Hem okuyup hem çalışan beraber yaşayan bir çiftiz. Çalışıyorum dediysem öyle sabah akşam saatli bir iş değil, haftada 2-3 gün yaptığım çizimleri teslim ediyorum iş yerine... Erkek arkadaşıma kalsa yorulmama gerek yok, o geçimimizi fazlasıyla sağlayabiliyor. Mutfağa, eve vs çok düşkünüm ama bi'şeylerle daha uğraşmak, sorumluluk almak ve başarmak apayrı bir haz.
Okuduğum üniversiteyi bitirdikten sonra 1-2 bölüm daha okumak istiyorum, tamamen ilgi alanlarıma hitap eden bölümlerden :)
Kısaca ihtiyacın yoksa diplomanı koyarsın bi köşeye, zevkle yapabileceğin bi'şeylerle uğraşırsın hem eve de az-çok katkıda bulunursun ve en önemlisi ev dışında da bir hayatın olmuş olur, bunalmazsın
Boşuna okuyorsun diyenlere de katılmıyorum, sen en iyi şekilde-elinden geldiğince oku bir meslek edin, dünyanın bin türlü hali var...
ben de tam böyle düşünüyorum. yani çalışmayıp evde bütün gün boş boş oturayım demiyorum. aynen daha okumak istediğim bölümler var hobi amaçlı:) belki doktoraya devam ederim diyorum. belki birkaç özel ders veririm. kafam rahat huzurum yerinde olur...
ben de tam böyle düşünüyorum. yani çalışmayıp evde bütün gün boş boş oturayım demiyorum. aynen daha okumak istediğim bölümler var hobi amaçlı:) belki doktoraya devam ederim diyorum. belki birkaç özel ders veririm. kafam rahat huzurum yerinde olur...
kusura bakmayın konu sahibi dışında kimseye cevap yazmak adetim değildir...
çok güzel derleyip toplamış, yazmışsınız ama bir şeyi merak ettim...
çocuğuna bakmak demek ne demek...
eşinizin başka bir kadından çocuğu mu var ona mı bakıyorsunuz, yoksa bahsettiğiniz sizin kendi çocuğunuz mu?
kendi çocuğunuz ise siz o çocuğun bakıcı mısınız? annesi misiniz?
oglum 3 yasinda esimde artik ikinci cocuk olsun istiyor yani bende istemiyor degilim ama ne zaman caliscamki ben cok karisik yani calissam cocugu ertelicem aralarinda cok yas olacak, cocuk yapsam ee en az 2-3 sene oyle gececek tecrube edinemeden. esim cocuk daha onemli isi herzaman bulursun diyor.
bu düşünceye de karşıyım. ne demek ne koydum ev hanımları (hepsi değil) emeklerini koymuyolarmı ortaya. anneniz çalışıyomuydu muhtemelen hayır. benim annemde sözde çalışmıyordu ama bağ, bahçe, ev çocuk hepsi onun sorumluluğundaydı. emek az bir sermayemi . ne koydum ne itseyim demek herkezi kabuğuna çeken bir yaklaşım çok koydum çok isteyim bunun zıttı. bu sefer karşı tarafta aynısını düşünüyo ve ortaya çatışma çıkıyor. kadının elbette hazırcı olmamması evine detsek olması lazım ama bu kavramın içini son zamnlrda fazlaca boşalttık. aileler yuvadan çok şirketler dönüşmeye başladı.
ne mi koydum?
her sabah a dan z ye kahvaltısını hazırlıyorum, tertemiz utulu kıyafetlerle gıdıyor ısıne, kapıdan hayırlı ısler dıyerek ugurluyorum, mutlu mesut baslıyor gune, o yokken bugun yarın hatta oburgun ne pısıreyım dıye dusunuyorum, evımı ocagımı temızlıyorum aksam tertemız sıcacık eve gelıyor yemegını yıyor, kızımızla oynarken cayını kahvesını hazırlıyorum bırlıkte ıcıyoruz guluyoruz mutlu oluyoruz, aılesıne aılem gıbı davranamasamda saygıda kusur etmıyorum, kısacası emegımı sevgımı saygımı omrumu hayatımı herseyımı en onemlısı aynı yastıga baskoyuyorum, onun calıstıgının karsılıgı var ve benm calıstıgımın maddı karsılıgı yok dıye ortaya ne koydum dersem kendıme cok haksızlık etmıs olurum, hele cocuguna bakmak ev sorumlulugunu ustlenmek hıc kolay bırsey degıl bırde cocuk 1 den fazlaysa emın olun kı koyduklarınızı hesaba doksenız arsı alaya direk olur :)
onun yerine az para harcasam, kafam rahat olsa... yani daha çok ayakkabı kıyafet alıyım daha lüks tatil yapayım diye kendimi yıpratmak istemiyorum.
yanlış anlamışsınız,bunlar tabiki çok önemli şeyler ben de inkar etmiyorum.
ben kendi durumuma göre cevap verdim,herkes başka düşünebilir.
çalışan bir bayan olarak ben de yapıyorum bu saydıklarınızı,bugün hiç uyumadan işe gittim mesela,evim de temiz,yemeğim de var şu an.
ama çalışmadığım dönem de oldu doğum dolayısıyla,2 yıl kadar.
bu sürede eşim işten gelip çocuğumun bakımıyla da ilgilendi,gece ağladığında da kalktı,evimin işine,yemeğime de yardım etti.
bu açıdan bakınca şartlar çok değişmiyor mu sizce de?hem evde hem işte çalışıyor,o böyle yaparken ben ortaya koymadığım parayı şahsi zevklerime harcayamam.
tekrar söylüyorum,benim yaşam şartlarım için konuşuyorum.
herkesin işi de eşi de farklı sonuçta.
saygı öncelikle kişilikle alakalıdır canım. sen çalışsan onları adam yerine koymasan sana niye saygı duysunlar (mesela) , sen çalımasan onlara saygıda kusur etmesen niye sana saygı duymasınlar. tersi durumlarda söz konusu . birinci durumda sırf sen çalıştığın için sana saygı duyuyorlar , yada sen sırf sen çaılmadığın için sana saygı duymuyolarsa o onların kişiliksizliğidi rallah öyle insanlardan uzak tutsun seni.ya bir de bu problem var. kayınvalideler çalışan gelin istiyor demişsiniz. bu benim de kafama takılıyor. çalışmayınca bana karşı tavırları daha kötü olursa, saygı duymazsa vs vs. kk okuya okuya bende kaynana fobisi oluştu şimdiden :44:
ben senin ne demek istediğini anladım canım ama konuya açıklık getirmek için yaptım bunu. yoksa yukarda söylediklerine katılıyorum.bu söylediklerinizde haklısınız,benim kastettiğim tam olarak bu değil ama.
bir tane elbisem varsa dedim dikkat ederseniz,lüksü için harcayamam yani.
benim annem ev hanımı ama hiç kendi keyfine para harcayamaz,yetmez çünkü,hep çoluğum çocuğum der.
ben çalışıyorum,ihtiyacım varsa gider 250 liraya bir çizme alırım düşünmeden(bu üst sınırım herkesinki değişir tabi)
ama çalışmadığım zaman(ücretsiz izin kullandım bir süre) bunu yapamadım,bu kadarı çok fazla geldi bana.
sadece kendi adıma çok gerekli şeyleri alabildim.
elbetteki kadının emeği çok büyük,orası yadsınamaz ama burda erkeğin durumuna da bakmak lazım.
benim çalışmadığım dönemde eşim emek veriyordu hep maddi anlamda,ama gidip de kendine daha güzel kıyafetler de almıyordu.
ama ben çalışırsam bunları ikimiz de yapabiliriz,ben gönül rahatlığıyla alabilirim istediklerimi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?