Çıldırazaam

Sorun şu ki Dummkopf eşiniz fazlasiyla sosyal.Sizin tek ugrasiniz ise esiniz.

Sizde acilen hobby, iş falan bulun.

İnan bana tek uğraşım eşim değil hatta bana kalırsa ben evli olupta eşinin sosyal hayatına bu kadar susan tahammül eden yeryüzündeki tek kadınım Kendimi hero gibi filan görüyorum
 

Arkadaş bulmakta zor. Evlendiğimden beri burada çevre edinmeye çalışıyorum. Şöyle hadi dediğimde çaya gelecek gideceğim insanlar istiyorum fakat olmuyor. Kurstan biriyle gerçekten güzel bir arkadaşlığımız olmuştu bir keresinde, evlerimizde yakındı. Ben güvenirim insanlara, kötü düşünmem, samimi olmayı severim. Birbirimize gider gelir olduk, çaylar kahveler.Fakat sonunda beni ona karşı hasetlenmekle suçladı ve gerçekten öyle değilimdir. Aksine hayatıma özendiğini söyleyen oydu. Sanırım asıl haseti o etti. Fakat öyle üzüldüm kırıldım ki. Çünkü onun arkadaşlığı iyi geliyordu. Güvenim kırıldı böylece. Zaten çevremde hep yaşlı teyzeler var :) Komşu anlamında yani. Gençler çalışıyor, kimsenin kimseye müdanası yok. Belki de uyuz olan benimdir bilmiyorum :) Kısacası arkadaş işini de beceremedim ben.
 

Canım benim, tşk ederim :)
4 sene oldu sayılır, artık alışmam gerek ama alışamıyorum :)
İnan bana yoğun olmak için elimden geleni yapıyorum aslında fakat illa ki sonunda dönüp dolaşıp onun bu alakasızlığı sinirimi bozuyor.
Bir de insan hep bir şeyi bekler hayatta. Yaz olsun, kış olsun, okul bitsin, iş bulayım. Evleniyim çocuk olsun, ikincisi olsun, evimiz olsun.. Benim artık hiç bir şey yok. Hiç bir şeyi beklemiyorum, hayata dair pek umudum kalmadı. Hiç bir fikir mutlu etmiyor artık. En büyük problemim bu herhalde.
 

Haklısın hayatımm kendime gelmem lazım söyle bir silkelenmem lazım :)
Valla o kadar nasıl yoğun olurum bilemiyorum artık bende. Hayırlısı elbet geçer .. herhalde umarım.
 

Heh evet aynen öyle, bizim haftasonumuz bile o kadar yoğun ki. Hep bir yerlere yetişme çabası, ya mesai ya dernek ya spor. ya kurs. Bir çoğuna ben gidemiyorum ve hep yalnız kalıyorum sonunda. Bencillik ama onun bu bencilliğini kabul etmemi istiyor.

Bende ne yaparsam yapayım,umrunda değil gerçekten, yeterki ona sarmayım. Diyorum ya şehir dışındayken akşamın köründe eve gelirim umrunda olmaz. Çünkü oda gider ve beni kısıtlarsa bende ekşirim başına diye asla sesini çıkartmaz hatta çık gez diye teşvik eder :) Çok parası olsa kartları önüme serip git alışverişini yap bana sarma der eminim :) Tabi böyle kaba olmuyor bana karşı daha kibar davranıyor ama tavır nihaytinde böyle.

Yani o asla bir fedakarlık yapmayacak mesela desem ki derneğe gitme artık yada tenise gitme. Parmağını kes demişim gibi üzülür ve bırakmaz yani Ama ben onunla evlenerek tüm hayatımı değiştirdim. Sanırım sinirime dokunan bu. Ben hayatımı değiştirdim ve adapte olamadım oysa fazlasıyla mutlu ve aktif.
 

Artık ikimizde bıktık sanırım.
Dün akşam konuştuk tekrardan, kendine bir meşgale bul bana sarmaya getirdi olayı. Ev arkadaşı gibi takılmaya alışmam lazım.
 

Hahaha o benim benim doğru bildin.
Heh aynı işte. Anlıyorsun beni canım. Biz evlendiğimizde iki üç hafta sonra ramazandı, o ramazan o kadar çok yalnız iftar yapmıştım ki gerçekten pskolojim bozulmuştu.
Artık bana ne çare olur bilemiyorum. Dağlara bayırlara koşasım var :)
 

Ayşeee sensin dimi :) Eh insanız be yavrucum :) Efkar basıyor tabi arada.
İnan bana benim dünyam eşim değil hatta bence ben eşinin sosyal hayatına bu kadar çok tahammül eden yegane bir insanım Benim kendime göre çok fazla hobim meşgalem vs var. Hiç bir zaman boş duran bir insan olmadım, evde olduğumda da çalışırken de hep aktiftim. Fakat artık fiziksel yalnızlığa katlanamıyorum sanırım. Her şeyin sonunda bu evde oluşuma, bebeğin olmayışına, işsizliğime, her şeye karşı tahammülsüzüm.Hayat enerjim bitti.Bunların yanında bu adamın bu kadar mutlu ve kendi hayatında oluşuna katlanamıyorum. Ben onunla evlenerek her şeyimi değiştirdim. Şuanda mutsuzum ve ona bağlıyorum sanki evlendiğim için, bu şehre geldiğim için böyle şeyler yaşıyormuşum gibi hissediyorum.
Ah bilemiyorum. Hayat çok zor :)
 
Aslinda bir hedefin olsa dediğin gibi belki biraz daha rahat olursun
 
Bence seni sinir eden fedakarlık yapmış olman. Bundan sonra fedakarlik yapma sende yani canınin istediği gibi yasa. Mesela yemek yapmak istemiyorsan yapma. Ailesine gitmek istemiyorsan gitme. Ailedenden uzaktasin sanirim. Ailene git mesela daha sık. Ayda bir gidiyorsan iki ayda bir git. Sen de taviz verme yani.
 

Onu da yapıyorum zaten ama ben kendi hayatıma bakınca adamın daha çok işine geliyor sonuçta ona sarmıyorum. Sanırım evlenip hayatımı değiştirmiş olmamı fedakarlık olarak görmem hata. Yedik bi b.k katlanıcaz
 
O zaman eşin keşke bekar kalsaymis ya. Yani bana sarmasın hic hoş bir tavır değil. Ben de iki tarafin kendine ait alanları olmasi gerektiğini düşünüyorum ama senin eşin tam bekar kafasinda. Ama iyi yonunden bak ne yaparsan sana bulasmayacak bir eşin var. Ben olsam dibine vururdum. Hazır calismiyorsunda turlara falan katıl. Memleketine git. Arkadaslarinla dolas orada. Üniveriste oku mesela tekrarda. Kutuphanede sabahla;-)
 

Aynen :) Kesinlikle evlenmeyip gününü gün edebilirmiş, ben peşinden çok koştum evlenelim diye öldüm hata bende Kandırdım adamı şimdi beğenmiyorum :) Ama o zamanlar böyle olacağını bilemiyor tabi insan.
Ben çook rahatımdır gerçekten. Etrafımdaki insanlar çok şaşırırlar ailemin yanına gidip bir ay kaldığım olmuştur millet boşanıyor herhalde gözüyle bakardı :) Arkadaşlarımla tatile giderim kız kıza, geçen iki geceliğine kartalkayaya gittik mesela. Kızlar bekar bir ben evli :) O konularda rahatım her yönden. Başkasının mumla aradığı koca tipidir bende rahatsızım işte
 
Esinin burcu ne merak ettim gercekten cok zor insan muhabbet etmek istiyo gezmek istiyo esiyle obur turlu ev arkadasi gibi
 
bi hobi kursuna falan gitsen
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…