Merhaba arkadaşlar,
Çok sıkıntılı günler yaşıyorum ve derdimi kimseye anlatamıyorum.önce kendimi anlatayım biraz.29 yaşındayım ve altı yıllık evliyim.bu üçüncü evliliğim.bu eşimden bir, sonraki evliliğim süresince iki(babalar farklı),ilkinden de bir evladım var.son eşimle evlendiğimde imam nikahlı eşinden ayrılmıştı ama birkaç ay önce onu eve getirdi.hem de ikimizin yaşadığı eve.ya bu şartları kabul edersin dedi ya da kapı orada dedi.çocuğumun hatrına kaldım.zaten nereye gidebilirim ki?ailem beni sildi.diğer çocuklarımı yuvaya bırakmak zorunda kaldım bari küçüğünü kendim büyüteyim dedim.ama son günlerde eşim beni ahlaksız şeylere zorlar oldu.evde iki kadınız ama ayrı bir oda dahi açmadı.bize neler yaşattığını burda detaylı anlatmıyım şimdi ama zor çok zor.perişan durumdayım çıkmazdayım.allah günahlarımızı affetsin.ama elden bir şey gelmiyor.
Hayatım çocukluktan itibaren sık]ıntılı geçti.babam sorumsuzun tekiydi.ve ben 11 yaşındayken borçlarına karşılık beni kendi yaşlarında arkadaşıyla evlendirdi.çok eziyet gördüm ondan.dayanamdım baba ocağına kaçtım.orda da dayak yedim.annem ders olsun diye ayağıma zincir takıp ineklerle aynı ahırda tuttu beni bir hafta.pes ettim geri dönmeyi kabul ettim.dört yıl böyle geçti.onbeşimde anne oldum.çocuğum olduktan sonra eşim trafik kazasında öldü.ne yalan söyleleyim tek bir gözyaşı dökmedim. Sonra eşimin abisi kaynım sözde bize sahip çıkmak için benle nikahlanmak istedi kabul etmedim.yine dayak yedim.ailem sahip çıkmadı ben de evden kaçtım.sokaklarda yattım.çocuğuma bakamayınca karakolun önüne bırakıp gittim şehre.bir lokantada temizlik işine başladım.küçük de bir oda tuttum.herşey yoluna giriyor gibiydi.sonra gönlümü lokantaya hergün gelen bir adama kaptırdım.bana ilk defa iyi davranan bir erkekle karşılaşmıştım.gel zaman git zaman açıldı sonunda.evlenelim dedi.ben ona önceki yaşadıklarımı söyleyememiştim.ailem yok yurtlarda büyüdüm demiştim.sahip çıktı.imam nikahı yaptık.ama ilk gece sen kız değilmişsin diyerek hakaretler etti.bende ağlayıp anlattım olan biteni.anlar halimden dedim.ama anlamadı.sabaha kadar dövdü sövdü.sokağa atar diye düşündüm atmadı.keşke atsaymış diyorum şimdi.beni ona buna peşkeş çekip cebini doldurdu.yalvardım yakardım acımadı.ya ölürsün ya da ne diyorsam yaparsın dedi.böyle yedi yıl geçti.bu arada iki çocuğum oldu.çocukların babaları kim aslında ondan emin olamadım hiçbir zaman.çocuklarıma da çok kötü şeyler yaptı.sonra çocukları besleyemem dedi onları yuvaya verdik.içim yandı ama en azından orda daha güvende olacaklardı.
Çocuklarımdan ayrı düştükten sonra kendimden daha emin hissettim ve bi gün o dışardeyken alıp tüm eşyamı kasabaya döndüm.ailemden af dileyip kendimi affettirmekten başka çarem yoktu.aradan yıllar geçmişti bi ihtimal bişeyler değişmiştir dedim.gittim gördüm ki anacığım hakkın rahmetine kavuşmuş üç yıl evvel.babam da başka bir hanım almış.kadın geldim diye bana türlü hakaretler edince ben de dayanamadım bir tokat patlattım.elim kırılsaydı keşke patlatmasaydım.ben evden çıktığımda ufacık olan biraderim delikanlı olmuştu.babam ona bağla şu yu dedi.bahçedeki direğe bağladılar beni.kemerle dövüp kan revan içinde bıraktılar .baygın düşmüşüm.uyandığımda yine yııllar önceki yerdeydim ,ahırda.bi gün aç susuz kaldıktan sonra kadın geldi bi bohça verdi.içine bir elma,kuru ekmek ve biraz da para koymuş.al bunu git burdan dedi.huzurumuzu kaçırma dedi.aldım ve şehre geri döndüm.
Çaresiz iş ilanlarına baktım.günlerce sersefil dolandım durdum.sonunda bir gazinoda tuvalet temizlemeye başladım.şimdiki eşimle de orda tanıştım.aynı gazinoda garsonluk yapıyordu.ona herşeyi anlattım ve herşeyimle kabul etti beni.ilk bikaç yıl ömrümün en güzel yıllarıydı.ta ki eski karısını eve getirene kadar.şimdi ne yapacağımı bilmiyorum.evliliğimi kurtarmak istiyorum.ne yapmalıyım yardım edin lütfen.tekrar kimsesiz kalırsam hayata tutunamam sonum intihar olur.bir daha kaldıramam.ama başka kadınla aynı yatağı paylaşınca o yatak cehennem gibi geliyor bana.çaresizim.
Çok sıkıntılı günler yaşıyorum ve derdimi kimseye anlatamıyorum.önce kendimi anlatayım biraz.29 yaşındayım ve altı yıllık evliyim.bu üçüncü evliliğim.bu eşimden bir, sonraki evliliğim süresince iki(babalar farklı),ilkinden de bir evladım var.son eşimle evlendiğimde imam nikahlı eşinden ayrılmıştı ama birkaç ay önce onu eve getirdi.hem de ikimizin yaşadığı eve.ya bu şartları kabul edersin dedi ya da kapı orada dedi.çocuğumun hatrına kaldım.zaten nereye gidebilirim ki?ailem beni sildi.diğer çocuklarımı yuvaya bırakmak zorunda kaldım bari küçüğünü kendim büyüteyim dedim.ama son günlerde eşim beni ahlaksız şeylere zorlar oldu.evde iki kadınız ama ayrı bir oda dahi açmadı.bize neler yaşattığını burda detaylı anlatmıyım şimdi ama zor çok zor.perişan durumdayım çıkmazdayım.allah günahlarımızı affetsin.ama elden bir şey gelmiyor.
Hayatım çocukluktan itibaren sık]ıntılı geçti.babam sorumsuzun tekiydi.ve ben 11 yaşındayken borçlarına karşılık beni kendi yaşlarında arkadaşıyla evlendirdi.çok eziyet gördüm ondan.dayanamdım baba ocağına kaçtım.orda da dayak yedim.annem ders olsun diye ayağıma zincir takıp ineklerle aynı ahırda tuttu beni bir hafta.pes ettim geri dönmeyi kabul ettim.dört yıl böyle geçti.onbeşimde anne oldum.çocuğum olduktan sonra eşim trafik kazasında öldü.ne yalan söyleleyim tek bir gözyaşı dökmedim. Sonra eşimin abisi kaynım sözde bize sahip çıkmak için benle nikahlanmak istedi kabul etmedim.yine dayak yedim.ailem sahip çıkmadı ben de evden kaçtım.sokaklarda yattım.çocuğuma bakamayınca karakolun önüne bırakıp gittim şehre.bir lokantada temizlik işine başladım.küçük de bir oda tuttum.herşey yoluna giriyor gibiydi.sonra gönlümü lokantaya hergün gelen bir adama kaptırdım.bana ilk defa iyi davranan bir erkekle karşılaşmıştım.gel zaman git zaman açıldı sonunda.evlenelim dedi.ben ona önceki yaşadıklarımı söyleyememiştim.ailem yok yurtlarda büyüdüm demiştim.sahip çıktı.imam nikahı yaptık.ama ilk gece sen kız değilmişsin diyerek hakaretler etti.bende ağlayıp anlattım olan biteni.anlar halimden dedim.ama anlamadı.sabaha kadar dövdü sövdü.sokağa atar diye düşündüm atmadı.keşke atsaymış diyorum şimdi.beni ona buna peşkeş çekip cebini doldurdu.yalvardım yakardım acımadı.ya ölürsün ya da ne diyorsam yaparsın dedi.böyle yedi yıl geçti.bu arada iki çocuğum oldu.çocukların babaları kim aslında ondan emin olamadım hiçbir zaman.çocuklarıma da çok kötü şeyler yaptı.sonra çocukları besleyemem dedi onları yuvaya verdik.içim yandı ama en azından orda daha güvende olacaklardı.
Çocuklarımdan ayrı düştükten sonra kendimden daha emin hissettim ve bi gün o dışardeyken alıp tüm eşyamı kasabaya döndüm.ailemden af dileyip kendimi affettirmekten başka çarem yoktu.aradan yıllar geçmişti bi ihtimal bişeyler değişmiştir dedim.gittim gördüm ki anacığım hakkın rahmetine kavuşmuş üç yıl evvel.babam da başka bir hanım almış.kadın geldim diye bana türlü hakaretler edince ben de dayanamadım bir tokat patlattım.elim kırılsaydı keşke patlatmasaydım.ben evden çıktığımda ufacık olan biraderim delikanlı olmuştu.babam ona bağla şu yu dedi.bahçedeki direğe bağladılar beni.kemerle dövüp kan revan içinde bıraktılar .baygın düşmüşüm.uyandığımda yine yııllar önceki yerdeydim ,ahırda.bi gün aç susuz kaldıktan sonra kadın geldi bi bohça verdi.içine bir elma,kuru ekmek ve biraz da para koymuş.al bunu git burdan dedi.huzurumuzu kaçırma dedi.aldım ve şehre geri döndüm.
Çaresiz iş ilanlarına baktım.günlerce sersefil dolandım durdum.sonunda bir gazinoda tuvalet temizlemeye başladım.şimdiki eşimle de orda tanıştım.aynı gazinoda garsonluk yapıyordu.ona herşeyi anlattım ve herşeyimle kabul etti beni.ilk bikaç yıl ömrümün en güzel yıllarıydı.ta ki eski karısını eve getirene kadar.şimdi ne yapacağımı bilmiyorum.evliliğimi kurtarmak istiyorum.ne yapmalıyım yardım edin lütfen.tekrar kimsesiz kalırsam hayata tutunamam sonum intihar olur.bir daha kaldıramam.ama başka kadınla aynı yatağı paylaşınca o yatak cehennem gibi geliyor bana.çaresizim.
küçük emrah filmimi izledin geldin orda annesinin başına bile bu kadar şey gelmemişti.
