Çocuk istemiyorum ama ..


Kırmızı ile işaretlediğim kısım dışında yazdıklarınıza katılıyorum.
Ama bir kadının ''tadınca anlarsın,annelik kadar muhteşem bir duygu yok''demesi ne karşısındakileri küçük görmektir,nede küstahlıktır.
Bir anneyim ve bu cümleyi herzaman kurarım.
Anne olmayanları aşşağılayacak olsam (ki asla böyle bir düşüncem olamaz) çok farklı cümleler kurarım.
 
şimdi bişey daha dicem demezsem çatlarım, anneliğin ne kadar özel güzel mükemmel bi duygu olduğunu yazdı arkadaşlar,bi arkadaşımız çocuğunun bornozunu görünce ağladığını vs yazmış, yani ayrı kalmak istemiyosunuz dünyanız o dimi, doğrumu anlamışım, o zaman neden patır patır yok kaynanam hergün arıyo hergün gelin diyo,saatlerce eşimle konuşuyo gibilerinden konular açılıyo, anne işte tabiki çocuğunu yanında isticek,anne olanların bu duyguyu daha iyi anlaması gerekmiyomu
konuları açarken ve yorumlarken çokta tarafsız olamıyoruz belkide, bi konuda arkadaşımızın biri demiştiki ataerkil bi toplumuz erkek tabi kadına bakmak zorunda, bende cevaben dedimki: madem ataerkil toplumuz bayramda seyranda niye yok kaynanama gitmem yok şu kadar günden fazla kalmam bla bla diyosunuz,ataerkilsek gık demeden gideceksinde kalacaksında, erimdir benden iyi bilir diceksin,bi şeyi ben yaparken doğru başkası yaparken yanlış dersem çelişki derler buna
 

Bu laf bana da dokunuyor sanırım..
Zira buna benzer bir cümleyi ben kurdum..
Fakat bunu söylerken amacım "bu benim tek meziyetim, ben sadece anneyim" demek değildi..
Ya da anne olmayanları küçümseyip "siz anlamazsınız" demekte değildi..
Zira huyumdur, laf dolandırmam..Açık konuşurum..
Düşüncem bu olsa gayet rahat söyleyecek kapasitede bir insanım..
Küstah kelimesini biraz daha düşünerek kullanmanızı öneririm..
 

Cocuk istemememeniz tamam da sesine bile tahammül edemiyor lafi kirici ve itici. Hamile kalmak, dogurmak, büyütmek bana göre degil, ben o sorumlulugu almak istemiyorum düsüncesini anlayisla karsilarim. Ama cocuk sevilmeyecek bir varlik da degil. Cocuk yapmayin ama cocuklar hakkinda da bu kadar negatif düsünmeyin lütfen. Bu konuda biraz daha esnek olmanizi tavsiye ederim.
 

Benim sana önerim, acele etme ve bekle..
Eğer kendini hazır hissedersen anne olursun..
Eğer hissetmezsen..olmaman en doğrusu zaten..
Zorla olmaz..
Benim de burcum kova..
Biz biraz özgürlüğümüze düşkünüz sanırım
Bende 3 yıl sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim..
Bizler burada yorum yaptık hepsi bu..
Hayat senin..Karar senin..
Bize..herkese..ancak saygı duymak düşer..
Rahat ol..Baskı kadar kötü şey yok dünyada..
 

Bende öyleyim ne yazık ki seslerine bile tahamül edemiyorum özellikle ağlamaya hemen ordan kaçmak istiyorum Ağlamasalar güzeller aslında
 

Artık bugün karar vericem son kez eşimle konuşucam eğer gözlerinde çocuk aşkını görürsem bu fikri düşünmeye başlayacağım belki hemen olucak birşey değil ama bakıcaz
 
canım yazdıklarından senin asla çocuk sahibi olmak istemediğini değilde çocuk sahibi olmaktan gerçekten korktuğunu anladım ben. elbette çocuk sahibi olmak istemeyebilirsin en doğal hakkın eşininde istemek en doğal hakkı ama o da seni yıpratmadan isteğini belirtmelidir peygamber efendimiz doğruma ve korunma konusunun kadınların hakkı olduğunu açıkca belirtmiştir. asla çocuk sahibi olmak istemem diyorsan bile annenle arandaki sorun için kesinlikle bir psikolog la görüşmei tavsiye ediyorum çocuk sahibi olmak istemeye bilirsin ama senin eşinle ilişkini başkalarıyla olan ilişkilerini etkiler umarım geçmişindeki sıkıntıları en kısa zamnda bir kenara atıp daha mutlu ve huzurlu bir hayatın olur...

annelik mevzusunda çok tartışmalar olmuş bende sadece kendi duygularımı paylaşmak istedim amacım kimseyi etkilemek değil... evlenmeden önce bile anne olmayı çok istiyordum bu size garip gelebilir tabi eşimle bu durumu flört ve nişanlılık dönemizide konuştuk bir kaç kez o da çocuk sahibi olmayı istediğini söylemişti ama hiç bir zaman çocuk sahibi olmak istemediğini söyleseydi veya her hangi bir sağlık sorunundan dolayı çocu olmasaydı da asla onu bırakmazdım onu çok seviyorum...

üniversitedeyken 2. sınıfın yarıyıl tatilinde evlendik eşimle ilk dönem zaten öğrenci olduğum için istemedik sonra eşimde sorun çıktı çok şükür ameliyatla halledilebilir bir sıkıntıydı ve biz bir yıl daha korunduk sonraa ben doktora gidip çocuk sahibi olmadan önce muayene olayım bir sağlık srounum olmadan fiziksel olarak hazır olarak hamile kalayım dedim ama gittiğim doktor asla normal yolla çocuğun olmaz aşılama ya da tüp bebek dedi dünya başıma yıkıldı eşim de benden vazgeçmedi çocuğum olmuyor diye ki ailesi artık baskılara başlamıştı o hep benim yanımdaydı ve ben tedavi yaptırmak istemedim psikolojim bozulmuştu çok üzüldüm doktora gittikten sonraki 8 ay hiç korunmadım bir kaç ay beklentiye girdim acaba olurmu falan diye sonra düşnmekten vazgeçtim sonra meleğim bana mezuniyet hediyesi oldu... şuan ilk bebeğimi bekliyorum tekmelerini hareketlerini hisstemek inanılmaz bir duygu o her tekme attığında gülmekten kendimi alamıyorum onun içinde yaşaması anlatılır bişey değil ancak yaşayan bilir şuan doğurmadığım için çocukla ilgili bişey diyemem ama yeğenlerime kendi çocuklarım olmamalarına rağmen ölüyor her saniyelerine ortak olmak onların hep yanlarında olmak istiyorum... kızımıda hasretle bekliyorum umarım herşeyiyle sağlıklı ve mutlu bir bebek olarak büyütebiliriz allah herkesin yardımcısı olsun canım sanada aklının karışıklığı geçince eşinle oturup enine boyuna konuşmanı tavsiye ediyorum...

çok uzun oldu kusura bakmayın ama çocuk meselesi sadece bizim elimizde değil ve asla kadın anne olnuca kadındır falan demiyorum ama bir kadının dünyada asla yaşamadan anlayamayacağı bir duygudur diyorum ve anne olmaması gerektiğini düşündüğüm kadın şeklindeki varlıklarla çok karşılaştım allah o minik yavruları hep hakedene verir inşallah... aslında yazıya başşlarken bir çok şey yazmak istedim ama daha uzatırsam kimse okumak istemicek sanırım hakkınızda hayırlısı neyse o olsun...
 
konuyu acan arkadasım asla cocuk istemiyorum değilde

çocuk yapmak beni ürkütür korkutur,sorumluluk alamam diye başlık acacaksın ozaman. ikisi cok farklı biz bunu anlatamıyoruz galiba.yoksa bizene ya ister doğur ister doğurma allah her kadına bahşetmez zaten bu güzel duyguyu.rabbim cocuk diye yanıp kavrulanlara versin evlat sevgisiz bi ortamda büyüteceklere vermesin inşallah.
 


hayır efendim anne olunca daha sefkatli ve daha fedakar olunur .siz hiç kendiniz yada bir başkası için gecenin üçünd eukunuzdan uyandınızmı.insan sadece evladı için uyanır bu saatte
 

Bu kadar sert olmana gerek yok kimseyi zorla konuya sokup okuyun yorum yapın demiyorum sorumluluk alamamakla alakası yok baştan beri manevi olarak sevgi veremekten korktuğumu belirttim ayrıca nasıl başlık açacağımıda sana soracak değilim.
 
hayır efendim anne olunca daha sefkatli ve daha fedakar olunur .siz hiç kendiniz yada bir başkası için gecenin üçünd eukunuzdan uyandınızmı.insan sadece evladı için uyanır bu saatte

eşim için uyanıyodum ben, o oruç tutuyodu sahura kalkıyodum yesin diye yoksa kalkmaya üşeniyodu
 
Allahın biz kadınlara armağan ettiği en güzel en eşsiz en olağan üstü hatta tarifi bile zor olan ANNELİK duygusu seni korkutmasın hayat o kadar kısa ve okadar hızlı geçiyorki zamanı ve hayatı erteleme eger günün birinde olacaksa zaten yarına erteleme zaman şimdiki zamandır.yaşı küçük olupta yanında koca çocukları olanları gördüğümde neden çocuk meselesini kariyerim için erteledim diye kendime kızdım hatta şimdi kariyeri felan bir köşede (geçici birsüre)bırakıp minik melegimi ve aslan parçamın gelişimine katkıda bulunmaya adadım kendimi anlatamam onlar okadar masum okadar eğlenceli okadar tatlıki keşke daha evvel yapsaydım diyorum
 

neden rahatsız olduğumu anlayamadıysanız, yazmamla da anlamayacaksınız demektir.
çocuk istemiyor diye kapı önüne koyarlar yazan bile oldu. hep söylüyorum, kadının kadından başka düşmana ihtiyacı yok.
çocuk istememek ya da sevmemek bireyin kendisine kalmış bir karardır. zaten konu sahibi, evlenmeden önce eşiyle konuşmuş bu konuyu. 3-4 tane çocuk yaparız vaadiyle evlenip, sonradan caymış değil. demek ki içinde anne olma isteği yok. demek ki kendini heba, feda etmek istemiyor. tek tek sebep yazmaya aslında gerek yok. is-te-mi-yor. daha basit nasıl anlatabilir ki?
 
hayır efendim anne olunca daha sefkatli ve daha fedakar olunur .siz hiç kendiniz yada bir başkası için gecenin üçünd eukunuzdan uyandınızmı.insan sadece evladı için uyanır bu saatte

ne alaka, insan sevdiği bir dostu için, annesi için, hatta hasta kedisi kuşu için bile uyanır. insanın içinde olacak o, dediğim gibi anne olunca nur inmiyor.
 


Yazdığınız mesajlarda sürekli genelleme yapıyorsunuz,saygısızlık olarak gördüğünüz mesajları alıntılamadığınız için laflarınız ortaya gidiyor .
Çocuğu olan kadınları bir kaç mesaja dayanarak sınırlarını aşmakla suçlarken genelleme yapıyor ve asıl saygısızlığı siz yapıyorsunuz.
Herkesi katmadan konuşun lütfen..
Ve madem anneliğin güzelliğinin anlatılması bile sizi rahatsız ediyor ,siz hangi hakla anneler için ''hayatını heba,feda ediyor'' diyorsunuz???
 
kimsenin kimseye anne olmak için kızmaya, eleştirmeye hakkı yok. ancak kimsenin kimseyi ebedi çocuksuz bırakmaya da hakkı yok, tabii eğer iki taraf da aynı düşünmüyorsa.

ayrıca ben çocuklara hala tahammül edemiyorum, özellikle 3 yaş üzeri şımarık çocuklara. ama eskiden tahammül edemediğim yeni doğan bebek ağlaması şu an bana müzik gibi geliyor, ben ne zaman duyacağım bu sesi diye bekliyorum. alt katımdaki 1 ay önce doğum yaptı, inan bebeğin ağlaması (bebeğe uzun süre ağladığında üzülmem dışında) çok hoşuma gidiyor, gördüğüm bütün bebekler içime sıcaklık veriyor.

sanıyorum ki çocuklara da yavaş yavaş alışacağım. inşallah 3 yaşına geldiğinde kendi çocuğuma da gıcık olmam.
 

Ben konu sahibinin beni anladığına eminim..
Ben de onu anlıyorum...
Sizin rahatsız olmanızı gerektirecek bir durum yok ortada..
Sizin çocuk sahibi olmayı istememeniz en doğal hakkınız..Saygı duyarım..
Fakat hakaret içeren sözler kullanmanız hoş olmuyor..Zira ben size kullanmadım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…