- 11 Ekim 2013
- 1.340
- 1.294
- 333
- 35
- Konu Sahibi birumutturyasamak
-
- #81
bu yazdıklarınız çok endişe verici. oğlum akranlarıyla oynarken, kendini savunmasına izin veriyorum. biri oyuncağını almaya çalıştığında vermemeyi geri almayı bilmesini gerekiyor. bu kadar korumacı olursanız kızınız kendini savunamaz. bence bir anne evladına en çok kendini savunmayı öğretmeli. kendi korumak yerine kendini korumayı öğretmeli. bence acil yardım almalısınız. kızınız ilk okula gidecek liseye üniversiteye gidecek. belki yurt dışına gitmek isteyecek. arkadaşlarıyla buluşmak hep yanında olamazsınız.Krese gitmeyecek. .
Gerekirse ben işimi degistirecegim
Ben bi okuldan teklif aldim bi iki yil daha bekliyorum kurum değiştirip hep yanında olacağım. Öyle bahsettiginiz zorbaligi filan yasatamayacak kimse ona.
Hep yanında olacağım.
Beni elesrirmeseniz keşke biraz anlasaniz.
Ben anne ihmali nedeniyle istismara dahi uğradım. Anlatabiliyormuyum.
Bu kadar canım yanmışken benim bildiğim bana kolay hayat yok
O zaman ilerde kiz bebebginiz varsa yada olursa meslek sahibi yapmayin..ona guclü kadinı degil eve bakmasi gereken biri oldugunu ogretirsiniz.Benim de 11 aylık bebeğim var. Esimle kendi işimiz. Çalışmıyorum.
En iyi imkanların hiç biri bir anneden daha değerli olamaz diye düşünüyorum.
Çalışan anneler çok yoruluyor gibi geliyor bana. Ne kadar hayat müşterek desek de, hem evin hem bebeğin tüm yükü annede oluyor.
Çalışan anne daha kaliteli vakit geçiriyor diye yazan bir suru kişi olacaktır simdi. Ama bu calisip calismamakla degil, bebekle anne arasındaki iletisimle alakalı. Yani evdeki anneler burun gun dizi izleyip bebegini ihmal ediyor ve calisan anneler aksam eve gelir gelmez aktivite yapiyor değil.
Yani özetle aize göre bir kadının hayattaki rolü ev hanimligi ve anne rolü..bir kadin basarili bir is kadini olmamali,çalismamali bu tezinizle sosyal hayatida pek olmamalı..Benim de 11 aylık bebeğim var. Esimle kendi işimiz. Çalışmıyorum.
En iyi imkanların hiç biri bir anneden daha değerli olamaz diye düşünüyorum.
Çalışan anneler çok yoruluyor gibi geliyor bana. Ne kadar hayat müşterek desek de, hem evin hem bebeğin tüm yükü annede oluyor.
Çalışan anne daha kaliteli vakit geçiriyor diye yazan bir suru kişi olacaktır simdi. Ama bu calisip calismamakla degil, bebekle anne arasındaki iletisimle alakalı. Yani evdeki anneler burun gun dizi izleyip bebegini ihmal ediyor ve calisan anneler aksam eve gelir gelmez aktivite yapiyor değil.
Karşılaştırmanız yanlış olmuş zaten çalışan ve çalışmayan anne oranları eşit değil ki çalışmayan daha fazla anne var. Ayrıca bunun nedeni annenin çalışmasından ziyade çalışan annelerin büyük kısmını eğitimli kadınların olusturması. Kadın tabii ki çalışmalı, eğitimini almalı ama bebeğe gelince imkanlar el veriyorsa 0-3 yaşını hatta 0-5 yaşını anneyle geçirmeli. Her ikisini de tecrübe ettim çocuklarımı belli yaşa kadar büyütme şansım oldu. Ilk bebeğim de 6 aylık bir bakıcı maceramız oldu hâlâ içimde dert. Her şeyin bedeli oluyor maalesef çalışmanın da.O zaman ilerde kiz bebebginiz varsa yada olursa meslek sahibi yapmayin..ona guclü kadinı degil eve bakmasi gereken biri oldugunu ogretirsiniz.
Annem zamaninda hemsireligi birakmis bizler için.ve hepimiz bi yerlere dagildik evlendik.ve annemin calisan biri olmasini cok isterdim.cok da basarili biri olurdu..
Calışmiyor olmaniz sizin tercihiniz ama zaten vicdan yapan birinin actigi komuya tutupta" evlat daha önemli onun icin fedakarlik yaptim daha kaliteli vakit gecirmek icin" diye yazmanız olmaz.
Calisan bir anneyim.
Atanmadan önce bir dernekte ögretmenlik yaptim..madde bagimliligindan kurrulmaya calisan cocuklari egitiyordum.
Ve 20 ögrencim varfi..19 unun annesi ev hanimiydi..1 anne calisiyordu sadece.
Aimdi "çalisan annenin daha bilincli ve kaliteli zaman gecirdigini"buyrun birkez daha sorgulayın.
Hayatımda bu kadar anlamsiz bir ornek duymadım. Çalışmayan annelerin çocukları madde bağımlısı oluyor demek kadar saçma. Bu anneyle bebek arasindaki iletisime bağlı. Bazi anne calismaz ama butun gun dizi karşısında oturur ve bebegini ihmal eder. Bazi anne çalışır ama kalan tum vaktini bebegiyle ilgilenmeye adar. Bazi anne is yerinde yeterince yoruldugu icin bebeğini ihmal eder. Bazi anne ev hanımıdır ve devamli yaninda olarak tum gelisimine katkida bulunur. Bu örneklerin hic biri calisan calismayan anne ayrimini gostermez. Bu kisinin karakteriyle, sabriyla, ozverisiyle, anneligiyle ilişkilidir.O zaman ilerde kiz bebebginiz varsa yada olursa meslek sahibi yapmayin..ona guclü kadinı degil eve bakmasi gereken biri oldugunu ogretirsiniz.
Annem zamaninda hemsireligi birakmis bizler için.ve hepimiz bi yerlere dagildik evlendik.ve annemin calisan biri olmasini cok isterdim.cok da basarili biri olurdu..
Calışmiyor olmaniz sizin tercihiniz ama zaten vicdan yapan birinin actigi komuya tutupta" evlat daha önemli onun icin fedakarlik yaptim daha kaliteli vakit gecirmek icin" diye yazmanız olmaz.
Calisan bir anneyim.
Atanmadan önce bir dernekte ögretmenlik yaptim..madde bagimliligindan kurrulmaya calisan cocuklari egitiyordum.
Ve 20 ögrencim varfi..19 unun annesi ev hanimiydi..1 anne calisiyordu sadece.
Aimdi "çalisan annenin daha bilincli ve kaliteli zaman gecirdigini"buyrun birkez daha sorgulayın.
Size katiliyorum..bende bebegim 2 aylikken birakmaya basladim.cok sukur bakici ile ilgili bi sorun yasamadim.ama belli vicdanlar bende cektim..simdi kizim 1 yasinda..oda bende alistik bu duzenimize.Karşılaştırmanız yanlış olmuş zaten çalışan ve çalışmayan anne oranları eşit değil ki çalışmayan daha fazla anne var. Ayrıca bunun nedeni annenin çalışmasından ziyade çalışan annelerin büyük kısmını eğitimli kadınların olusturması. Kadın tabii ki çalışmalı, eğitimini almalı ama bebeğe gelince imkanlar el veriyorsa 0-3 yaşını hatta 0-5 yaşını anneyle geçirmeli. Her ikisini de tecrübe ettim çocuklarımı belli yaşa kadar büyütme şansım oldu. Ilk bebeğim de 6 aylık bir bakıcı maceramız oldu hâlâ içimde dert. Her şeyin bedeli oluyor maalesef çalışmanın da.
Hayir ornegin sizin tezinize gore gayet yerinde aslinda..benim annemde ev hanimiydi,kardesim basariki bir avukat abim is adami,diger kardesim menejer ablam ve ben ogretmen olduk..aigara alkol olayimiz olmadi hep hayirli evlat olduk..sizin tezinz varfi ya hani o yuzden bu ornegi verdim ben.Hayatımda bu kadar anlamsiz bir ornek duymadım. Çalışmayan annelerin çocukları madde bağımlısı oluyor demek kadar saçma. Bu anneyle bebek arasindaki iletisime bağlı. Bazi anne calismaz ama butun gun dizi karşısında oturur ve bebegini ihmal eder. Bazi anne çalışır ama kalan tum vaktini bebegiyle ilgilenmeye adar. Bazi anne is yerinde yeterince yoruldugu icin bebeğini ihmal eder. Bazi anne ev hanımıdır ve devamli yaninda olarak tum gelisimine katkida bulunur. Bu örneklerin hic biri calisan calismayan anne ayrimini gostermez. Bu kisinin karakteriyle, sabriyla, ozverisiyle, anneligiyle ilişkilidir.
Çalışmıyor olmak elbette benim tercihim. Yorumlar da benim yorumum zaten. Herkes kendi dogrusunu yaziyor, siz de dahil.
Imkamsizlik baska birsey. Ama cocuguma daha iyi sartlar sunmak için çalışıyorum cumlesindeki iyi sartlar, yazın luks bir otele denize gitmekse, ben kucucuk bir bebegin otel tatilinden cok anneye ihtiyaci oldugunu düşünürüm. Varsin kolejde okumasin ama annesiyle buyusun derim.
Çalışmayıp bebeğini buyutmeyi tercih eden bir avukatım. Pişman degilim ve umarım olmayacağım
Bir gun kızım olursa meslek sahibi olup olmamak, calisip calismamak, evlenip evlenmemek, bebek sahibi olup olmamak kendi tercihinde olacak. Herhangi bir baski altina almayi düşünmüyorum
Aynı şeyleri söylüyoruz aslında ben de meslek hayatını tamamen bırakma taraftarı değilim hiçbir zaman ama sadece kritik dönemlerinde yanlarında olmak tabii maddi imkan varsa çok iyiHayir ornegin sizin tezinize gore gayet yerinde aslinda..benim annemde ev hanimiydi,kardesim basariki bir avukat abim is adami,diger kardesim menejer ablam ve ben ogretmen olduk..aigara alkol olayimiz olmadi hep hayirli evlat olduk..sizin tezinz varfi ya hani o yuzden bu ornegi verdim ben.
Ve meslegim itibari ve tecrubeme dayali komusuyorum..cakisan annelerin cocuklari daha bilincli ve guclu..kendi ozbakim.becerilerini daha iyi karsiliyorlar.
Siz calismiyorsunuz evet.
Bi onceki yazimda da belirttim annem bizler icin hemsireligi birakmiş..babamin isleri iyiydi vok basarili bi ticaret adamiydi ama 41 yasinda hic ummadigimiz anda felc gecurdi aylarca yatalak kaldi..ve iyilesmesi icin toplama.vurursak 500 bin tl para harcandi..cok sukur iyide ama.eskisi gibi degil artik calisamiyor.
Annem o zamanlarda cok caresiz kaldi..varimiz yigumuz tedaviye gityi ustune borclandi..keske meslegimu birakmasaydim dedigi cok olmustu..defalarca ailesinden destek istedi biz o zamanlar okul caglarindaydik..tek basina hem 5 cocuk hem hasta bir eşle ilgilendi.
Belli bir yasa kadar bebege annesinin bakmasi gerektigini bende dusunuyorum..
Ama heleki meslek sahibi bir kadinin bu ugurda calismayip körlesmesine üzuluyorum..
Ben bi dönem 3 yil calismadim..ev hanimligi tecrubemde oldu ve o dönem yasadigim bosluk ve körelme hissini biliyorum..calistigim.icin kendimi iyi hissediyorum.meslegimi sviyorum ve daha da basarili olmak amacim..
Ve bir kadin ne olursa olsun mealek sahibi olmali, ekonomik ozgurlugu olmali..tum tecrubemle kizima bunu ogretecegim..guclu kadin mutlu kadin diyorum.
Guclu ve mutlu olmayi neden is hayatina kisitliyorsunuz? Ben evde bebegimi büyütürken guclu ve mutluyum.Hayir ornegin sizin tezinize gore gayet yerinde aslinda..benim annemde ev hanimiydi,kardesim basariki bir avukat abim is adami,diger kardesim menejer ablam ve ben ogretmen olduk..aigara alkol olayimiz olmadi hep hayirli evlat olduk..sizin tezinz varfi ya hani o yuzden bu ornegi verdim ben.
Ve meslegim itibari ve tecrubeme dayali komusuyorum..cakisan annelerin cocuklari daha bilincli ve guclu..kendi ozbakim.becerilerini daha iyi karsiliyorlar.
Siz calismiyorsunuz evet.
Bi onceki yazimda da belirttim annem bizler icin hemsireligi birakmiş..babamin isleri iyiydi vok basarili bi ticaret adamiydi ama 41 yasinda hic ummadigimiz anda felc gecurdi aylarca yatalak kaldi..ve iyilesmesi icin toplama.vurursak 500 bin tl para harcandi..cok sukur iyide ama.eskisi gibi degil artik calisamiyor.
Annem o zamanlarda cok caresiz kaldi..varimiz yigumuz tedaviye gityi ustune borclandi..keske meslegimu birakmasaydim dedigi cok olmustu..defalarca ailesinden destek istedi biz o zamanlar okul caglarindaydik..tek basina hem 5 cocuk hem hasta bir eşle ilgilendi.
Belli bir yasa kadar bebege annesinin bakmasi gerektigini bende dusunuyorum..
Ama heleki meslek sahibi bir kadinin bu ugurda calismayip körlesmesine üzuluyorum..
Ben bi dönem 3 yil calismadim..ev hanimligi tecrubemde oldu ve o dönem yasadigim bosluk ve körelme hissini biliyorum..calistigim.icin kendimi iyi hissediyorum.meslegimi sviyorum ve daha da basarili olmak amacim..
Ve bir kadin ne olursa olsun mealek sahibi olmali, ekonomik ozgurlugu olmali..tum tecrubemle kizima bunu ogretecegim..guclu kadin mutlu kadin diyorum.
Bu olay siz onun yani basindaykende olabilirdiBebeğim doğduktan sonra bi süre çalışmayı denedim yapamadım ve ücretsiz izne ayrıldım. 17 aya kadar yanında idim..
Son 2 aydır falan calışıyorum . Bebeğim için eve gelen bir ablası var o bakıyor. Genel olarak memnunum. Sevdiğine inanıyorum. Bebeğim onu çok seviyor. Kamera da mevcut evde izliyorum. Ama bakan kisi bugün kendi ağzıyla bana bişey söyledi ve neden bilmem çok Üzüldüm. .
Parkta yaşça 5 6 olan bir çocuk Salıncağı bebeğime doğru itmis. Ve çarpmak üzere iken son anda bakıcı ablası tutmuş. Bebeğim de Salıncağa doğru gidiyormuş. Ama tutarken de " yavaş " diye ona bağırmis . Söylediğine göre panik olup bagirmis çarpacak diye korkmus. Ama bebeğim daha çok korkMuş ve Ağlamış..
Bana bunu bakıcı söyledi.
Neden yanında değildim. Neden ağladığında annesine sarilamadi. .
Vicdan azabı çekiyorum.
Kıza da kızıyorum istemsiz. Bagirmasa olmaz mıydı yani.
Bi yandan onun için geleceği için çalışmak istiyorum. Bi yandan da çok üzülüyorum.
Onun için en iyi imkanları sağlamaya çalıştım hep inanin.
Eve gelen iyi biri için aylarca aradım. Çocuk Gelişimi mezunu olsun vs şu bu . Referanslari iyi olsun. İnanın onun için yapmayacağım sey yok şu hayatta.
Ama vicdan azabı çekiyorum. .
Ben kendimi gayet iyi ifade ettiğimi düşünüyorum ama yazdıklarımın mesleğimle ne ilgisi olabilir? Şurda kadın kadına sohpet etmenin meslekle ne ilgisi var nasıl meraklısınız ögretmenlerin açığını aramaya.Guclu ve mutlu olmayi neden is hayatina kisitliyorsunuz? Ben evde bebegimi büyütürken guclu ve mutluyum.
Ayrıca sizin kadar anlatim bozuklugu yapan bir öğretmen çocuklara ne verebilir onu da merak ediyorum. Kendinizi ifade etmeniz bile problemli
Neden bir bebek buyutmek bu saydiklarinizdan daha degersiz anlayamıyorum. Türkiyenin en iyi hukuk fakultesinden mezunum. Mesleğimi yapmak yerine, belki biraz daha luks bir hayat yerine, bebegimin yaninda olmayi tercih ediyorum. Bu benim kararim ve benim tercihim. Size bir zarari var mi, ben size evde oturup cocugunuzu buyutun diyor muyum, calismayin diyor muyum? Ama siz beni muge anli izlemekle sucluyorsunuz. Ki baska yorumlarima bakarsaniz evimde tv ve wifi olmadigini görürsünüz. Neden bebegini buyuten bir ev kadini sizin gozunuzde tembelce muge anli izleyen bir profil? Sizin buna ne hakkiniz var? Ayrica yorumlar neden kisisel saldiriya dönüştü anlayamadim?Ben kendimi gayet iyi ifade ettiğimi düşünüyorum ama yazdıklarımın mesleğimle ne ilgisi olabilir? Şurda kadın kadına sohpet etmenin meslekle ne ilgisi var nasıl meraklısınız ögretmenlerin açığını aramaya.
Benim annemde ev hanımıydı ve güçlü bir kadındı.Ama konuda bahsettiğim "güç " kelimesinin "maddi,ekonomik güç"olduğunu anlamayacak kadar anlam sığ düşünen sizken beni eleştiriyosunuz.
Çalışan kadın her zaman daha güçlüdür..
Sezeryan doğum sonrası 4.gün lohusa halimle ev toplayacak kadar ve şehir dışına ev taşıyacak kadar güçlüyüm.
Meslek aşkım uğruna tüm düzenimi bozup dogunun uçsuz bucaksiz bir yerinde sıfırdan hayat kuracak kadar güçlüyüm yeni doğan bebeģimle hemde..
Maddi sıkıntım olmamasina rağmen sırf meslek aşkı uğrüna evliliğimin ilk 3 yılını kpss ile mücadele edcek diğer yandan bağımlı çocuklara egitim verip onlara hayat kazandırmaya çalışacak kadar güçlüyüm.
Atandığımın ilk 7 ayı eşımin yanıma geçiş işlemlerini bekledim.
Dogunun karlı yollarında 4 aylik bebeğimin sırtımda hamak beşiğini elimde pusetini sırtımda sırt çantasını kucagimda bebeğimi taşıyıp
Bakıcisina bırakip okuluma gidip eğitim verecek kadar güçlüyüm.
Şuan çevrem hayatıma imreniyor..evimi okulumun yanındaki eve taşıdim..eşimin geçisi oldu hemde atandiğım okukun ön binasındaki kuruma..bakıcim artık evime geliyor bebegimj soguk havalarda taşımıyorum artık..
Ben bu düzene tırnaklarımla geldim..evde müge anlı izleyerek değil yada sıcacık evimde rahatça bebeğimi emzirerek gelmedim.çok emek verdi..
Ve ögrencilerimin her türlü sorunuyla ilgileniyorum bir yandan kızımı büyütüyorum bu gurbet şehirde.
Okul yoluna giderken bigün karra kayan arabamla ağır kaza yapmış ve sütünü kaybetmış bebeğimi bu ugurda sütünden etmiş biriyim ki rapor alabilirken almamış bir ögretmenim.
Şimdi siz söyleyin bana siz ne kadar güçlüsünüz ve benim yaptıklarımın kaçını gerçekleştirebilecek güce aabra sahipsiniz bu hayatta.
En kolayı bebeğimı evde sakince büyütmek varken ben mesleğim ve ögrencilerim uğruna buna şeyi göze almısken siz hangi hadle meslegimle vurmayı hak görüyorsunuz kendinize?
Hayattaki tek gucun maddiyat olduğunu düşünecek kadar yuzeysel olan sizsiniz. Mutlulugu bile ekonomik güce endekslemişsiniz. Herkesin hayat sartlari ve dünya görüşü farklı. Çalışmıyorum ve bebegimi buyutuyorum. Bunun için de kendimi hic eksik hissetmiyorum. Ileride bebegime "ulkenin en iyi hukuk fakultesinden diplomam varken sirf seni buyutmek icin calismadim" demeyecegim. Onun yaninda her anina sahitlik ettigim icin mutluyum. Babaanne, anneanne, bakici, erken yaşta kreş bana gore degil. Bu bebegim icin yaptığım büyük bir ozveri degil. Benim icin olmasi gerekenBen kendimi gayet iyi ifade ettiğimi düşünüyorum ama yazdıklarımın mesleğimle ne ilgisi olabilir? Şurda kadın kadına sohpet etmenin meslekle ne ilgisi var nasıl meraklısınız ögretmenlerin açığını aramaya.
Benim annemde ev hanımıydı ve güçlü bir kadındı.Ama konuda bahsettiğim "güç " kelimesinin "maddi,ekonomik güç"olduğunu anlamayacak kadar anlam sığ düşünen sizken beni eleştiriyosunuz.
Çalışan kadın her zaman daha güçlüdür..
Sezeryan doğum sonrası 4.gün lohusa halimle ev toplayacak kadar ve şehir dışına ev taşıyacak kadar güçlüyüm.
Meslek aşkım uğruna tüm düzenimi bozup dogunun uçsuz bucaksiz bir yerinde sıfırdan hayat kuracak kadar güçlüyüm yeni doğan bebeģimle hemde..
Maddi sıkıntım olmamasina rağmen sırf meslek aşkı uğrüna evliliğimin ilk 3 yılını kpss ile mücadele edcek diğer yandan bağımlı çocuklara egitim verip onlara hayat kazandırmaya çalışacak kadar güçlüyüm.
Atandığımın ilk 7 ayı eşımin yanıma geçiş işlemlerini bekledim.
Dogunun karlı yollarında 4 aylik bebeğimin sırtımda hamak beşiğini elimde pusetini sırtımda sırt çantasını kucagimda bebeğimi taşıyıp
Bakıcisina bırakip okuluma gidip eğitim verecek kadar güçlüyüm.
Şuan çevrem hayatıma imreniyor..evimi okulumun yanındaki eve taşıdim..eşimin geçisi oldu hemde atandiğım okukun ön binasındaki kuruma..bakıcim artık evime geliyor bebegimj soguk havalarda taşımıyorum artık..
Ben bu düzene tırnaklarımla geldim..evde müge anlı izleyerek değil yada sıcacık evimde rahatça bebeğimi emzirerek gelmedim.çok emek verdi..
Ve ögrencilerimin her türlü sorunuyla ilgileniyorum bir yandan kızımı büyütüyorum bu gurbet şehirde.
Okul yoluna giderken bigün karra kayan arabamla ağır kaza yapmış ve sütünü kaybetmış bebeğimi bu ugurda sütünden etmiş biriyim ki rapor alabilirken almamış bir ögretmenim.
Şimdi siz söyleyin bana siz ne kadar güçlüsünüz ve benim yaptıklarımın kaçını gerçekleştirebilecek güce aabra sahipsiniz bu hayatta.
En kolayı bebeğimı evde sakince büyütmek varken ben mesleğim ve ögrencilerim uğruna buna şeyi göze almısken siz hangi hadle meslegimle vurmayı hak görüyorsunuz kendinize?
Iyimisiniz siz?? Siz beni elestirtiginiz için yazdım durduk yere degil ayrıca mesleğimden vurmaya çalistiniz bayan hukuk fakültesi mezunu hanım?Neden bir bebek buyutmek bu saydiklarinizdan daha degersiz anlayamıyorum. Türkiyenin en iyi hukuk fakultesinden mezunum. Mesleğimi yapmak yerine, belki biraz daha luks bir hayat yerine, bebegimin yaninda olmayi tercih ediyorum. Bu benim kararim ve benim tercihim. Size bir zarari var mi, ben size evde oturup cocugunuzu buyutun diyor muyum, calismayin diyor muyum? Ama siz beni muge anli izlemekle sucluyorsunuz. Ki baska yorumlarima bakarsaniz evimde tv ve wifi olmadigini görürsünüz. Neden bebegini buyuten bir ev kadini sizin gozunuzde tembelce muge anli izleyen bir profil? Sizin buna ne hakkiniz var? Ayrica yorumlar neden kisisel saldiriya dönüştü anlayamadim?
Siz zorlu mucadelelerle bebeginizi büyütüp mesleginizi yapmayi tercih etmissiniz. Ben meslegimi askiya alip bebegimin yaninda olmayi tercih etmisim. Beni suçlama hakkini nereden elde ettiginizi anlayamadim.
Bir onceki yorumunuzu tekrar okuyun, anlatim bozukluklarini goremiyorsaniz, sohpet yazacak kadar Türkçeden uzasaniz, cumlemi tekrar edecegim
Iyice saçmalamışsiniz..Hayattaki tek gucun maddiyat olduğunu düşünecek kadar yuzeysel olan sizsiniz. Mutlulugu bile ekonomik güce endekslemişsiniz. Herkesin hayat sartlari ve dünya görüşü farklı. Çalışmıyorum ve bebegimi buyutuyorum. Bunun için de kendimi hic eksik hissetmiyorum. Ileride bebegime "ulkenin en iyi hukuk fakultesinden diplomam varken sirf seni buyutmek icin calismadim" demeyecegim. Onun yaninda her anina sahitlik ettigim icin mutluyum. Babaanne, anneanne, bakici, erken yaşta kreş bana gore degil. Bu bebegim icin yaptığım büyük bir ozveri degil. Benim icin olmasi gereken
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?