Evet henüz iyleşmedim o süreçte çok zor zamanlar geçirdim tam iyleşmedigim için de istemiyorum güvenemiyorum çünkü kendime .
İlk başlarda çok iyidik ama evlendikten 1 sene sonra çok değişti huyu bana olan davranışları kendi bildiğini yapar belli kuralları var ondan çıkışmasını istemiyor . Emin olmadığım için şuan evliliğimizden istemiyorum çocukBu usluba sahip bir adamın çoğalması gerçekten gerekmiyor.
Konu bana izlediğim bir hırvat filmini hatırlattı. Kadın doğum yapıyor bir erkek bebek dünyaya geliyor. Isim koymak icin kocasindan izin istiyor. Adam şoka giriyor. "Ne ismi, onu doğurmana izin verdim ya daha ne istiyorsun" diyor.
Sanırım filmde anlatılan adam sizin kocanızdı.
Adam size kıymet vermiyor, sizden doğan çocuğa ne verecek sizce? Sevgi veremez adamda sevgi yok. Saygı yok. Anlayış, hoşgörü.... bir insan evladında aranan hiçbir özellik yok.
Nasil evlendiniz bu adamla? Neden evlendiniz?
Çok üzgünüm ama bu evlilik iyi bir yere gitmiyor. Kocanızın yolu yol değil.
Onu yapmaz ama ayrılmak ister aileler benim üstümde baskı yaparSizi cok iyi anliyorum. Iyilesme süreci de kendince yorucu zaten..üstüne cocuk gibi büyük bir sorumluluk olmaz. Yasiniz da genc..size su zamana kadar olucak diyen adamdan baba olarak.da hayir gelmez. Dikkat edin size zorla birsey yapmasin
Aslında ben kendimi sevmiyormuşum bunu fark ettim şimdi ise kendime daha çok değer vermeye başladım ama şöyle bi his oluyor acaba günaha mı giriyorum böyle yaparak diyeÖnceki konularınıza baktım şimdi sizi bu kadar aşağı çeken, değer vermeyen bir adam için seviyorum yazmışsınız. Bu evlilik ömrünüzden alır götürür. Hiç mi kendinizi sevmiyorsunuz ?
Amin inşallah bende bu şekilde olmasını istiyorum ama tarih koyması vs zora sokuyor beniDepresyon sebeplerinizden biri de sanırım eşiniz. Öncelikle kendinizi iyi hissetmeniz gerek. Ve evliliğinizin gerçekten sizi tatmin eder hale gelmesi gerek ki sonrasında çocuk ile taçlandırın. Ayrıca ben istiyorum seni mi beklicem gibi tavırlar ne kadar yanlış ve itici. Bebeğin annesi olarak sizin sağlıklı ve hazır olmanız daha da önemli. Bence önceliği çocuğa değil evliliğe verin. Eğer onda bir ışık görmez iseniz yolunuza bakın. Yaşınız daha çok genç. Umarım hakkınızda hayırlısı olur.
Çok toysunuz ama bu evliliğe devam ederseniz o depresyondan asla çıkamazsınız. Olan size ve geçen yıllara olur.Aslında ben kendimi sevmiyormuşum bunu fark ettim şimdi ise kendime daha çok değer vermeye başladım ama şöyle bi his oluyor acaba günaha mı giriyorum böyle yaparak diye
Onu yapmaz ama ayrılmak ister aileler benim üstümde baskı yapar
esinizin tavirlari cok kotu.Arkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Siz kimsiniz dediği noktada sizi bir es olarak değilde köle olarak mi görüyor. Sakın evliliginizi kurtarmak adına çocuk yapmayın. Daha çok hersey mahvolur dahası o çocuğun hayatı gider. Boşan diyor boşanip kendi yolunuza mutlu olabileceğini biriyle yasamaniza devam edin. Bunla ömür geçmezArkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Bu saygısız şahıstan boşanmayıp da ne
Kesinlikle bende böyle düşünüyorum sağlıklı ve mutlu bi şekilde evlat yetiştirmek istiyprumSiz boş yerden naz yapmiyorsunuz. Gecerli sebepleriniz var. Ailelerin bu konuda söz hakki yok. Zaten o taraftan baski geldigine eminim ama kanitlayamam. Bizim toplumda zaten evlenir evlenmez "yok mu?" Diye sormaya baslarlar. Benimde simdi iki evladim var ve iyi ki iyilestikten sonra oldular diyorum. Cocuklarda kendini.iyi hisseden ve mutlu bir anneyi hak ediyor..sorumlulugu büyük. Esiniz de bekliyemiyorsa o zaman yapacak birsey yok. Adamin size su anda bile fayfadan cok zarari var
Cocuk olunca hep "Cocuk yap" diyenler de ortadan kayboluyor
Anan baban nerde senin evladim? Kac bu hodukten onlarin yanina don.
Psikiyatriyle konuştum o da bu şekilde sağlıklı olmıcanı söyledi eşimle görüşmek istedi ama eşim istemiyor kesinlikle görüşmekesinizin tavirlari cok kotu.
ayrica ilac kullaniyorsaniz psikiyatristinize danisarak gebelik karari verin.
Daha çok beklersiniz gibi duruyor. Adamın kumaşı , kalitesi bu. Anlayacak kadar anlayışlı biri olsa sizce size karşı yazdığınız cümleleri kurar mı ?Yalan söylemek istemiyorum beni anlamasını bekliyorum sadece
o zaman dusunmeyin simdi, yasiniz kucuk zaten.Psikiyatriyle konuştum o da bu şekilde sağlıklı olmıcanı söyledi eşimle görüşmek istedi ama eşim istemiyor kesinlikle görüşmek
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?