- Konu Sahibi turkmengelini
-
- #21
mesajında kendimi buldum.:)) arkadaşın mesajına ne gibi fark oluyor .. sorusuna kısmen ben cevap vermek isterim.. en azından çevremi gözlemliyerek..
3 görümcem var pırlanta gibiler severim onları.. ama hayatlarını düşününce.. allahım ben böyle yaşayamam diyorum..
evlenmeden önce 3-5 sene çalışmışlar paraları annelerine vermişler.. evlenince de koca biryere götürürse anca öyle çıkarlar.. 2şer çocuk evde.. caddeye çıksalar hangi otobüs.. dolmuşla nereye gideceklerini bilmezler.. kısaca biraz asosyelleşiyor insan evde dura dura.. üst sokaktaki markete gitmek için bile kocaya haber veriliyor..
şu anda 32-35 yaşlarındalar.. ama 50 yaşlarına gelince tipik mahalle kadınları olacaklarına eminim..
onlar ankarada 1996dan beri oturuyor.. ben 2007den beri.. ve onlar daha anıtkabire bile gitmemişler.. neden çünkü birinin götürmesi gerekiyor.. cümlelerim birbirine girdi :)))
bana göre mesela çalışan anneden ziyade.. kreşte yetişen çocuklar çok daha sosyal ve atılgan ... her çalışan annenin çocuğu kreşe gitmiyor.. anneane yada babaanne bakıyor.. çocuklar ozaman şımarık ve inat bişiy oluyorlar.. benim düşüncem böyle.. lütfen kimse alınmasın.. fikir paylaşmak için burdayız
"atanacak puan al ama tercih yapma, egon tatmin olsun:)"
bu son şıkka bayıldım..ben olsam herzaman için çalışmayı tercih ederdim ama şu 4 yıl olayı da az zaman değil.bilmediğiniz bir şehirde,yanınızda kimse yok ve eşinizden uzakta nasıl büyüteceksiniz o çocuğu?her bakıcıya da güvenilmiyor ki.kreş derseniz heryerde 0-2 yaş gurubu yok,olsa bile kendi adıma 3 yaştan önce bu konuya sıcak bakmayan biriyim.ama elinizde de mesleğiniz var,niye yapmayasınız?off daha çok kafanızı karıştırdım değil mi?:26:.zor bir karar.
çalışmanız tabiki olumlu olur sizin açınızdan bu tarz söylemlerede mağruz kalmazsınız ama 4 yıl uzun bir süre evli olsanız bile okadar ayrı kalmak ne derece doğru olur bilemiyorum
klasik olacak ama annem hep söyler gözden uzak olan gönüldende ırak olur diye.illa atanmak mı gerekiyor pek bi bilgiye sahp değilim oyüzden soruyorum yani arkadaşında dediğ gibi çevrenizde bir yerde okullarda bir sürü branş öğretmenleri aranıyor ben kendime iş bakıyorum kızım 6 aylık yani malum çokça bilinen iş bulma imkanı olan sitelerde dersanelere kolejlere öğretmenler aranıyor kendimde şahit oldum bence o daha uygun sizin ve aileniz için bir bakın derim.
canım, küçük bir ilçenin köyünde yaşıyorum.maalesef eşim kendi köyünde öğretmen.dar bir çevre.ilçedeki tek dershane cemaatin ve çalışma saatleri çok zor.geceleri gündüzleri yok.zaten kendilerinden olanlar çalışıyor sadece. ki eşim de buna müsaade etmez.kolej falan da yok...ücretli öğretmenliği yediremiyorum. aynı okuldan mezun ol, 4te bir maaşa çalış...
arkadasım sıkıntını anlıyorum,evde cocuk bakmak,bir yere sıkısıp kalmak ve kocadan en ufak sey icin para istemek zor gercekten,hele hele uzun sure kendi paranı kendin kazandıysan.Fakat pedagojı egitimi almıs ve cocuk psikolojisi ve gelisiminden azcık haberi olan bir ogretmen olarak lutfen bildiklerini biraz hatırla diyorum.Bebegin henuz cok ufak ve onun gelecegi icin disini sıkmalısın,su anda ne ondan ayrı kalabilirsin ne de babasından ayrı bırakabilirsin.Bunu yaparsan ilerde ne yaparsan yap telafi edemeyecgin psikilojik sıkıntılar yuklersin yavruna.4 yıl cok ama cok uzun bir sure,o cocugun cocuklugunun nerdeyse tamamı ve ya annesinden yada babasından yada her ikisinden de uzak yetisecek,ne ugruna?Allah korusun eger esinden ayrılırsan yada olum hastalık gibi bir durum olursa alırsın cocugunu buyuk sehirde girersin bir ise verirsin krese bakıcıya her neyse,sartlar neyi gerektiriyorsa oyle yaparsın.Ama su anda bunu yapman cocuguna cok buyuk bir ceza olur,umarım beni yanlıs anlamaz ve samimiyetime inanırsın.Her zaman kadının calısmasından yana oldum ama kendi omrumuzde 3-4 yıl ne ki,oysa o ilk 3-4 yıl cocugunuz icin ne kadar onemli.Ben kendim de ingilizce ogretmeniyim ve Bursa da oturuyorum,22 aylık kızım var ve seneye atamam olur belki diyerek kpss hazırlanmaya baslamıstım.Bursaya atanabilmem icin cok yuksek puanlar almam gerekiyor ama denemeliyim diye dusundum ve cevremde herkes nereye olursa atan,zaman gelir gecer dese de bursa olmazsa tercih yapmayacagımı soyluyorum.Annem benimle gelebilir ustelik,ama ben cocugumu babasından uzak tutmak istemiyorum,su anda cocugun ufak oldugu icin anlamayabilirsin ama biraz zaman gecince babasına olan bakısını,tavrını gorunce onları ayırmaman gerektigini cok iyi anlarsin.Ben bir de yeniden hamile oldugumu ogrenince nerdeyse tamamen kpssden vaz gectim sayılır,ilk yılında bebegime tamamen kendim bakmak istiyorum cunku sartlar el verirse.Bak siz de ikinciyi dusunuyormussunuz,atanırsan bunu nasıl basarabileceksin?Hayat cok kısa ve geriye donup bakınca eminim keske daha cok calıssaydım demeyecegiz,keske cocuklarımın her anını paylasabilseydim diyecegiz.Beni annem 1,5 yasında babaanneme bırakıp baska bir sehre calısmaya gitmiz babamla ve inan hayatım boyunca hep sevdiklerimin beni terk edecegi korkusunu yasadım,anksiyete,panik atak vs gelistirdim ve temelinde cocuklukta yasanmıs bu tramvanın cok buyuk etkisinin oldugunu biliyorum simdi.Simdi annem hep yanımda ama asla kendini affetmiyor beni o kadar ufak bıraktıgı icin,sartlar oyleymis diyorum,uzulme diyorum ama pismaniginin buyklugu gozlerinden okunuyor,cahilmisiz kızım diyor cahil.
Ben meslegime tapıyorum,bu egitimi almak icin belki de benden daha cok sıkıntı cekmis cok az insan vardır,kazıyarak geldim dersem abartmıs olmam.Ozel sektorde sadece 3 yıl calısıp hamilelik sebebiyle bıraktım ve dedimiz gibi henuz geri donme sansım olmadı.Olsun,cocuklarım3 yasına gelip de kolundan tutup krese gpturme vakti geldiginde ben de okulun yolunu tutarım Allah izin verirse.Saglık olsun yeter ki,evlatlarım saglıklı,mutlu analı babalı buyusunler yeter.Saglıcakla.
merhaba kızlar
ben atanamayan bir öğretmenim.okurken nişanlandım, mezun olunca evlendim, önceler ücretli çalıştım ama oğlum olunca ayrıldım.şimdi oğlum 5. aya girdi ve temmuzda yine kpss var...
yanlış anlamayın, durumu anlatmak için yazıyorum, 2 ev, araba, maddi durumumuz iyi...çalışmama bu açıdan gerek yok. eşim de ' sen evi temiz tut, çocuğumuzu iyi yetiştir para isteyen yok'diyor.
amaaaaaaaaaaaa
öğrenim kredisi borcumu eşim ödüyor(9bin kadar)ve yukardaki cümlesi bir tartışma sırasında çok rahat'borcunu bile ödüyorum'a dönüşebiliyor...
ailem o kadar okuttu, onlara hiç maddi destek olamadım. üniversitedeki kardeşime bile eşim harçlık yolluyor.
çevremde herkes 'emeklerin boşa mı gidecek, kocanın eline mi bakacaksın?' gibi yorumlar yapıyor.
ve maalesef sosyal açıdan "öğretmenim" demekle "çalışmıyorum" demek farkediyor...
amaaaaa
atanınca 4 yıl yer değiştirmeyeceğine dair sözleşme imzalanıyor. yani eşimden uzağa atanırsam 4 yıl ayrıyız ve benle gelebilecek kimsem yok..annem de kayınvalidem de gelemez.
oğlumu bakıcıya vermek istemiyorum.onun her şeyiyle ben ilgilenmek istiyorum.
bir yandan da yazıyorum ve başımı kaşıyacak vaktim yok...bir de çalışsam ne olur bilemiyorum..
oğlum 2 yaşına gelince kardeş yapmak istiyoruz...
bir de eşimle kendi annem' tüm arkadaşların atandı. çalış, atan ama gitme. çalışmamak kendi tercihin olsun, ezilmezsin' diyorlar..
siz ne dersiniz?
Çalışın, atanın 4 yıl dişinizi sıkın sonra rahata erin. Eğer gitmeyecekseniz başkasının hakkını gaspetmeyin.
hislerime tercüman oldun..
kafam o kadar karışık ki...
diyorum ki, kardeşi de yapalım inşallah, kreş yaşına geldiklerinde de sınava girebilirim.sen beni anlarsın, istediğin yere atanmak çoooooooooooooook zor...arkadaşım şırnağa 89 puanla atandı.atanan çocuklu arkadaşlarıma bakıyorum, anne muşta baba çanakkalede...çocuk çanakkaleye giderken "hasanın evine gidiyoruz" diyor
bilemiyorum...öte yandan büyüyünce "neden çalışmadın" der mi...2. çocuğu da beklersem çok geç kalmış sayılmaz mıyım??
hislerime tercüman oldun..
kafam o kadar karışık ki...
diyorum ki, kardeşi de yapalım inşallah, kreş yaşına geldiklerinde de sınava girebilirim.sen beni anlarsın, istediğin yere atanmak çoooooooooooooook zor...arkadaşım şırnağa 89 puanla atandı.atanan çocuklu arkadaşlarıma bakıyorum, anne muşta baba çanakkalede...çocuk çanakkaleye giderken "hasanın evine gidiyoruz" diyor
bilemiyorum...öte yandan büyüyünce "neden çalışmadın" der mi...2. çocuğu da beklersem çok geç kalmış sayılmaz mıyım??
ortaokuldan beri öğretmen olacağım dedim...
demez olaydım demiyorum da...
çok zor durumdayım..
bir de geçen sene çook iyi çalıştım. hamileydim üstelik.saatlerce masadan kalkmazdım. kitapları devirdim. hangi sayfayı açsam"ben bunu biliyorum" diyordum.sınavdan çıktım"dereceye bile girerim" dedim. o kadar iyi geçmişti..kaç geldi?
76
ösym ye itiraz dilekçesi gönderdik sınav kağıdımın incelenmesi için...hiç bir cevap alamadık.
şevkim de kırıldı yani...kitabın başına geçiyorum, "ne için bunca emek" diyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?