Çalışan anneler siz kendinizi nasıl hissediyorsunuz

Merhaba arkadaşlar
Bugün 2.günüm çalışmaya başlayalı. Ama içim çok huzursuz çok mutsuzum 2 yaşındaki kızımı bırakıp çalıştığım için. Sizde ilk zamanlarda böyle miydiniz. Kızıma babası bakıyor akşam ben gelince o işe gidiyor.
Evde oturunca çalışmak isterdim mutlu olacağımı sanıyordum. Ama şimdi çok mutsuzum. Açıkçası maddiyat için değil sosyal olmak için çalışmak istemiştim. Ama mutlu olamıyorum sizde başlarda böylemiydiniz. Alıştınız mı veya alışırmıyım gün geçtikçe.
Vallaha şöyle düşünün eskiden ev işi tarla bağ bahçe derken anneler çocuklarıyla ne kadar ilgileniyormuş ki biz çalıştığımız için üzülelim...ben de inanılmaz üzülürdüm isyan ederdim kızım 12yasinda vallaha zamani verimli geçirdiginiz zaman sıkıntı yok anneyi nasıl hatırlayacağı önemli...aksama kadar evde olup konu komşu gezmek tv izmelekten çocuğunu görmeyenlerden mi olmak icinizi rahatlatırdi?...
 
İşe mutlu mesut giden var mıdır acaba diye düşündüm şimdi :KK43:
Ama herseye rağmen çalışmakta çocuğunuzun geleceği için bir avantaj.
Bence bırakmayın.
2 gün daha çok yeni.
Nen mutlu gitmiyorum 12yildir mesela😁neden ruhuma uygun degil mesleğim bunu bulduk bunu olduk Allaha şükür bir yaşam standardı sağlıyor....çocuğuma aileme katkım büyük bunları düşününce sevmeye çalışıyorum
 
Nen mutlu gitmiyorum 12yildir mesela😁neden ruhuma uygun degil mesleğim bunu bulduk bunu olduk Allaha şükür bir yaşam standardı sağlıyor....çocuğuma aileme katkım büyük bunları düşününce sevmeye çalışıyorum
Aynen öyle :)
Evde oturunca da boş sıkılıyor insan bir süre sonra. bu devirde zaten işi bulduğuna şükrediyor insan.
 
E babası bakacakmış zaten.
Elalem değil ya
Valla eşim bakabilecejk durumda olsa giderim işe. Ben gelince de o gider vs.
Bence sistem güzel
 
Eşim seni soruyor diyor evin içinde anne nerdesin diyormuş o yüzden çok üzüldüm
Giderken vedalaşın, vedalaşırken onu geri döneceğinize inandırın. Eğe siz işe giderken uyuyor olacaksa uyumadan önce ona söyleyin "canım kızım, uyandığında ben işe gitmiş olacağım. Akşam olunca geleceğim. Ben gelene kadar sana baban bakacak. Geldiğimde seninle oyunlar oynarız. Sana gelirken ne getireyim? " gibi...
 
Eşim seni soruyor diyor evin içinde anne nerdesin diyormuş o yüzden çok üzüldüm
Eşinizi neden üzüleceğinizi bile bile bunu söylüyor size? Çalışmanızı istemedi mi? Bana biraz vicdan yaptırmaya çalışıyor gibi geldi de. Evde çocukla ilgilenmekten pek hoşnut değil sanırım.
 
Eşinizi neden üzüleceğinizi bile bile bunu söylüyor size? Çalışmanızı istemedi mi? Bana biraz vicdan yaptırmaya çalışıyor gibi geldi de. Evde çocukla ilgilenmekten pek hoşnut değil sanırım.
Açıkçası şöyle eşim başbaşa iken çalışmamı destekliyor. Ama ben evden çıkınca ablası ve benim ablam acıte ettikleri için çocuğu aklına giriyorlar gibi hissediyorum.
 
Zamanla alışılıyor. Çalıştığınızda ayrı kalmanızı telafi etmek için daha kaliteli zaman geçiriliyor.
 
Ben de bir yaşındayken anannesine bırakıp çalışmaya başladım. Bir yıl oldu çalışalı. Bazen ben de burada ne yapıyorum diyorum ama geçiyor :) 2 yaş küçük değil aslında. Vicdan her zaman yapıyor insan, analık tamamıyla bir vicdan muhasebesi. Tamam diyorum çalışmayayım, okula başladığında ne olacak? Bir ömür boyu evde otur otur geçer mi? Hele de benim gibi asosyal insansanız evde kafayı yersiniz. Geçecek merak etmeyin ama ara ara da yoklayacak o vicdanın sesi. Birlikte olduğunuz vakitleri iyi değerlendirin. Unutmayın ki dünyada hiç bir şey baki değil, gün gelir hayat yoldaşınız hayatınızda olmaz. O zaman tek başınıza ayakta kalmanız gerekebilir. Bunları düşünerek elinizdeki gücü iyi değerlendirin. Yarın ne olacağı belli değil.
 
Çocuga eşiniz baktıgınız için çok şanslısınız.
Mutlu olmaya çalışın.
6 yıldır calışıyorum.
Çocuguma hep başkaları baktı ve bu bizim için çok zor oldu.
Maaşımın yarısı bakıcı parası olarak gitti zaman zaman bunalsam da çalıştım.
 
çocuğumla hafta içi istediğim gibi ilgilenemiyorum. annem bakıyor. onda da cts yada pazar babası alıyor.
 
Bende hamileyken isten ayrildim kizim şu an 3.5 yasinda calismiyorum ihtiyaciniz yoksa en az 4 yasina kadar cocugunuzla beraber olun derim ama ihtiyaciniz varsa gercekten cok zor bir durum ALLAH yardımcıları olsun tum annelerin
 
Bende hamileyken isten ayrildim kizim şu an 3.5 yasinda calismiyorum ihtiyaciniz yoksa en az 4 yasina kadar cocugunuzla beraber olun derim ama ihtiyaciniz varsa gercekten cok zor bir durum ALLAH yardımcıları olsun tum annelerin
Maddi anlamda ihtiyacım yok ama hep yarını düşünen biriyim sigortam yatmadığı için huzursuz oluyorum. Kendi ayaklarımın üstünde duramamak beni rahatsız ediyor. Ve evde oturmaktan artık çok sıkıldım oturduğum çevre maalesef çok kötü sosyal aktivite yapacak birşey yok.
 
Maddi anlamda ihtiyacım yok ama hep yarını düşünen biriyim sigortam yatmadığı için huzursuz oluyorum. Kendi ayaklarımın üstünde duramamak beni rahatsız ediyor. Ve evde oturmaktan artık çok sıkıldım oturduğum çevre maalesef çok kötü sosyal aktivite yapacak birşey yok.
cnm.kurslara yazilabilirsin ben moda tasarim kursunu bitirsim 2.universiteyi okuyorum kizimla surekli aktive yapariz hergun sinemaya gideriz ben 7 yil cocuk sahibi olamadim belki onun etkisi ama daha cok kucuk ya senden alacagi o kadar sey varken onunla bu yaşları kacirmak aklıma yatmadi benim bende kreşe verecegim seneye calismaya devam edecegim esimde tek calisiyor su durumda ama yetiyor sukur cocuk hamur gibi sen istedigin sekli verebilirsin su yasta neler neler ogrenebilir ama kendi tercihindir saygi duyarim
 
Ben cocugum dogdugunda ilerde kendi kendine “annem benim icin isini gucunu, kariyerini birakmis ne fedakar annem var” diye mi yoksa “annem hem calismis, mesleginde ilerlemis hem de elinden geldigince bizimle ilgilenmis” diye dusunurse mi daha mutlu olur dedim ve ayrica ben hangi sekilde daha mutlu olurum dedim ve 2. Yi sectim 😊
 
Back
X