Merhaba Arkadaşlar,
Daha öncede dediğim gibi ameliyatımı oldum şimdi size ameliyat sürecini ayrıntısı ile anlatıyorum...
Uykusuz ve sabaha kadar ağlanmış bir gecenin ardından erken saatte evden eşim ve ablamlalarımla evden çıkıp hastaneye gittik. Hastanenin hakla ilişkilerine müracatımızı yaptık veeeeeee o da ne bana bir form çıkartıp önüme koydular imzalamam için, bir okudum bu formu efendim işte bu ameliyat nedeniyle komplikasyonların olabileceğini yani bunun ölümle sonuçlanabileceğini yada tam olarak iyileşemeyebileceğimi ve bunun bana anlatıldığını v.s anlatan iğrenç bir form anlayacağınız.. Ben bunu bir okudun tekrar başladım hüngür hüngür ağlamaya ama işte beni yatıştırdılar bunu biz değil devlet istiyor tabiki bu bir formalite öle şeyler olmaz bu çok basit bir ameliyat v.s gibi... Ağlaya ağlaya odaya çıktık.. Ablamlar baktı ki ben susmuyırum ağlamaya devam ediyorum, o zaman hadi vazgeç gidelim böle kendini yıpratıyorsun, hadi söle çıkalım falan dediler, ben böle kararsız ağlıyorum hala falan hemşire geldi, oda benimle konuştu ve damar yolumu açtı tam o sırada doktorum girdi içeri anestezi doktoru ile beraber beni öğle ağlarken görünce güldü teselli etti, ve hemşireyi çağırdı hemşire bana bir ilaç verdi damardan (Cesaret iğnesiymiş ) ve ben yavasşşş yavaşşşş uçuşa geçmeye başladım.. bilincim açık konuşuyorum ama böle abuk subuk gülüyorum falan heyecan bitti böle resmen SALAK gibi oldum, beni giydirdiler sedye geldi sedyeye geçtim eşim elimi tutuyor o an çok duygusaldı anlatılmaz yaşanır yaniii
))) sonra ameliyataneye indik iner inmez hemen herşey hızla oluverdi hemendamar yoluma anesteziyi bağladılar hafif hafif, tansiyon aletini taktılar ama ben bu arada uçuş hazırlıklarına giriştim tüm bunlar hayal meyal, şuan yazıyorum ama eminim %80 nini hatırlamıyorumdur bunlar aklımda kalan kısmı.. Sonra kalpi atışlarının takibi için bişryler yapıştırdılar anestezi doktoru ile gözgöze geldik, kendisi de ameliyatın kendisinden değil anesteziden korktuğumu biliyordu başımı okşadı, gülümsedi ve benim ağzımdan çıkan son şey ''inşallah bir dahaki anestezim bebek için olur'' cümlesi oldu
))) gerisi tam bir boşluk....bayılmışım... İlk Nasıl uyandığım hakkında bişey yazamıyorum o kısmı hatırlamıyorum sadece ablamlar diyorki hani Romanların bir parmak şıklatma hareketi varya oynarken şak şak yaprlar ellerimle onu yapmışım kurtuldum diye asansörden sedyeyle çıkınca sonra gene gitmişim.:teytey:.. Bir ara tekrar sesler duydum doktorlar yine odama gelmişler ve ben seslendim eşime doktorlarımla foto mu çek diye oda çekmiş, ben gene hep bişeyler sölemişim böle komik komik ama hatırlamıyorum tabihihoyyyt
Bu arada odaya gelir gelmez hemen bana içerisinde sabit 16 derece soğuk su dönen bir maske taktılar bu maske bir makineye bağlı ve bu maske 24 saat benim yüzümde kadı sadece tuvalete giderken yada birisi odaya girdiğinde bakmak için kaldırdım yüzümden ve hemen geri taktım.. Şunu sölemeliyimki arkadaşlar artık bu maskedenmidir yoksa benim cilt şeklimdenmidir bilinmez ama ben hiç morarması ve neredeyse hiç şişmedim beni görenler ilk günden itibaren inanamadılar ameliyat olduğuma ve halada inanamıyorlar çünkü nereysehiç morluk yok gibi bişey belli belirsiz o da morartı değil sarartı
)
size bu fotolarıda atıcam ama makinemin aktarım kablosunu bulamadım bulunca halledicem.. Neyse devam edeyim.. İlk gün anestezininde etkisiyle rahat geçti tamponlardan aşırı bir rahtsızlık duymadım ama su bile içemedim çünkü yutkundukça kulak zarım patlayacak sandım ama dediğim gibi uyuyup uyuyup uyandığım ve ağız yoluyla ilaç almadığım için sorun etmedim ameliyat sonrası bir şişe de serum aldığım için yemek yemek içinde zorlamadım kendimi ve yemedim... Ama ertesi sabah kalktığımda anestezinin etkisi geçmişti ve biraz boğazım tahrişti ve gerçekten tamponlar sıkıntı veriryordu, bakın arkadaşlar ağrı yada acı demiyorum lütfen bunu iyi algılayın sadece sıkıntı ve huzursuzluk diyorum..Yapabilinecek bişey yoktu benim burnumun içinde ciddi sorunlar yani hem semptum devisyonu hemde et olduğundan ve aynı zamanda bir de estetik yapıldığından mecbur olarak tampon koyuldu ve iki gün kalmalıydı... Neyse sabah saat 11:30 gibi hastaneden çıktık ve eve geldik, yatar oturur pozisyonda koltuğa uzandım bana evde artık buz koymanıza gerek yok dediler ve koymadım, zaten benim o mini minnacık kırmızıdan sarıya dönen lekeciklerim ve çok az yanak tombişliğim bu ikinci gün oldu
))) eve gelen giden oldu geçmiş olduna, harala gürele derken zaten akşam oldu o gece pek uyuyamadım tamponların sıkıntısından sabah alınacağı için kendi kendime sabret dedim ve kızlar dikkatinizi çekerim ikinci günün sonuna geldik ve bende hala ne ağzı ne sızı oldu farketmişsinizdir
... Neyse sabah oldu hastaneye gittik 8:30 da doktorum geldi o üstteki plastik kalıbı çıkarmadan bandajın alt kısmını açtı ve önce bişey çıkarttı birde baktım böyle burun delikleri şeklinde birbirine bağlı bir silikon bir kalıp bu mu tampon dedim yok dedi doktor bu kalıp burun deliklerimin birbirine eşit olması için takılmış, daha sonra tekrar bişeyler çekmeye bailadı zırt diye çekti aldı tamponu ve gene ne ağrı ne sızı sadece çok tuhaf bir histi ve 1 saniye bile sürmedi tamponun çıkışı, diğerini de aynı şekilde aldı silikon tampınmuş bunlar ve dediki o ilk burun ucundan çıkan silikon kalıbı bir hafta her sabah yıkayıp yazdığı ilaçlı kremle kremlemek suretiyle takacakmışım
)) elimiz mahkum tamam dedik ve eve geldik.. tamponlar çıktıktan sonra olay bitmiş oluyor, zaten geri kalan 3.-4. gün hep aynı biraz dinlendim evin içinde biraz dolandım hafif işler yaptım zor olmayan bir yemek, çay koymak gibi falan.. bu gün 5. gün ve ben bu gün 6 kişi misafir ağırladım ve birazdanda çıkıp başka bir konuda bu gün ameliyat olan yiyeğenimin yanına gidicecem geçmiş olsuna hastaneye .... Size her şeyi en ince ayrıntısına kadar yazmaya çalıştım kızlar İşte benim ameliyat sürecim böle gelişti... Cumartesi günü plastik kalıbım da alınacak o nedenle daha şekille ilgili bişey yazmıyorum umarım güzel olmuştur... İyi düşünelim iyi olsun... Ayrıca hala sormak istediğiniz bişey varsa lütfen çekinmeden açık açık sorun inanın bilgim ve kendi tecrübem dahilinde yazarım ama bu bir ameliyat unutmayınki bu olay kişiye özeldir ve asla bir insanda olan iyi ya da kötü farketmez sizde de olacak değil... o nedenle sadece dua edin ve güzel düşünün ne olursa olsun herşey olacağına varır ve düzelmeyen morluk, inmayen şişlik yada dinmeyen ağrı yok bu dünya da hele ki bu teknolojide... Hepinize kocaman kocaman öpücüklerimi gönderiyor ve Allah kurtarsın diyorum kızlar... İnanın beklemek daha zor ameliyat olmaktan o nedenle karar verdiyseniz harekete geçin biran önce.... Mucksssssssssssssssssssssss:lepi::teytey::lepi:a.s.:1hug::1hug: