Canım Oğlumu Kaybettim...

Misapaşa. Ben çocugumu bir kediyle bir gormeyince sevgisiz mi oluyorum. Tabi ayni degil hatta kimse benim yavrumla ayni degil. O annem babam dahi olsa. Once anneligi tadin oyle gelin. Ztn bir anne gelipte benm çocugum la ayni acisi derse Ben o annenin aklindan suphelenrm.
 
Şapkadan çıkar gibi çıkıp konuya gelip günlerdir insanlara saldırıp kıyaslama yapıyorsunuz. Çocuğunuzu kaybetmenizin sorumlusu buradaki insanlar değil. Ablamın bebeği de kedisi de var deprem zamanı ikisine birden koşmuş ikisi de benim evladım diyor. Siz de sahip olmadığınız bir duygu için daha fazla kıyaslama yapmayın, ve konu sahibinin acısını sabote etmeyin artık.
 
Sizin bir canı sevebilmeniz için onu doğurmuş olmanız gerekiyorsa biz napalım?
 
Al ben aynı görüyorum annem 3 tane doğurmuş nolmuş hayvanlarını hic bizden ayirmadi onlara daha özenli davrandı belkide o yuzden bende böyle güzel bir insan oldum senin gibi olmadım sen anlayamazsın tabi hadi hadi senle uğrasamam annecik
 
Çok teşekkür ederim, dilekleriniz için. Kaybettiğiniz can için çok üzgünüm. İki yavrunuzun da tüyü kadar uzun ve sağlıklı ömürleri olsun.
 

Hayvan sevgisi olmayanda insan sevgisi de olmaz. Siz hayvanlara merhametli değilsiniz. Hayatınızdaki olumsuzlukları bir de bu pencereden sorgulayın
 
Siz de sahip olmadığınız bir duygu için daha fazla kıyaslama yapmayın, ve konu sahibinin acısını sabote etmeyin artık.
Çok teşekkür ederim inceliğiniz için. Kendisinin acısına veriyorum, ama artık bir yerden sonra da hayretle okuyorum. Kimse hanımefendinin acısını küçümsemiyor, ki ne haddimize. Ne benim ne de diğer patili evladını kaybeden arkadaşların "bizim acımız daha büyük" gibi bir iddiası da yok. Herkes yaşadığını bilir. Herkes kalbinin izin verdiği kadar sevebilir. Neden sürekli "bu da çok zordur, ama insan evladı kaybetmek daha zor" noktasına dönüyoruz anlayamıyorum. Dün upuzun yazdım, belki konu daha fazla uzamaz diye. Ama iyi ifade edemedim belki de. Bir doğru yok, acıyı ölçen bir cihaz yok. Kim ne hissediyorsa odur. Kimse kalkıp "hayır öyle değil" diyemez. Doğurup sokağa atana da anne diyorlar, çocuğuna işkence edene de. Onun anneliği ile bizim annelliğimizin bir olmadı mümkün mü, en basitinden. Bu yüzden çok göreceli bir şey bu. Gene aynı aynı noktaya geleceğeceğim, "hangisi daha büyük acı" sorusunun cevabını aramak yerine her birimizin acısını, ölçmeye çalışmadan paylaşabilsek keşke. Tekrar çok teşekkür ederim.
 
Ya konu sahibine baş sağlığı dileyeyim diye girdim mesajlarını gördüm çok rahatsız oldum yani.insanları salsana kardeşim.tamam evladını kaybetmişsin Allah rahmet eylesin başın sağolsun.gelip burda insanların acılarını kıyaslayıp sonra tepki alınca önce r yapıp sonra tekrar tekrar aynı şeyleri yazıyorsun.tamam hadi anladık en kıymetlisi senin doğurduğun.insanlara görede en kıymetlisi evcil hayvanı olabilir yani saygı duyun birbirinize bitti.acıları yarıştırıp birde insanların kayıplarını nasıl atlattığını neden irdeliyorsunuz?benimde babam vefat etti bana görede en kıymetlim anne babam kardeşimdir. o dönemde insanın acıyla başa çıkmak için ne yaptığını sorgulamak kimsenin haddine değil kadın ister buraya yazar ister başka birşey yapar.
 
Bende güzel oğlumu 14ekimde kaybettim, 9aylıktı 7 aylık hamileyim 2 bebeğim için çok hayal kurmuştum olmadı çok üzgünüm asla içimdeki acıyı tarif edebilmem mümkün değil her gece rüyamda görmek için uyuyorum seni çok iyi anlıyorum inşallah çok güzel bir yerde bizi bekliyolardır
 
Şimdi gördüm yazdığını kusura bakma. Senin de başın sağ olsun. Ben de çok inanıyorum bir gün tekrar bir araya geleceğimize. Bebeğini sağlıkla kucağına almanı diliyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…