İşte aradığım kişisin..nasıl oluyo..yani aşık olup evlenince sonra noluyo lütfen anlaatt
nasıl oluyor şöyle anlatayım(biraz geç oldu cevap kusura bakma); eşimle 2005 kasımda netten tanıştık. bana yakın bie ilde geçici olarak çalışıyordu ve 3 hafta nette sohbet ettikten sonra(hergün durmadan saatlerce msn de konuştuk,telde konuştuk...) eşim yanıma gelip benimle yüzyüze tanışmak isteğini yineledi(öncesinde kabul etmemiştim). 3 haftadan sonra geldi, bi kafe-restoran tarzı biyerde oturduk konuştuk ama ne aşk ne aşk ikimizin de elimiz ayağımız titriyor, heyecan hat safada. sonra devam ettik bu şekilde görüşmeye. zor oldu bizim için farklı şehirlerde yaşıyoduk, telde,hafta sonu,nette derken ben tam 6 ay ayaklarım yere basmadan yaşadım. öylesine aşık oldum ki eşime anlatamam. ne günlerdi o günler anlatamam, eşim de aynı şeyleri hissediyordu bana karşı. derken 2007 nin sonunda nişanlandık. bu arada 2miz de kamuda işe başladık. 1seneye yakın nişanlı kalıp 2008 yazında evlendik. 2010 aralıkta bir kızımız oldu.
evlendikten sonra ailelerle ilgili çok sıkıntı yaşadık çünkü eşimin ailesi belli etmese de içten içe beni istemedi, kv. yeğenini almak istemiş oğluna. ve onlar hep akraba evliliği yapmışlar, ilkokul eğitimini tamamlamışlar genelde, bunun dışında senelerdir büyük şehirde oturup mahallelerinin dışına adım atmamışlar ve tüm akrabalar aynı sokakta oturuyorlar, akrabalarından başka hiçkimse ile arkadaşlık dostluk edinmemişler vs vs... neyse 1,5 sene bunlarla boğuşurken ben ve eşim ben çocuk istedim,hamile kalıp kızımı doğurdum sonrasında eşimin ailesi ile ben alıştık birbirimize kabullendiler çocuk da olduktan sonra. bu kez de eşim kaldıramadı çocuk olduktan sonra bazı şeyleri. ücretsiz izne ayrıldım, evdeydim 1,5 seneye yakın. kızımın 7. ayından 18. ayına kadar eşimle çok şiddetli tartışmalarıız oldu. boşanma noktasına geldik
tam tükendim derken işe başladım, başka bir kurumun sınavıını daha iyi bir pozisyonu kazandım, eşim de düzeldi. hala sıkıntılarımız var ama eskisi kadar çok değil. zamanla alışıyorsun bazı şeylere, düzeliyor ama innsan çok yıpranıyor.
mantık evliliklerine baktığımda ise: genelde aileler yakın kültürden oldukları için eşler adapte olmakta zorlanmıyorlar. maddi sıkıntı da yoksa, karşılıklı saygı varsa bence en güzeli mantık evliliği.
eşimi çok seviyorum. önce kızım sonra eşim herşeye rağmen ama bazen kendi memleketimden ailesini huyunu suyunu bildiğim biri olsa daha mı az üzülürdüm, hayatım daha mı kolay olurdu diye düşünmüyor da değilim!