şu an için gerçekten çok şanslısın.
çocuk doğduktan özellikle 1 yaşlarını geçtşkten sonraki yazını çok merak ediyorum
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
çalışan kadınların ortak sorunları..
- Konu Sahibi gale77
- Başlangıç Tarihi
şu an için gerçekten çok şanslısın.
çocuk doğduktan özellikle 1 yaşlarını geçtşkten sonraki yazını çok merak ediyorum
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.826
- 798
Cogu yoruma katiliyorum, ama sabir diyelim kizlar. Bunlarda bizim imtihanimiz demekki. Buarada calismak bir tercih diyenler olmus, buna kismen katiliyorum. Bazen tercih etmek istemesende zorunda kalabiliyorsun. Cok sukur genede bi isimiz var sagligimiz yerinde. Yipranmak paslanmaktan iyidir diyerek teselli edeyim calisan kk hatunlarini.
daha dün akşam işten gelince bu konuyu konuştuk , istiyor ki işten geleyim yemek,bulaşık,çay ayrıyetten her akşam bir kısım temizlik yapayım hep koşturayım yani hiç oturmayayım, diyo ki izlemiş şu günler oturdun şunları yapabilirdin , dedim sen yapmıyorsun sen bayansın diyo bunları bilerek evlendin yoksa evlenmeseydin , dedim bende sen de bende çalışıyoruz işte ama sen yan gelip yatıyosun gelince ben çalışıcam ay başında maaşımı vermem sen erkeksin evi geçindir işine gelmiyosa evlenmeseydin diyomuyum diyorum ses çıkarmıyo
havalardan mıdır nedir kolumu kaldıracak halim yok birde gereksiz kaprisleri çekmek, bir bayanmış gibi eşimin yaptığım işe karışması iyice sinirimi bozuyor , çalışınca gerçekten herşey yarım oluyor , yarım iş kadını , yarım ev hanımı yarım eş , birde çocuk olunca yarım anne olmam umarım
havalardan mıdır nedir kolumu kaldıracak halim yok birde gereksiz kaprisleri çekmek, bir bayanmış gibi eşimin yaptığım işe karışması iyice sinirimi bozuyor , çalışınca gerçekten herşey yarım oluyor , yarım iş kadını , yarım ev hanımı yarım eş , birde çocuk olunca yarım anne olmam umarım
Anaaa. Eşinin de maşallahı varmış şaka gibi! Valla geç geldiğim için benim de kolumu kaldıracak halim olmuyor, bakıyorum benimki kalkmış haldır haldır iş yapıyor... Ama ne zamandan beri biliyor musun??? Benim otobüslerde 2,5 saat gidiş 2,5 saat geliş sıkış tepiş nasıl seyahat ettiğime şahit olduğundan beri (Gerçi ondan önce de sadece seninki gibi yapmazdı da "tembelsin" derdi dolaylı olarak) gıkı çıkmıyor artık.
Müsaadenle kınıyorum eşini
- 8 Haziran 2009
- 14.782
- 11.184
- 823
Evliliğimin ilk 6 yılı çalışmamış bir anne olarak kesinlikle ev hanımı olmanın insanı çok daha az yıprattığını söyleyebilirim.
Çalışıyorum,akşam 17.15 de evde oluyorum.Yemeğimi bir gece önceden pişirdiğim için pilav ve salatayı yapıyorum gelince çünkü çocuklar okuldan aç geliyorlar.Yemeğimizi yiyoruz,sofrayı toplayıp çay faslına geçmeden ertesi günün yemeğini ayarlıyorum.
Çocukların dersleriyle ilgilenip ,biraz tv ve pc de takılıp yatıyorum.
Bu arada kocam tv karşısından kımıldamayarak bana en büyük yardımı yaptığını iddia eder
Kalksa bide onun döktüklerini toplamak için uğraşmam gerekirmiş,bana kıyamıyomuş adam
Çok düşüncelidir kendisi
Ev işlerimi yapan yardımcı bir bayan olduğu halde çalışmadığım dönemde kesinlikle daha rahattım.İşleri veya yemeği yetiştirmek için bir koşuşturma gerekmiyor evdeyken,yorgunsanız o gün tüm işlerinizi ertesi güne erteleyebiliyorsunuz.Çalışan bayanlar hastayken bile o iş yerine gidip,üstünede gelip evde yemeklerini yapıyor.
Hem çalışan,hemde evde işlerini gelip kendi yapan kadınlarımız gerçekten imkansızı başarıyorlar.
Çalışıyorum,akşam 17.15 de evde oluyorum.Yemeğimi bir gece önceden pişirdiğim için pilav ve salatayı yapıyorum gelince çünkü çocuklar okuldan aç geliyorlar.Yemeğimizi yiyoruz,sofrayı toplayıp çay faslına geçmeden ertesi günün yemeğini ayarlıyorum.
Çocukların dersleriyle ilgilenip ,biraz tv ve pc de takılıp yatıyorum.
Bu arada kocam tv karşısından kımıldamayarak bana en büyük yardımı yaptığını iddia eder
Kalksa bide onun döktüklerini toplamak için uğraşmam gerekirmiş,bana kıyamıyomuş adamÇok düşüncelidir kendisiEv işlerimi yapan yardımcı bir bayan olduğu halde çalışmadığım dönemde kesinlikle daha rahattım.İşleri veya yemeği yetiştirmek için bir koşuşturma gerekmiyor evdeyken,yorgunsanız o gün tüm işlerinizi ertesi güne erteleyebiliyorsunuz.Çalışan bayanlar hastayken bile o iş yerine gidip,üstünede gelip evde yemeklerini yapıyor.
Hem çalışan,hemde evde işlerini gelip kendi yapan kadınlarımız gerçekten imkansızı başarıyorlar.
Anaaa. Eşinin de maşallahı varmış şaka gibi! Valla geç geldiğim için benim de kolumu kaldıracak halim olmuyor, bakıyorum benimki kalkmış haldır haldır iş yapıyor... Ama ne zamandan beri biliyor musun??? Benim otobüslerde 2,5 saat gidiş 2,5 saat geliş sıkış tepiş nasıl seyahat ettiğime şahit olduğundan beri (Gerçi ondan önce de sadece seninki gibi yapmazdı da "tembelsin" derdi dolaylı olarak) gıkı çıkmıyor artık.
Müsaadenle kınıyorum eşini
ay kına kına ben her akşam kınıyorum :)
bi yerde leke görmüş anamı ağlattı dün akşam sonra pişman oluyo yardımcı olcam tamam diyo biraz oluyo sonra aylarca lafını yapıyo valla zoraki olmuyo yapçak bişi yok ,senin de zor hiç iş yapmasan o yol bile yorar insanı ama napalım artık olduğu kadar evim her gün temizlik görcek diye hastalık sahibi olamam ,
Evlendikten sonra yaklaşık 1 yıl çalışmadım.
Hem evimin işini yaptım rahat rahat, hem eşimle ilgilendim (eşim eve erken geliyor), hem kendime arkadaşlarıma zaman ayırdım.
Dolayısıyla hem eviyle, eşiyle ilgilenen hem de sosyal bi kadın oldum.
Tek dezavantajı harcamalarıma çok dikkat ettim, o kadar.
Son 1 yıldır çalışıyorum, hayat tempom en üst düzeyde..
Sabahın köründe kalkıyorum, (sabahları asabi uyandığım için) eşimin suratına bile bakmıyorum, hızlı hızlı hazırlanıyorum ve çıkıyorum yola.
Şimdilerde hava soğuk, trafik, otobüs gelmez, bi gelir tıklım tıklım.. Ay şu adam bana dokundu mu? taciz mi edecek korkusu.. (çünkü otobüste tutunmuyorum bile o kadar kalabalık)
Sonra işe geliyorum, (öyle çok konuşkan sosyal bi ortamım zaten yok) bi de yönetici pozisyonunda olduğum için ister istemez biraz mesafeliyim.
Patronların istekleri bitmez, koştur, organize et vs.. ve en önemlisi yaranama..
Akşam saat 5,30 da işim tamamen bitmesine rağmen saat 19,00' u bekle ki mesai dolsun.. can sıkıntısı...
Sonra mesai biter, eşim almaya gelir, kafam davul gibi ne şakalaşmak isterim, ne muhabbet etmek..
Akabinde köprü trafiği..
Eve gelirim daha üstümü bile çıkarmadan doğru mutfağa, dünden yemeğim yoksa yemek hazırla sofra kur (bazen eşim bu aşamada yardım eder)
Yemeği yedik mi, kaldır sofrayı, bulaşıkları hallet, çay koy..
Koş içeri üstünü değiştir (duş almak hak getire) elini yüzünü yıka, makyajını sil, gel çayı demle..
o demlenene kadar, etrafı toparla, çamaşırları as/topla, acil ütü varsa yap.
Çayı eşim hazırlar, otur biraz tv izle (yarım yamalak), sonra bardakları toparla.ve vaktin kalırsa eşinle iki kelam et.Ve bu haftanın 6 günü böyle.
Noldu? gün bitti, doğru yatağa.. ertesi gün? aynı.. aynı.. aynı..
Hani sosyallik? hani özgüven?
Kendisine bile yetemeyen, zaman ayıramayan, hem ev işinin hem kendi işinin altından ezilen bi kadın profili.. ne öz güveni allasen?
He ay sonu noldu? aldın maaşını, borcu öde, fatura öde.. ayda 2 kere kuaföre gidip saç yaptırmak mı özgürlük..
Bana bu anlattıklarımda bi özgürlük tınısı gösterin yahu..
Halbu ki çalışmadığımda hem evimde hem kuaförde istediğim gibi kendimle ilgileniyordum (bakım)
Arkadaşlarımla çıkıp dışarı bişeyler paylaşabiliyordum (sosyallik)
En azından oturup evimde haber izleyebiliyodum, kitap okuyabiliyodum, araştırabiliyodum (kültür)
Eşime gayet iyi bir moralle ve uykusunu almış bi suratla hoşgeldin diyebiliyordum, ve yemeğini çayını önüne getirirken gocunmuyodum (ilgi,alaka)
Aileme zaman ayırıyordum, sorunlarıyla ilgilenebiliyordum (akraba bağları)
vs.. vs.. vs..
Çalışan kadın, kabah işe, akşam eve, yemek ye, evi toparla yat.. hani sosyallik? iş arkadaşlarınla yemekte iki kelam etmek mi? otobüste göt göte işe yetişmeye çalışmak mı?
Bu mu hayat? sosyallik bunun neresinde?
Bana kalırsa şu zamanda kadın modern köle.
Hem ev işinin hem kendi işinin hem çocuğunun kölesi..
kendisi için değil, hep başkaları için çırpınan anaç bir organizma.
Çocuk olduğunu düşünemiyorum bile.
Hem evimin işini yaptım rahat rahat, hem eşimle ilgilendim (eşim eve erken geliyor), hem kendime arkadaşlarıma zaman ayırdım.
Dolayısıyla hem eviyle, eşiyle ilgilenen hem de sosyal bi kadın oldum.
Tek dezavantajı harcamalarıma çok dikkat ettim, o kadar.
Son 1 yıldır çalışıyorum, hayat tempom en üst düzeyde..
Sabahın köründe kalkıyorum, (sabahları asabi uyandığım için) eşimin suratına bile bakmıyorum, hızlı hızlı hazırlanıyorum ve çıkıyorum yola.
Şimdilerde hava soğuk, trafik, otobüs gelmez, bi gelir tıklım tıklım.. Ay şu adam bana dokundu mu? taciz mi edecek korkusu.. (çünkü otobüste tutunmuyorum bile o kadar kalabalık)
Sonra işe geliyorum, (öyle çok konuşkan sosyal bi ortamım zaten yok) bi de yönetici pozisyonunda olduğum için ister istemez biraz mesafeliyim.
Patronların istekleri bitmez, koştur, organize et vs.. ve en önemlisi yaranama..
Akşam saat 5,30 da işim tamamen bitmesine rağmen saat 19,00' u bekle ki mesai dolsun.. can sıkıntısı...
Sonra mesai biter, eşim almaya gelir, kafam davul gibi ne şakalaşmak isterim, ne muhabbet etmek..
Akabinde köprü trafiği..
Eve gelirim daha üstümü bile çıkarmadan doğru mutfağa, dünden yemeğim yoksa yemek hazırla sofra kur (bazen eşim bu aşamada yardım eder)
Yemeği yedik mi, kaldır sofrayı, bulaşıkları hallet, çay koy..
Koş içeri üstünü değiştir (duş almak hak getire) elini yüzünü yıka, makyajını sil, gel çayı demle..
o demlenene kadar, etrafı toparla, çamaşırları as/topla, acil ütü varsa yap.
Çayı eşim hazırlar, otur biraz tv izle (yarım yamalak), sonra bardakları toparla.ve vaktin kalırsa eşinle iki kelam et.Ve bu haftanın 6 günü böyle.
Noldu? gün bitti, doğru yatağa.. ertesi gün? aynı.. aynı.. aynı..
Hani sosyallik? hani özgüven?
Kendisine bile yetemeyen, zaman ayıramayan, hem ev işinin hem kendi işinin altından ezilen bi kadın profili.. ne öz güveni allasen?
He ay sonu noldu? aldın maaşını, borcu öde, fatura öde.. ayda 2 kere kuaföre gidip saç yaptırmak mı özgürlük..
Bana bu anlattıklarımda bi özgürlük tınısı gösterin yahu..
Halbu ki çalışmadığımda hem evimde hem kuaförde istediğim gibi kendimle ilgileniyordum (bakım)
Arkadaşlarımla çıkıp dışarı bişeyler paylaşabiliyordum (sosyallik)
En azından oturup evimde haber izleyebiliyodum, kitap okuyabiliyodum, araştırabiliyodum (kültür)
Eşime gayet iyi bir moralle ve uykusunu almış bi suratla hoşgeldin diyebiliyordum, ve yemeğini çayını önüne getirirken gocunmuyodum (ilgi,alaka)
Aileme zaman ayırıyordum, sorunlarıyla ilgilenebiliyordum (akraba bağları)
vs.. vs.. vs..
Çalışan kadın, kabah işe, akşam eve, yemek ye, evi toparla yat.. hani sosyallik? iş arkadaşlarınla yemekte iki kelam etmek mi? otobüste göt göte işe yetişmeye çalışmak mı?
Bu mu hayat? sosyallik bunun neresinde?
Bana kalırsa şu zamanda kadın modern köle.
Hem ev işinin hem kendi işinin hem çocuğunun kölesi..
kendisi için değil, hep başkaları için çırpınan anaç bir organizma.
Çocuk olduğunu düşünemiyorum bile.
Ooof Oof.. Vallahi durumumuz müsait olsa bir dakika bile çalışmam.. Devlet memuru olmama rağmen..Daha işe yeni başlamış olmama rağmen artık o kadar yoruldum ki insanlara katlanmaktan.. Eşime şakayla karışık istifa edicem ben çalışmak istemiyorum desem ben de ediyim oturalım o zaman diyo :) Nerde istifa edicem kimseden fayda yok bu devirde işte dünya kadar borcun altındayız.
Şuan hamileyim 2yıl ücretsiz izne çıkıcam ailesiyle ayrı şehirlerdeyiz. Annesi çıkma izne boşver ben gelirim sizde kalırım bakarım çocuğa sen çalış diyo. Oysa kendi hergün evde yan gelip yatıyo:) Ne de şanslı.. Allahtan eşim izne çıksın çocuğuna baksın diyo. Gerçi annesi biraz daha ısrar ederse eşim her an doğumun ertesi gün çalışmaya başlada diyebilir:)
Bende işten geliyorum canım istemesse yatıyorum eşime karnım aç midem bulanıyo diyorum ( hamileyim ya ) :)
Temizliğe ikimiz birden girişiyoruz. Keşke sadece bedensel yorulunsa emin olun geçer. İnsan sevdiği işi yapsa da aslında kadınların sorunu falan olmazdı bu çalışmak. Belkide çoğumuz sevdiğimiz işi yapmadığımızdan çok yorgun hissediyoruz. Şahsen benim öyle. İnsanlar çok yıpratıcı..
Keşke kendi işimi yapma imkanım olsaydı belki daha mutlu olurdum çalışırken.. Belki bi gün nasip olur ne diyim..:)
Şuan hamileyim 2yıl ücretsiz izne çıkıcam ailesiyle ayrı şehirlerdeyiz. Annesi çıkma izne boşver ben gelirim sizde kalırım bakarım çocuğa sen çalış diyo. Oysa kendi hergün evde yan gelip yatıyo:) Ne de şanslı.. Allahtan eşim izne çıksın çocuğuna baksın diyo. Gerçi annesi biraz daha ısrar ederse eşim her an doğumun ertesi gün çalışmaya başlada diyebilir:)
Bende işten geliyorum canım istemesse yatıyorum eşime karnım aç midem bulanıyo diyorum ( hamileyim ya ) :)
Temizliğe ikimiz birden girişiyoruz. Keşke sadece bedensel yorulunsa emin olun geçer. İnsan sevdiği işi yapsa da aslında kadınların sorunu falan olmazdı bu çalışmak. Belkide çoğumuz sevdiğimiz işi yapmadığımızdan çok yorgun hissediyoruz. Şahsen benim öyle. İnsanlar çok yıpratıcı..
Keşke kendi işimi yapma imkanım olsaydı belki daha mutlu olurdum çalışırken.. Belki bi gün nasip olur ne diyim..:)
- 27 Aralık 2011
- 5.593
- 4.468
- 373
şimdi burda azıcık bana da cvp hakkı doğmuş :)
evet benim eşim süpürge bile tutar ben çok şanslıyım ve evet budur neler var neler çalışıpta maaş kartına kadar eşinde olanımı ararsın şiddet görenimi,eşinden harçlık alanımı uzar gider.....
çalışıyorum yoruluyorum koşturuyorum ama evimdeki huzuru aşkı hiçbişeye değişmem cnm bu biraz karşılıklı anlaşmaya bağlı gözümden anlar yorulduğumu yada psikolojimi ona görede davranır benim ki sadece kısa bir örnekti cımbızlanacağını tahmin etmedim açıkçası o cümlenin açılımı epey uzun
ben o yorumumda sen değer görmüyorsun demedim
senın için süpürge tutması bile çok büyük birşey onu demek istedim yanı sen her şeye kendin yetmeye çalışırken adamın en ufak yardımı çok büyük bir yardımmış gibi geliyor sana, bu o kadar doğal ki senın için,diğer arkadaş ben çalışsam çayıma kadar ayağıma getirtirim demiş, ben aradaki farkı anlatmaya çalıştım, sankı senın canın daha az kıymetliymiş gibi bunun farkını anlatmaya çalıştım çalışan kadın her şeye yetişimeliymiş gibi bir psikolojıye giriyorsunuz onu dedim eşin kötüymüş demedim...çalışan kadının ben herşeye yetmeliyim psikolojisine dikkat çekmek istedim sadece
Son düzenleme:
Evlendikten sonra yaklaşık 1 yıl çalışmadım.
Hem evimin işini yaptım rahat rahat, hem eşimle ilgilendim (eşim eve erken geliyor), hem kendime arkadaşlarıma zaman ayırdım.
Dolayısıyla hem eviyle, eşiyle ilgilenen hem de sosyal bi kadın oldum.
Tek dezavantajı harcamalarıma çok dikkat ettim, o kadar.
Son 1 yıldır çalışıyorum, hayat tempom en üst düzeyde..
Sabahın köründe kalkıyorum, (sabahları asabi uyandığım için) eşimin suratına bile bakmıyorum, hızlı hızlı hazırlanıyorum ve çıkıyorum yola.
Şimdilerde hava soğuk, trafik, otobüs gelmez, bi gelir tıklım tıklım.. Ay şu adam bana dokundu mu? taciz mi edecek korkusu.. (çünkü otobüste tutunmuyorum bile o kadar kalabalık)
Sonra işe geliyorum, (öyle çok konuşkan sosyal bi ortamım zaten yok) bi de yönetici pozisyonunda olduğum için ister istemez biraz mesafeliyim.
Patronların istekleri bitmez, koştur, organize et vs.. ve en önemlisi yaranama..
Akşam saat 5,30 da işim tamamen bitmesine rağmen saat 19,00' u bekle ki mesai dolsun.. can sıkıntısı...
Sonra mesai biter, eşim almaya gelir, kafam davul gibi ne şakalaşmak isterim, ne muhabbet etmek..
Akabinde köprü trafiği..
Eve gelirim daha üstümü bile çıkarmadan doğru mutfağa, dünden yemeğim yoksa yemek hazırla sofra kur (bazen eşim bu aşamada yardım eder)
Yemeği yedik mi, kaldır sofrayı, bulaşıkları hallet, çay koy..
Koş içeri üstünü değiştir (duş almak hak getire) elini yüzünü yıka, makyajını sil, gel çayı demle..
o demlenene kadar, etrafı toparla, çamaşırları as/topla, acil ütü varsa yap.
Çayı eşim hazırlar, otur biraz tv izle (yarım yamalak), sonra bardakları toparla.ve vaktin kalırsa eşinle iki kelam et.Ve bu haftanın 6 günü böyle.
Noldu? gün bitti, doğru yatağa.. ertesi gün? aynı.. aynı.. aynı..
Hani sosyallik? hani özgüven?
Kendisine bile yetemeyen, zaman ayıramayan, hem ev işinin hem kendi işinin altından ezilen bi kadın profili.. ne öz güveni allasen?
He ay sonu noldu? aldın maaşını, borcu öde, fatura öde.. ayda 2 kere kuaföre gidip saç yaptırmak mı özgürlük..
Bana bu anlattıklarımda bi özgürlük tınısı gösterin yahu..
Halbu ki çalışmadığımda hem evimde hem kuaförde istediğim gibi kendimle ilgileniyordum (bakım)
Arkadaşlarımla çıkıp dışarı bişeyler paylaşabiliyordum (sosyallik)
En azından oturup evimde haber izleyebiliyodum, kitap okuyabiliyodum, araştırabiliyodum (kültür)
Eşime gayet iyi bir moralle ve uykusunu almış bi suratla hoşgeldin diyebiliyordum, ve yemeğini çayını önüne getirirken gocunmuyodum (ilgi,alaka)
Aileme zaman ayırıyordum, sorunlarıyla ilgilenebiliyordum (akraba bağları)
vs.. vs.. vs..
Çalışan kadın, kabah işe, akşam eve, yemek ye, evi toparla yat.. hani sosyallik? iş arkadaşlarınla yemekte iki kelam etmek mi? otobüste göt göte işe yetişmeye çalışmak mı?
Bu mu hayat? sosyallik bunun neresinde?
Bana kalırsa şu zamanda kadın modern köle.
Hem ev işinin hem kendi işinin hem çocuğunun kölesi..
kendisi için değil, hep başkaları için çırpınan anaç bir organizma.
Çocuk olduğunu düşünemiyorum bile.
sen depresyona bağlamışsın sakın çocuk yapma canım bu aşamada. hani bende 10-15 yıldır iş hayatındayım bazen çıkarsalarda az evde oturmanın nasıl olduğuna bi baksam diyorum ama senin kadar isyan aşamasına gelmedim daha :)
arkadaşlar yorumlarınızı okudum ama içim şişti ya.ben anlatayım:
evliliğimin ilk yılı çalışmadım hayat çok monotondu.hatta son zamanlarda psikolojim bozulmak üzereydi ve işe başladım rahat ettim.
eşim çok titiz değildir ev işi konusunda hiç baskı yapmaz zaten yapamaz.bi şey derse temizlik malzemelerinin yerini biliyorsun derim susar:) haftanın bir günü akşam birlikte temizlik yaparız.yemek hariç her işi yapar.ben 18.00gibi evde olduğum için eşim gelene kadar yemeğimi yaparım.böylelikle cumartesi bana kalır dinlenirim uyurum güzel yemekelr yaparım pazarda gezeriz.
şu anda doğum iznindeyim evdeyim çoğu işimi kendim yapıyorum çünkü zamanım var.ancak bütün alışveriş işleri eşime ait.sabah işe gitmeden ekmeğimi bile alır kapıya asar ben uyanınca alırım kapıdan(bayat ekmek sevmiyorumda).yine çamaşır asar.sofrayı ben toplarım o bebeğimizle ilgilenir.birlikte duş aldırırız ben kızımla ilgilenirken o ortalığı toparlar.sonra ben koltuğa uzanırım çayımı demler hazırlar meyvemi getirir.makinada yıkanmış bulaşıklar olursa onları yerleştirir.çünkü bütün bebekle ilgilenip yorulduğumu düşünür:)
ama yakın zamanda işe başlayacağım bakalım çocukla çalışmak nasıl olucak.ama burdan anladığım kadarıyla bana ciddi anlamda destek olan bir eşim varmış.sanırım bu konuda şanslıyım.aslında öyle olduğumu düşünmüyordum ama burayı okuyunca fikrim değişti.
evliliğimin ilk yılı çalışmadım hayat çok monotondu.hatta son zamanlarda psikolojim bozulmak üzereydi ve işe başladım rahat ettim.
eşim çok titiz değildir ev işi konusunda hiç baskı yapmaz zaten yapamaz.bi şey derse temizlik malzemelerinin yerini biliyorsun derim susar:) haftanın bir günü akşam birlikte temizlik yaparız.yemek hariç her işi yapar.ben 18.00gibi evde olduğum için eşim gelene kadar yemeğimi yaparım.böylelikle cumartesi bana kalır dinlenirim uyurum güzel yemekelr yaparım pazarda gezeriz.
şu anda doğum iznindeyim evdeyim çoğu işimi kendim yapıyorum çünkü zamanım var.ancak bütün alışveriş işleri eşime ait.sabah işe gitmeden ekmeğimi bile alır kapıya asar ben uyanınca alırım kapıdan(bayat ekmek sevmiyorumda).yine çamaşır asar.sofrayı ben toplarım o bebeğimizle ilgilenir.birlikte duş aldırırız ben kızımla ilgilenirken o ortalığı toparlar.sonra ben koltuğa uzanırım çayımı demler hazırlar meyvemi getirir.makinada yıkanmış bulaşıklar olursa onları yerleştirir.çünkü bütün bebekle ilgilenip yorulduğumu düşünür:)
ama yakın zamanda işe başlayacağım bakalım çocukla çalışmak nasıl olucak.ama burdan anladığım kadarıyla bana ciddi anlamda destek olan bir eşim varmış.sanırım bu konuda şanslıyım.aslında öyle olduğumu düşünmüyordum ama burayı okuyunca fikrim değişti.
üniversite mezunuyum asıl mesleğim finans yani muhasebe.
bu yazıları okuyunca düşünüyorum bir kandının yeri evi gerçekten çalışan kadınlar dehşet yıpranıyor.
çocuklarımıza zaman ayırmak mümkün değil onların en tatlı uykularından uyandırıp sabahın köründe dadıya kıreşe götütmek çok zor.
günümüz şartlarında artık çoğu kadını ben erkek gibi görüyorum
eve fazla para geliyor diyede erkeğin işine geliyor
sırf sevgi aşk olamadan kadın öğretmen aman işi var diye evlenen erkekler var.
bu yazıları okuyunca düşünüyorum bir kandının yeri evi gerçekten çalışan kadınlar dehşet yıpranıyor.
çocuklarımıza zaman ayırmak mümkün değil onların en tatlı uykularından uyandırıp sabahın köründe dadıya kıreşe götütmek çok zor.
günümüz şartlarında artık çoğu kadını ben erkek gibi görüyorum
eve fazla para geliyor diyede erkeğin işine geliyor
sırf sevgi aşk olamadan kadın öğretmen aman işi var diye evlenen erkekler var.
Evlendikten sonra yaklaşık 1 yıl çalışmadım.
Hem evimin işini yaptım rahat rahat, hem eşimle ilgilendim (eşim eve erken geliyor), hem kendime arkadaşlarıma zaman ayırdım.
Dolayısıyla hem eviyle, eşiyle ilgilenen hem de sosyal bi kadın oldum.
Tek dezavantajı harcamalarıma çok dikkat ettim, o kadar.
Son 1 yıldır çalışıyorum, hayat tempom en üst düzeyde..
Sabahın köründe kalkıyorum, (sabahları asabi uyandığım için) eşimin suratına bile bakmıyorum, hızlı hızlı hazırlanıyorum ve çıkıyorum yola.
Şimdilerde hava soğuk, trafik, otobüs gelmez, bi gelir tıklım tıklım.. Ay şu adam bana dokundu mu? taciz mi edecek korkusu.. (çünkü otobüste tutunmuyorum bile o kadar kalabalık)
Sonra işe geliyorum, (öyle çok konuşkan sosyal bi ortamım zaten yok) bi de yönetici pozisyonunda olduğum için ister istemez biraz mesafeliyim.
Patronların istekleri bitmez, koştur, organize et vs.. ve en önemlisi yaranama..
Akşam saat 5,30 da işim tamamen bitmesine rağmen saat 19,00' u bekle ki mesai dolsun.. can sıkıntısı...
Sonra mesai biter, eşim almaya gelir, kafam davul gibi ne şakalaşmak isterim, ne muhabbet etmek..
Akabinde köprü trafiği..
Eve gelirim daha üstümü bile çıkarmadan doğru mutfağa, dünden yemeğim yoksa yemek hazırla sofra kur (bazen eşim bu aşamada yardım eder)
Yemeği yedik mi, kaldır sofrayı, bulaşıkları hallet, çay koy..
Koş içeri üstünü değiştir (duş almak hak getire) elini yüzünü yıka, makyajını sil, gel çayı demle..
o demlenene kadar, etrafı toparla, çamaşırları as/topla, acil ütü varsa yap.
Çayı eşim hazırlar, otur biraz tv izle (yarım yamalak), sonra bardakları toparla.ve vaktin kalırsa eşinle iki kelam et.Ve bu haftanın 6 günü böyle.
Noldu? gün bitti, doğru yatağa.. ertesi gün? aynı.. aynı.. aynı..
Hani sosyallik? hani özgüven?
Kendisine bile yetemeyen, zaman ayıramayan, hem ev işinin hem kendi işinin altından ezilen bi kadın profili.. ne öz güveni allasen?
He ay sonu noldu? aldın maaşını, borcu öde, fatura öde.. ayda 2 kere kuaföre gidip saç yaptırmak mı özgürlük..
Bana bu anlattıklarımda bi özgürlük tınısı gösterin yahu..
Halbu ki çalışmadığımda hem evimde hem kuaförde istediğim gibi kendimle ilgileniyordum (bakım)
Arkadaşlarımla çıkıp dışarı bişeyler paylaşabiliyordum (sosyallik)
En azından oturup evimde haber izleyebiliyodum, kitap okuyabiliyodum, araştırabiliyodum (kültür)
Eşime gayet iyi bir moralle ve uykusunu almış bi suratla hoşgeldin diyebiliyordum, ve yemeğini çayını önüne getirirken gocunmuyodum (ilgi,alaka)
Aileme zaman ayırıyordum, sorunlarıyla ilgilenebiliyordum (akraba bağları)
vs.. vs.. vs..
Çalışan kadın, kabah işe, akşam eve, yemek ye, evi toparla yat.. hani sosyallik? iş arkadaşlarınla yemekte iki kelam etmek mi? otobüste göt göte işe yetişmeye çalışmak mı?
Bu mu hayat? sosyallik bunun neresinde?
Bana kalırsa şu zamanda kadın modern köle.
Hem ev işinin hem kendi işinin hem çocuğunun kölesi..
kendisi için değil, hep başkaları için çırpınan anaç bir organizma.
Çocuk olduğunu düşünemiyorum bile.
yaa ne güzel anlatmışsınız çalışan kadının dramını.. evet gerçekten modern köleleriz biz.. tabi çocuk olduktan sonra çok daha zorlu bi süreç başlıyo.. Allah tüm çalışan kadınlara güç kuvvet sağlık ve tabi sabırlar versin
ne güzel söylemişsin
