arkasindan konusan insanlardan para istemesine de kiziyorum. Kendi secimlerinin bedelini oduyor bizi o birakti o terketti ama her defasinda sucu bize yikmaya calisiyor. Butun parasini alkole harcadigi icin kendine yetmiyor, cevreye, tanidiklarimiza hem kendini hem bizi rezil ediyor.

Gecen gun babamin yanina gittim ev icin alisveris aptim,oturdum,konustum,sarildim,agladim, uzuldum ama sonra annemi dusunuyorum kac yildir calisiyor sagligi cok iyi degil ama bizim icin bu cocuklari tek basina dunyaya getirmemesine, butun sorumlulugu tek basina ustlenmek zorunda olmamasina ragmen canini disine takiyor bizim icin. Babamin ustune yiktigi borclari odemek icin cebellesiyor. Ben hangi birini kafama takicam bilmiyorum, boyle nasil devam edicem bilmiyorum, buraya kadar nasil gelebilmisim biseylere nasil dayanmisim bilmiyorum. Allah'a cok sukur ne dertler var onlara bakinca benimki hicbisey ama herkesin derdi kendine agir ne yazik ki..Seneye mezun oluyorum o zaman anneme tam anlamiyla destek olabilicem biseyler duzelicek daha iyi olucak boyle dusunup umutlaniyorum ama bazen de cok caresiz hissediyorum kendimi ve babam icin ne yapacagimi bilmiyorum. Cok uzuluyorum.. Bencillik etmek istemiyorum ama yasitlarimin cogu cıvıl cıvıl, hayatlarini yasiyor ben cogu zaman hayattan zevk bile alamiyorum..

Bitli sultan · 28 Ocak 2017

Oncelikle baban gibi dusunme. Mesala boyle bir kocan olsa " yese icse yatsa calismasa, yasliligini dusunmese, sana cektirse, kisaca yarininizi dusunmese" aynen baban gibi yapayanliz kalir.

Uzulme ruzgar eken firtina bicer. Yok illahi uzuleceksen annene uzul. O kadin neler cekmistir...

sutlukawe · 28 Ocak 2017

ebeveynlerin sorumluluklarını yerine getirmediği ailelerde çocuklar ebeveynlik görevini üstleniyor maalesef. Benim babam da sorsan herşeyini vermiş bize halbuki hiç birşeyi yok:) seninkine benzer. Ben de yardım ediyordum elimden geldiğince ama şu an hamileyim, baktım ki hala benden para isteyebiliyor, bir ihtiyacın var mı diye sorduğunu hiç duymadım zaten. Kendi bencilliklerini çeksinler bence, gaddarlıksa gaddarlık yaşayan biliyor

captain price · 28 Ocak 2017

bence babanı kendi haline bırak. kendi etmiş kendi bulmuş. arada git uğra, ufak yardımlar yap tamam ama asla hayatının ortasına koyma. uzak bi aile dostu gibi düşün. yoksa bu mutsuzluk bitirir seni. önemli olan annen. ne güzel mezun oluyormuşsun. bi işe girersne mis gibi yaşarsınız.

Budabenimadresim · 28 Ocak 2017

Aile durumu en zoru aslında... içten içe zedeliyor insan fark etmiyor bile, sonra o yara kocaman olup birgün karşına çıkıyor o zamanda ruhen baş edemiyor insan ... hep kalıyor anlayacağın.. annem babam 25 senedir ayrı ve benimde babam toplasan bu zamanın en fazla 2 senesi hayatımda olmuştur... Buna rağmen ben ne zaman babamı düşünsem gözlerim dolar, ne zaman hasta olduğunu duysam kalbimin acısını en derinde hissederim, sonra annemi düşünüyorum 25 senedir tek başına ne dertlere göğüs gerdi.. hayat zor ya

COLIN · 28 Ocak 2017

Iki ucu moklu degnek. Boyle durumlarda gecmisi dusunmeden yardim etmek zor istir. Herkesin psikolojisi kalfirmaz bunu. Sizinki de kaldirmiyor. Yardim ediyorsunuz fakat bir yandan da surekli size yasattiklari geliyor akliniza. Surrkli bjir ikilem icinde kaliyorsunuz bu sekilde. En iyisi yardim falan etmeyin. Acimasizlik gibi gorunuyor olabilir belki ama siz de kaldiramiyorsunuz bunlari. Mezun olunca bir de calisip gecim derdine duseceksiniz. Bir de buna babanizin gecim derdini eklerseniz siz ruhen çökersiniz. Baska bir akrabasi varsa babanizin onlar ilgilensin. Hala amca falan.

seyhan4161 · 28 Ocak 2017

heyooooo .!.:
Gunaydin bayanlar.

Konu annem ve babam.
Bosandilar 2 sene oldu. Zaten onceden de ayri yasiyorlardi bu bosanma isi surekli erteleniyordu. 21 yasindayim yasadigim hayatin yarisindan cogunda babam yer almadi bunu kendi istedi bizi hic bi zaman sahiplenmedi , anneme cok cektirdi bunlardan bahsetmem saatler alir. Babam biz kucukken hepimize hukmediyordu biz buyumeye basladikca bu yetkisini kaybetmeye basladi. Annemi cok seviyorum cok sey yasadi ve bunlara ragmen nasil ayakta kalabildi bazen sasip kaliyorum. Babam hapise girdi, yeri geldi bana milletten borc istetti kendi icin, yeri geldi ben cevreme karsi basimi yere egmek zorunda kaldim.. Simdi yapayalniz yasiyor . Aciyorum uzuluyorum ama eli ayagi tutarken calismak gibi bi secenegi varken benden, arkasindan konusan insanlardan para istemesine de kiziyorum. Kendi secimlerinin bedelini oduyor bizi o birakti o terketti ama her defasinda sucu bize yikmaya calisiyor. Butun parasini alkole harcadigi icin kendine yetmiyor, cevreye, tanidiklarimiza hem kendini hem bizi rezil ediyor.

Gecen gun babamin yanina gittim ev icin alisveris aptim,oturdum,konustum,sarildim,agladim, uzuldum ama sonra annemi dusunuyorum kac yildir calisiyor sagligi cok iyi degil ama bizim icin bu cocuklari tek basina dunyaya getirmemesine, butun sorumlulugu tek basina ustlenmek zorunda olmamasina ragmen canini disine takiyor bizim icin. Babamin ustune yiktigi borclari odemek icin cebellesiyor. Ben hangi birini kafama takicam bilmiyorum, boyle nasil devam edicem bilmiyorum, buraya kadar nasil gelebilmisim biseylere nasil dayanmisim bilmiyorum. Allah'a cok sukur ne dertler var onlara bakinca benimki hicbisey ama herkesin derdi kendine agir ne yazik ki..Seneye mezun oluyorum o zaman anneme tam anlamiyla destek olabilicem biseyler duzelicek daha iyi olucak boyle dusunup umutlaniyorum ama bazen de cok caresiz hissediyorum kendimi ve babam icin ne yapacagimi bilmiyorum. Cok uzuluyorum.. Bencillik etmek istemiyorum ama yasitlarimin cogu cıvıl cıvıl, hayatlarini yasiyor ben cogu zaman hayattan zevk bile alamiyorum..

Öncelikle kendini bu kadar üzme,babana gelince kaç yasında adam ve böyle alışmış ve daha değişmez..Arada yardim et ama çok değil yardim ederken konuş onla o yasa gelmiş ama sanırım hala sorumluluk sahibi degil .Annene gelince bas tacı et onu unutma o sorumluluklarini bilmiş ve çabalamış ama baban pes etmis ..Kardeşim sen güçlü ol okulunu bitir annene destek ol..Baban zaten bir yolunu bulup hayatini devam ettiririr..

AyzaD · 28 Ocak 2017

Yapma bütün aileyi sırtlamaya çalışma hep bunu bekliyorlar ve seni suçluyorlar sonra. Bırak babanı ettiğini buluyor işte. Belli yaşa gelmiş insanlar alışkanlıkları değişmez.

skyrose · 28 Ocak 2017

Bitli sultan .!.:
Oncelikle baban gibi dusunme. Mesala boyle bir kocan olsa " yese icse yatsa calismasa, yasliligini dusunmese, sana cektirse, kisaca yarininizi dusunmese" aynen baban gibi yapayanliz kalir.

Uzulme ruzgar eken firtina bicer. Yok illahi uzuleceksen annene uzul. O kadin neler cekmistir...

Cok haklisiniz. Allah kimsenin basina vermesin boyle bi baba, boyle bi es..

skyrose · 28 Ocak 2017

COLIN .!.:
Iki ucu moklu degnek. Boyle durumlarda gecmisi dusunmeden yardim etmek zor istir. Herkesin psikolojisi kalfirmaz bunu. Sizinki de kaldirmiyor. Yardim ediyorsunuz fakat bir yandan da surekli size yasattiklari geliyor akliniza. Surrkli bjir ikilem icinde kaliyorsunuz bu sekilde. En iyisi yardim falan etmeyin. Acimasizlik gibi gorunuyor olabilir belki ama siz de kaldiramiyorsunuz bunlari. Mezun olunca bir de calisip gecim derdine duseceksiniz. Bir de buna babanizin gecim derdini eklerseniz siz ruhen çökersiniz. Baska bir akrabasi varsa babanizin onlar ilgilensin. Hala amca falan.

Keske haketmeyen insanlar evlat sahibi olamasa. Bi cocuk hele bi kiz cocugu babasinin destegine cok ihtiyac duyar ben dustugumde kaldirmasini gectim, o dustugunde onu kaldirmaktan, hatalarinin bedelini odemekten, pesinde suruklenmekten cok yoruldum. Babalik gorevini o bilmeliydi, ben ona ogretmek icin cebellesmemeliydim. Kimsesi yok cunku butun akrabalariyla arasi acik sadece bi yigeni var onu da canindan bezdirdi.

esmergizmo · 28 Ocak 2017

kafaya takmayacaksın. kendi hayatına bakacaksın.

daha yaşın küçük o yaşlarda duygusallık oluyor.

üzülmeden yap yapacaksan bazı şeyleri üzülmek stres gereksiz yoruyor insanı.

annen nasıl kaldı ayakta biliyor musun senin sayende kaldı çocukları için kaldı, annene yardımcı ol ama en büyük yardımı kendi hayatını kurarak yaparsın.

baban konusunda tabi ki baban olduğu için vicdanın olabilir ama eğer kalkıp sana aç mısın açıkta mısın diye bakmamış mutfağına alışveriş yapmamış bir babaysa onu yapmaya bile vicdan yapmana gerek yok bana kalırsa.

kan bağın var diye gönül bağın olacak diye bir şey yok.

skyrose · 28 Ocak 2017

sutlukawe .!.:
ebeveynlerin sorumluluklarını yerine getirmediği ailelerde çocuklar ebeveynlik görevini üstleniyor maalesef. Benim babam da sorsan herşeyini vermiş bize halbuki hiç birşeyi yok:) seninkine benzer. Ben de yardım ediyordum elimden geldiğince ama şu an hamileyim, baktım ki hala benden para isteyebiliyor, bir ihtiyacın var mı diye sorduğunu hiç duymadım zaten. Kendi bencilliklerini çeksinler bence, gaddarlıksa gaddarlık yaşayan biliyor

Bi ara gercekten elimi etegimi cektim 5 ay gibi bir sure arayip sormadim sonra dayanamadim gormeye gittim o perisan halini gorunce de kendimi kaybettim. Bi tane yumurtayla, bi sokum ekmekle kahvalti hazirlamaya calisti kendine bile yetmezdi ki onlar 3 gun kendime gelememistim aglamaktan uzulmekten. Gecmisi dusunup ona cok kiziyorum ama simdiki haline de bakip uzuluyorum vicdanim sizliyor. Bazen diyorum ki keske yine ayni durumda olsaydi konusmasaydi ilgilenmeseydi bizle ama kendi durumu iyi olsaydi, en azindan yedigi onunde yemedigi arkasinda der gecerdim uzulup kafama takmazdim.

skyrose · 28 Ocak 2017

captain price .!.:
bence babanı kendi haline bırak. kendi etmiş kendi bulmuş. arada git uğra, ufak yardımlar yap tamam ama asla hayatının ortasına koyma. uzak bi aile dostu gibi düşün. yoksa bu mutsuzluk bitirir seni. önemli olan annen. ne güzel mezun oluyormuşsun. bi işe girersne mis gibi yaşarsınız.

Bi sure oyle yaptim 5 ay aramadim sormadim acikti aramiz sonra yine dayanamadim gittim yanina. Hep boyle oluyor. Cunku biliyorum ki kendi haline biraksam basina kotu bisey gelecek. Benimle tartistigi icin alkol alip kaza yapmisti 1 yil once. Tekrar boyle bisey olmasindan korkuyorum.

skyrose · 28 Ocak 2017

Budabenimadresim .!.:
Aile durumu en zoru aslında... içten içe zedeliyor insan fark etmiyor bile, sonra o yara kocaman olup birgün karşına çıkıyor o zamanda ruhen baş edemiyor insan ... hep kalıyor anlayacağın.. annem babam 25 senedir ayrı ve benimde babam toplasan bu zamanın en fazla 2 senesi hayatımda olmuştur... Buna rağmen ben ne zaman babamı düşünsem gözlerim dolar, ne zaman hasta olduğunu duysam kalbimin acısını en derinde hissederim, sonra annemi düşünüyorum 25 senedir tek başına ne dertlere göğüs gerdi.. hayat zor ya

Gercekten oyle. Ben kendimi bildim bileli bu sorunlar icindeyim ne cocuklugumu dogru duzgun yasayabildim ne de gencligimin tadini cikarabiliyorum. Icime kapandim arkadaslarimla beraberken bile bi anda onlardan kopup ic dunyama donuyorum daliyorum gidiyorum. Normal bi ruh sagligi icinde degilim zaten. Ofke patlamalari yasiyorum bazen, kendime zarar veriyorum. Bi yara var kalbimde dediginiz gibi, nereye gitsem benimle geliyor, gelmeye de devam edicek.

skyrose · 28 Ocak 2017

seyhan4161 .!.:
Öncelikle kendini bu kadar üzme,babana gelince kaç yasında adam ve böyle alışmış ve daha değişmez..Arada yardim et ama çok değil yardim ederken konuş onla o yasa gelmiş ama sanırım hala sorumluluk sahibi degil .Annene gelince bas tacı et onu unutma o sorumluluklarini bilmiş ve çabalamış ama baban pes etmis ..Kardeşim sen güçlü ol okulunu bitir annene destek ol..Baban zaten bir yolunu bulup hayatini devam ettiririr..

Aynen dediginiz gibi sorumluluk sahibi bir insan degil. Cocuklarinin ailesinin sorumlulugunu ustlememesini gectim kendini bile idare edemiyor. Cocuk gibi. En ufak tartissak, az bi sitem etsem kirmadan uzmeden, gidip kendini alkole veriyor icip icip beni ariyor duygu somurusu yapiyor. Sonra duzeltiyoruz, alkolu biraktigina dair yemin ediyor, aksamina enistem onu sarhos goruyor bi yerde..

skyrose · 28 Ocak 2017

drsheldoncooper .!.:
kafaya takmayacaksın. kendi hayatına bakacaksın.

daha yaşın küçük o yaşlarda duygusallık oluyor.

üzülmeden yap yapacaksan bazı şeyleri üzülmek stres gereksiz yoruyor insanı.

annen nasıl kaldı ayakta biliyor musun senin sayende kaldı çocukları için kaldı, annene yardımcı ol ama en büyük yardımı kendi hayatını kurarak yaparsın.

baban konusunda tabi ki baban olduğu için vicdanın olabilir ama eğer kalkıp sana aç mısın açıkta mısın diye bakmamış mutfağına alışveriş yapmamış bir babaysa onu yapmaya bile vicdan yapmana gerek yok bana kalırsa.

kan bağın var diye gönül bağın olacak diye bir şey yok.

Kendi hayatima bakmama izin vermiyor. Bir keresinde artik sabrim tasma noktasina geldi 5 ay gibi bi sure konusmadik yine alkol alip kaza gecirdi olumden dondu. Boyle bisey olsa ben biliyorum ki onunla yeterince ilgilenmedigimi, yaninda olmadigimi dusunup vicdan azabi cekerim. Bunlari dusunmemem, bunlari yasamamam kendi hayatima bakabilmem bu kadar takmamam lazim haklisiniz ama su aptal kalbime beynime soz geciremiyorum. Yeri geliyor dusunmekten kafama takmaktan artik beynim patlayacak gibi oluyor kalbim sıkısıyor. Bunları yasamayı haketmiyorum, bunlari yasamamami haketmiyor ama elimde degil. Anneme zaten hic dayanamiyorum . Simdi tatil bitti tekrar universiteye donucem uzak bi sehirde okuyorum annemi nasil birakip gidicem bu halde bilmiyorum. Her defasinda gozum arkada kaliyor.

Budabenimadresim · 28 Ocak 2017

heyooooo .!.:
Gercekten oyle. Ben kendimi bildim bileli bu sorunlar icindeyim ne cocuklugumu dogru duzgun yasayabildim ne de gencligimin tadini cikarabiliyorum. Icime kapandim arkadaslarimla beraberken bile bi anda onlardan kopup ic dunyama donuyorum daliyorum gidiyorum. Normal bi ruh sagligi icinde degilim zaten. Ofke patlamalari yasiyorum bazen, kendime zarar veriyorum. Bi yara var kalbimde dediginiz gibi, nereye gitsem benimle geliyor, gelmeye de devam edicek.

En acısıda bu boşluk bizi yanlış insanlara itiyor .. birkaç güzel sözü sevgi zannediyoruz inanıp kanıyoruz.... bir süre önce psikoloğa gitmiştim 1 ay kadar haftada 3 gün ve bana açık açık söylediği şey baban gibi bir adamı kendine eş seçmen 90% olasılıktı... zaten tecrübelerim doğrultusundada bunu görüyorum diyebiliriz.. umarım bizler güzel bir ebeveyn olabiliriz, umarım yüzümüz diğer tarafta güler! Buda bu dünyadaki dersimiz sınavımız olsun, yalnız değilsin bunu bil ve kendini güçlü olmaya zorla! Dualarım seninle

Alabalik32 · 28 Ocak 2017

heyooooo .!.:
Gunaydin bayanlar.

Konu annem ve babam.
Bosandilar 2 sene oldu. Zaten onceden de ayri yasiyorlardi bu bosanma isi surekli erteleniyordu. 21 yasindayim yasadigim hayatin yarisindan cogunda babam yer almadi bunu kendi istedi bizi hic bi zaman sahiplenmedi , anneme cok cektirdi bunlardan bahsetmem saatler alir. Babam biz kucukken hepimize hukmediyordu biz buyumeye basladikca bu yetkisini kaybetmeye basladi. Annemi cok seviyorum cok sey yasadi ve bunlara ragmen nasil ayakta kalabildi bazen sasip kaliyorum. Babam hapise girdi, yeri geldi bana milletten borc istetti kendi icin, yeri geldi ben cevreme karsi basimi yere egmek zorunda kaldim.. Simdi yapayalniz yasiyor . Aciyorum uzuluyorum ama eli ayagi tutarken calismak gibi bi secenegi varken benden, arkasindan konusan insanlardan para istemesine de kiziyorum. Kendi secimlerinin bedelini oduyor bizi o birakti o terketti ama her defasinda sucu bize yikmaya calisiyor. Butun parasini alkole harcadigi icin kendine yetmiyor, cevreye, tanidiklarimiza hem kendini hem bizi rezil ediyor.

Gecen gun babamin yanina gittim ev icin alisveris aptim,oturdum,konustum,sarildim,agladim, uzuldum ama sonra annemi dusunuyorum kac yildir calisiyor sagligi cok iyi degil ama bizim icin bu cocuklari tek basina dunyaya getirmemesine, butun sorumlulugu tek basina ustlenmek zorunda olmamasina ragmen canini disine takiyor bizim icin. Babamin ustune yiktigi borclari odemek icin cebellesiyor. Ben hangi birini kafama takicam bilmiyorum, boyle nasil devam edicem bilmiyorum, buraya kadar nasil gelebilmisim biseylere nasil dayanmisim bilmiyorum. Allah'a cok sukur ne dertler var onlara bakinca benimki hicbisey ama herkesin derdi kendine agir ne yazik ki..Seneye mezun oluyorum o zaman anneme tam anlamiyla destek olabilicem biseyler duzelicek daha iyi olucak boyle dusunup umutlaniyorum ama bazen de cok caresiz hissediyorum kendimi ve babam icin ne yapacagimi bilmiyorum. Cok uzuluyorum.. Bencillik etmek istemiyorum ama yasitlarimin cogu cıvıl cıvıl, hayatlarini yasiyor ben cogu zaman hayattan zevk bile alamiyorum..

Uzak durun oyle bir insan zarardan baska bisi vermez size. Konusuyorsa bile sizinle emin olun ki cikarlari icin konusuyordur..

esmergizmo · 28 Ocak 2017

heyooooo .!.:
Kendi hayatima bakmama izin vermiyor. Bir keresinde artik sabrim tasma noktasina geldi 5 ay gibi bi sure konusmadik yine alkol alip kaza gecirdi olumden dondu. Boyle bisey olsa ben biliyorum ki onunla yeterince ilgilenmedigimi, yaninda olmadigimi dusunup vicdan azabi cekerim. Bunlari dusunmemem, bunlari yasamamam kendi hayatima bakabilmem bu kadar takmamam lazim haklisiniz ama su aptal kalbime beynime soz geciremiyorum. Yeri geliyor dusunmekten kafama takmaktan artik beynim patlayacak gibi oluyor kalbim sıkısıyor. Bunları yasamayı haketmiyorum, bunlari yasamamami haketmiyor ama elimde degil. Anneme zaten hic dayanamiyorum . Simdi tatil bitti tekrar universiteye donucem uzak bi sehirde okuyorum annemi nasil birakip gidicem bu halde bilmiyorum. Her defasinda gozum arkada kaliyor.

böylelerine toksik aile üyesi deniyor.

daha yaşın ne başın ne ne vicdanı bu? sanırsın gelmişin 50 yaşına baban da ölüm döşeğinde.

seni böyle büyüttükleri için vicdan yapıyorsun şu an. ne olursa olsun aile lafına kanma sakın herkes aynı şeyi söylüyor ama kimse kendini zora sokmuyor herkesin dilinde bu laflar.

kalmasın gözün arkada, onlar seni dünyaya getirdi sen onları değil. şu an kendi hayatına odaklanman doğru olan, fazla düşünme.

skyrose · 28 Ocak 2017

Budabenimadresim .!.:
En acısıda bu boşluk bizi yanlış insanlara itiyor .. birkaç güzel sözü sevgi zannediyoruz inanıp kanıyoruz.... bir süre önce psikoloğa gitmiştim 1 ay kadar haftada 3 gün ve bana açık açık söylediği şey baban gibi bir adamı kendine eş seçmen 90% olasılıktı... zaten tecrübelerim doğrultusundada bunu görüyorum diyebiliriz.. umarım bizler güzel bir ebeveyn olabiliriz, umarım yüzümüz diğer tarafta güler! Buda bu dünyadaki dersimiz sınavımız olsun, yalnız değilsin bunu bil ve kendini güçlü olmaya zorla! Dualarım seninle

Evet gercekten oyle bu bosluk yuzunden cok yanlis insanlar aldim hayatima babama benziyorlardi cok sukur ki biseyler ters gitti ve hayatimdan cikip gittiler tek tek. Tek istegim Allah onun gibi bir insanla karsilastirmasin oyle bir insanla yuva kurmayayim ki dersimi aldim zaten tecrubelerime guveniyorum oyle insanlardan uzak duruyorum ne oldugunu anladigim an. Dualariniz icin cok tesekkur ederim Allah hepimizin hakkinda hayirlisini versin.

Bunlarla nasıl başa çıkacagım?

Guru

Adam sandik esegi, suratimiza vurdu...

Nirvana

erkek değilim ben

Yeni Üye

Müzmin iyi kalpli🤷

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Üye

Guru

Guru

Popüler Üye

Guru

Guru

Guru

Guru

Guru

Yeni Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency