- 18 Mart 2015
- 2.590
- 4.758
Bence hic ofkelenmeyin uc bucuk yasinda kuzenim var altli ustlu oturuyoruz annesiyle aksama kadar oynuyor seslerini duyuyorum sabah aksam.kadin isini gucunu birakip aksama kadar kiziyle oynuyor. Yukari cikiyorum hadi evcilik oynayalim diyor tamam diyorum saatlerce annesiyle evcilik oynayan cocuk birde benimle oynuyor.kabul ettigim icinde havalara ucup boynuma sariliyor opuyor sanki annesi az once oynatmamis gibi. Sonra bana sarilarak annesine sen git ben ablamla oynayacagim diyorMerhaba hanımlar,3.5 yaşındaki kızımın tavırları beni çok üzüyor.Bir ortama giriyoruz orda oyun oynadığı,vakit geçirdiği insanları görünce beni unutuyor.Hatta kimle oynuyorsa bir iş vars yapılacak annem yapsın sen gel diye tutturuyor.Eve çıkacağımız zaman ağla ağla ici çıkıyor.Ben seni istemiyorum diye tutturuyor.Istedigi kişi bu duruma gülüyor ve benim çok ağrıma gidiyor.Sanki ben çocuğuma kötü davranıyorum yada sıkıcı anneyim gibi.Baskalaroyla iletişim kurması vakit geçirmesi çok güzel ama tercih edildiği noktada kendi anneliğin eksik mi var demeden geçemiyorum.Tercih edildigim insanlara da ister istemez öfkeleniyrm.Kendi çocuğum bile beni istemiyor diye ağlıyorum
Sizin bakış açınıza göre öyle olabilir. Neyi, ne şekilde cocuğa empoze etmeye çalıstıgına göre değişir bence bu durum.Kimse duyguları tanımaz demedi, empati yapamaz dedik.
Sizin yönteminiz baştan aşağı yanlış ama. Anneyi üzme yükünü bu yaşta çocuğa yüklerseniz kimseyi üzmemek için kendi isteklerinden vazgeçen bir yetişkin olur. Başkaları için yaşayan, başka insanların duygularını kendi duygularının üzerinde tutan, yanlış arkadaş ve eş seçimleri yapan bir insan olur.
Benim bakış açıma göre değil, bilime göre öyle. Ama sizde bilim nerden biliyormuş diyecek bir hava seziyorum. O yüzden aslan geliyor kaplan geliyor tıp.Sizin bakış açınıza göre öyle olabilir. Neyi, ne şekilde cocuğa empoze etmeye çalıstıgına göre değişir bence bu durum.
Bir davranışın nasıl hissettirdiğini söylemenin
(çocuğa duygusal sömürü yapilmadigi taktir de) bu kadar yanlış bir şey oldugunu dusunmuyorum sahsen. Diger türlü de herkesin duygusunu hiçe sayan bencil çocuklar olabilirler sonuçta.
Kızım 3 yaşında aynısı, gülüp geçiyorum. Bu konularda tecrübeniz yok , ilk cocugunuz sanırım. Sonra büyüdükçe degisiyolarMerhaba hanımlar,3.5 yaşındaki kızımın tavırları beni çok üzüyor.Bir ortama giriyoruz orda oyun oynadığı,vakit geçirdiği insanları görünce beni unutuyor.Hatta kimle oynuyorsa bir iş vars yapılacak annem yapsın sen gel diye tutturuyor.Eve çıkacağımız zaman ağla ağla ici çıkıyor.Ben seni istemiyorum diye tutturuyor.Istedigi kişi bu duruma gülüyor ve benim çok ağrıma gidiyor.Sanki ben çocuğuma kötü davranıyorum yada sıkıcı anneyim gibi.Baskalaroyla iletişim kurması vakit geçirmesi çok güzel ama tercih edildiği noktada kendi anneliğin eksik mi var demeden geçemiyorum.Tercih edildigim insanlara da ister istemez öfkeleniyrm.Kendi çocuğum bile beni istemiyor diye ağlıyorum
Öbür türlüsü inanın daha kötü. Kişilik bu yaşlarda bicimleniyor. Burada okuyoruz kocası şunu istedi sesini çıkarmadı, kaynanası şunu dedi yaptı, elinden şunu aldılar sustu, annesi babası ezdi tepki göstermedi. İşte bunlar hep başkaları üzülmesin aman herkes iyi olsun diye büyüyen çocukların tepkileri. Ben de böyle büyüdüm zor toparladım. Empati bir karakter oluyorlar doğru ama çevresindeki bencil ve narsist kişiler tarafından istismara çok müsait oluyorlar.o yüzden psikologlar bas bas bağırıyor önce kendinizi sevin kendinize değer verin başkaları istiyor diye istemediğiniz şeyi yapmayın sınır koyun diye. Ben şimdi kızımı da öğrendiğim şekilde sizin dediğiniz şekilde yetiştirdim annemle uğraşıyoruz hayır desin tepki koysun kendi isteklerini on plana alsın diye. Malesef dünya toz pembe değil. Sizin disinizda bir hayat var ve inanın çok çok zorlanacak.Sizin bakış açınıza göre öyle olabilir. Neyi, ne şekilde cocuğa empoze etmeye çalıstıgına göre değişir bence bu durum.
Bir davranışın nasıl hissettirdiğini söylemenin
(çocuğa duygusal sömürü yapilmadigi taktir de) bu kadar yanlış bir şey oldugunu dusunmuyorum sahsen. Diger türlü de herkesin duygusunu hiçe sayan bencil çocuklar olabilirler sonuçta.
Ay ne diyecek annesi çocuğuna, sen arkadaş edindiğin için kendimi dışlanmış hissediyorum, bırak kendi duygusal ihtiyaçlarını kimseyle oynama kimseyi sevme beni sev mi diyecekSizin bakış açınıza göre öyle olabilir. Neyi, ne şekilde cocuğa empoze etmeye çalıstıgına göre değişir bence bu durum.
Bir davranışın nasıl hissettirdiğini söylemenin
(çocuğa duygusal sömürü yapilmadigi taktir de) bu kadar yanlış bir şey oldugunu dusunmuyorum sahsen. Diger türlü de herkesin duygusunu hiçe sayan bencil çocuklar olabilirler sonuçta.
Ben de sizde her şeyi bn biliyorum havası sezinliyorum. O kadar pedagogluk taslayacaksanız bilimsel makalesini de (kaynakça olarak) yollarsınız o zaman. Çocuk yetiştirme konusunda tek bir doğru varsa sayet bu pedagogcularin hepsi neden ayri telden çalıyorlar diye sorarlar adama.Benim bakış açıma göre değil, bilime göre öyle. Ama sizde bilim nerden biliyormuş diyecek bir hava seziyorum. O yüzden aslan geliyor kaplan geliyor tıp.
Ay bunu mu anladiniz gercekten ya pessssAy ne diyecek annesi çocuğuna, sen arkadaş edindiğin için kendimi dışlanmış hissediyorum, bırak kendi duygusal ihtiyaçlarını kimseyle oynama kimseyi sevme beni sev mi diyecek
Ne demek istediyseniz tekrar açıklar mısınız?Ay bunu mu anladiniz gercekten ya pessss
Diyorum ki. Konu sahibi çok üzülüyormuş ya hani, oturup ağlamak ve bunun için dertlenmek yerine "kızım, insanların yanında beni ittirmen, git demen beni kırdı ve üzdü bir daha o sekilde davranma olur mu?" diyecek. Bunun anlamı "benim yanımdayken kimsenin yanina gitme, beni de oyunlarına dahil et, kimseyle oynama" demek değil yani. Cocugunun bir hareketinin ona (annesine) nasil hissettirdigini paylaşmak.Ne demek istediyseniz tekrar açıklar mısınız?
Pedagogcu ne yaBen de sizde her şeyi bn biliyorum havası sezinliyorum. O kadar pedagogluk taslayacaksanız bilimsel makalesini de (kaynakça olarak) yollarsınız o zaman. Çocuk yetiştirme konusunda tek bir doğru varsa sayet bu pedagogcularin hepsi neden ayri telden çalıyorlar diye sorarlar adama.
Belli belliPedagogcu ne ya
Evet bu konuda her şeyi olmasa da çok şey biliyorum. Manavcıdan almadık diplomaları
Sizi eğitmek gibi bir misyonum var da benim mi haberim yok? Niye tatil günümü sizin eğitiminiz için çalışarak harcayayım?Belli belli
Tamam bilimsel makale yollamak zor olmamali öyleyse sizin için. Aydınlatın bizi de
Hayır onun yerine kızım çok öfkeli gördüm seni başkasıyla oynamak için heyecanlandın sanırım bir daha çok heyecanlandığında ya da oynamak istediğinde bana söylebilrsin demesi gerek. Yani çocuğa duygularını yönetmeyi, duygularını fiziksel yollar yerine sözel yollarla ifade etmeyi öğretmeli. Eğer öğrenmezse ileride en ufak bir tartışmada şiddete başvuran tiplerden olma ihtimali var. Sizin söylediğiniz şekilde suçlanır sadece. Çocuk belki 10 yaşlarında olsa bu dediğinizi anlayabilir ancak o yaşta bir çocuğun bilişsel kapasitesi onu anlamaya yetmez.Diyorum ki. Konu sahibi çok üzülüyormuş ya hani, oturup ağlamak ve bunun için dertlenmek yerine "kızım, insanların yanında beni ittirmen, git demen beni kırdı ve üzdü bir daha o sekilde davranma olur mu?" diyecek. Bunun anlamı "benim yanımdayken kimsenin yanina gitme, beni de oyunlarına dahil et, kimseyle oynama" demek değil yani. Cocugunun bir hareketinin ona (annesine) nasil hissettirdigini paylaşmak.
"Öyle yapma üzülürüm, aglarım ama, giderim bak, küserim bak..." bu tarz bir yaklaşım degil bnm bahsettiğim şey. Cunku bu turlusu cocugun duygularini somurmeye giririyor.