- 4 Ağustos 2014
- 7.264
- 10.867
- 298
Ben ederdim. Diğer çocuklar çikolata vs yerken benim çocuğum yiyemeyip üzülünce içim parçalanırdıArkadaşım şeker hastası, daha yeni doğum yaptı. Çocuk da var mı yok mu bilmiyorum ama anne olarak bile tereddüt etmedi.
Eşin ailesinde vardır belki.Bizim bi tanıdık şeker hastası 3 yaşındaki kızındada çıktı. Eşinde yok ama. Arkadaşta çok üzüldü benim yüzümden diye. Büyük çocuklarında yok küçük çocuklarında çıktı.
Bilinçli anneler sağlıklı çocuklarına şeker, çikolata yedirmiyor zaten. Çocuk için çok da gerekli değil.Ben ederdim. Diğer çocuklar çikolata vs yerken benim çocuğum yiyemeyip üzülünce içim parçalanırdı
Olabilir.Eşin ailesinde vardır belki.
Bu cevabın geleceğini biliyordum. Ama çocuk bu hiç yedirmeden siz büyütebiliyor olabilirsiniz ama benim kızım Waffele bayılır. Ayda bir yer. Yada dondurma. Büyük insanlar bile nefsine hakim olamazken çocuklardan bunu bekleyemeyiz. Dışarda dondurma yerken birini görünce hiç mi canları çekmiyor sanıyorsunuz. Neyse size göre ben bilinçsiz anneyim :)Bilinçli anneler sağlıklı çocuklarına şeker, çikolata yedirmiyor zaten. Çocuk için çok da gerekli değil.
Genetik mi değil mi ,eşiniz yada siz tasiyicimisiniz bunlara bakılmalı yoksa hiçbiri çocukta çıkmaz diye biliyorummerhaba forumu uzun zamandır takip ediyorum üye olmak şimdiye nasip oldu.
1 yıldır evliyim. çocuk istiyorum ama eşim kabul etmiyor. sebebi ise şeker hastası olması. "çocukta ya şeker hastası olursa" diyor. doktora gideriz tedavisi falan var" diyorum. kabul etmiyor. "tedavi dediğin, insülin vericek sonra ömür boyu iğne vurulacak. iğne vururken benim canım acıyor onunki daha çok acır. şekerini ölçecek her gün. parmağını kanatacak iğneyle. bi daha çocuk çikolata isticek, pasta isticek bir sürü tatlıyı yemek isticek. napıcak? sadece bakacak mı? " diyor. sözlerine hak veriyorum. ama bende anne olmak istiyorum. kaldım aradanasıl ikna edebilirim? veya etmeliyim?
Eşimin şeker hastalığı genetik değil. 14-15 yaşında obezmiş. sonradan şeker hastası olmuş. genetiğine baktıklarında şeker hastası kimse yok. alayı kalpten gitmiş. çocuğun şeker hastası olma olasılığını merak ediyorum. doktora gidecektim ama durumlar malum. Kronik rahatsızlığı olduğu için tüm işlerini evden yürütüyor. dışarı çıkmıyoruz ikimizde. Fikirlerinizi bekliyorum.
Bilinçsiz anne demedim ne haddime her annenin doğruları kendisinedir ve bu üstünlük yaratmaz.Bu cevabın geleceğini biliyordum. Ama çocuk bu hiç yedirmeden siz büyütebiliyor olabilirsiniz ama benim kızım Waffele bayılır. Ayda bir yer. Yada dondurma. Büyük insanlar bile nefsine hakim olamazken çocuklardan bunu bekleyemeyiz. Dışarda dondurma yerken birini görünce hiç mi canları çekmiyor sanıyorsunuz. Neyse size göre ben bilinçsiz anneyim :)
Çocuğa ikna olmaz ise boşanır mısınız? Cevabınız hayır ise adamı ikna ettiğinizde ve çocuğunuz olduğunda hayatı sizin burnunuzdan getirebilir. Bir diğer nokta ise eğer çocuk istemiyor ise ve sizin için vazgeçilmez bir şey ise bence uğraşmayın. Bana biraz şekeri bahane ediyor gibi geldimerhaba forumu uzun zamandır takip ediyorum üye olmak şimdiye nasip oldu.
1 yıldır evliyim. çocuk istiyorum ama eşim kabul etmiyor. sebebi ise şeker hastası olması. "çocukta ya şeker hastası olursa" diyor. doktora gideriz tedavisi falan var" diyorum. kabul etmiyor. "tedavi dediğin, insülin vericek sonra ömür boyu iğne vurulacak. iğne vururken benim canım acıyor onunki daha çok acır. şekerini ölçecek her gün. parmağını kanatacak iğneyle. bi daha çocuk çikolata isticek, pasta isticek bir sürü tatlıyı yemek isticek. napıcak? sadece bakacak mı? " diyor. sözlerine hak veriyorum. ama bende anne olmak istiyorum. kaldım aradanasıl ikna edebilirim? veya etmeliyim?
Eşimin şeker hastalığı genetik değil. 14-15 yaşında obezmiş. sonradan şeker hastası olmuş. genetiğine baktıklarında şeker hastası kimse yok. alayı kalpten gitmiş. çocuğun şeker hastası olma olasılığını merak ediyorum. doktora gidecektim ama durumlar malum. Kronik rahatsızlığı olduğu için tüm işlerini evden yürütüyor. dışarı çıkmıyoruz ikimizde. Fikirlerinizi bekliyorum.
Bilinçli anneler sağlıklı çocuklarına şeker, çikolata yedirmiyor zaten. Çocuk için çok da gerekli değil.
Söylemişti. bende istemiyordum o xamanlar. ama sebebini sormamıştım. yani bilmiyordum çocuk yapmama sebebi, hastalığı olduğu
Doğrusu o haklısınız.Bilinçsiz anne demedim ne haddime her annenin doğruları kendisinedir ve bu üstünlük yaratmaz.
Kaldı ki ben de veriyorum yani. Yedirmemem için kendim de yememem lazım. Gözünün önünde bişeyi yerken vermemezlik yapamam ama doğrusu vermemek keşke ne kendim yesem ne ona versem:))
Evlilik kararı aldığı an bunları söyleseymiş keşke.merhaba forumu uzun zamandır takip ediyorum üye olmak şimdiye nasip oldu.
1 yıldır evliyim. çocuk istiyorum ama eşim kabul etmiyor. sebebi ise şeker hastası olması. "çocukta ya şeker hastası olursa" diyor. doktora gideriz tedavisi falan var" diyorum. kabul etmiyor. "tedavi dediğin, insülin vericek sonra ömür boyu iğne vurulacak. iğne vururken benim canım acıyor onunki daha çok acır. şekerini ölçecek her gün. parmağını kanatacak iğneyle. bi daha çocuk çikolata isticek, pasta isticek bir sürü tatlıyı yemek isticek. napıcak? sadece bakacak mı? " diyor. sözlerine hak veriyorum. ama bende anne olmak istiyorum. kaldım aradanasıl ikna edebilirim? veya etmeliyim?
Eşimin şeker hastalığı genetik değil. 14-15 yaşında obezmiş. sonradan şeker hastası olmuş. genetiğine baktıklarında şeker hastası kimse yok. alayı kalpten gitmiş. çocuğun şeker hastası olma olasılığını merak ediyorum. doktora gidecektim ama durumlar malum. Kronik rahatsızlığı olduğu için tüm işlerini evden yürütüyor. dışarı çıkmıyoruz ikimizde. Fikirlerinizi bekliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?