Çocuğum söz konusu

Benim anlamadığım bir şey var.
Rehber öğretmene 1 sene önce gitmişsiniz ve 1 senedir herhangi bir ilgi göstermediğini söylüyorsunuz. O zaman o 2 sayfa yazıyı hangi verilere dayanarak yazdı?
Yani ya başka velilerden şikayet üstüne şikayet gelmiştir ya öğretmeni görüşmüştür ya da rehber öğretmen sandığınız kadar ilgisiz değil ve kendi gözlemlerini yazdı.
2 sayfa boyunca deprem olayının analizini yapmamıştır sanırım.

Burada çok fazla savunmaya geçmişsiniz ama konuyu çocuğunuz odaklı değil öğretmen odaklı açtığınız için sert tepkiler gelmiş.
Özeleştiri yapın diye uğraşmış insanlar.
Mesela zehirleme şakası için "bilmiyorum izlediği bir şeyden görmüştür" diyorsunuz. O yaştaki bir çocuğun izledikleri kontrol altında olmalı bence.
1 senedir uzman yardımı aldığınızı söylediniz ama düzenli gitmemişsiniz.
Kim bilir gözden kaçırdığınız daha neler var.
Siz kendinize objektif bakamazsanız çocuğunuza da yardım edemezsiniz.
O yüzden sert yorumları da göz ardı etmeyin bence.
Geçmiş olsun.
 
Daha ilk seansta ilac verilmesine cok sasirdim.Psikolog a goturseydiniz keske oyun terapisi iyi olabilirdi.Biz oyun terapisi ile devam ediyoruz bizim psikologumuz da ilk seansta bizle konustu cogunlukla.Sonrasinda cocuga yogunlasti.Bizim farkli sizin durumdan ama ben cok buyuk problem olmadigini okulun abarttigini dusunuyorum sizin konunuzda.
 
Ben her bedensel-ruhsal rahatsızlık durumunda en az üç ayrı uzmandan
görüş-teşhis almak gerektiğini düşünüyorum.
Bazen gözden kaçan noktalar olabiliyor.
DEHB yani dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu çok komplike bir sendrom.
Bazı çocuklarda dikkat problemi öne çıkarken bazılarında aşırı hareketlilik ve dürtüsellik bazılarında ikisi bir arada olabiliyor.

Benim şimdiye kadar yönlendirme yaptığım psikiyatrist hocalarımızla çalışma şeklimiz
hep şöyle oldu.
Hoca ilk görüşmeyi ve muayeneyi yapar.
Sonra çocuğun davranışları ile ilgili bir form olur,
onu bize yani okula gönderir.
Sınıf öğretmeni formu doldurur.
Okul psikoloğumuz görüş ve düşüncelerini yazar.
Biz bu elde doldurulan formu taratıp mail yoluyla psikiyatrist hocamıza göndeririz.
Kapalı zarfla bile olsa aileye teslim etmeyiz çünkü çoğu zaman aileler merakına yenilip zarfı açıyor ve bizden giden ayrıntılı bilgiyi-raporu okuyor ki bunun farklı sakıncaları var.
Psikiyatrist hocamız kendi muayenesi,
aile görüşmesi ve bizden gelen raporu harmanlayarak teşhisini koyar,
gerekiyorsa ilacı ve dozunu belirler,
terapi için de bazen psikoloğa bazen oyun terapisine yönlendirir.
Süreci de takip eder.
Biz böyle çalışıyoruz.
 
Şu na mecbur devam edicez sürekli psikiyatr yada psikolog değiştiremeyiz ancak neden teşhis konmadı, herkesin teşhisi konuyor bize net birşey denmedi, çocuğa değilde bize odaklanıldı
Merak ettiğim psikiyatr yeterli gelir mi aynı zamanda psikoloğa mı devam etmeliyiz, ne iyi gelir bilemiyorum işte
 
Ben hala rehber öğretmene kızgınım, konuşma tarzına vs ama ona kızıpta çocuğumu da ihmal etmiyorum elimizden geleni yapıyoruz hatta bu yeterli mi değil mi diye başka doktora daha göstermeyi düşünüyorum psikoloğa

Ben de internetten araştırdığım kadarıyla dürtü bozukluğu var gibi geldi, belirtiler birebir aynıydı,ne gibi emekler verilmesi gerekiyorsa vermeye hazırım tabi, çok fazla okula gidemiyorum çalıştığım için, bulunduğum yerde çok fazla etkinlik alanı yok hatta hiç yok, sadece yaz ayında oluyor o kadar
Bazı şeyleri istesemde yapamıyorum. Evde eşimle konuştuklarımız, başkası hakkındaki eleştirilerimiz, yaptığımız her hareket önemli artık onların farkındayız ancak etkinlik durumu malesef olmuyor
 
O zaman ben başka bir uzmana daha göstereyim, yine bu doktora devam edeyim ancak tam teşhis açısından farklı bir uzmana da görünmekte yarar var

Çok bilgim yok ancak internetten baktığımda dürtü bozukluğundaki belirtilerle birebir uyuyordu, hatta eşime de okudum oda aynı dedi ama psikiyatr ne dürtü bozukluğu dedi ne dehb dedi yani çok fazla hiperaktifliği görünmüyor dedi o kadar
Herhangi bir form vermedi sadece söylediklerimizi not etti. Bize terapiye devam edicek eşimle ikimize ancak ben yine de çocuğumun psikoloğa götürmek istiyorum.
 
Ne yapacaksanız yapın biran önce ama istikrarlı olun artık.hala yok öyle mi böyle miilacıda birkaç doktor içsin diyorsa içsin çünkü bu şekilde davranışları kendine ve diğerlerine zarar veriyor.ileride hiç arkadaşı olmaması sürekli etiketlenmesi onu mutsuz edecek ve o zaman büyüdüğü için engelde olamayacaksınız.dehbninde bir sürü çeşidi var illa hiper aktif olması gerekmiyor.sizde başka bir çeşidi vardır.acil müdehale edin dehb bir sürü başka soruna da yol açıyor depresyon gibi.
 
Merhaba, ben öncelikle iyi aile yoktur kitabını okumanızı öneririm. Bizim doğru sanıp yaptıklarımızın çocuğa ne kadar zarar verdiğini anlatıyor. Yazarı Nihan Kaya youtube kanalı da var. Burada hatanız varsa bu kitap size bir ayna tutacaktır.

Maddi durumunuz nasıl bilmiyorum ama terapiye sürekli devam etmeniz lazım. Ve işinde uzman birisi olmalı. Her diploma sahibiyim diyen etkin değil, eğitim ve diplomalarını sorgulayın. Ayrıca her gün en az 20 dakika 3T(tablet, tv telefon)den uzak sadece oyun saatiniz olsun. İlla eğitici değil saklambaç, kovalama bol bol sarılın. Bir süre sonra değişimi gözlersiniz.
 
Lisede öğrencimiz şiddet, küfür, öğretmenlerine karşı gelme, yalan... türü hareketler içindeydi. Süreç aynen böyle işledi. Rehber öğretmene yönlendirdik, ordan RAM’a gitti, oradan psikiyatriste. Doktor öğretmenlere form göndermiş (sınuf öğretmeni bendim) doldurup kapalı zarfta gönderdik. Şu an ilaç alıyor, çok düzeldi
 

Her emeği vermeye hazır mısınız gerçekten?
Yapabildiklerinizi yazmayı deneyin.
Neler yaptığınızı?
Yaptıklarınızı siz mi yapıyorsunuz, başkalarından yada çocuktan mi bekliyorsunuz?

Ben yine yazdim bu konuya, çocuk sizin. Rehber öğretmen bugün var yarın yok.
Takibini siz yapmak zorundasınız
Bu çocuk yetişkin olduğunda kimse.rehber öğretmenini sorumlu tutmaz.
Ailesi ilgilenmedi der.
Herkesin ne dediğini boşverin, siz bunu vicdan olarak kaldırabilir misiniz?
 
Birde bana kızıyordun ailece tedavi olun deyince.. doktor bile ailece terapi önermiş..
 

1 seans daha gidin o zaman sorun doktora açıkça
Yani Whatsappten ilaç atma da bana saçma geldi doktor adam gibi teşhisi söyler öyle ilaç yazar .... bilemedim yani teşhisi bilerek mi söylemedi acaba? Doktora gittiğinizde psikolog işini de sorun derim.
 
Teşekkür ederim
Rehber öğretmen o 2 sayfalık yazıyı öğretmenin söylediklerine göre yazdı. Bizde zaten o yazılanları geçen seneden beri biliyorduk, psikiyatrste giderken rehber öğretmenden istedik yazıyı doktora göstermek için atladığımız konular olmasın diye ama elimde değil dedi nerede o zaman o 2 sayfalık kağıt orası da muamma
İnternet olarak her çocuğun girdiği kadar giriyor İnternete ve hiç bakma gereği duymadım evet ama o konuda dikkatli davranıyoruz daha fazla önem veriyoruz şu an
Bu ve bunun gibi birçok eksiğimizi gördük inanın nerede eksik varsa hepsini düzeltmeye çalışıcaz hatta başladık bile
Ben kendimizi savunmaya geçmiyorum ki sert yorum yazsınlar. Sizin bu yazdığınız yazıdaki gibi hem uyarıcı hem kırmadan bir yorum yazabilirler. Size neden kızmıyorum yada bir başkasına da burda bazı yorumlara kızıyorum
Doktor bile buradaki bazı kişilerden daha nazik. Neyse yani önemli olan çocuğumun düzelmesi. İlaç vermede tereddüt etsem de ilaç ve terapi sayesinde düzelir inşallah
 
Şu yorumunuz bana yardımcı oldu. Akşam işten geldik üzerimizi değişip çocuğumuzla yarım saat kadar oyun oynadık, o kadar mutlu oldu ki. Önceden de vakit buldukça oynuyorduk ancak genellikle eve gelince yemek-ödev-yatma oluyordu ve doğru düzgün vakit geçiremiyorduk malesef sadece hafta sonları oluyordu. Ama şimdi hiç iş yapmadım hatta yemeği de geç yedik, oynadık eşimle birlikte. Bunun çocuğu etkilediğini düşünmemiştim. İlgilendiğimizi belli ettik

Tavsiye ettiğiniz kitabı deniyeceğim. Akşam videolarına baktım biraz, hatta ona bakarken birde adem güneş-pedagog onun videolarına da baktım
 
Son düzenleme:
tedaviye yönelik adımlar atmanıza çok sevindim. arada yazdıklarınızı okudum. bakınca aslında bugüne dek sizin ebeveyn olarak ciddi eksiklikleriniz olmuş.
mesela internet kullanımı konusunda bakmaya gerek duymamıştım yazmışsınız. çalışan yani hayatın içerisinde olan bir anne olarak sizin aklınıza gelmemişse de illa ki çevrenizden duyardınız diye düşünüyorum.
buradan gözüken siz biraz çocuk okula gidip geliyor, ödev yapıyor, yatıp uyuyor döngüsü yeterli gelmiş gibi.
olmuşa çare bulunabilir noktadasınız bence. bundan sonrasında doktor, eğitici kitaplar, öğretmenlerle işbirliği şeklinde ilerleyebilirsiniz.

ben de sert yorum yapanlardan biriydim, çünkü çocuğunuz ve ebeveyn olarak kendinizden ziyade dışarıyı suçlar bir görüntünüz vardı. en azından ben yazdıklarınızdan o enerjiyi almıştım.
ama şimdi güzel bir yola girmişsiniz.
tek söyleyeceğim bundan sonra da bu tip yorumlar gelecek dışarıdan. o noktada karşıdaki kişilere sinirlenmek yerine çocuğunuzun ve anne baba olarak sizin eksiklerinize ve yapmanız gerekenlere odaklanın. çünkü yolunuz uzun gibi duruyor.

çocuğun ilk rol modelleri eşiniz ve sizsiniz. birbirinize karşı davranışlarınızda çocuğunuzun bilinçaltına neler giriyor acaba ? bu yüzden doktorun sizinle daha çok ilgilenmesi bence doğru bir adım olmuş.
 

Yardımcı olabildiğime sevindim. Önemli olan sebat etmektir. Her gün 10 dakika bile olsa oynayın mutlaka. Sizin ilginizi çekmek için böyle yapıyor esasında. O sadece bir çocuk sevgi ve kabule ihtiyacı var. Zamanla bu ihtiyacı giderildikçe davranışlarını kendiliğinden bırakacaktır.
 
Psikoloğa gittik ama bunun için psikiyatrın daha iyi olucağını söylediler bizde teşhis koyması için ve de aynı zamanda terapi uyguladığı için bu şekilde yaptık, ilaç kullanırsa daha çabuk iyileşme olur dedi ama aciliyeti yok yavaş yavaş olsun derseniz ilaç olmadan sadece terapi ile devam edin dedi
Biz de ilaç kullanalım o zaman dedik, çünkü okuldan çok şikayet geliyor durum ciddi diye ilaçla birlikte terapi olsun dedik ama aynı zamanda psikoloğada mı götürsek diyoruz
 
Ram dediğimiz ne oluyor
Bizde öğretmene form vermedi doktor, biz rehber öğretmenin yazdığı 2 sayfa şikayet kağıdını istedik rehber öğretmenden elimde değil dedi
İlaç kullanmayı düşünüyorum düzelmesi için
 
Eskiden yaptığım bazı yanlışlarımı şimdi görmeye başladım ve gerçekten vicdan azabı duyuyorum, eşimde ben de yaptıklarımız yüzünden üzülüyoruz
Elimizden geleni yapıyoruz belki az ama en azından yapıyoruz, her emeği vermeye de hazırız çünkü artık farklı bir boyuta geçti
İleride ne öğretmeni görücek ne kimse sadece biz ilgilenicez, İyi bir birey olsa da bize olmasa da bize o yüzden dediğinize katılıyorum
 
Rehberlik ve araştırma merkezi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…