Çocuğunuza kim bakıyor

Yazıları okurken bu mesajınıza denk geldim yazmak istedim çalışmak zorunda olan anneler tabiki çalışsın zaten kreş bugünler ve zor duruma düşen aileler için var ama cevrede şöyle bir algı var çocuk 3 yaşına gelince sosyallesecegi tek yer kreşmis gozuyle bakiliyor bence burda fikirler ayrilmaya basliyor cunku cocuguna bakabilecek olan da bakamayacak durumda olanda 3 dedin mi yallah kreşe ben soruyorum etrafa neden kreş diyorum ya sabah gidiyor oglen o gelene kadar işimi bitirmiş oluyorum hem iki kardeşler iki çocuk çok zor oluyor bu cümleden sonra ya zaten kreş iyi bir şey sosyallesiyor yemesi düzeldi konuşması düzeldi gibi cümlelerle devam ediliyor. Aklımda soru işareti bırakan cümleler bunlar cidden basit gibi görünüyor ama ebeveyn çocuk ilişkisini ebeveynin kendi sosyal yaşamını sorgulamaya başlıyorum yani normal karşılamam için dediginiz gibi kendi hayatlarını idarede sıkıntı yaşayanlar dışındakileri tam olarak anlayamıyorum bu konuda. Orası bir soru işareti.
Bu arada uzman iken baştan başlamanıza da üzüldüm mesleğiniz çok emek isteyeen bir işmiş.
 
Görümcenizin çocuğu sınava hazırlanıyormus.3 yasinda çocuk ders çalışmasına engel oluyordur. Açıkca söylemese bile görumceniz bu durumdan rahatsız olur.Bence haklida. Çocuk bakmak zorla olacak birsey degil. Istemiyorlarsa ben olsam asla birakmam. Ayrica kreş 3 yaşında bir çocuk için çok faydali. Bence krese vermelisiniz.
 

tesekkurler.

Neden sadece kres diyoruz, haklisiniz keske baska alternatiflerden de bahsedebiliyor olsak,
ama benim de acikcasi baska bir cevabim yok.

baska mesajimda da yazdim, yeniden yazyaim,
biz 3 kardesiz ve koyde buyuduk. Kocaman bahce, komsu cocuklari var, kuzenler var, sokaklar guvenli, bir iki arac geciyor gunde o kadar.

simdi bu ortamdaki birisi icin krese gerek yok tabi ki,

ancak apartmanda yasayan, kardesi olmayan bir cocuk icin sosyallesme nasil saglanabilir ki?
cocugun kendi yasitlari ile sosyallesmesi gerekiyor, bu bir ihtiyac, olmazsa olmaz bir sey.
 
Malesef memur değilseniz çalışan bir insanın 2 yıl işine ara vermesi çok büyük bir ara. Yukarda da bahsedilmiş, mühendisseniz ve işinize 2 yıl ara verirseniz tüm kariyerinize baştan başlamanız gerekir. Bu erkekler için de kadınlar için de böyle. Bence kadınlar hem kariyer yapıp hem çocuklarına odaklanabilecek varlıklar. Yapan olur yapamayan olur o ayrı, ama yapanı gayet de güzel yapıyor. Ki sadece mühendis olmasına da gerek yok , doğurdu diye kadınları eve bağlamak ne kadar doğru? Aynı özveriyi babalardan beklemiyoruz sonuçta. Kimse baba evde dursun evlatlarına baksın demiyor. Annem öğretmen, ben 1 yaşındayken çalışmaya başladı. 2 yıl boyunca bir akrabamız baktı bana, 3 yaşına gelir gelmez de kreşe başladım. Açıkçası tek bir gün bile neden çalıştın bize sevgi göstermedin gibi saçma bir şey demedim. Çünkü annemin çalışan bir kadın olması kendi de bir birey olması benim için her şeyden değerli. Hele ekonomik özgürlüğü olması paha biçilemez. Ki sadece babam çalışsa da çok bir şey fark etmezdi maddi olarak, anneme göre kazancı çok daha fazla. Ama insanın annesine de sırtını dayayabileceğini bilmesi çok güzel bir his.Zaten hiçbir zaman öyle bir sevgisizlik durumu da olmadı. Hem çok iyi bir anne hem de çok başarılı bir öğretmen olabildi. 1 yaşında gündüzleri başkası yedirip içirdi diye aramızdaki bağda bir zedelenme yok yani. Yanlış düşünüyorsunuz bence.
 
Gorumcen seni çok kiskaniyodur ondan otur çocuğuna bak diyordr.
Calisman ona batıyor anlayacagin
 

Gorumcen seni çok kiskaniyodur ondan otur çocuğuna bak diyordr.
Calisman ona batıyor anlayacagin
Yok kesinlikle öyle düşünmüyorum çünkü kendisini gerçek bir ablam gibi çok seviyorum. O da beni seviyor eminim öyle bir karakter değil. Burda eşimin uyumluluğu sıkıntı
 
Yok kesinlikle öyle düşünmüyorum çünkü kendisini gerçek bir ablam gibi çok seviyorum. O da beni seviyor eminim öyle bir karakter değil. Burda eşimin uyumluluğu sıkıntı
Siz de iyiniyetlisiniz, gorumceniz de iyiniyetli. Kadincagiz cocuga bakmak istemedigini kirici olmadan dile getirmeye calisiyor. Gercekten suan cok zor durumda. Kardesim bana cocuguna bakmiyorum diye trip atsa cok uzulurdum. Esiniz gercekten herkesi zor durumda birakiyor.
 

Aralarda yazmıştım oğlum 25 aylık kreşe başladı ve ben o süreçte çalışmıyordum

Kreşe başladı zira başlamasaydı o kış ben ve babası dışında kimseyi görmeden büyüyecekti

En fazla bir iki saat avm de gezecekti

Çocukların sosyalleşecek bir ortamı yok ki bizim Büyükşehir yaşantımızda

Örneğin arkadaşım ile görüşeyim desem 2 yaşındaki çocuğum ile akran çocuğu olan birisine gitmek istesem aracım yoksa iki üç vesait demek bu

Yine o yaş çocuğu alışması tanışması için her hafta görüşmeli hatta daha sık ki oynamayı öğrensin ama kreşte çocuğun kendi ortamı kendi arkadaşı vardı

Ayrıca çocuk evde anne ile oynadığında akran ile olan paylaşımı öğrenemiyor

Hatta oğlumun kreşte sınıfı 3 kişi idi bir gün baktım üç çocuk oynuyor öğretmene sordum bir çocuğu büyük kardeşi var mı diye evet dedi

Zira benimki ve diğer çocuk oynamayı, çekişmeyi bilmezken o biliyordu
 
Işte sosyalleşme olmazsa olmaz bir şey , kreş değil ki
Benim oğlum 2.5 yaşında tarif ettiğiniz gibi apartman , kardeş yok, bahçe yok kreşe mi göndericem asla imkânlarımı sonuna kadar kullanıp onun sosyalleşmesini sağlamaya çalışıyorum arkadaş edinmesine yardımcı oluyorum insanlara soğuk durmuyorum çocuğu olan ailelere daha yakın oluyorum görüşüyorum açıkça çocuklarımızın birbirine ihtiyacı var biz önemli değiliz onlar kaynaşsın diye belirtiyorum kimse de daha geri tepmis değil herkes çocuğu sosyallessin ister biz toplum olarak yozlasiyoruz ve şehir yaşantısı adı altında robotlasiyoruz gerek yok buna. Herkes komsuluk yoktan yakınıyor da kimse de komşuluk için bir şey yapmıyor yılda bi kez aşure dağıtmadan dağıtmaya komşuluk mu gelişir.
 

Cok hak veriyorum.
Komsuluk iliskilerine cok onem veririm ben de. Ama hic cocuklu komsularimla belirttiginiz iliskiyi kuramadim. Daha cok yasli komsularimla iyiyimdir, pamuk gibiler sagolsunlar. O yuzden belki de kendi cocuklarim icin okul / kresi sart goruyorum ben. Tamamen kisilerib kendi cevrelerine bagli o zaman gereklilik durumu. Ama anne baba yetmiyor o konuda suphem yok. Esim de ben de cocuklarla ilgileniriz, ama bir arkadasin yerini dolduramiyoruz.
 
1. Öğretmenler günde 10 saat çalışmıyor, sizinle güzel ilgilenmiştir anneniz. Ne mutlu.
2. Bu konuda çocuğa bakmak İSTEMEYEN akrabalar söz konusu
3. Mühendis arkadaştan örnek vermişsiniz özelde çalışan mühendisler de gayet uzun saatler çalışıyor diye biliyorum. Kariyer vs kendi kararıdır ben sadece kendi düşüncelerimi söylüyorum
4. İlk iki yıl anne kokusunun tek kişiye bağlanmanın güvenli bağlanma konusunda nekadar önemli olduğunu ben değil uzmanlar söylüyor. Pedagoji kitaplarına bakabilirsiniz. Yani düşüncelerimi doğru bulmuyormuşsunuz ama ben fikrimi kimseye dayatmıyorum. Herkesin kendi kararı

Bir de ben de şöyle büyüdüm çok da mutluydum diye yazanlar aklıma biz de dayak yedik psikolojimiz mi bozuldu diyenleri getiriyor. Teşbihte hata olmasın.
 
maddi durumunu iyi demişsiniz
Niye kv görümceye bırakıyorsunuz ki
Kimse sorumluluk almak istemez
Çalışma demesi yanlış
Çalış tabi ki
Sonuçta kızının geleceği için çalışıyorsun.
Ama imkan varsa kreşe gönder derim çünkü tam sosyalleşme çağı
 
Ben de bunu söylemek istemiştim. Maddi durumum iyi diye belirtmiş özellikle konu sahibi. Çocuk istenilmeyen yerde bakılacağına,2 3 sene daha işe başlamama gibi bir seçeneğiniz vae diyorum
 
O yuzden belcikadaki sistemi cok seviyorim. Cocuklar ucretsiz 2,5 yasinda ana okuluna basliyorlar dil yönünden
 
Bazı yazdıklarınıza hak veriyorum ama bence iş çalışmada değil annede bitiyor.Çalışan anne isterse de çocuğuyla çok güzel ilgileniyor.Nice çalışmayanlar da çocuklarından bihaber oluyor.Anne istesin yeter diyorum.

Benim annem polisti.Geç saatte gelirdi.Bakıcı baktı.Ama ben hiç onun ilgisizliğini bilmem.Bağımız hep çok iyiydi.Eşimin annesi ev hanımı.Berbat bir çocukluk geçirmiş.Yani anne mutlu ise çocuk da mutlu.O yüzden imkanlar dahilinde anne önce kendi hayatına bakmalı bence.
 

Ayni seyi yazacaktim ki mesajinizi gordum. Muhendisim, kisisellestirilmis ilac ve asi gelistirme uzerine calisiyorum bir ilac sirketinde. Kariyerime degil 3-4 sene, 1 sene ara versem dahi yeni gelismeleri kacirmis olacagim icin kac sifir geriden baslarim bilmiyorum. Ayrica ekip lideriyim dolasiyla ise alim yapiyorum ve 2 seneye kadar annelik izni almis olanlari mesleki yeterliligi varsa bir sonraki asamaya tasiyorum ama tek cocukta 4 sene ara vermis olani uzgunum ki tasiyamam. Gelse 1 sene calissa bizimle ikinci cocugu yapsa yine 4 sene gider demek olur bu. Bir kisinin ise alim ve egitim surecinde kac saat isgucu ve para harcaniyor onu da hesaba katmak lazim.

Illa cocuk evde buyutulecekse 1 sene de baba otursun evde kariyerine ara versin o zaman.

Zaten kadin ve erkek arasinda maaslarin makas farkinin bu kadar yuksek olmasinin tek sebebi 'motherhood penalty'. Cocuk dogar anne izin alir, hasta olur anne izin alir, doktora gidilecektir anne izin alir...Aman babanin kariyerine zeval gelmesin, anneninki cop olsa ne olur (!).
 
Ben de bunu söylemek istemiştim. Maddi durumum iyi diye belirtmiş özellikle konu sahibi. Çocuk istenilmeyen yerde bakılacağına,2 3 sene daha işe başlamama gibi bir seçeneğiniz vae diyorum
Söylememiş olmanız iyi olmuş gördünüz mü beğenilmedim kraliçesi oldum

Beğenmedim atan arkadaşlara da Not : Bu benim fikrim yahu maddi durumu iyi daha ne istiyor ya çocuğunun büyüdüğünü yaninda olup izlemek isteyen o kadar çok insan var . Böyle bir fırsatı var kullanmalı dedim.
 
Çocuğun çok küçükmüş canım anaokuluna kadar annenin bebeğinin yanında durması taraftarıyım ben eğer zorunluluğun yoksa çalışmak için ya evden çalışıcağın bi iş bul ya da işe bi süre ara ver
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…