- 9 Eylül 2016
- 351
- 212
- 18
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #1
Evlendim boşandım. Ailem yeni bir hayat kurabilmem kendi ayaklarımın üzerinde durabilmem için benim başka bir şehre taşınmama ön ayak oldu. Ama onlarda peşimden geldi..NEredeyse hiç yalnız kalamıyorum annem ve babam sürekli buradalar. 2 ay yanımda kalıp bir haftalığına falan evlerine gidiyorlar. Babam gelemese annem hep geliyor. Çok bunalıyorum. Üniversitedeyken 6 yıl onlardan ayrı kaldım. Ayrı yaşadım. Sonra evlendim direk zaten kısa sürdü baya evliliğimde.
Ben istiyorum ki artık gerçekten bir hayat kurayım sağlamca. Kendi düzenim olsun. Biraz gelmesinler. Onlarda bende ayrı yaşasınlar ve hayatlarına anlam katacak birşeyler bulsunlar artık. Yalnız kalmak istiyorum. Ailem geldiği zaman asalak gibi yaşıyorum hiçbişey yapasım gelmiyor. Tüm işlerimi hallediyorlar. Ama onlar gidip yalnız kalınca kendime bir güven geliyor dışarı çıkıyorum işlerimi kendim hallediyorum yemegimi yapıyorum arkadaslarımla görüşüyorum bir düzene sokuyorum kendimi...Ama gelmede denmiyor ki ne yapacağımı bilmiyorum depresyona girmek üzereyim sanırım hayatımdan hic memnun değilim
Durumumu nasıl anlatacagımı bilmiyorum.
Aslında onların neden bu kadar cok geldiğinide biliyorum.El elalem dul kız tek başına orda napıyo demesinler diye herkese biz başında bekliyoruz diyebilmek için yapıyorlar. Ama benim kendi kararlarım var. Zoruma gidiyor. Özgür olmak istiyorum...
Şimdide buradalar. Haftaya gidecekler evlerine ama yine gidiş dönüş almışlar uçak biletlerini 10 gün kalıp dönecekler.
Evimde küçücük 2 odalı. Hiçbiryere sığamıyoruz. BEn yere yorgan serip öyle uyuyorum onlar benim yatagımda yatıyor. SAbah işe gidiyorum heryerim tutulmuş. Akşam arkadaslarımla görüşmek istesem yarım saatte bir annem arıyor. Tüm sinirlerim bozuluyor. Spora yazıldım annem surat astı onlarla ilgilenmiyorum vakit gecirmiyorum diye. Bİrşeyler yapmak istiyorum şevkimi kırıyorlar...Hem sürekli buradalar hemde hep ilgi bekliyorlar..kendim için birşey yapmaya kalktığımda bi sosyallik katmaya calıştığımda şevkimi kırıyorlar bozuluyorlar.. sadece beraber gezmek yada beraber evde oturmak istiyorlar burada TAM 1.5 YILDIR.
Kendileri beni şehir dışına çıkardı ama rahat bırakmıyorlar.
((
Resmen genç yaşımda dul muamelesi görüyorum evlenip boşanmadan önce çokkk özgürdüm....Ünideyken 1 yıl kendi evimde tek yaşadım sadece 1 kere gelmişlerdi oda iki günlüğüne..
Çok bunalıyorum artık aşırı..Gerçekten kaçmaktan başka hiç bir isteğim yok..
Napıcam... DAha ne kadar uzaga kaçabilirim.. NEzaman düzen kurabilirim....Sürekli internetten yurtdışı göçmenlik şartlarına bakıyorum ama meslek alanım uygun olmuyor. Çoooookk uzağa gitmek istiyorummm Eeeenn uzaga gitmek istiyorum.....
Ben istiyorum ki artık gerçekten bir hayat kurayım sağlamca. Kendi düzenim olsun. Biraz gelmesinler. Onlarda bende ayrı yaşasınlar ve hayatlarına anlam katacak birşeyler bulsunlar artık. Yalnız kalmak istiyorum. Ailem geldiği zaman asalak gibi yaşıyorum hiçbişey yapasım gelmiyor. Tüm işlerimi hallediyorlar. Ama onlar gidip yalnız kalınca kendime bir güven geliyor dışarı çıkıyorum işlerimi kendim hallediyorum yemegimi yapıyorum arkadaslarımla görüşüyorum bir düzene sokuyorum kendimi...Ama gelmede denmiyor ki ne yapacağımı bilmiyorum depresyona girmek üzereyim sanırım hayatımdan hic memnun değilim

Durumumu nasıl anlatacagımı bilmiyorum.
Aslında onların neden bu kadar cok geldiğinide biliyorum.El elalem dul kız tek başına orda napıyo demesinler diye herkese biz başında bekliyoruz diyebilmek için yapıyorlar. Ama benim kendi kararlarım var. Zoruma gidiyor. Özgür olmak istiyorum...
Şimdide buradalar. Haftaya gidecekler evlerine ama yine gidiş dönüş almışlar uçak biletlerini 10 gün kalıp dönecekler.
Evimde küçücük 2 odalı. Hiçbiryere sığamıyoruz. BEn yere yorgan serip öyle uyuyorum onlar benim yatagımda yatıyor. SAbah işe gidiyorum heryerim tutulmuş. Akşam arkadaslarımla görüşmek istesem yarım saatte bir annem arıyor. Tüm sinirlerim bozuluyor. Spora yazıldım annem surat astı onlarla ilgilenmiyorum vakit gecirmiyorum diye. Bİrşeyler yapmak istiyorum şevkimi kırıyorlar...Hem sürekli buradalar hemde hep ilgi bekliyorlar..kendim için birşey yapmaya kalktığımda bi sosyallik katmaya calıştığımda şevkimi kırıyorlar bozuluyorlar.. sadece beraber gezmek yada beraber evde oturmak istiyorlar burada TAM 1.5 YILDIR.
Kendileri beni şehir dışına çıkardı ama rahat bırakmıyorlar.

Resmen genç yaşımda dul muamelesi görüyorum evlenip boşanmadan önce çokkk özgürdüm....Ünideyken 1 yıl kendi evimde tek yaşadım sadece 1 kere gelmişlerdi oda iki günlüğüne..
Çok bunalıyorum artık aşırı..Gerçekten kaçmaktan başka hiç bir isteğim yok..
Napıcam... DAha ne kadar uzaga kaçabilirim.. NEzaman düzen kurabilirim....Sürekli internetten yurtdışı göçmenlik şartlarına bakıyorum ama meslek alanım uygun olmuyor. Çoooookk uzağa gitmek istiyorummm Eeeenn uzaga gitmek istiyorum.....
Son düzenleme: