- 10 Nisan 2025
- 63
- 114
- 8
- 35
- Konu Sahibi sadesadece
-
- #1
Evli değilim 29 yaşındayım. Yıllar önce boşandım. Çocuk konusunda sizinle aynı şeyleri düşünüyorum. Büyük bir sorumluluk istiyor.Merhaba,
30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.
Benim gibi düşünen var mı?
Bende aksine çok istiyorum ama eşim umudum yok deyip kestirip atiyoEvli değilim 29 yaşındayım. Yıllar önce boşandım. Çocuk konusunda sizinle aynı şeyleri düşünüyorum. Büyük bir sorumluluk istiyor.
Bu konular evlilik öncesi konuşulmalı zaten. Çocuk sahibi olmak ortak kararla alınır ancak. Hem fiziksel hem de manevi olarak yorucu. Uykusuz kalmak, emzirmesi, banyosu, sürekli doktora götürmek, aşılarını düzenli olarak yaptırmak, gaz sorunu, diş çıkartması, biraz daha büyüyünce evde her şeyi ağzına atması, tehlikeli yerlere kendini sokması, okul çağı, arkadaşlık sorunları, onu koruyamama , iyi yetiştirememe endişesi vs düşündüğüm çok şey var. Bu kararı almak için insan kendinden her açıdan emin olmalı. Travmalarımı evlenip çocuk doğurup ona yansıtmam büyük haksızlık olur onun içinBende aksine çok istiyorum ama eşim umudum yok deyip kestirip atiyo
Vallahi çok haklısınız. Hepsine ek olarak bu ülke hiç mantıklı bir yer değil çocuk için.Merhaba,
30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.
Benim gibi düşünen var mı?
Cocuk istemekte iki tarafında isteği olmalı. Eşiniz bunu biraz akışına bırakmalı.Cocuk için iki tarafinda kendilerini hazır hissetmeli.Ama bu fikir ayrılığı da aranızda bir tartışma konusuna gitmesin.Sakın.Merhaba,
30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.
Benim gibi düşünen var mı?
Aynen öyle.öyle çok konu açıldı, hatta gecenlerde eski bir konuyu gördüm meraktan uzun uzun inceledim. "ben asla istemiyorum" diyen insanların cogu sonradan ovulasyon saymış, konu sahibi bile tupbebek ile bebisine kavusmus, simdi de annelikle coook mutluLaale
Kızlar merhaba! Aranıza yeni katıldım ve burayı çok beğendim. Biraz geç bir saat olmasına rağmen böyle bir konu açmak istedim zaten yarın tüm gün forumda olacağım inşallah yorumlarınıza katılırım..
Mesela ben; bebeklerle aram hiç iyi değildir açıkçası pek sevmem de... Bu ağustosta evliliğimin 2.yılını kutluycaz inşallah.. Annem ve ablam çok baskı yapıyor ama bir türlü bu derdimi anlatamıyorum...
Ben birbirini seven iki kişinin çocuğu olmasa da ömür boyu mutlu olacağına inanıyorum.
Bu konuda siz neler düşünüyorsunuz?:uhm:
Hepinize tekrardan sevgilerimi...
- Laale
- Yorumlar: 269
- Forum: Hiçbir başlığa uymayan yazılar !
yani insanlarin fikirleri değişebiliyor. Esiniz de muhtemelen sizin icinize bebek aski gelir diye bekliyordur. Ama sizin yapacaginiz bir sey yok. Sonucta en basindan kartlari açık oynamissiniz. Düzgün karar verseymis evlilik kararina, hisleriyle degil mantigiyla dusunseymis
28 yaşındayım 6 yıldır evliyim. Çok zor bi çocukluk geçirdik eşimde bende. Hem maddi hem manen. Anne baba sorumsuzluğu, yoksulluk, ilgisizlik derken ziyan edilmiş ve geçmişe dönüp baktıkça hep buruk ve eksik. O yüzden kalan hayatımızı kendimizi mutlu etmekle geçirmek istiyoruz. Karı koca olmak dışında kendimize anne baba sıfatı eklemek istemiyoruz. Yaşıtlarımız çocuklarının gelecekleri için yatırım yaparken biz o parayla tatile, spora, hobilerimize vakit ayırıyoruz. Ve şöyle bi sorunumuz da var maalesef, şu devirde ne yaparsak yapalım doğurduğumuz çocuğa yetemiycez. Her gün daha lüks birşey çıkıyor. Ve ben o çocuğa her istediği lüksü, gözünün kaldığı her hangi bir şeyi alamazsam diye şimdiden kendimi kahrediyorum bunu düşündükçe. Belkide fazla anksiyete sahibiyim bu kadar düşünmekte iyi değildir belki. Herneyse çocuk istememekte gayet haklısınız bizde istemiyoruz. Çevre baskısı bile umrumuzda değil. Sizde eşinizi ikna etmeye bakın bence. Çünkü o baba olmazsa birşey kaybetmez tatmadığı bi duygu olduğu için. Ama siz istemeyerek anne olursanız maalesef bu şekilde çok ağır depresyon geçiren arkadaşlarım oldu hala terapi görenler var hiç tavsiye etmem.Merhaba,
30+ üstündeyim, evliyim ve çocuk istemiyorum, eşime bunu tanıştığımız zamanlarda söylemiştim ama o değişeceğimi düşünerek bunu önemsememişti. Şimdiyse çocuk istemekte, bense hala aynı fikirdeyim çocuğun büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum çocuğa iyi bakamazsam ya da kendimi ihmal edersem diye ne çocuğun hakkına ne de kendi hakkıma girmek istemiyorum. Ve ömür boyu bir emanete sahip olmak istemiyorum.
Benim gibi düşünen var mı?
Bizim ortak kararımız fakat sağlık problemlerini duzene girmesi bir seneyi bulucak oyuZden şimdilik askıya aldikBu konular evlilik öncesi konuşulmalı zaten. Çocuk sahibi olmak ortak kararla alınır ancak. Hem fiziksel hem de manevi olarak yorucu. Uykusuz kalmak, emzirmesi, banyosu, sürekli doktora götürmek, aşılarını düzenli olarak yaptırmak, gaz sorunu, diş çıkartması, biraz daha büyüyünce evde her şeyi ağzına atması, tehlikeli yerlere kendini sokması, okul çağı, arkadaşlık sorunları, onu koruyamama , iyi yetiştirememe endişesi vs düşündüğüm çok şey var. Bu kararı almak için insan kendinden her açıdan emin olmalı. Travmalarımı evlenip çocuk doğurup ona yansıtmam büyük haksızlık olur onun için
Geçmiş olsun şifalar dilerim hakkınızda hayırlısı olsun inşallahBizim ortak kararımız fakat sağlık problemlerini duzene girmesi bir seneyi bulucak oyuZden şimdilik askıya aldik
Bebek yerine hayvan sahiplenmeyi dusundunuzmu28 yaşındayım 6 yıldır evliyim. Çok zor bi çocukluk geçirdik eşimde bende. Hem maddi hem manen. Anne baba sorumsuzluğu, yoksulluk, ilgisizlik derken ziyan edilmiş ve geçmişe dönüp baktıkça hep buruk ve eksik. O yüzden kalan hayatımızı kendimizi mutlu etmekle geçirmek istiyoruz. Karı koca olmak dışında kendimize anne baba sıfatı eklemek istemiyoruz. Yaşıtlarımız çocuklarının gelecekleri için yatırım yaparken biz o parayla tatile, spora, hobilerimize vakit ayırıyoruz. Ve şöyle bi sorunumuz da var maalesef, şu devirde ne yaparsak yapalım doğurduğumuz çocuğa yetemiycez. Her gün daha lüks birşey çıkıyor. Ve ben o çocuğa her istediği lüksü, gözünün kaldığı her hangi bir şeyi alamazsam diye şimdiden kendimi kahrediyorum bunu düşündükçe. Belkide fazla anksiyete sahibiyim bu kadar düşünmekte iyi değildir belki. Herneyse çocuk istememekte gayet haklısınız bizde istemiyoruz. Çevre baskısı bile umrumuzda değil. Sizde eşinizi ikna etmeye bakın bence. Çünkü o baba olmazsa birşey kaybetmez tatmadığı bi duygu olduğu için. Ama siz istemeyerek anne olursanız maalesef bu şekilde çok ağır depresyon geçiren arkadaşlarım oldu hala terapi görenler var hiç tavsiye etmem.
Amin ben korkuyorum karnimda kaybedip kürtaj olacam diye bunun için destek almalimiyim sizceGeçmiş olsun şifalar dilerim hakkınızda hayırlısı olsun inşallah
Tabiki korkularınızın üzerine gitmeniz gerek. Mutlaka destek alın. Çevrenizde sizi etkileyen,olumsuz örnekler anlatan kişiler varsa onlarla aranıza mesafe koyun dinlemeyin. Ayrıca ebeveynliğe ve anneliğe hazır olma ile ilgili kitaplar okumanızı öneririm.Amin ben korkuyorum karnimda kaybedip kürtaj olacam diye bunun için destek almalimiyim sizce
Ben çevreden değil iki yıl önce biri kurtaj olmak üzere 2kucuk bir büyük olmak üzere 4ane pes pese ameliyat oldum bide çocuğun olmayabilir hazırlıklı ol demişlerdi korkum bundan aslindaTabiki korkularınızın üzerine gitmeniz gerek. Mutlaka destek alın. Çevrenizde sizi etkileyen,olumsuz örnekler anlatan kişiler varsa onlarla aranıza mesafe koyun dinlemeyin. Ayrıca ebeveynliğe ve anneliğe hazır olma ile ilgili kitaplar okumanızı öneririm.
Yaşadığınıza çok üzüldüm... Allah tez zamanda şifa versin sağlığınızı toparlayınca , sağlıkla , kolaylıkla, en doğru zamanda anne olursunuz inşallahBen çevreden değil iki yıl önce biri kurtaj olmak üzere 2kucuk bir büyük olmak üzere 4ane pes pese ameliyat oldum bide çocuğun olmayabilir hazırlıklı ol demişlerdi korkum bundan aslinda
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?