Kızımın saçları hususunda takmışlardı kafaya bu çocugun saçlarını sıfıra vuracağız
Anne neden kızımın saçlarını kesiyorsunuz ? el cevap ; daha sık çıkacakmış kızımın saçı
Anne benim saçlarım çok sık kaldı ki traş etmeyle saç sıklaşacaksa varsın olmayıversin az saçı olsun kızımın erkek çocuğu değil ki bu kız çocugu dımdızlak kafayla dolaşmasından hoşlanmıyorum..Ama sürekli bu bana tekrarlandı durdu, inada bindirdim işi kesmelerine musaade etmedim annesi benim kararı verecek olanda benim.Gebeliğim boyunca ellerini suya sabuna dokundurmayan kişiler için çocugumun asla bakım konusunda söz hakkına sahip olmalarına musaade etmedim..Memlekete gittiğimde kendi annem kızımın saçlarını kesince ne yaptım ? anneme tepkimi sert bir dille ifade ettim, sevmiyorum neden kestin dedim..Daha da elini sürmedi kızımın saçlarına.
Bu sitede bırakın çocuguna kayınvalidenin bakması işini ona ille de onların istediği isimi vermeleri dayatılmış kişilerle dolu..nelerini okuduk, gördük, duyduk biliyoruz.Neyse konu zaten bu değil..
Herkesin eşinin ailesi hususunda deneyimleri farklı olabilir..ben şayet kayınvalideme bakması için vermezdim çünkü bakacakları ortam ve yapıları benim beklentilerimi karşılamıyordu,zaten bakmak içinde öyle ayılıp bayılmadılar.Ama kızım ufakken çalışma hayatına atılmış olsaydım kaldı ki kızım 3.5 yasındayken çalışmaya başladım işte o zaman isterdim kayınvalidemin kısa süreliğine bakmasını ya da annemin..O da evladıma bakacak çok daha iyi bir kreş ve vakıcı bulana kadar..çünkü bakıcıya isteklerinizi kolayca sıralayabiliyorsunuz ama kaldı ki bakıcıya verirkende guvenilir kişileri seçmek ve eve mutlaka onları gözlemleyebilecek kameralar yerleştirmek şartıyla..
Kendi annemin bakmasını isterdim evladıma evet..ama annem o evde tek yaşamıyor babam kardeşlerim var kimsenin özel yaşamına mudahele etme hakkım yok çünkü ikiside okuyor ders çalışıyor babam deseniz sigara müptelası ve sinirli arada bir küfürde eder ve ben bekârken babamın sigara içmesinden ,küfürlerinden, yerli yersiz bağırmalarından nefret ederdim. İşte bu sebeble evladımın annemin evinde de büyümesini istemezdim ..
Bu iş aslında şartlara da bağlı maddi durumu iyi olmayan bir insanın çalıştıgı 1 kuruşa bile çok fazla ihtiyacı olursa maalesef başka seçenek kalmıyor mutlaka ki herkes evladını en iyi şekilde büyütmek yetiştirmek ister, yaşadığımız şehirde görümcem dahilinde başka hiçbir akrabamız yok olsa da yukarıda yazdıklarımdan ötürü zaten düşünemedim evladımın ailede büyümesini..
Hiç dertlenmeyin.
Çünkü çocuklar bulundukları ortamların sınırlarını iyi bilirler.
Şöyle ki; babaannesi ne kadar pohpohlarsa pohpohlasın çocuk aklı ermeye başladığında annesinin kurallarının farkına varır.
Ve şu da var dede, anneanne, babaanne gibi sevgiye boğulacağı kişilerin arasında büyüyen çocuk çok daha mutlu ve sağlıklı bir birey olur.
Baştan kurallarınızı yine de koyarsınız.
İsteklerinizi açıkça belirtirsiniz.
Bir de bence bu durumu şans olarak görmelisiniz, zira bebeğe anneanne ya da babaanne bir bakıcından daha iyi bakar.
İşte bu yüzden baştan kuralları koymak önemli.Biliyor musun ben 5 yaşındayken ayrıldık dedemlerin evinden annem birlik oturdu 5 yıl ve ben annem babam beni dedem ve babaannemden ayırdı diye nefret ettim onlardan, ufaktım bilinçsizdim..dedemi de babannemi de çok seviyorum hala ama annemin aslında haklı olduğunu çoooook zaman sonra öğrendim ama geç öğrendim...şimdi farkına varıyorum ben annemin ve babamın kurallarına göre büyümedim dedemler çok şımarttı beni ve ilk torun olduğum için ikiside sürekli beni çok sevdiklerini söylerlerdi kaldı ki ben de onları çok seviyordum ve çocuk olduğum için annemin bana emri vaki yaptığı şeyleri dedemlere sırnaşarak aştım onu yok saydım..annemi üzdüm anlayacağın..
Ah annem hakkını helal et bana seni çok seviyorum
bilinç çok önemli bu tip mevzularda annenin yeri ve konumu aileler tarafından asla dışlanmamalı onlar evet bu ailenin bir parçası ama sadece dede ve babaanne ya da dede ve anneanne olarak kalmalılar yoksa iş sarpa sarabiliyor
işte o görmeyiverdiğimiz seyler ileride çocuğumuz kişiliğinde rol oynayabilir mesela neden bunuda düşünmüyorsun ... kaldı ki benm annem fazla bakmamıştır çocuklarıma aynı ilde yaşamıyoruz cünkü baktığı dönemler olmuştur ama hiç bir zman boşver oluversn dememişimdir bir yalnışını gördüysem mutlaka söylemişimdir çünkü o benm annem bana kırılmazda küsmezde ... annemede söyleyemiyceksem ben kime söyleyeyim
ben çocuğuma kendim bakıyorum kendi kurallarım üzerine yetiştiriyorum .... uyku saati belirli...yemek saati belirli....davranışları dahi belirlidir.....kayınvalide yada herhangi bir büyükle büyüyen yada beraber büyütmeye calışan arkadaşlarım var.... ve hep benm çocuklarıma gıbta ile bakarlar.... atyorum bi oturmaya gittiğimde vitrinde yada bi başkasında bişi görür oğlum ... alamaz .. uzanamaz direk benm gözüme bakar ... anlarım almak istediğini ... ufak bi hayır cvbı ardından uzaklaşır ordan .. almaz ....bir kaç ay önce memlekete gittik malum tarun sevgisi her istediğini yaptılar her uzandığını verdiler .. yapmayın vermeyin dedm ... gerekirse ağlasın dedim ... kıyamadılar verdiler yine .. ve oğlum bu sefer ben hayır dediğimde dedesinin gözünün içine bakar oldu ...
yani anlatmak istediğim çocuklar çok güzel adam kullanmayı bilir istediğini kim yapıyorsa ona sığınır ..yani bu biraz önce arkadasın paylaştığı anneden sıkılma fikrinide çürütüyor sanırım ... anneden bebekleri sıkılmazlar sadece anne çocuğu şımarmasın diye her istediğini yapmaz buda cocuğun işine gelmez....kim isterki şımarık bi çocuğa sahip olmak .... bu gibi durumlarda hem fikir olmak lazımdır yani anne yada baba hayır diyorsa bu kural kesinlikle bozulmamalı ... unutmayın ki gelecegin nesillerini bizle yetiştiriyoruz ve ağaç yaşken eğilir şimdi bu çok basit gözüken kurallar ileride çocuklarımızın kişiliklerinde önemli rol oynayacaklardır... bir annanne yada babanne tabiki gzl bakar her istediğini yapar torunlarının tabiki gözümüz arkada kalmaz ... ama suan için her istediğini yapması içli dışlı olşmaları ileride ne gibi sorunlara neden olunur bilinmez...o yüzden bir bebeği mutlaka annesi büyütmelidir .. bebek büyük bir sdorumluluktur... bebek anne sevgisini ... anne ise evlat sevgisini almalı ... buda onun her anında yanında olup yaşadıklarını paylaşmakla gecer....
son olara bir örnek daha vermek istiyorum dayımlar çok zenginlerdi her dediğini her istediğini yaptılar çocuklarının ... çok şımarık büyüdüler ... koca damlar 15 yasındaki çocuğa cay vs.. tasıyorlardı.... sunu yap bunu yapta demekten çekinmiyordu çocuk.... sonuç mu ? sonuç dayım iflas etti 15 yaşındaki çocuk büyüdü koca adam oldu ... evlendirmelik oldu nitekim artık bi başkasının altında calışacak emir alacak yapıyada sahip deil.... evde boş boşş oturuyor .. babasının açtığı ufak caplı bi iş yerinide beğenip gitmiyor.... yani çocuklarımızın her istediğini yapmak bakın nasılda etkili olmuş deil mi...
çocuklarımız düşecekler ... düştüğü gibi kalkmayıda bilecekler .. çünkü kimsenn yarın ne olacagı belli deildir
buda benm nacizane fikrimdir ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?