Birikmişim yoktu işsiz güçsüzdüm. Oturduğum odanın gelip ışığını kapatmaya başladı artık, lamba yakma israf diye söylenmeye başladı. Soba yakma battaniye ört, saçını sabunla yıka şampuan dünyanın parası... Gittikçe sapıttı yani. Annemin biraz parası vardı, bana verdi, ev tuttum bi göz oda. 2. el eşya aldım. İlk sene tam bi rezillikti ama çok huzurluydum. Sonra daha iyi bir işe girdim, derken derken oturttum düzenimi. 10 senedir kafam rahat. Tabi, sağ olsun sayesinde ben de biraz cimri bir insan oldum. Parayla ilişkim hala çok iyi değil. Para harcayınca göğüs kafesime öküz oturuyor , eşim de gözüme aşırı müsrif görünüyor. Yahu evde mis gibi yemek var gitmiş dışardan yemek söylüyor, ocak batıran herif , bişey demedim tabi, babam aklıma geldi hemen sustum =))))
