çalışan annenin vicdan azabı. .

Orda sen olsan sende bagirirdin belki.. bemde panik biriyimdir panik olup refleks olarak bagirabilirim yani.. kaldiki kiz kotu niyetli olsa anlatmazdi bile
 
Yok .
Ben anne sevgisi pek yaşamamis biriyim.
Annesi tarafından reddedilmiş biriyim.
O yüzden çok ama cok hassasim.
Elimden geldikçe iyi bir anne olmaya çalışıyorum sadece.
Yani sıkıntı bende. Sizde değil.
Bunun farkında olmanız çok güzel çünkü içinde bulunduğunuz ruh hali sağlıklı değil.
Altı üstü ufak bir kaza bu kadar dramatize edecek bir şey yok.
Çocuklar düşe kalka,hasta olup ateşlenerek büyür.
Lütfen profesyonel yardım alın ve geçmişinizle hesaplaşıp o defteri kapatın.
Aksi halde geçmişin izleri bir kabus gibi bugününüze ve geleceğinize çöker.
Kendiniz için yapmayacaksanız bile bebeğiniz için yapın bunu.
Aksi takdirde bağımlı ve özgüvensiz bir çocuk yetiştireceksiniz. Ayrıca iyi anne olmak böyle bir şey değil.
Not:Erken çocukluk uzmanıyım.
 
10 ay calısmadım.evcımen biriyim, ama ıs kosullarım ve geleceği kosullarım ulke durumunu göz onune alarak kendi ıstegımle isime geri dondum. Bazen evde olmayı hayal ediyorum yalan söyleyemem ama salı gunlerı(4 gun calısıyorum) servise bindiğim anda ozgurlestıgımı hissedip mutlu oluyorum. 2.cocugum ilkinde ilk is gunu bayılmıştım demem o ki ben evdeyken de of cocukları bırı alsada evde yapa yalnız kalsam diyorum
19 aylık cocuk bahsettiğiniz o kadarda kucuk degıl bence benim ki da 10.5 aylık ikinci cocuk beni pısırdı diyorum
 
Bu kadar korumacı büyütürseniz ileride siz olmadığınızda kurtlar sofrasında hiç şansı olmaz. İnsanlar çok acımasız, yarın bir gün kreşe başladığında 3/4 yaş akranlarını görünce ne demek istediğimi çok iyi anlayacaksınız.
 
Sevgili konu sahibi ;
Lütfen isinizden biraz vakit ayırıp doktora gidin bunu çok ciddi söylüyorum.
Geçen gün de eşiniz parkta düşürmüştü kızınızı sanırım.
Şimdi bakıcı bağırdı diye korkmuş.
Hayat kızınıza neler hazırladı kim bilir ?
Ve eğer siz bu şekilde devam ederseniz , özgüveni olmayam bir çocuk yetistireceksiniz.
Bu çocuğa düşkünlük sevme falan degil. Bu verdiğiniz zararin telafisi olmaz.
 
Böyle konular gördükçe 6 aylık bebegimi bırakıp gidiyorum ama böyle trajikleşmiyorum acaba bende mi var sevgi eksikliği ve bağlanamama diye düşünüyorum
Yok yok hepimiz öyleyiz. Ben erken doğum yaptim. Isyerinden doğuma yetki vs devri yapamadigim icin 16 gun sonra ise gittim.
16 gun evde bebekle olduktan sonra o bir kac saatin bana iyi geldigini hissettim ve haftada 2 gun başladım.
Dogum izni olan o 4 ayi ben tam 2.5 yıl bebegim 2.5 yasina gelene kadar haftada 2 gun calisarak bitirdim. 5 gun evde 2 gun iste . 4 gun evde 3 gun iste seklinde.
Benden sonra trend oldu böyle dogum ve sut izni kullanmak.
Ama ben hic boyle baglamadim kendime. Sizde ya da ben de bir sorun yok sanirim ...
 
Benim konum valla.11 aylık kızım var işi bıraktım ona bakmak için .Ama çalışma fikri o kadar üzüyor ki beni üstelik kayınvalidem bakıcak çok da sever .Ne bileyim sanki kimse benim gibi bakamaz gibi böyle benim istediğim gibi yetişmezse diye bi sürü endişe yüklüyüm.Hiç iyi bir psikoloji değil aslında farkındayım ama bu hiç bi şi değiştirmiyor işte.İlk başlarda eşim iş bak istersen dediğinde oturup ağlıyordum :) şimdi daha iyiyim çalışma fikri bir tık daha iyi geliyor.Çalışınca nasıl olur depresyona girer miyim bilmiyorum.Ama bi yazı eğer çalışıyorsanız güçlü durun çocuğun karşında üzülüp ezilirseniz çocuk yanlış bi şi yaptığınızı düşünür diyordu çok mantıklı geliyor.madem çalışıyorsunuz onun için yapıyorsunuz vicdan azabı yüksekse bi destek alın sizin için iyi olur ben şahsen çalışırsam düşünüyorum
 
Hep diyorum,
Cocuklariniza guvenin ve bunu hissettirin,
Hayatta tek bir yetistirme sekli yok ki, birileri gibi yetistirmediginiz icin sizinki yanlis olsun.

Tek bir yetistirme sekli olmadigi gibi tek bir anne tipi tek bir cocuk tipi de yok. Hayati kendinize zorlastirmayin kolaylastirin. Oncelikle secimlerinizi siz kendiniz kabul edin, bunu kendi hayat sartlarima gore en dogru buldugum icin yapiyorum diyorsaniz neden vicdan azabi duyacaksiniz ki.
 
Hiç öyle düşünme bence
Annem bazen pazar günleri bile çalışırdı ve çok üzülerek gderdi işe hatırlıyorum.
Ama her zaman sağlam bi anne olmuştur
 
Geçen benim bebeğim de salincagin arkasından fırladı çığlık attım. Kaydiraktan uçtu yani bildiğiniz uçtu ve cok ağladı ben çığlık attığım için de korktu zaten. Yani olabiliyor bunlar ben dikkatli bir anneyim tedbirliyim Kaydiraktan bebegimlekayarim mesela ama o sırada beni beklemedi ve kaydı. Bunlar maalesef olabilecek şeyler tedbir iyidir ama bazen olacağı vardır ve olur allah beterinden saklasin. Ben eski konularinizibilmiyorum ama park konusunda endisenizvarsa bakiciniz cikarmasin siz gelince çıkarın biraz rahat olmaya çalışın allaha emanet yavrular
 
Krese gitmeyecek. .
Gerekirse ben işimi degistirecegim
Ben bi okuldan teklif aldim bi iki yil daha bekliyorum kurum değiştirip hep yanında olacağım. Öyle bahsettiginiz zorbaligi filan yasatamayacak kimse ona.
Hep yanında olacağım.
Beni elesrirmeseniz keşke biraz anlasaniz.
Ben anne ihmali nedeniyle istismara dahi uğradım. Anlatabiliyormuyum.
Bu kadar canım yanmışken benim bildiğim bana kolay hayat yok
 
Ama unuttuğunuz birşey var.
Hayatta her zaman yanında olamayacaksınız.
Lisede arkadaşları ile buluşmak isteyecek
Ünv de yurtta kalacak
Sonra işe başlayacak
Kreşe gitmezse dahi okula gidecek.

Yani hayatta her zaman siz yanında olamayacaksınız doğal olarak.

Insanlarda hayatta çok acımasız.
Bu kadar üstüne düşersiniz Kişiliği gelişmemiş zavallı bir insan olacak.
Çekimser , kendini ifade edemeyen bir birey.

Onu koruyayım derken aslında en büyük zarar-ı kendiniz veriyorsunuz.
 
Her ebeveyn çocuğu için mücadele eder. Ona güzel bir gelecek sunabilmek için. Siz onun için çalışıyorsunuz. O hayatını daha iyi şartlarda yaşasın ve standartları olsun diye yaşıyorsunuz.
Böyle düşünün. Bu çok büyük bir fedakarlık zaten
 
Krese gitmeyecek. .
Ben bi okuldan teklif aldim bi iki yil daha bekliyorum kurum değiştirip hep yanında olacağım. Öyle bahsettiginiz zorbaligi filan yasatamayacak kimse ona.
Hep yanında olacağım.
Kreşe gitmesin tabii, yaşıtlarıyla bir arada olup sosyalleşmesi,güzel faaliyetler yapıp yeni şeyler öğrenmesi önemli değil ne de olsa...
Annesi tarafından korunup kollanmak yeter kızınıza.
Erken çocukluk döneminde eğitim almasa da olur,zeka gelişimi büyük oranda 2-6 yaş arasında tamamlanıyor ama ne gam?
Sonra nolacak?
İlkokulda da sırada yanında mı oturacaksınız?
Yetişkin olup işe girdiğinde,diyelim ki iş arkadaşı veya patronu ile tartıştı, işyerini mi ziyaret edeceksiniz?
Evlenince de kızınızla oturun tam olsun.
Kusura bakmayın acil olarak psikolojik tedaviye ihtiyacınız var, bunu ister kabul edin ister etmeyin.
 
Bu kadar dramatize etmeyin sokag birakmiyorsunuz. Calismadiginiz vakitlerde zaten siz ilgileniyorsunuz. Cocuklar bizim kadar takilmiyor kucucuk bedenleriyle bu konuya. Guvendelerse duruyorlar bakiciyla gayet
 
Sizin hayatiniz anne ihmali yüzünden mahvolmus ama şu an sizde ihmal etmeyeyim diye delirmis gibi davraniyorsunuz tedavi yolunu seçmek daha kolayken neden kendinize ve çocuğunuza eziyet ediyorsunuz geçmişinizin suçlusu o değil
 
Eleştiri değil Öner’i mahiyetinde düşünün. Hep yanında olacağından emin olmanız çok hoş, hayatın binbir türlü hali varken. Oysa Konunun açılma sebebi ‘çocuğun yanında olmamanız’ dolayısıyla yaşadığınız ‘huzursuzluk’ üzerine.
Kreş örneğini verme sebebim küçük yaşlarda bile zorbalığın olduğunu anlatmak içindi fakat şöyle yazmam gerekiyormuş, ilkokula- ortaokula- liseye- üniversiteye- staja- iş hayatına- atıldığında da insanlarla birlikte olacak ve her anını kollamanız mümkün olmayacak. belki ömrünüz vefa etmeyecek? Belki bu tecrübesizliği sebebiyle saçma sapan insanlarla arkadaşlık edip hayatına küsecek? Her düştüğünde kaldırmak, ya düşerse düşüncesiyle yanında bulunamadığın için kendini çürütmek çocuk için hiç fayda getirmez. Hasta olursunuz. Size ihtiyacı olacağı zaman Yanında kalacağınız günlerden yiyorsunuz.
Anlatabiliyor Muyum?
 
process meramımızı konu sahibine anlatabildiğimizi düşünmüyorum.
konu sahibi ne yazık ki konu sahibi geçmişin travmatik izlerini çok derinde taşıyor, bu nedenle de duygularını yoğun ve uçlarda yaşıyor.
Bu platformda ona yardımcı olabileceğimizi sanmıyorum.
Belli bir süre terapi görmeli.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…