Çocuk bakmak çok mu zor?

Her bebek farklıdır , ilk bebeğimde acemiliginde etkisiyle evden hiç çıkamadım çok hareketliydi biyere gitsem gittigime pişman oluyordum. Ama şimdi bebeğim hiç evde durmadı diyebilirim iki üç haftalikti biz geziyorduk :)) zaten evde durup bunalıma gireceğim bir vaktimde olmadı bebekte bize ayak uydurdu. Ama zor ya da kolay iyikide varlar tabii ki. Durduk yere gelip öpmeleri dünyaya bedel. Zor dediğiniz kısım en fazla iki sene. Sonra kreş vs onlarda hayata atılıyor korkmayın.
 
Evet zor ama zor diye kacamazsin ki illaki cocuk şahini olacaksın bence tam zamanı
İlk zamanlar zor oluyor çalışırken ama büyüdükçe oturuyor duzen
 
Bu arada sizde de oldu mu bilmiyorum belki saçma gelecek ama, içimde acaba benim çocuğum olacak mı diye bir kaygı da var. Anormal gelebilir ama “ya olmazsa” diye belki de bir kanıtlama çabası. İçgüdüsel olabilir, hani toplumda da maalesef “çocuğun var mı” Sanki bir başarıymış gibi, sağlıklı olduğunun, evliliğinde herşeyin yolunda olduğunun kanıtıymış gibi bir izlenim oluyor ya belki de bunun etkisi bilemiyorum
 
Merhabalar kızlar, anne olanlara daha doğrusu çalışan anne olanlara danışmak istediğim bir konu var. Evleneli bir sene oldu, artık yavaş yavaş bebek yapsak mı diye düşünmeye başladık. Ancak etrafımda çocuğu olan kim varsa burada da öyle “çocuk bakmak çok zor, mahvoldum bittim hayatım çok değişti gün içinde nefes alamıyorum” gibi bir çok yorum görüyorum. Gördükçe de korkuyorum. Çocukları çok seviyorum çok iyi bakacağıma da eminim. Mesleğim gereği zaten hergün onlarlayım, eğitimciyim. Yaşım 27, bir yandan erteleme nasıl olsa bir gün olacak diyorum bir yandan madem bu kadar zor bir kaç sene daha kafanı dinle diyorum. Sanırım biraz cesarete ihtiyacım var. Ne diyorsunuz cidden korkulacak bir şey mi? Bir de böyle negatif konuşanlar genelde ev hanımı oluyor ben aynı zamanda çalışıyorum da. Evimle temizlik yemek iş hepsiyle kendim ilgileniyorum. Ev hanımları bile zor diyorsa ben ne yapacağım :KK43:
Ya harika bişey. Tabi ki bir takım zorluklar yoğunluklar oluyor olsun ne olacak bebek o. Muhtaç 🥺🥰öyle çipil çipil taaa gözünün içine bakıyor. 😍 Küçücük bebeğin ağlamasından niye dert yanıyor insan hiç anlamıyorum. Bakış açınızı değiştirin. Herşey sevgiyle alakalı. Daha bu gece sabahladık ama uykusuz kalmiyim diye çocuğumun olmaması 😶 bilemedim. Sex hayatı bozulmasın diye çocuk yapmayanlar😶 işten güçten korkup çocuk yapmayanlar 😶 Herşeyiyle size muhtaç bir miniği büyütmek. Onunla herşeyi keşfetmek. Onunla öğrenmek. Onunla büyümek. Bence harika birşey. Tüm bunların çok ötesinde çok özel ve harika bir duygu bence.
 
Ya harika bişey. Tabi ki bir takım zorluklar yoğunluklar oluyor olsun ne olacak bebek o. Muhtaç 🥺🥰öyle çipil çipil taaa gözünün içine bakıyor. 😍 Küçücük bebeğin ağlamasından niye dert yanıyor insan hiç anlamıyorum. Bakış açınızı değiştirin. Herşey sevgiyle alakalı. Daha bu gece sabahladık ama uykusuz kalmiyim diye çocuğumun olmaması 😶 bilemedim. Sex hayatı bozulmasın diye çocuk yapmayanlar😶 işten güçten korkup çocuk yapmayanlar 😶 Herşeyiyle size muhtaç bir miniği büyütmek. Onunla herşeyi keşfetmek. Onunla öğrenmek. Onunla büyümek. Bence harika birşey. Tüm bunların çok ötesinde çok özel ve harika bir duygu bence.
Bebeğiniz çok şanslı. Böyle sevgiyle büyütüldüğü için ♥️
 
Zor canım valla yalan yok hem de çok zor.
Ev hanımları için ekstra zor çünkü tükenmişlik hissi daha fazla oluyor aynı evin içinde yedi yirmi dört hiç mola vermeden temizlik yemek ve bebek döngüsünü yönetmek. Gece uykusu kısmı zor ben eskiden uykuyu çok severdim şimdi gece en az iki kere uyanıyorum geç yatıp erken kalkıyorum üstelik benim küçük kızım 3 yaşında. Kısacası zor çalışan insan için bir düzen kurulup anne kendisini zaman zaman bir birey olarak faydalı hissederse daha iyi geliyor hep evde olanları çok iyi anlıyorum ben iki Öcük sürecinde bu yüzden ikinci üniversiteye başladım sırf kafa dagitmak icin
 
Ev hanımları için daha zor bence çünkü.

Çalışan kadının bir çevresi, farklı bir ortamı oluyor bebekle yapışık ikiz olmuyor. Akşam bebeğini görüyor sadece. Ama çalışmıyorsa benim gibi 7/24 yapışık ikiz oluyor bebekle ve bebeğim zor bir bebek olmamasına rağmen ben çok bunalıyorum. Benim hiç desteğim yok ama desteği olanlar biraz daha rahat olabiliyor. Üstüne korunurken hamile kaldım ikinci geliyor şimdi ay neyse ben daha fazla yazmiyim yoksa siz hiç çocuk yapmayacaksınız korkudan 😂
Bende böyle düşünüyorum kesinlikle, çalışan annelerde eve yetısmekde zorlanıyor haklı olarak . Cok bunaldım bu hafta iş başvurusu yaptım . Bencilce gelıyor bu fıkır bana biraz ama yapamıyorum artık evde. 3 yaşında evde yapabilecek bırsey kalmadı, onunda sosyalleşmek gerekıyor . Normalde 5 yaşında başlamak ıstıyordum ama daha fazla dayanamayacagımı anladım. Benımde sosyalleşmeye hayatın ıcınde olmaya cok ihtiyacım var. Bu durumda cok saglıklı olmuyor:(
 
Bende böyle düşünüyorum kesinlikle, çalışan annelerde eve yetısmekde zorlanıyor haklı olarak . Cok bunaldım bu hafta iş başvurusu yaptım . Bencilce gelıyor bu fıkır bana biraz ama yapamıyorum artık evde. 3 yaşında evde yapabilecek bırsey kalmadı, onunda sosyalleşmek gerekıyor . Normalde 5 yaşında başlamak ıstıyordum ama daha fazla dayanamayacagımı anladım. Benımde sosyalleşmeye hayatın ıcınde olmaya cok ihtiyacım var. Bu durumda cok saglıklı olmuyor:KK43:
Bebeğin olduğu kadar annenin de sınırları önemli tabi ki. Siz sağlıklı ruh haline sahip olacaksınız ki bebeğiniz de olsun.
 
2 çocuk annesi, çalışan ve ikizlere hamile bir kadın olarak söyleyeyim, zor baya zor hemde. Ama büyük oğlum özellikle işten gelince kucağıma atlaması, bebekle ilgilenirken yorgun düştüğüm için "annecim şimdi sen otur, ben seninle ilgileneyim" demesi. Özellikle o ikisi oyun oynarken ( daha doğrusu büyük küçüğe oyun oynatmaya çalışırken) bazen izliyorum.. bu kadar güzel şeyleri hakedecek ne yaptım diye. O günkü tüm yorgunluğum, depresifliğim, n'olacak bu dünyanın hali moodum, hepsi geçiyor. Kesinlikle dünyanın en müthiş şeyi..
 
Zorluk kişiye göre değişiyor. Dünyanın en orijinal duygusu . Müthiş bır sevgı oluyor. Pişman olamıyosun . Evlat sevgısı bambaşka bırşey. Anne olmak cok guzel ,hep söylerim kızıma hayat dansımsın derim. 3 yıldır ve gebelikte bırlıkte 4 yıldır evdeyim. Benım ıcın zor olan kısmı ben cok sevıyorum başarıyı . Bırşeylerı ortaya çıkarma arzumu yenemıyorum. Aktif olmayı hayatın ıcınde güncel olmayı sevıyorum ,sadece 3 yılda 40 a yakın cocuk gelişim kitabı okudum yetmedi yedıtepe üniversitesinin cocuk gelişim sertifikasını aldım, doyurmuyor bunlar benı. Bu hafta iş başvurusu yaptım ,sadece cocugumdan dolayı degıl,bana cok ıyı gelecek cunku ben böyleyim böyle biriyim. Ama cok var cevremde iş hayatından bıkmış artık evinde sakin yaşam süren ve çok mutlu huzurlular. Her kadın farklı kişilik yapısına göre değişiyor.
 
İllaki zordur. Ama zor diye olmayacakmısınz anne. 30 lu yaşlardan sonrada ayy keşke genç iken anne olsaydım artık kafam kaldırmıyor enerjim yok diyen de çok duydum menopoz yaşı çok küçük yaşlara düşmeye başladı. Bu site de var açın okuyun. Daha erken daha yaşım küçük diyip geç kalanlar da var.
 
Teşekkür ederim cevaplarınız için 🙏🏻 Maddi açıdan sorun yok çok şükür, bebek olursa da 2 sene izin alacağım. Görev sebebiyle ailemizden uzaktayız ama dönüşümlü gelirler diye tahmin ediyorum. bir de birşeyi merak ediyorum. Hani diyorlar ya ne kadar yorgun olursan ol “iyi ki yapmışım” diyorsun çocuk olunca değişik duygular oluyormuş güç buluyormuşsun vs doğru mu bunlar :) aklımda yoktu aslında eşim aşırı hevesli ister istemez sorgulamaya başladım
Dogru tabı içinden herkül cıkıyor mesela :)
 
Zor tabi ki, kimse aa çok kolay demez. Bu zorluğu göze alıp yapıyor herkes. Eski hayatınızın olmayacağını bilerek karar vermeniz gerek. Yaşınız genç, eşiniz kaç yaşında bilmiyorum. Aynı yaşlardaysanız biraz daha baş başa olmanın tadını çıkarın derim. Hiçbir şey eskisi gibi olmuyor zira. 😄
Çalışan anne olmanın en büyük zorluğu da bence bebeğini bırakıp işe gitmek. Bakıcı bulma derdi, güvenip bırakma derdi. Çalışmayıp sürekli evde olsan o da çok bunaltıcı. Emin olmadan yapmayın o sebeple. ☺️
 
Merhabalar kızlar, anne olanlara daha doğrusu çalışan anne olanlara danışmak istediğim bir konu var. Evleneli bir sene oldu, artık yavaş yavaş bebek yapsak mı diye düşünmeye başladık. Ancak etrafımda çocuğu olan kim varsa burada da öyle “çocuk bakmak çok zor, mahvoldum bittim hayatım çok değişti gün içinde nefes alamıyorum” gibi bir çok yorum görüyorum. Gördükçe de korkuyorum. Çocukları çok seviyorum çok iyi bakacağıma da eminim. Mesleğim gereği zaten hergün onlarlayım, eğitimciyim. Yaşım 27, bir yandan erteleme nasıl olsa bir gün olacak diyorum bir yandan madem bu kadar zor bir kaç sene daha kafanı dinle diyorum. Sanırım biraz cesarete ihtiyacım var. Ne diyorsunuz cidden korkulacak bir şey mi? Bir de böyle negatif konuşanlar genelde ev hanımı oluyor ben aynı zamanda çalışıyorum da. Evimle temizlik yemek iş hepsiyle kendim ilgileniyorum. Ev hanımları bile zor diyorsa ben ne yapacağım :KK43:
Bebek bakmak zor evet ama.iyiki olmuş diyorum kızımdan önce vakit nasıl geçiyordu bilmiyorum. Şimdi dolu dolu geçiyor bı bakışı bı gülüşü bütün yorgunluğu alıyor. Çok erken anne olmak güzel değil evliliğin tadını çıkar. Gez dolaş bir kaç yıl sonra olmalı çocuk evin neşesi diyorlar ya gerçekten öyle neşesi herşeyi annelik çok güzel duygu .
 
Evet kolay değil, çünkü bebeğinize göre ayarliyorsunuz herşeyi. Eğer bebekte huysuz ve Maddi anlamda da kısıtlı kalirsaniz daha zor.
Mesela benim bebeğim kolikti arabamız yoktu evde öyle daraliyordumki bebekte huysuz arabasıyla bile dışarı çıktığımızda kıyameti kopariyordu.
Bir de yemesi içmesi hastalığına takılırsaniz benim gibi takintiliysaniz ayrı zor.
Doğal olsun, doğru beslensin, TV tablet görmesin. İlaclardan ziyade ilaçsız nasıl iyilestirebilirim vs. Bu şekilde ben zorlandim yalan yok ama içime en sinen şekli de buydu severek yaptım. Çünkü çocuklar allerjik ve hastalıklar cogaldi. Bunu en iyi hamile kalmadan önce yapmak gerekiyor şimdiki aklım olsaydı bunu yapardım mesela
 
Merhabalar kızlar, anne olanlara daha doğrusu çalışan anne olanlara danışmak istediğim bir konu var. Evleneli bir sene oldu, artık yavaş yavaş bebek yapsak mı diye düşünmeye başladık. Ancak etrafımda çocuğu olan kim varsa burada da öyle “çocuk bakmak çok zor, mahvoldum bittim hayatım çok değişti gün içinde nefes alamıyorum” gibi bir çok yorum görüyorum. Gördükçe de korkuyorum. Çocukları çok seviyorum çok iyi bakacağıma da eminim. Mesleğim gereği zaten hergün onlarlayım, eğitimciyim. Yaşım 27, bir yandan erteleme nasıl olsa bir gün olacak diyorum bir yandan madem bu kadar zor bir kaç sene daha kafanı dinle diyorum. Sanırım biraz cesarete ihtiyacım var. Ne diyorsunuz cidden korkulacak bir şey mi? Bir de böyle negatif konuşanlar genelde ev hanımı oluyor ben aynı zamanda çalışıyorum da. Evimle temizlik yemek iş hepsiyle kendim ilgileniyorum. Ev hanımları bile zor diyorsa ben ne yapacağım :KK43:
Cocugun en kolay kısmı benim için yapması ve hamilelik bölümüdür.12 yıldır anneyim kolay yani yok .Hatta yaş aldıkça çocuk zorlaşıyor.Evladin sevgisi çok büyük yoksa yükü sorumluluğu ağır.
 
Merhabalar kızlar, anne olanlara daha doğrusu çalışan anne olanlara danışmak istediğim bir konu var. Evleneli bir sene oldu, artık yavaş yavaş bebek yapsak mı diye düşünmeye başladık. Ancak etrafımda çocuğu olan kim varsa burada da öyle “çocuk bakmak çok zor, mahvoldum bittim hayatım çok değişti gün içinde nefes alamıyorum” gibi bir çok yorum görüyorum. Gördükçe de korkuyorum. Çocukları çok seviyorum çok iyi bakacağıma da eminim. Mesleğim gereği zaten hergün onlarlayım, eğitimciyim. Yaşım 27, bir yandan erteleme nasıl olsa bir gün olacak diyorum bir yandan madem bu kadar zor bir kaç sene daha kafanı dinle diyorum. Sanırım biraz cesarete ihtiyacım var. Ne diyorsunuz cidden korkulacak bir şey mi? Bir de böyle negatif konuşanlar genelde ev hanımı oluyor ben aynı zamanda çalışıyorum da. Evimle temizlik yemek iş hepsiyle kendim ilgileniyorum. Ev hanımları bile zor diyorsa ben ne yapacağım :KK43:
Bu durum insanların hayattan ne bekledijleriyle alakalı.Ben de bir öğretmenim 2 kizim var aralarında 3.5 yas var.Su anda biri anasınıfında diğeri 2. sınıfta ve aynı okuldayız. Bu zamana gelene kadar evlatlarıma annemin biraz yarımı oldu ama hep tek baktım.Okula gitmeden bebeğin yanağını ayarlar bakıcıya verirdim.digerini anaokuluna bırakır kendi okuluma geçerdim. Okul çıkışı tekrar aynı.Ama planlı birisiyimdir.islerimi ertelemem. Bu yüzden benim için biraz yoğun ama çok güzel zamanlardı.Ama diş çıkarma dönemlerinde ve hasta olduklarında sıfır uykuyla okula gittiğim günler de oldu.Ama hayatım hiç mahvolmadı.Oblarla çok güzel eğlendim. Beraber cafelere gittik.Kizlarimla pazara gittik.Beraber mantık da yaptık. Yoğun ama çok güzel zamanlar.Siz de bebeğinizi koyarsınız kanguruyuz güzel yürüdüler yaparsınız.Simdiden hayırlı olsun
 
Back
X