Bence değilim. Benim gözümde bu tutumluluk. Birazda babama cekmişim. Dışarıdan görenler cimri diye nitelendiriyor. İnsanın bütcesine göre harcaması ne zamandan beri cimrilik? İhtiyaclarımı karşılayabiliyorum aileme özellikle anneme para veriyorum elime ne zaman para gecse 20 tl varsa 2 paket 10 tl varsa 1 paket sigara alıyorum anneme veriyorum. Aylık 1300 alıyorum bunun icinden sadece 300ü kendime alıyorum gerisi ailemin. Ben şimdi bu 300le yol paramı ve arada arkadaşlarla dışarı cıktığımda harcıyorum. Mesela 300 bitti ve dışarı cıkalım dediler onlara param yok diyorum çalışıyorsun avans al diyorlar. Annemgile veriyorum o parayı diyorum ailecek cimrisiniz kendin çalışıyon bide para hesabımı veriyosun diyorlar kafamı kurcalıyorlar. Babama cekmişim derken o da böyle ihtiyacı dışında lüksü icin harcama yapmaz ve yaptığımız zaman mırın kırın eder. E ben bunca zaman böyle yetiştirilmişim fazla harcama yaptığım zaman kendimi kötü hissediyorum alışmışım az harcamaya fazla harcadığım zaman tuhaf oluyorum. Sonra mesela birinin doğum günü vardı anneme dedim ne hesiye alsam ya dedim hic bişey dedi. Birden duraksadım ne demek hic bişey ya. Neden ben kendimi yeterince kısıtlarken halen kısıtlanmaya çalışışıyorum. Zaten harcama yapmıyorum kardeşim nerdeyse her ay ayakkabı alıyor Allah var oda marka şeylere meraklı değil ama yinede istediği şeyi alıyor icinde bırakmıyor üstelik ihtiyacı olmadığı halde. Ve aldıktan sonra aldım diyor. Ben almadan önce söylüyorum habersiz olmasın diye "kızım ne gereği var" lafını duyuyorum coğu zaman. E ben napayım cok bunaldım bu durumdan harcama yapsam dert yapmasam bi dert hevesim kırılıyor hayattan zevk alamıyorum ya