Canım o lafları söyleyenler bencil sadece kendini düşünen insanlar"bence",ne demek "hayatımız kısıtlandı" yada"uyku yok??"...rahatlarımı bozulmuş hanımların çocuk olunca??ahhhhh ahhh ölüyorum çocuk için ama olmuyor malesefbi olsa,hiç uyumayayım sorun değil..eve tıkılı kalayım sorun değil
canim onlar cok cabuk kavusmuslar heralde ve hic zorlanmamislar heralde doktor filan gezmemisler cok bellikiArkadaslar, cocuk illa sart mi? Muhakkak yapmali mi?
Ben bugune kadar cocuk yapmayi cok istiyordum, hatta esimle denemelere basladik bile 2 ay once.
Ama bugun iki bayanla tanistim, muhabbet ediyorduk. Birinin 6 aylik digerinin 3 yasinda cocuklari var. Ben dedimki, bizde esimle cocuk istiyoruz insallah olur, dedim. Ikisi birden sakin yapma, cok zor, herseyimizi kisitladi, keske cocuk yapmasaydim, uyku bile uyutmuyor, gezmek zaten yok unut, omur boyu 24 saat suren sorumluluk falan gibi seyler soylediler. Birden beni negatif etkilediler, bir anda bebek yapma fikrinden sogudum. Esime daha birsey demedim, gerci esim de bebek pek istemiyor sirf ben istiyorum diye kabul etti.
Diyorumki acaba bebek yapmasam mi? Bebek sart mi sizce?
Offf aklimi celdi bugunku bayanlar
inşallah en yakın zamanda ALLAH nasip eder
Bu arada bu bayanlar turk degiller, yabancilar. Turk annelerden boyle laflar hic beklemem zaten.
dilek
ben de bu imtihanın 7 yıl muhatabı olmuş biri olarak yazmak zorunda hissettim kendimi. tam yedi yıl boyunca yüreğimde bir kor parçası taşıyarak, dua ederk, hastane kapılarında yıpranarak geçirdim. bu öyle bir derttir ki, sen unutmaya çalışsan da unutturmazlar. hafife almaya çalışsan da sürekli yüzüne yüzüne vururlar. en kötüsü de eşime karşı hissettiğim suçluluk, yetersizlik, eksiklik duygusuydu.sorunun muhatabı olanlar bilirler tüp bebek tedavisi dahil tüm tedavileri gördüm. ama hep hüsran oldu sonuç. ama ümidimi hiç kaybetmedm. dua artık dilimden geçmiş tüm hücrelerime sırayet etmişti. ve 7. yılda hiç beklemediğim bir anda hamile olduğumu öğrendim. öyle büyük bir şaşkınlıktı ki benim için 3 aylık olmama rağmen alışamadım. hala inanamıyorum.
Arkadaslar, cocuk illa sart mi? Muhakkak yapmali mi?
Ben bugune kadar cocuk yapmayi cok istiyordum, hatta esimle denemelere basladik bile 2 ay once.
Ama bugun iki bayanla tanistim, muhabbet ediyorduk. Birinin 6 aylik digerinin 3 yasinda cocuklari var. Ben dedimki, bizde esimle cocuk istiyoruz insallah olur, dedim. Ikisi birden sakin yapma, cok zor, herseyimizi kisitladi, keske cocuk yapmasaydim, uyku bile uyutmuyor, gezmek zaten yok unut, omur boyu 24 saat suren sorumluluk falan gibi seyler soylediler. Birden beni negatif etkilediler, bir anda bebek yapma fikrinden sogudum. Esime daha birsey demedim, gerci esim de bebek pek istemiyor sirf ben istiyorum diye kabul etti.
Diyorumki acaba bebek yapmasam mi? Bebek sart mi sizce?
Offf aklimi celdi bugunku bayanlar
Bu arada bu bayanlar turk degiller, yabancilar. Turk annelerden boyle laflar hic beklemem zaten.
Arkadaslar, cocuk illa sart mi? Muhakkak yapmali mi?
Ben bugune kadar cocuk yapmayi cok istiyordum, hatta esimle denemelere basladik bile 2 ay once.
Ama bugun iki bayanla tanistim, muhabbet ediyorduk. Birinin 6 aylik digerinin 3 yasinda cocuklari var. Ben dedimki, bizde esimle cocuk istiyoruz insallah olur, dedim. Ikisi birden sakin yapma, cok zor, herseyimizi kisitladi, keske cocuk yapmasaydim, uyku bile uyutmuyor, gezmek zaten yok unut, omur boyu 24 saat suren sorumluluk falan gibi seyler soylediler. Birden beni negatif etkilediler, bir anda bebek yapma fikrinden sogudum. Esime daha birsey demedim, gerci esim de bebek pek istemiyor sirf ben istiyorum diye kabul etti.
Diyorumki acaba bebek yapmasam mi? Bebek sart mi sizce?
Offf aklimi celdi bugunku bayanlar
Ne kadar yanlış bir düşünce ne kadar acı laflar onlar öyle.
Yaptığımıza pişman olduk dediklerinde Allah evlatlarını gözleri önünde alıverseydi,yada o an bir araba çıkıp çocukları üzerine gelseydi o Anne sıfatlı hanımlar ne yaparlardı bilmiyorum.
Bu forumda ve şu dünyada çocuk hasreti ile yanan nice insan varken böyle bir soruyu düşünmen bile hata arkadaşım.
Her güzelliğin her kolaylığın elbette bir zorluğu olacak ki onun kıymeti bilinsin.
Çocuksuz ev,
-Susuz bahçedir
-Bomboş hayattır
-Yanlızlıka geçen ömürdür
-Sevgisizliktir
-Gençlikte Rahatlığın yaşlılıkta pişmanlığın fayda etmediği zamanlardır.
Elbette anne olmak herkese nasip olmadığı gibi,nasip olanında bunu engellemesi ne acıdır.Bunların hepsi birer imtihandır.Sen çocuklu anneleri değilde yıllardır evlat hasreti ile yanıp tutuşan annelerin çektiği acıları dinleseydin Allahın biz kadınlara nasıl bir lütufta bulunduğunu anlardın.
Geceleri ağlayacak kalkacaksın,çünkü sen ANNESİN...O minik ellerini göğsünde gezdirdiğinde uykusuzluğun aşka dönüşecek.İyiki seni dünyaya getirmişim diyeceksin.
Sana ilk kez anne dediğinde tekrar söyletmen için karşısında belkide bir palyaço gibi şekilden şekile gireceksin.
Gülerken gülecek ağladığında yanağından süzülen gözyaşlarını yere düşürmemek için sen heder olurken o iyiki benim bir ANNEM var diyecek.
Bir evladını toprağa koyan bilir ANALIĞI birde hiç evladı olmayan gecelerce bir patiğe sarılıp uyuyan koca yürekli ANALAR....
Ben bir anneyim ama anneliği ana olamayanlardan evladını elleri ile toprağa koklayarak koyanlardan öğrendim.
Hayat bu acısı tatlısı olacak.
Analık gibi birşey var mı ki yapsam mı yapmasam mı diye düşünecek fırsatı kendine veriyorsun.Yeni evli değilsen (ki ben ilk gece hamile kalmıştım kızıma.10 yıl sonra oğlumu kucağıma aldığımda KEŞKE dedim 5 yıl evvel seni doğursaydım.)evladını dünyaya getirmek için bahane bulma kendine canım.
Bak buda yıllarca anne olmayı arzu etmiş bir kadının yazısı
Daha o kadar çok şey var ki yazacak..Ama sustum yeter bence.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?