benimki annemi aramak değil.. o yanımda yokken bu evden bi saatliğine de gitmişken deliye dönmek.. bu durumu aşamıyorum.. o bu evde olmadiği zaman çok depresifim.. şuan kalbimin sıkıştiğini hissediyorum mesela.. kalkıp hiç bişey yapmak gelmiyor içimden.. hiç bişey keyif vermiyor..
canım ya bende öyleyim hiç bir yere göndermem gidincede sürekli ararım evin tadı hiç olmaz annem yokken herkes bir yere dağılır ayrı ayrı yemek yer sofra saati kalmaz ama annem evdeyse her akşam birlikte yemek yenir çay içilir anne evin tadı yokluğunu hissetmemek imkansız canım gel gel diye tutturuyorum gidince:)
bağımlı kişilik bozukluğu diye bir hastalık var psikolojide,anlattıkların uyuyor sanki ama bir terapi görmende fayda var.
çünkü sen de benim gibi birgün anneni kaybedersen,onsuz da yaşayabilmelisin...
Anladığım kadarı ile sıradan anneya bağlılık değil herkesin hissedikleri değil.
Kesinlikle psikolojik bir vakasın..tedavi görmen lazım..
Nerden mi biliyorum ? çokk çok yakınım birisi aynen sen, hatta o evlendi 2 senelik evli ama annesiz yapamıyor hala..
neyse ayrıntılar fazla bu konuda..
Bu konuda annenin de hataları olmuş olmalı seni büyüyütürken neyse..
Ben olsam bu konunun üzerine giderim çünkü evlensen de değişmeyeceksin sen..
yaşadığınız normal değil. ama bende bu durumdan bir nebze olsun annenizi de sorumlu tutuyorum. sizi kendine bu kadar bağımlı yetiştirdiği için.
şimdi de psikolojik rahatsızlık sınırına gelmiş bu durumu beraber çözmelisiniz.
siz bu şekilde devam ederseniz ne iş ne de evlilik hayatında mutlu olabilirsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?