- 26 Ekim 2014
- 1.540
- 2.029
- 133
fazla ekonomi kitabı okumaktan bunlar. kafan karışmış bence ve çok abartıyosun.1 liranın bile hesabi yapılarak hayat geçmezmaddi anlamda sıkıntılı bir çocukluk geçirdim. çok şükür üniversiteden mezun olucam 2 ay sonra. mesleğimi elime almama az kaldı. sonunda ben de bu ülke ekonomisine bişeyler katıcam, kendi paramı kazanıcam ve gsmh'da benim de katkım var diyeceğim. son bir yıldır falan ekonomiye merak sardım baya ilgilenir oldum. kitaplar falan okuyorum. sorun şu ki para harcamaktan kaçınır oldum son zamanlarda. birikim yapmaya başladım mezuniyetten sonra işsiz kalırsam beni idare etsin diye. ailemden gelen harçlıkların ve aldığım kyk kredisinin harcamadığım kısımlarını birikim hesabıma atıyorum. tasarruf zaten gelirin harcanmayan kısmıdır. fakat bazen abartıyor muyum diye düşünüyorum. arkadaşlarım geziyor, eğleniyor, alışveriş yapıyor, para harcyor ben bunları mümkün olduğunca az yapıyorum. bişey alacaksam, 1 lira bile olsa buna ihtiyacım var mı, ya da bunu ne kadar istiyorum? diye soruyorum kendime. bunun sebebi gelecek kaygısı mı? parasız kalmaktan korkmak mı acaba? zaten savurgan biri değildim ama son bir yıldır ciddi ciddi eli sıkı olmaya başladım. arkadaşımla bi kafeye gittiğimiz zaman bi kahveye 5-10 tl vermek yerine genelde çay içmeyi tercih ediyorum. giymeyeceğim kıyafeti, okumayacağım kitabı, kullanmayacağım eşyayı hayatta almam. alışverişe gittiğim zaman en çok düşündüğüm şey fiyatlar oluyor. enflasyonu bile hisseder oldum, neye zam gelmiş neye gelmemiş... çoğu zaman para harcamayı gereksiz buluyorum ve harcamadığım parayı birikim hesabıma atıyorum, onun orda durması beni daha çok mutlu ediyor. kendimi daha güvende hissediyorum. sizce ben sorunlu muyum ? geçici bi durum mu acaba bu ?
arkadaşlarım bu küçücük şehirde aynı kafeye 1500. defa giderek, ayakkabıları olduğu halde ayakkabı almaya devam ederek, başkalarının da hesaplarını ödeyerek (bazıları tabi) deşarj oluyorlar. tabi bunları yapanların durumu benden daha iyi. benim de elime ayda 800-1000 TL geçse ben de yaparım. ya da çevreden gördüğüm kadarıyla bazıları farklı şehirlere gidiyorlar ama o kadar masrafı ben karşılayabilecek durumda değilim hiç olmadım da. zaten 3 senem burada para harcamakla geçti. burada yorum yazanlar her şey benim içimde kaldı, hiç gezip tozmadım sanıyorlar ki bu çok sığ bi bakış açısı. hayır ben de gezdim bu şehri, yeni mekanlar keşfettim, bol bol yemek de yedim bişeyler de içtim. sadece gereksiz masraf yapmadım. bana göre deşarj olmak ihtiyaç yokken sırf can sıkıntısına ayakkabı ya da giysi almak değil. yemektir canın çeker yersin filan ama bende zaten var olan rujun aynısını almakla da deşarj olmuyorum. geçen sene nerdeyse her akşam (yaz gelince) yurdun kantininden dondurmaları götürürdüm. belki de bişeylerin doyumuna eriştim şimdilik o yüzden para harcayasım yok. tekil olduğum için dediğin gibi karım da zararım da kendime. kimseyi ilgilendirmez aslında. bu arada evlenmeyi düşünmüyorum burada açılan konuları gördükçe cidden hiç gerek yok.Şu anda tekil halde sadece kendi adına tasarruf yapıyorsan cimri olduğun söylenemez. Ama ileride evlenince eşinden, çocuğundan ihtiyacımız yok adı altında gerekli gereksiz sürekli kısıtlamalara gidersen o zaman cimri olursun.
Her şey tasarruf ve birikim değildir. Arada bir izin vermek kendini şımartmak da lazım.
Arkadaşların kendini bu şekilde deşarj ediyor sen kendini nasıl deşarj ediyorsun?
siz arkadaşınızın bütçesine mi karışıyorsunuz ? benim arkadaşlarımdan kimse kimsenin bütçesine karışmaz. zaten hepimiz öğrenciyiz herkesin yediği içtiği, harcadığı para kendi bireysel bütçesinden çıkıyor. arkadaş diyince gözünüzde öyle yemek ısmarlayan falan biri canlanmasın ben hala öğrenciyim
yiyici insanlarla arkadaşlık kurmadığım için arkadaşlarımın bütçe manasında bi sıkıntısı yok
o zaman bütün iktisatçıların kafayı yemiş olması gerekirdi ama ? ve o kitapların hiç birinde fazla para harcamayın diye bişey yazmıyor.fazla ekonomi kitabı okumaktan bunlar. kafan karışmış bence ve çok abartıyosun.1 liranın bile hesabi yapılarak hayat geçmez
biliyorum iktisat dersi almistim 1. siniftayken.söylediğim cumle isin esprisiydi. ayrica gsmh falan diyince ben biraz kendinizi kaptirdiginizi dusundumo zaman bütün iktisatçıların kafayı yemiş olması gerekirdi ama ? ve o kitapların hiç birinde fazla para harcamayın diye bişey yazmıyor.
ben o bayanla yorum karmaşasını çözdüm yalnız siz neden konuya böyle bodoslama dahil oldunuz anlamadım. ben anlatamıyorum galiba, her zaman maddi sıkıntı çektim diyorum sen burda ısmarlamak diyorsun. ben üç sene boyunca kendime anca yetmişim. ben demişim ki bu gelecek kaygısı mı, işe girince düzelir mi? bazılarınızda sürekli bi muhalefet olma ihtiyacı var. neyse. ısmarlama konusuna gelince, arkadaşımla olan ilişkime bağlı. o bana ısmarlarsa altta kalmam tabi ısmarlarım. maddi durumum el verirse tabi. zaten el vermiyorsa dışarıda kahve içmem ya da yemek yemem. burda bir sürü evli insan var geçim derdini en iyi onlar bilirler. senin de insanların tercihine saygı duyman lazım kimse kimseyi beslemek zorunda değil. ev arkadaşın öyle yapmış olabilir o da onun düşüncesi, aynı evde yaşamayacaksın o zaman öyle biriyle. o da onun karakteriymiş demek ki. belki de ailesinden öyle gördü ? biz arkadaşlarla ne zaman dışarıda yiyip içsek herkes yediğini içtiğini öder, kimsenin kimseye hakkı geçmez. hepimiz öğrenciyiz sonuçta çalışıp paramızı kendimiz kazanmıyoruz. bazı insanlar gerçekten yiyici. çıkmazsın kafana uymuyorsa madem dışarı öyle biriyle, kimse kimseyle arkadaş olmak zorunda değil zaten.Niye bu kadar tepki gösterdin arkadaş gayet de yerinde bir durum tespiti yapmış? Sen hiç bir arkadaşına yemek veya kahve ısmarlamayacak olanlardan mı olmak istiyorsun?
Benim üniversite ilk yılımda aynı evde yaşamaya başladığım ev arkadaşım ilk alışverişimizde toz şekeri bile 2 yarım kg lık yaptırdı ayrı ayrı ödemek için şok oldum. Resmen beni otomatikman yiyici durumuna düşürdü. Nedense onu getirdin aklıma.
Ben o şahısla arkadaş olmaya devam etseydim dışarıda buluştuğumda hep diken üstünde hissederdim. Zira benim elim açıktır varsa paylaşırım. Alman usulü her zaman olmaz.
Dikkat et abartıya doğru gitme.
ben o bayanla yorum karmaşasını çözdüm yalnız siz neden konuya böyle bodoslama dahil oldunuz anlamadım. ben anlatamıyorum galiba, her zaman maddi sıkıntı çektim diyorum sen burda ısmarlamak diyorsun. ben üç sene boyunca kendime anca yetmişim. ben demişim ki bu gelecek kaygısı mı, işe girince düzelir mi? bazılarınızda sürekli bi muhalefet olma ihtiyacı var. neyse. ısmarlama konusuna gelince, arkadaşımla olan ilişkime bağlı. o bana ısmarlarsa altta kalmam tabi ısmarlarım. maddi durumum el verirse tabi. zaten el vermiyorsa dışarıda kahve içmem ya da yemek yemem. burda bir sürü evli insan var geçim derdini en iyi onlar bilirler. senin de insanların tercihine saygı duyman lazım kimse kimseyi beslemek zorunda değil. ev arkadaşın öyle yapmış olabilir o da onun düşüncesi, aynı evde yaşamayacaksın o zaman öyle biriyle. o da onun karakteriymiş demek ki. belki de ailesinden öyle gördü ? biz arkadaşlarla ne zaman dışarıda yiyip içsek herkes yediğini içtiğini öder, kimsenin kimseye hakkı geçmez. hepimiz öğrenciyiz sonuçta çalışıp paramızı kendimiz kazanmıyoruz. bazı insanlar gerçekten yiyici. çıkmazsın kafana uymuyorsa madem dışarı öyle biriyle, kimse kimseyle arkadaş olmak zorunda değil zaten.
Bence cimrisin ..bazen ihtiyaç için değil değişiklik olsun diye, veya kendini Mutlu etmek için alışveriş yaparsın ..bazen sırf zevkine gider, kahve içersin ...bence biraz abartmışsın .tutumlu olabilirsin ,ama en güzel dönemlerini kendini kasarak geçirme gez eğlen harca beğendiklerini almaddi anlamda sıkıntılı bir çocukluk geçirdim. çok şükür üniversiteden mezun olucam 2 ay sonra. mesleğimi elime almama az kaldı. sonunda ben de bu ülke ekonomisine bişeyler katıcam, kendi paramı kazanıcam ve gsmh'da benim de katkım var diyeceğim. son bir yıldır falan ekonomiye merak sardım baya ilgilenir oldum. kitaplar falan okuyorum. sorun şu ki para harcamaktan kaçınır oldum son zamanlarda. birikim yapmaya başladım mezuniyetten sonra işsiz kalırsam beni idare etsin diye. ailemden gelen harçlıkların ve aldığım kyk kredisinin harcamadığım kısımlarını birikim hesabıma atıyorum. tasarruf zaten gelirin harcanmayan kısmıdır. fakat bazen abartıyor muyum diye düşünüyorum. arkadaşlarım geziyor, eğleniyor, alışveriş yapıyor, para harcyor ben bunları mümkün olduğunca az yapıyorum. bişey alacaksam, 1 lira bile olsa buna ihtiyacım var mı, ya da bunu ne kadar istiyorum? diye soruyorum kendime. bunun sebebi gelecek kaygısı mı? parasız kalmaktan korkmak mı acaba? zaten savurgan biri değildim ama son bir yıldır ciddi ciddi eli sıkı olmaya başladım. arkadaşımla bi kafeye gittiğimiz zaman bi kahveye 5-10 tl vermek yerine genelde çay içmeyi tercih ediyorum. giymeyeceğim kıyafeti, okumayacağım kitabı, kullanmayacağım eşyayı hayatta almam. alışverişe gittiğim zaman en çok düşündüğüm şey fiyatlar oluyor. enflasyonu bile hisseder oldum, neye zam gelmiş neye gelmemiş... çoğu zaman para harcamayı gereksiz buluyorum ve harcamadığım parayı birikim hesabıma atıyorum, onun orda durması beni daha çok mutlu ediyor. kendimi daha güvende hissediyorum. sizce ben sorunlu muyum ? geçici bi durum mu acaba bu ?
Bir şey diyeceğim,o zaman sıkıntı ne ? Kendin de memnunmuşsun zatenarkadaşlarım bu küçücük şehirde aynı kafeye 1500. defa giderek, ayakkabıları olduğu halde ayakkabı almaya devam ederek, başkalarının da hesaplarını ödeyerek (bazıları tabi) deşarj oluyorlar. tabi bunları yapanların durumu benden daha iyi. benim de elime ayda 800-1000 TL geçse ben de yaparım. ya da çevreden gördüğüm kadarıyla bazıları farklı şehirlere gidiyorlar ama o kadar masrafı ben karşılayabilecek durumda değilim hiç olmadım da. zaten 3 senem burada para harcamakla geçti. burada yorum yazanlar her şey benim içimde kaldı, hiç gezip tozmadım sanıyorlar ki bu çok sığ bi bakış açısı. hayır ben de gezdim bu şehri, yeni mekanlar keşfettim, bol bol yemek de yedim bişeyler de içtim. sadece gereksiz masraf yapmadım. bana göre deşarj olmak ihtiyaç yokken sırf can sıkıntısına ayakkabı ya da giysi almak değil. yemektir canın çeker yersin filan ama bende zaten var olan rujun aynısını almakla da deşarj olmuyorum. geçen sene nerdeyse her akşam (yaz gelince) yurdun kantininden dondurmaları götürürdüm. belki de bişeylerin doyumuna eriştim şimdilik o yüzden para harcayasım yok. tekil olduğum için dediğin gibi karım da zararım da kendime. kimseyi ilgilendirmez aslında. bu arada evlenmeyi düşünmüyorum burada açılan konuları gördükçe cidden hiç gerek yok.
Ben yaptığımın yanlış olduğunu söyledim zaten,ki kime göre yanlış onu da belirleyemeyiz ama neyse.gereksiz yere bişeyler özellikle de yiyecek alıp sonra bunları kullanmayıp çöpe atmak nasıl bi israf farkındasınız değil mi ? kafaya takmayalım diye diye yiyeceği israf etmekte olmaz. hayır sanıldığı kadar düşünmüyorum aslında. neyse kendimi daha iyi ifade etmem gerekirdi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?