İnanın bunun tam tersini yaşamakta çok fena .
Oğlum 4 yaşında , bana göre normal bir kiloda ama zayıf işte herkese göre .
Bir arkadaşım var , sen bu çocuğa yedirmiyor kendin yiyorsun hep dediği gün canavara dönüşmüştüm
Hayır yani , bakın etrafınıza 1.70 boyundaki adamda normal , 1.90 da .... 70 kiloda 90 kiloda var ... Eeee tabii ki bunların çocuklukları da farklı olacak . Nefret ederim kıyaslamalardan , hem fiziki hem zihni kıyaslamalar annelerin saçma sapan yarışı sadece
Umursamayın diyeceğim ama zor . Madem 10 yaş daha tecrübelisiniz , ona yanlış olduğunu anlatın . Yanlış olduğu kısım sizin çocuğunuza takılması değil , kendi çocuğuna yemek baskısı .Belki davranışları değişirse sizinde çocuğunuzu görmez artık .
Öyle lokmamızı saydın , çocuk bütün gece kustu falan demeyin ama ....
inşallah iyisinizdir şuan? Tüylerim diken diken oldu ne oldu da ertesi günü böyle oldu peki. İnanırım ben nazara..
Anladım .
O zaman sizi strese sokan insanlarda uzak durun . Gurbet , yalnızlık , el mecbur görüştüğümüz bir aile var diye düşünmeyin.
Ne kötü yalnızlık bile size burada konu açtıracak bir kadından yeğdir
Az görüşün , görüştüğünüz vakit rahatsızlığınızı dolaylı yoldan değil doğrudan iletin karşı tarafa .
Madem yorgunsunuz , hiç uğraşmayın . Arkadaşım bu şekilde çocukları kıyaslanmadan ben çok sıkıldım , yapma bunu artık diyin .
Bu yorucu değil bakın ... Anlar ya da anlamaz .
an objeler,saysız oyuncak,suratımıza yapıştırdığımız bantlar ohooooo saymakla bitmez 
Karşınızdaki insanı en iyi siz tanırsınız tabi,biz kesin teşhis koymayız..
Ama sizden akıl almaya çalışmasında bir kötülük yok bence.
Gelsin çocuğum seninkine bakıp iştahı açılır falan demiş.
Mesela benim kızım da çevremdeki insanlara göre zayıf.O yüzden deneyimli anneler gördüğüm zaman,belki farklı teknikleri vardır diye akıl danışıyoruz yani.Bunda bir art niyet aramamak lazım.Allah sağlık sıhhat versin herkesin çocuğuna.Daha da sorunsuz geçsin hepsinin yemek saatleri..
Yani belki o da üzülüyodur benim gibi..
Benim kızım 8 aylık..Her yemek kasesini bitirtene kadar eşimle maymuna dönüyoruz..Kafamızda sallan
Ama başarıyorum,savaşın galibi benim
Yakın geçmişim gözümün önünden film şeridi gibi geçti resmen konunuzu okuyunca
28 aylık bir kızım var...
Doğduğu günden itibarende benim kızdan 6 ay büyük bir kızı olan bir komşum...
Daha doğum öncesi akşamdan başladı benim sinir harbim...
''sen sezeryan yapacaksın sütün de gelmez şimdi senin'' söylemiyle sabaha kadar uyumadan gittim doğuma resmen...
Genetik olarak birbirinden yapısal anlamda çok farklı aileleriz...Çocuklarımızında doğumdan itibaren boyu kilosu farklıydı velhasıl....
7 ay sadece emdi kızım...ve sadece anne sütü almasına rağmen resmen tosuncuktu o dönem... ve sonrasında da ne yerse yesin ciddi bir iştah problemimiz hiç olmadı....
Ama görüştüğümüz her anda herşeyini kıyasladı çocuklarımızın...Kıyaslamaları hem hatırlamamak hemde sizleri sinir etmemek adına yazmıyorum....Sürekli ''bak yanlış düşünüyorsun, genetikleri farklı aynı olmalarını nasıl beklersin,senle ben aynımıyız'' deyip durdum...anlatamadım....
Çünkü benim kız onunkine göre hep bir yada daha fazla konuda ''daha fazla'' idi onun gözünde...
Sonra baktım (belkide ben geç farkettim) hakikaten onlar geldiğinde yada biz gittiğimizde hasta oluyor resmen kızım...Daha fazla sitem etmeye başladım...''bak yeter kıyaslama şu çocukları'' diye gayet açık ve net söyledim...faydası oldumu tabiki olmadı...
Son çare git gide azalttım görüşmeyi...
Eskiden hemen hergün kapımı çalan insanla şimdi 2 ayda ancak görüşüyorum...huzur nasıl güzel birşeymiş anlatamam
Nazara.. Herkez iyi gozle bakmiyor maalesef...
İnanamıyorum şuan çok şaşkınım.Kendi gözümle çocuğa resmen nazar değdirdim..Annelerin nazarı da oluyomuş bunu az önce yaşadım..
Savaşı ben kazanıyorum dedim ama,içimden de olsa hiç maşallah demedim..Unuttum..
Ve son mesajımdan sonra bebeğime armut hazırladım.Kasenin yarısında fışkırtarak kustu.Üstüm başım,onun üstü,çarşaflar battı..İlk defa kızımın ek gıdayı kustuğunu gördüm
