Ben kendim için psikolojik destek aldığımda psikiyatr a sormuştum. Sormuyorsa söyleme demişti. Ama bende bi kriz yaşanacak ise de ergenlik öncesi yaşansa daha mı iyi diyorum. Kafamda deli sorular yaniBir süre daha bekleyiniz bence . Aklı erdikce bunu kabul etmesi onun için daha kolay olur . Çok narin bir yaşta şuan kirilgan demişsiniz tam olarak anlayamayabilir şuan böyle alışmış ve sorgulamanın henüz değerlendirin bunu ve bi süre devam edin böyle nacizhane
Herkese merhabalar.
9 yaşında bir evlada sahibim. Yaklaşık 1.5 yıldır ailemle yaşıyoruz. Buraya gelirken de türlü bahanelerle çocuğu atlattım. 2 ay önce de resmi olarak boşanmış bulunmaktayız ama ben hala söyleyemedim. O sormuyor bende söylemiyorum. Babasıyla görüşüyor düzenli olarak ama babası da söyleme taraftarı değil. Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Anlayana kadar böyle gitsin mi, yoksa karşıma alıp tane tane anlatmalı miyim? Çok kırılgan bir çocuk ne yapsam bilemiyorum. Aklınıza ihtiyacım var.
İşte tamda tıkandığım nokta buydu. Ergenlik öncesi olsun bitsin nasil olsa öğrenecek kafasına giriyorum ama kırılgan çok. Bu işin en zor kısmı buymuş.Pedagog ile görüşebilirsiniz. 9 yaşındaki cocuk ergenliğe girmeden gerçekleri öğrenmesi gerek. Söylememeniz şu an yararına gibi görünse de bence değil
Ergenlikte ister istemez her çocuk daha kırılgan ve daha hırcın olur. Bence uzmandan destek alın. En dogru yönlendirmeyi o yaparİşte tamda tıkandığım nokta buydu. Ergenlik öncesi olsun bitsin nasil olsa öğrenecek kafasına giriyorum ama kırılgan çok. Bu işin en zor kısmı buymuş.
Biraz masum bi cocuk. Aslında zamanla anlar diye düşünmüştüm ama.. şu an bu durumu kabullenmiş görünüyor. Mesela gece uyurken konuşuyoruz ömrümün sonuna kadar bu evde kalmak isterdim dedi. Babasını özlüyor ama gelecek planlarının içinde babası yok. Çok garip.yaşı bayağı büyük 1.5 yıldır hiçbir şey anlatmamanız hata. Çocuk da kendi içinde bir şeyleri kabullenmiş ve belki de sizi üzmemek için içine atmış sormuyor bile artık.
Karşına alıp tane tane anlatmalısın.
Çocuk öğrenecek başkasından duymasindansa sizden duyması daha doğru. Umarım güzel bi ayrılık olmuştur yani tekrar yanyana gelirsiniz ve anlatırsınız. Artık aynı evde yasamicaz ama senin annen ve baban olmaya devam edicez. Seni çok seviyoruz vs ama çocuğun kafasını karıştıracak cümleler kurmayın. Yani madem her şey çok güzel neden ayrılık var diye düşünmesin. Kötü şeyler de anlatmayın elbette.Herkese merhabalar.
9 yaşında bir evlada sahibim. Yaklaşık 1.5 yıldır ailemle yaşıyoruz. Buraya gelirken de türlü bahanelerle çocuğu atlattım. 2 ay önce de resmi olarak boşanmış bulunmaktayız ama ben hala söyleyemedim. O sormuyor bende söylemiyorum. Babasıyla görüşüyor düzenli olarak ama babası da söyleme taraftarı değil. Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Anlayana kadar böyle gitsin mi, yoksa karşıma alıp tane tane anlatmalı miyim? Çok kırılgan bir çocuk ne yapsam bilemiyorum. Aklınıza ihtiyacım var.
Babası malesef bana destek olmuyor bu konuda. Birlikte anlatamayacağız büyük ihtimalle. Yani şöyle diyeyim, ona göre ben bencillik yaptım çocuğu düşünmedim, ayrılığı ben istedim ve bencilim diye düşünüyor. Hal böyle olunca çocuk benden uzaklaşır mi düşüncesi de var. Pedagog nasıl bir yol izleyecek o da muamma ama yardım almam şart sanırım.Çocuk öğrenecek başkasından duymasindansa sizden duyması daha doğru. Umarım güzel bi ayrılık olmuştur yani tekrar yanyana gelirsiniz ve anlatırsınız. Artık aynı evde yasamicaz ama senin annen ve baban olmaya devam edicez. Seni çok seviyoruz vs ama çocuğun kafasını karıştıracak cümleler kurmayın. Yani madem her şey çok güzel neden ayrılık var diye düşünmesin. Kötü şeyler de anlatmayın elbette.
Siz evde boşanma konusunun geçmemesine dikkat edin. Çocuğunuzun yanında bunun için üzüntü duymayın. Çocuğunuz 9 yaşında küçük değil kesinlikle duymuştur ,duymamissa bile biseyleri hissediyodur o yüzden kendisi kafasında biseyler kurup ona inanmasını beklemeden anlatın derim.
AhBir kitap okuyorum çocuklukta ihmalin izi diye. Duygularını aileleriyle paylasamamis, sorunların acilarin konuşulmadıgi ailede büyüyen ama bakımları iyi yapılmış cocuklar tarifsiz bir boşluk yaşıyormus. Bakım iyi yapıldığı için neyin eksik olduğunu anlamayın boşluğa düşüp yetişkinlikte depresyon geciriyorlarmis. Dr. ısrarla konuşmayı tavsiye ediyordu. Çünkü sessiz, sorun çıkarmayan o iyi anlayışlı cocuklar, aslında içlerinde korku, endişe, huzursuzluk yaşıyormuş. Konuşup planlarınızı anlatıp gelecekten korkmamasini saglayabiliesiniz
Çocuk sizden niye uzaklaşsın . Eğer babası ben ayrılmak istedim annen ayrıldı onun yüzünden oldu vs derse uzaklasabilir. Eşiniz de kendi öfkesi yüzünden çocuğun psikolojisini mahfedecek değildir diye düşünüyorumBabası malesef bana destek olmuyor bu konuda. Birlikte anlatamayacağız büyük ihtimalle. Yani şöyle diyeyim, ona göre ben bencillik yaptım çocuğu düşünmedim, ayrılığı ben istedim ve bencilim diye düşünüyor. Hal böyle olunca çocuk benden uzaklaşır mi düşüncesi de var. Pedagog nasıl bir yol izleyecek o da muamma ama yardım almam şart sanırım.
Muhtemelen size sorun cikarmamak için yapıyor, o kitaba bakın istersenizAhtam böyle bir çocuk benimki. Mükemmel olma çabasında hep. Bende aksine çok konuşan bir anneyim ama babasının sinir krizlerine denk gelmişti bir kaç kez sanırım onun baskısını tasiyor
Sanırım böyle yapacak çünkü içten içe çok öfkeli. O beni suçlayacak. Ben onun yediği haltları çocuğa anlattığımda da kötü anne olmakla suclanacagim..Çocuk sizden niye uzaklaşsın . Eğer babası ben ayrılmak istedim annen ayrıldı onun yüzünden oldu vs derse uzaklasabilir. Eşiniz de kendi öfkesi yüzünden çocuğun psikolojisini mahfedecek değildir diye düşünüyorum
Tavsiye için teşekkürler. Mutlaka alacağım kitabı.Muhtemelen size sorun cikarmamak için yapıyor, o kitaba bakın isterseniz
Pedagog nasıl bir yardımda bulundu.. yani nasıl söyleyeceğiniz konusunda direk yönlendirmeler yapıyor mu?Ben 1.5yasını gecmıs oglum ıcın bıle uzman destegı aldım. Her ne kadar anlamasada kek yerken bıle (kakaolu kısımlarını babasına verır) bu babanın dıye ayırıyor. Yardım alıp bır an once soyleyın
O yaş grubuna göre değişkenlik gösteriyor. Mesela bize kademeli olarak evden gitmesi gerektıgını önerdi. O dogrultuda hareket ettik. Alıştıra alıştıra yani bir arkadasımın oglu 7yasındayken bosandılar onlara daha farklı bır yöntem söylemiş. Cocugun yası ve anne baba duskunlugunu baz alarak ortaya uygun bır söyleme seklı cıkarıyorlar. Bızımkı hala kekın ıcınde kakao varsa kalan kısmını yıyıp kakaolu kısmını bu babının babının dıye ayırıyor. Daha bebekte olsa bılıyor hıssedıyor işte. Dun kapının onunde oynarken ayakkabılarımızı gordu babının yeeede (babanınkı nerde) dıyo mesela. Benımkı kucuk oldugu ıcın daha kolay oldu sanırım ama sızın destek almanız sart. Bır aıle olarak gıdın zaten babası da ıdrak etsın ne yapacagını nasıl davranacagınıPedagog nasıl bir yardımda bulundu.. yani nasıl söyleyeceğiniz konusunda direk yönlendirmeler yapıyor mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?