Çıkamıyorum işin içinden bir bakın nolur

Cilekreceliii3

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2017
151
26
48
32
hanımlar merhabalar. Nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Küçükken komşumun kızı tarafından tacize uğradım. 4 5 yaşlarındayken. Defalarca. Beynim uzun yıllar bu olayı yoksaydı. 14 yaşındayken aniden her şeyi hatırladım. Cinselliğe lanet bir korku başladı. Dokunuşlardan rahatsız olma durumu. Şimdi sevgilimle uzun mesafe ilişkisi yaşıyorum. Ona en başta anlatmıştım. Size bir şey söyleyeyim mi ? Sevgimden bile emin olamıyorum ben. Aşırı saygılı davrandı. Asla bu konuları açmadı. Ben sarhoşken konuyu zorla taciz olayıma getirmişim. Haliyle korkularıma. Kendime kızıp ondan ayrıldım yine sesi çıkmadı. Sonrasında sakinleşince konuştuk ve tekrar sevgili olduk. Neden yaptım bilmiyorum. Ona bu konulardan konuşmak istediğimi söyledim. Arada cinsellik konuları açılır. Bazen beni sakinleştirmek için bazen sohbet arasında bazen flört gibi. Ama en ufak bir yanlış cümlede, en ufak bir obje gibi hissetme durumunda ki bunu hissetmeye meyilli gibi davranıyorum, kavga çıkarıyorum. Psikolojimin bozuk olduğunu düşünmeye başladım. Aklına ben soktum bu konuları, benim yüzümden iğrenç korkularım yüzünden oldu. Bunlar hakkında her konuştuğumuzda ertesi sabah kendimden nefret ederek uyanıyorum. Ayrılmayı düşünüyorum kirli hissediyorum. Kendimi kullanılmış hissediyorum. Sonra kendimi inandırıp konu açıldığında yine konuşuyorum. Neler yaşadığımı nasıl söyleyebilirim ki. Konuşmayı kesin diyeceksiniz, zevk mi alıyorum ya da belki sadece travma yüzündendir konuşma anında eğer güzel gidiyorsa rahatsız olmuyorum. Hatta hoşuma bile gidiyor. Fakat o bulutların üzerinden inince kendimden iğreniyorum. Napacağım ben ?
 
İnsanlara açmaktan korkuyorum bu konuları

İnsanlara değil tek kişiye söyliceksiniz.
Bir de terapist alelade bir insan değil ki. Danışan danışman gizliliği var zaten, 2. olarak onlara çok sayıda sizin gibi insan gidiyor. Çocuklukta tacize uğramış çok insan var. Burda sizinkine benzer konu açmış tınla insan var hiç değilse. Bence siz terapist işini tekrar düşünün.
 
bulutların üzerinde olmak iğrenilecek birşey değil ki..
destek almalısınız bence..
bir şey daha, konuşma konusu vicdanen rahatsız ediyor olabilir mi ? Bunu aşamıyorum
 
Komşunuzun kızı mı? Kaç yaşındaydı merak ettim? Yok ya gerçekten anne olmak = paranoyaklık artık. Allah yardımcı olsun herkese..

Geçmiş olsun mu denir ne denir bilmiyorum... Ne desem saçma kalıyor.. Psikolog yardımı almadan aşamazsınız malesef. Gidip bir randevu ile başlayın devamını kendiniz getirmek istersiniz.
 
Liseye gidiyordu o ben de 5 yaşındaydım
 
Ben de komşu çocukları tarafından tacize uğradım çok küçük yaşlarda ..terapisiz atlatamadım. .bazen aklıma gelir ,irkilirim! En iyi yolu tedavi ..
 
Yazıklar olsun! Keşke şikayet etseydin keşke.
Kendimi affedemedim uzun süre, zevk aldığım için mi şikayet etmedim diye kendime kızıp durdum. Sonra farkettim ki yanlış anlayamamışım. Aileler erkeklerden korkun diyor. Yapan bir kadın olunca aslında hep seviyor beni sevdiği için böyle yapıyor sanmışım
 

Sana kıyamam, canım..
Ah çok mu ileri gitti bu tacizde? İnşallah düşündüğüm kadar değildir. Üzülme terapist çok iyi sır saklar ve yardım eder.
 
Sana kıyamam, canım..
Ah çok mu ileri gitti bu tacizde? İnşallah düşündüğüm kadar değildir. Üzülme terapist çok iyi sır saklar ve yardım eder.
Dokunma okşama ve dokundurtma dışında bir şey hatırlayamıyorum. Bekaretim zarar görse hatırlardım diye düşünüyorum. Anneme uzun zaman sonra söylediğimde oturup ağladı. O da farkederdik hatırlardın diyor
 

Allah cezasını versin.
Kadın doğum doktorları rutin kontrollerde istersen zarın şeklini söyleyebiliyorlar diye biliyorum. Esnek, kalın, normal gibi. Bu şekilde bekaretini öğrenebilirsin çok çok kafana takıyorsan canım. Olayı falan anlatmana gerek kalmadan öğrenirsin yani çok kendine sıkıntı ettiysen..
 
Çok yıpratıcı sonuçları olabiliyor bu durumun. Hayatında büyük hatalar yapmadan önce bir pskologa git ve iyileş. Bu hissettiklerini yaşamış ve kendi kendini iyileştirmeye çalışırken daha çok hata yapmış birisi olarak söylüyorum bunları sana. Bugün daha iyiyim. Ama bu kadar uzun sürmesi gerekmezdi ruhumu iyileştirmek. Oyüzden şimdiden önlemini al destek al bu konuda lütfen.
 
Bu bence bir insanin yasayabilecegi buyuk tramvalardan biri. Ve beynimiz maalesef bunlari birden, en olmayacak zamanda onumuze koyuyor. Psikiyatriste gitmeyi deneyin. Gerekirse ilac tedavisi de gorursunuz. Bunu hazmedebilmeyi ogrenmeniz gerekiyor. Sizin icin bir saplanti haline donmus.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…