- 23 Mayıs 2014
- 658
- 518
- 123
- Konu Sahibi goldstar535
-
- #1
Yani çok kararlıydım çok istedim bu işi ama şimdi noldu bilmiyorum geçmişe döndüm benim annemin şartları çok farklıydı ben onun gibi bir anne olmucam en azından özel günlerinde yalnız bırakmicam oğlumu annem mecburdu ( bu hala beni çok uzuyor ) oğlum çok düşkün bana sabahları nasıl bırakıp gidicem hiç bilmiyroum ilk gün psikolojisi sanirimcok guzel bir karar vermişsiniz. 3 yasinda cocuk artik kendi yas grubu ile vakit gecirip enerjisini atmali, yeni seyler ogrenmeli. anne de sosyal hayata geri donunce hayat guzel olacak. eminim.cok ozleyeceksiniz. o da sizi cok ozleyecek ve birlikte gecirdiginiz zamanlar kiymetlenecek. her anin degrini bileceksiniz. bol bol sarilin ona, sevdiginizi, ozlediginizi söyleyin.
keske mesai saatleri bu kadar uzun olmasa ama ulkenin durumu bu maalesef.
hic uzulmeyin. ilk gunler zor olacak, zaman verin.
Malesef türkiye şartlarında öyle bir iş yok iş seçme lüksümüz bile yok keşke olsaydimecbur degilsen kesinlikle yarim gün hem cocul hem senin icin en iyisi
Mecbur değilim ama çalışmalıyım ( eşimle sorunlarımız var ) bende hiç unutmamŞimdi buraya "alisir bosver" yazanlar olacak ama daha once de demistim, eger ciddi bir maddi probleminiz yoksa lutfen calismayin. Size yüreğime dokunan bir durumdan bahsetmek istiyorum;
Bizim komsumuz calisan bir anne. Cok tatli, hemen hemen sizinkinin yasinda bir oglu var. Ona Halasi bakiyor. Halasi onu yazin oynamasi icin asagi indiriyordu. Birgun annem goruyor bizim kapiciyi gorunce cocuk o kadar mutlu oluyormuski. Annem sebebini sormus, halasi "kapicinin geldigi saatlerde anne babasi geliyor, o yuzden onu gorunce cok mutlu oluyor" demisti.. cok uzulmustum. Konunuz bana onu hatirlatti. Hayirlisi olsun hakkinizda.
Yani çok kararlıydım çok istedim bu işi ama şimdi noldu bilmiyorum geçmişe döndüm benim annemin şartları çok farklıydı ben onun gibi bir anne olmucam en azından özel günlerinde yalnız bırakmicam oğlumu annem mecburdu ( bu hala beni çok uzuyor ) oğlum çok düşkün bana sabahları nasıl bırakıp gidicem hiç bilmiyroum ilk gün psikolojisi sanirim
Evet bende şimdi iyi ki çalışmış diyorum çok mutluyum onun adına hatta üniversitede falan baya iyi durumdaydım ama cocuklug8mu hatırladıkca aynı şeyleri oğlumun yaşama ihtimali korkutuyo beniBenimde annem çalıştı . Ama ben hep üzüldüm. Ama sonra büyüdüm ve dedim ki iyi ki de çalışmış çünkü bana çok güzel imkanlar sundu . Şimdi kendisi emekli iyi ki çalışmışim diyor evet başta anne içinde çocuk içinde zor ama sonrası çok güzel
Evet bende şimdi iyi ki çalışmış diyorum çok mutluyum onun adına hatta üniversitede falan baya iyi durumdaydım ama cocuklug8mu hatırladıkca aynı şeyleri oğlumun yaşama ihtimali korkutuyo beni
Normalde buraya hep annenin çalışmasını destekleyici yorumlar yaparım,ama şu yazınızı görünce benimde içim burkuldu.Yani çok kararlıydım çok istedim bu işi ama şimdi noldu bilmiyorum geçmişe döndüm benim annemin şartları çok farklıydı ben onun gibi bir anne olmucam en azından özel günlerinde yalnız bırakmicam oğlumu annem mecburdu ( bu hala beni çok uzuyor ) oğlum çok düşkün bana sabahları nasıl bırakıp gidicem hiç bilmiyroum ilk gün psikolojisi sanirim
Çok bilimsel olmuş:))) o romatik ve duygusal bakış acımla büyüdüğüm için başlarim simdi realizme diyip içimde ki ekseni sabit tutuyorum:)))Romantik ve duygusal bakış açınızı realizm eksenine kaydırırsanız içiniz rahatlar bence
Işte sizleri görünce şanslı olduğumu hissediyorum en azından 3 yaşında diyorum belkide çok duygusalım allah hepimizin yardımcısı olsun çalışan anne olmak zorNormalde buraya hep annenin çalışmasını destekleyici yorumlar yaparım,ama şu yazınızı görünce benimde içim burkuldu.
Sizi üzmek değil amacım,ben 2.5 aylık bebeğimi bırakıp işe başlamak zorunda kalmıştım.
o günlere döndükce gözlerim dolar hep.
ama devlete atanmıştım.tüm gün değil benim yarım gün(ogretmenim)
o yüzden sizinki kadar zor olmasada sürece alışana kadar epey zorlanmıstım.
zamanla rayına oturuyor herşey.
ben kızımla hep konuştum.
28 aylık şimdi.
anne işe git gelirken sürpriz yumurta al der şimdi:) bakicisinida çok seviyor.
en buyuk sansiniz annenizin bakacak olması.
ve 3 yasina kadar her anina sahit olmanız.
dilerim allah yardimciniz olur
Benimde kizim 1 yasina girecek univ mezunuyim kizim olduktan sonra bakis acim degisti asla birakip ise gidemem.brnce maddi durumunuz iyiyse kendiniz buyutun yavrunuzu hic degilse 5 6 yasina kadarMerhaba hanımlar
Pazartesi ise başlıyorum 3 yaşında oğlum var annem bakıcam içim cok rahattı iş ararken ama şuan da çok huzursuzum koskoca gün görmeden nasil durcam
Birde ben çalışqan bir annenin cocuguydum o döneme ait hatırladığım tek şey annemi çok özlerdim komşuların evde olup annemin çalışıyo olması ,okul pikniklerine gelen anneler, okul çıkışı gün yapan anneler var di okul çıkışı tüm çocuklar toplanır ben cezalı gibi eve giderdim , okulda gösterilere çıkardım annem yok hep çalışıyo bunları düşündükçe çok üzülüyorum aynısını çocuğuma yaşatmak
Oglum büyüdü diyorum evde kaliteli zaman geçiremiyorum ben ise başlayınca oda oyun grubuna gidicek ama ne bileyim çok üzgün ve aglamakliyim
Annelikte boyle bir sey pek mumkun olmuyor maalesef.. buraya yazildigi gibi kolay olmuyor.Romantik ve duygusal bakış açınızı realizm eksenine kaydırırsanız içiniz rahatlar bence
Duygusal bakış açınızla yaparsınız ödemelerinizi madem. Ne diyebilirim ki.Çok bilimsel olmuş:))) o romatik ve duygusal bakış acımla büyüdüğüm için başlarim simdi realizme diyip içimde ki ekseni sabit tutuyorum:)))
Oğlum tam 24 aylıkken başladım işe.tupbebek tedavisi ve onun 2 Yaşına gelmesi derken 5 sene olmuştu kariyerimi birakali.allah nasip etti yeniden bıraktığım yerden başladım iş hayatina Ağustos ayında.ben de suçlu hissettim.ustelik kreşe başladı benim oğlan.2 sene hep evde ve beraberdik.4,5 aydır kreşte.cok faydası oldu.ben ise baslamanin mutluluğunu yaşıyorum o da kreşte mutlu maşallah.anneniz de bakacakmis ve 3 yaşında koca oğlan olmuş sizinki:) ben çalışmadan da olurdu bir şekilde geecinirdik.ama eve kapanma durumu beni mutsuz ediyordu ve çocugyn sosyallesmesi ve farklı şeyler öğrenmeye başlaması gerekiyordu..karmaşık yazmış olabilirim uykulu bir şekilde.size her ikiniz de yeni hayatınıza alışacak ve bundan memnun olacaksınız demeye geldim özellikle:) bu süreçte sormak istediğiniz birşey olursa yazın bana..zira yakın zamanda tüm hislerinizi yasadimMerhaba hanımlar
Pazartesi ise başlıyorum 3 yaşında oğlum var annem bakıcam içim cok rahattı iş ararken ama şuan da çok huzursuzum koskoca gün görmeden nasil durcam
Birde ben çalışqan bir annenin cocuguydum o döneme ait hatırladığım tek şey annemi çok özlerdim komşuların evde olup annemin çalışıyo olması ,okul pikniklerine gelen anneler, okul çıkışı gün yapan anneler var di okul çıkışı tüm çocuklar toplanır ben cezalı gibi eve giderdim , okulda gösterilere çıkardım annem yok hep çalışıyo bunları düşündükçe çok üzülüyorum aynısını çocuğuma yaşatmak
Oglum büyüdü diyorum evde kaliteli zaman geçiremiyorum ben ise başlayınca oda oyun grubuna gidicek ama ne bileyim çok üzgün ve aglamakliyim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?