Hiç kimse boşanmak için evlenmiyor ama böyle biri ile de ömür geçmez size saygısı ,anlayışı olmayan dan ne bekleye bilirsiniz kiTabi ki de çocuksuz isterim
Bu adamın konuşmadan anlayacağını sanmıyorum ben çok bencil. Ben olsam böyle bir adamla birlikte olmam. Eğer söz dinletemem diyorsan doğum kontrol hapına falan başla basına sarmasın.Çok sorumluluk alacak tip degil bence.Cocuk oluncada ilgilenmez sizin üzerinize atar size ve çocuğa yazık olur.Kısır demesinler diye yapar bu zihniyet çocuğu.Gece gece sinir oldumArkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Direkt ayrıl derim. İlk defa burda ayrıl kelimesini kullandım. Siz damizlikmisiniz. Eşiniz ne biçim bir üslup kullanıyor size karşı. Bu adamdan çocuk yapılmaz bir kere size saygısı yok. Sanki taşıyıcı annesiniz siz öyle bir tavır icerisinde kendinisi. Ve bende 24 yaşında anne oldum. Gerçekten de zor büyüttüm. Zor ama imkansiz değil. Ama buna yine de ilk karar verecek olan sizsinizArkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Onu o haliyle herkes kabul eder herkes belli bir mesafeden çünkü, her şeyini çeken sizsiniz bu adamın. Uzaktan davulun sesi hoş tabi size de kabullenmeyi dikte ederler ama bu kabul edilir bir şey değil adam size yardım etmiyor bunu ayapmak yerine sorun yokmuş siz de sallıyormuşsunuz abartıyormuşsunuz gibi yapıyor. Yani böyle sahiplenmeyen sorumsuz bir insan sanmayın ki baba olur. O çocuğun tüm sorumluluğu da size yıkılır hastalığınızın sorumluluğu da zaten sizde. İçinden çıkılmaz bir girdap olur. Madem çocuk yoksa boşanacakmış bırakın boşansın siz kendi hayatınızı bir adam kalsın diye binbeter etmeyinSağlığımı degil eşim psikolojik rahatsızlıklara inanmıyor ilaçlara inanmıyor ve benim bi şeyleri abarttı mı kendi kafam da bitirebilcemi düşünüyor sorun da burda başlıyor zaten . İnanın evlenmeden önce ben de sizin gibi düşünen insandım asla tahammül edemezdim böyle şeylere yeri geldi çevremdeki insanları çok uyardım ama büyük konuşmamak gerekiyormuş eşim sonradan çok değişti bana karşı ama insanlar ve ailesi onu bu şekilde benimsemişler artık ve benim de bu şekilde kabul etmemi bekliyorlar ama ben edemiyorum çünkü öyle biri değilim .
eşinin konuşulacak bir tarafı yok kiArkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
İkna olmuyorsa doğum kontrol hapı kullanabilirsin çaktırmadan, böylece hamile kalmazsın kendin isteyene kadarArkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Sizinkinden bende de var maalesef kendi hastaligimla mi uğraşayım eşimin sinirleriyle mi durumumu bilerek evlendik kabul etti sözde bana destek olacaktı şimdi de çocuk istiyoruz inanmıyor psikolojik rahatsızlığa benimki de çok zor gerçektenSağlığımı degil eşim psikolojik rahatsızlıklara inanmıyor ilaçlara inanmıyor ve benim bi şeyleri abarttı mı kendi kafam da bitirebilcemi düşünüyor sorun da burda başlıyor zaten . İnanın evlenmeden önce ben de sizin gibi düşünen insandım asla tahammül edemezdim böyle şeylere yeri geldi çevremdeki insanları çok uyardım ama büyük konuşmamak gerekiyormuş eşim sonradan çok değişti bana karşı ama insanlar ve ailesi onu bu şekilde benimsemişler artık ve benim de bu şekilde kabul etmemi bekliyorlar ama ben edemiyorum çünkü öyle biri değilim .
Bir okuzle mi evlisiniz? Ne demek sen kimsein, senden mi izin alacagim? Damizlik alsin kendine.Arkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Konuyla alakalı değil ama nasıl iyulestinizBöyle bir adamdan kesinlikle cocuk yapmam. Ama kesinlikle. Bende eski bir depresyon ve panik atak hastasiyim. Iyilestim sükür ama zaman aliyor. Ama iyilesmeden asla anne olmak istemezdim bende..gücün kendine yetmiyorken cocuk sorumlulugu alinmaz. Tamamen.haklisiniz. esiniz de sizi ve duygularinizi umursamiyor. Sen kimsin ne demek? Hani senin cocuklarinin annesi olmasini istedigin kadin mesela. Ailesi istiyor diye baski yapmiyorsa neyim. Aklima bir iki küfür de geliyor esiniz icin, ama ban yemeye degmez. Erkekler evlat sahibi olmayi saksı almak.gibi birsey saniyor galiba
Konuyla alakalı değil ama nasıl iyulestiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?