Çocuğu 2, 5 yaş civarı anneler

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Oğlum iki yaşında ve maalesef elindekileri atma ve vurma huyu vardı 😢 Atmayı maalesef bizden öğrendi. Küçük havuz toplarıyla babası ve ben şakalaşırken çok güldü. Aklımıza gelmedi o an onu kaydettiği. Ama vurmayı kesinlikle bizden görmedi. Yani evde yüksek sesle bile konuşmayan, sakin insanlarız. Yüksek sesle tv bile izlenmez. Hırçınlaştıracak hiçbir olay yok. Ama maalesef oğlum oyun alanlarında, parklarda daha ilk dakikadan başka çocuklara vuruyordu. Aynen alıp eve dönüyorduk. Çok üzülüp, utanıyordum. Kimsenin olmadığı saatlerde götürüyordum ki çocukların canını yakmasın.

Sonra yine kalabalık bir oyun alanına gireceği zaman “Oğlum lütfen kardeşlere dokunma, yoksa hemen gideriz tamam mı?” Dedim kafasını salladı. Ve o gün hiçbir çocuğa vurmadı... Sonrasında da her kalabalığa girişimizde söyledim. Çok şükür unuttu gibi...

Yani kimse çocuğuna vurulsun istemez. Ama inanın vuran çocuğun annesi olmak daha zor. Allah bütün evlatlarımızı korusun. Hayırlı yerlere yazsın, iyi insanlarla karşılaştırsın🤲🏻
Ama çocuğunuzu egitmissiniz kilit nokta bu. Vurma etme deyip oyun oynamasına müsaade etmeyip alıp eve goturmussunuz yani bir nevi yanlış davranışın bedelini ödemiş. Olması gereken budur yapma deyip oyun alanında bıraksanız ne oğlunuz yanlış olduğunu anlardı ne de vazgecerdi
 
eski konulardan birinde çok hoşuma giden bir mesaj vardı çocuk yetiştirmeyle ilgili bir üyeye ait onu paylaşmak istiyorum birebir aynı şekilde düşünüyorum çünkü, yanlış her davranış konusunda uygulanması gereken şey tutarlı olmaktır bence de;

Yazınız bana skinner'in fare deneyini hatırlattı. Boş zaman bulabilirseniz hakkında yazılan çok fazla doküman bulabilirsiniz. Eminim siz de seversiniz okudukça...
Kısaca düğmeye her bastığında faresine mama veren bir adamla ilgili. Fare böylece o davranışı ogreniyor. Bir süre sonra deneyini çeşitlendiriyor. Mesela düğmeye basınca artık mama gelmeyince ya da elektrik verilince farecik basmayi bırakıyor. Ama düzensiz olarak 5 basişta bir mama , 15 basişta bir mama verilince farecik şansını denemek için deli dana gibi gelip gidip basmaya devam ediyor...
Bunun sizin bebeğinizle olan kısmına şimdi geliyorum :)
-Siz çocuğa geçmiş zamanda 'telefon yasak' demişsiniz (düğmeye basınca kafesine elektrik vermissiniz:)
-Ama telefonla oynadığını görüp ses çıkarmamışsiniz,gönlünce oynamış (bir süre sonra düğmeye basınca mama vermeye baslamissiniz)
-Sonra bir anda elinden almişsiniz (tekrar elektrik vermissiniz)
- yeterince ağlayınca da sussun diye vermişsimiz (defalarca basinca tekrar mama vermissiniz)
E ne yapsın bu çocuk?
Bu gibi davranislarinizdan bir çocuk ne anlar?
Yeterince ağlarsam elbette ki telefonu bana verecektir.
Bu kadar basit :)
Ben de çocuğun yerinde olsam ağlar zirlar ödülümü alırdim:)
Kendi cocuklugunuzu hatirlasaniza: +anne çıkabilir miyim?
-Hayır
+Anne cikabilir miyim?
-Hayır
+Ühüüüü anneeeğğeee ühüi çıkacam ben ühüü
- İyi be , çık hadi geç kalma
:)))
Böylece çocuk olarak şunu öğrenirdik: yeteri kadar huzursuzluk cikarirsam başını şişirirsem elbette izin verecek.
Annelerin bir izin verip bir izin vermediği her durumda bu gecerli.
Ama annenin hayır dedikten sonra katiyen karar değiştirmeyecegini bilsek öyle ağlama krizlerine girmezdik. (Daha geleneksel ailelerde çocuğuna kiyamayip fikri değişebilen anneye nazla niyazla ağlama kriziyle dediğini yaptıran çocukların Hayir'i Hayır olan babalarına karşı bu davranışı sergilemeyip boynu önünde kabul ettiğini hatırlayın)

. Ama bir kere tamam de bes kere hayır de falan... Bu tamamıyla çocukları daha fazla ağlamaya teşvik eden birşey .
Eğer kizinizla ilişkinizde hep böyleyseniz, aynı olaya beş kere tamam on kere hayir diyorsanız çocuğunuzun her derdini ağlama krizleriyle yaptırmak istemesi çok çok çok doğal.
Kaldı ki iki yaşında
Terrible two,erken ergenlik :) zaten sinirleri tepesinde, bir de siz böyle tutarsız olursanız bu huyundan uzunca süre vazgecmeyecektir.
Bence ise kendinizi değiştirmekle başlayın. Olmadı bir pedagogla konuşabilirsiniz, o size yol gösterici olur.
 
Herkes çocuğum mutlu olsun diye parka götürüyor dışarı çıkartıyor müdahaleniz eksik göründüyse gözüne böyle bir tepki vermiş olabilir yani sizin 3 yaş sendromunuz diğer çocuğu psikolojik olarak pasifize edecek şekildeyse bende görüşmek istemezdim.şimdi sizin için demiyorum ama kendi başıma geleni söyliyim bu şekilde davranan bi arkadaşımın oğlu vardı herşeyi fırlatır vurur anneside numaradan "yapma canım olmaz hayır vs" gibi hiç ama hiçbir etkisi olmayan kelimelerle uyarırdı insanda o zaman kendini aptal gibi hissediyor senin çocuğun özgüvenli olacak diye benimkini de şamaroğlanına döndürmene izin vermem yani kızsanda anlamaz demeyin öyle bir anlıyorlar ki şimdi okul da ne yapacak nereye kaçacak demeyin okulda asıl sorunu kaçanlar değil kovalayanlar yaşıyor arkadaşları tarafından bi süre sonra dışlanıyorlar sürekli velilerle muhatap olmak zorunda kalıyorsunuz (benim çocuğuma vurmuş itmiş düşürmüş )çok uğraştı arkadaşım şimdi rski zaman gibi değil herkes çocuğuyla ilgili çocuğunun en iyi ortamda olmasını istiyor bu tarz eğitimler anlamaz daha küçük deyip bırakılmamalı küçükken verilmeli eğer şuan anlamıyorsa yönteminiz yanlıştır
 
32 aylık kızım var.
Sakin bir çocuk değil, okulda arkadaşı kaşla göz arasında ısırmış öğrendiğimde gözümden alev çıktı ama tabi bir şey diyemedim. Hala okuldan gelen fotolarda bizimki ile diğer çocuk yanyana mı diye kontrol ediyorum. Yanyana olsa yapacak bir şey mi var, hayır. Ama yaklaşsınlar istemiyorum. Bu ısırma muhabbetine yan komşumu evden kovdum. Öyle bir huyu olduğunu biliyorsan gelme diyerek.

Bir keresinde de okuldan gelen videoda baktım benim kız bir çocuğu itekliyor. Ikisi de öğretmene bir şey anlatırken bir anda diğerini iteklemeye başladı. Hemen diğer veliden binbir özür diledim. Kadın da o zamana kadar fark etmemiş bile çocuğunun itildiğini, okuldan günde 8 10 video, foto geliyor herkes manyak değil ki incelesin tabi. Okula kızdı sonrasında, siz ne ayaksınız o an ayırmak yerine video çekmeye devam ediyorsunuz diye. Haklı.

İnsan kendine taş gelse üzülmüyor da çocuğunun tırnağına oyuncak kamyon tekeri değse tır çarpmışa dönüyor.

Bence direk söylemesine gerek yoktu, çaktırmadan koysaydı mesafesini. Açık sözlülük değil çünkü yaptığı.
 
Ama çocuğunuzu egitmissiniz kilit nokta bu. Vurma etme deyip oyun oynamasına müsaade etmeyip alıp eve goturmussunuz yani bir nevi yanlış davranışın bedelini ödemiş. Olması gereken budur yapma deyip oyun alanında bıraksanız ne oğlunuz yanlış olduğunu anlardı ne de vazgecerdi

Kesinlikle müdahale edilmesi gerekiyor zaten. Yani çocuk evet ama karşısındaki de çocuk ve canını acıtıyor. Vuran çocuğun benim çocuğum olması davranışı sevimli yapmıyor kesinlikle. Bugün topu fırlattı, Allah korusun yarın sert bir oyuncakla gözüne vurabilir, kaşını yarabilir...

Kesinlikle müdahalesiz bırakılmaması gerektiğini düşünüyorum. Neticede medeni bir hayatta yaşıyoruz ve şiddet o yaştada çözüm yolu veya oyun olmamalı. Ağaç yaş iken eğilir. Ben doğruyu öğretirsem, siz doğruyu öğretirseniz bahsedildiği gibi okullarda da akran zorbalığına maruz kalınmaz bence.
 
Laf salatasi hep. Bisey dedi kiviramadi da oyle gider artik
Daha yazdığım mesajı bile okumadan cevap yazan, mesajı okumasını kaçırdığı yerler olduğunu soyledigimde de bambaşka bir şey yazarak cevap veren birine başka ne diyebilirim ki? Bu arada galiba sizi de anneniz uyarmamis galiba tanımadın insanlarla kibar konusmak konusunda. Çocuklar laftan çok model alarak öğrenir. Kıvırma filan diyerek çok güzel model oluyorsunuzdur eminim konusma tarzınızla çocuğunuza
 
Benımde coxugum o yasta daha tam anlamıyla laf anlamıyorlarkı her dedıgımızı uygulasın benımde cocugumu bırı dovse sınırlenırım ama annesı uyarıyorsa o kadına tavır almam hoc uyarmayan oyle mutlu olanlar var ondansa ozman bagımı koparırırm. Sonucta sız uyarmıssınız ve cocuk zarar verecek bısey yapmamıs ayagına araba surmek pelus oyuncak atmak kendınce oyun oynamıs kadında gorusmek ıstemıyorsa gorusmeyın cokta onemlı degıl oda kendı tercıhı
 
3 yaş çocuğudur diye kestirip atmayın lütfen...
Sadece uyarı ile olmaz
Peluş oyuncak vs attı ne olmuş ki demeyin...
Elinde peluş varmış...
Taş da olabilirdi.
Konuyla ilgili kitaplar okuyun ve bu davranışı söndürmeye çalışın.
Ileri de.daha da sorun olabilir.
Inşallah iyi olur sizin için.
 
Evet ben de farkettim cidden anlamadığınızı 😉
Merhaba, ben yazılarınızdan çocukların bir kavramı ancak deneyimleyerek öğrenebileceğini anladım. Ben de yanlış anladıysam düzeltelim tabi ki, konunun uzmanı da değilim zaten. Bu durumda 3 yaşında bir çocuğun birey olarak toplum kurallarını da deneyimleyerek öğrenebilmesi için yanlış davranışları tekrarlamaya devam ettiğinde oyun alanından çıkarılacağını, eve döneceğini ya da benzer bir yaptırımı olacağını da deneyimleyerek tutarlı bir şekilde öğrenmesi de mantıklı değil mi? Verdiğiniz bilgiler için de teşekkürler.
 
2 buçuk yaş icin arkadaşınızın tedirginliğini anlayabiliyorum açıkçası, kızım şuan üç buçuk yaşını geçti artık zarar verilmesi durumunda ya tepki veriyor yada oradan uzaklaşıyor. Ama bir yıl önce bunu yapamıyordu ben dahil olmak zorunda kalıyordum.

Kuzenimin oğlu normalde sakin bir çocuk ama kızımla yıldızı hiç barışmadı. İtti, oyuncağını attı bir iki kere. Bizde çocuklar olmadan görüşüyoruz onunla ve bu teklif kuzenimden geldi, çocuktur deriz farketmeden daha fazla zarar verir diye düşünerek.O
yüzden çokta bozulacake birşey yok, konu çocuk olunca.
 
Merhaba, ben yazılarınızdan çocukların bir kavramı ancak deneyimleyerek öğrenebileceğini anladım. Ben de yanlış anladıysam düzeltelim tabi ki, konunun uzmanı da değilim zaten. Bu durumda 3 yaşında bir çocuğun birey olarak toplum kurallarını da deneyimleyerek öğrenebilmesi için yanlış davranışları tekrarlamaya devam ettiğinde oyun alanından çıkarılacağını, eve döneceğini ya da benzer bir yaptırımı olacağını da deneyimleyerek tutarlı bir şekilde öğrenmesi de mantıklı değil mi? Verdiğiniz bilgiler için de teşekkürler.
Zaten riskli bir davranış yaptığında bı sonraki aşama o olmalı. Ama bu direk o ağır yaptırımı gerektirecek bir davranış değil ki. Biraz gozlemlersin olayın nereye doğru gittiğini tartarsin baktın kendileri aralarında halledemiyorlar veya ciddi zarar görüyor bir taraf o zaman bu yaptırımı uygularsin. Ama çocuğun her adımında onu yapma bunu yapma o yasak bu ayıp dersek gerçekten uyarmamiz gereken davranışlar geldiğinde bu sözler çocuk için çoktan işlevini yitirmiş anne dırdırı haline gelmiş olacak ve çocuk duyarsızlaşacak. Çünkü zaten annesi için herşey tehlikeli her şey yasak. Bı sure sonra ya komple kayış atacak ya da annesine iyi çocuğu oynayıp gizli saklı merakını gidermeye calisacak
 
bu msji siz bisi dediniz de mi atti? durup dururken ilk bu msji yazmasi biraz tuhaf cunku
Ben de bu mesaj öncesinde çocukların oyun oynama biçimiyle ilgili birkac mesajlaşma olduğunu ...konu sahibi arkadaşımızın bu konuya bakış açısından hoşlanmayan karşı tarafın bu mesajla "son noktayı" koyduğunu düşünüyorum.
 
Tek tek alıntılayamadım ama siz çocuğunuza dur demezseniz sabrı taşan başka bir ebeveyn çocuğunuzun özgüvenini öyle bir ezer ki daha da toparlayamazsınız.
Zorbalık güç ve statü farkı olan birinin diğerine zarar vermesidir. Çocugunu sözde zorbalıktan korumak için zorbalık yapan anne babalar burda da görüldüğü gibi ülkenin gerçeği maalesef. Ama çok şükür bilinçli bir çevrem var o tarz insanlardan uzak tutabilecegimi düşünüyorum çocuğumu.
 
Ben bu konudan epey muzdarip bir anneyim.

Oglum sevgisiyle dünyayı kucaklayan bir çocuktu. Herkese ama herkese sevgiyle yaklaşırdı.
Ta ki kuzenin oğluyla tanışıncaya dek.
Paylaşmayı sevmeyen(dönemsel bir durum) agresif,vurmayı,atmayı öğrenmiş bir çocuktu.
Oğlumla aralarında 1 yaş var ve bizimkini epey hırpaladı.
Eşime görüşmek istemediğimi,çocuğumuzun kötü etkilendiğini söyledim ama bu yaş grubu zaten çok hızlı öğreniyor.
Oglum da vurma,atma gibi davranışlar başladı.
Götürdüğüm oyun evinde bir akranini sırtından itince anneden özür dileyip ortamdan nasil apar topar çıktım ben bilirim.

Velhasıl su anda benim oglum da agresif ve akranlarıyla bazen problem yaşıyor. Parkta,sokakta,misafirlikte sürekli tetikteyim. Hemen müdahale ederim. Insanlar şaşırıyor bile sen hep böyle peşinde mi dolaşıyorsun diye.
 
Ben de bu mesaj öncesinde çocukların oyun oynama biçimiyle ilgili birkac mesajlaşma olduğunu ...konu sahibi arkadaşımızın bu konuya bakış açısından hoşlanmayan karşı tarafın bu mesajla "son noktayı" koyduğunu düşünüyorum.


Ben de. Ki konu sahibinin önceki konularına da öyle bir göz attım çocuğu yaramaz. Ama okula gönderirken de sınıftaki başka çocuklardan zarar görmesinden korkuyor. İşte o anne annelik iç güdüleriyle de konu sahibininin çocuğundan haklı olarak kendi çocuğunu korumak istiyor.
 
Zorbalık güç ve statü farkı olan birinin diğerine zarar vermesidir. Çocugunu sözde zorbalıktan korumak için zorbalık yapan anne babalar burda da görüldüğü gibi ülkenin gerçeği maalesef. Ama çok şükür bilinçli bir çevrem var o tarz insanlardan uzak tutabilecegimi düşünüyorum çocuğumu.
Çevreniz sadece tanıdıklarınızdan oluşmaz. Parkta karşılaştığınız kişiler de restoranın oyun alanındaki kişiler de çevrenizdir. Siz çocuğunuza arkadaşının kafasına vurunca dur demezseniz, başka bir ebeveynin çocuğunuzu uyarması hem korkutur hem de gururunu kırar. Ben karşıdaki çocuğun annesini uyarırım, bakmıyorsa ya çocuğumu uzaklaştırırım (ki bu yanlış, terbiyesiz olan gitmeli) ya da çocuğu uyarırım. O da kendinden büyüklerle başa çıkmayı öğrensin di mi, ileride herkesin aynı güçte olduğu ideal dünya yok canım :KK66:
 
Ben de böyle çocuğu birşeyler atıp katıp hıı yapma diyenlerle görüşmüyorum, benimkiler yaparsada alıp eve getiriyorum bir daha böyle yaparsanız getirmem diyorum, çocuktur yapar demeyin lütfen, geçen komşuma indim oğlu 3 yaşında ve prematüre doğmuş asla toz kondurmuyorlar çocuklarına 2 çocuğumun da saçlarına saldırıp sürekli bulduğu yerde çekiştirdi, çocuklarımın saçları elinde kaldı hep kaç kere söyledim yalandan uyarmış gibi yapıp bıyık altı gülüyor kendi ablalarına da yapıyor diyor, kendi ablalarına yapması benim çocuklarıma da yapabileceğini mi gösteriyor anlamadım çıktım geldim sinirle eve kusura bakmasın benim çocuklarım deney tahtası değil çok sinir bozucu böyle anneler
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X